ความคิดเห็นที่ 1 ปักษาร้องเจื้อยแจ้ว ยินเสียงแว่วดังดนตรี จังหวะระยะมี สดับซ่าน ก็สุขล้น ลมพัด...ใบไม้พริ้ว เสียงหวีดหวิว ในไพรสณฑ์ บทเพลงจากเบื้องบน เพียงยลยินก็สุขใจ แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 53 02:40:27 จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 53 19:55:08

ความคิดเห็นที่ 2 . .....ไร้เจ้า ทรามชนก เคยกกกอด คิดถึงยอดชีวาจะหาไหน จะนอนหลับ หลับไม่ลง พี่ปลงใจ ในฤทัย ฝันถึงเจ้า เศร้ามิวาย --- ยามเช้า ตะวันตื่น ผ่านค่ำคืน สะอื้นไห้ อยากมีนางคู่กาย เฝ้าอิงแอบแนบชิดกัน --- ยามสาย ตะวันแย้ม กระแซะแซม จากสวรรค์ ลอดแนวเขาสูงชัน แสงรังสรรค์ ที่ฉันรอ --- ยามเที่ยง ตะวันร้อน สายสมร อยู่ไหนหนอ อยากกอดนวลละออ บังแดดไว้ ไม่ให้ดำ --- ยามบ่าย ตะวันคล้อย เสียงนกน้อย ดั่งคมขำ เคยฟังเป็นประจำ คิดถึงเจ้า เฝ้าคะนึง --- ยามเย็น ตะวันแรม พระจันทร์แย้มว่าคิดถึง จากไกลใจรำพึง คิดถึงเธอ อยู่ไม่วาย --- ราตรีตะวันหลบ จันทร์ชิงพลบพบเย็นกาย ขอนางหลับสบาย หลับสนิท คิดถึงกัน ... --- ....รักของพี่ รักนี้ ที่มีให้ อุปสรรคใดใดไม่อาจกั้น แม้นพงชัฏสัตว์ป่าจะฝ่าฟัน เพียงพบนางในฝัน เท่านั้นพอ . --- ภาพนี้ถ่ายที่อ่าว Mendocino ครับ ตอนนั้นไปนั่งรถชิมไวน์ ชมทะเลกับเพื่อน เห็นแสงสาดจากฟ้าเป็นสีทอง เลยกดมารูปนึงด้วยกล้องป๊อกแป๊กที่อยู่ในมือ :) --- แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 53 02:10:50 แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 53 02:01:37 แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 53 01:53:33 จากคุณ : ทรายฝัน (Scientist) เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 53 01:52:29

ความคิดเห็นที่ 3 ... งามหยาดหยด จรส ร้อย สร้อยระย้า ม่านพฤกษา บานสะพรั่ง ดังเฉิดฉาย เพียงช่ออ่อน อ้อนประชัน นั้นกรีดกราย กลีบเกษร จร ขจาย ร่ายลีลา ... ... บรรณเขียวชุ่ม ชอุ่ม แทรก ผลิแตกหน่อ ทดสึกหรอ ระทมหล่น บนผืนหล้า ทุกเกล็ดแก้ว แพรว วาว พราวมายา แท้เพียงภาพ – ลวงตา พาประทิน ... ... ช่วงสะคราญ กาลขัย ผลัดไพรพฤกษ์ แม้นผลึก น้ำค้าง ยังสร่างสิ้น งามผุดผาด หยาดฟ้า ชโลมดิน หอมรวยริน ไร้ค่า ร่วงลาแล้ว ... รุ่งอุษา ผกาตื่น แสนชื่นล้ำ ได้ดื่มด่ำ ประดับช่อ ละออแก้ว ระบัดใบ ไสวพริ้ว เป็นริ้วแนว งามเพริศแพร้ว อีกครั้ง ดังวันวาน ... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 53 08:53:59

ความคิดเห็นที่ 4 ~ สายลมแสงแดดเร้า . . . . . รมย์ใจ ทรายคลื่นใบพร้าวไกว . . . . . กวัดเย้า ดาวพริบพร่างจันทร์ไสว . . . . สว่างผ่อง เพียงแต่พี่่ขาดเจ้า . . . . .  . . จักสิ้นความหมาย พจน์รำพัน จริงไหมครับ :) จากคุณ : หนึ่ง [ ๑ ] เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 53 10:13:00

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดีครับคุณพี่พลอย กลอนไพเราะ  ภาษางดงามดังเช่นเคยนะครับ ------------------------------------- รวยระริน กลิ่นพฤกษา ผกาแก้ว ได้กลิ่นแล้ว หันแล ชะแง้หา ผิผิดหอม รวยริน กลิ่นกัลยา ให้หลงคิดว่าแก้วตา มาอยู่เคียง พี่เหลียวซ้าย แลขวา หาจนทั่ว ใจระรัว เรียกหานุช ไปสุดเสียง เพียงสิงสา นานา มามองเมียง กลับไร้นาง มาร่วมเรียง คู่เคียงใจ จำโดดเดี่ยว ในพนา เอกาแล้ว โถ น้องแก้ว โฉมตรู เจ้าอยู่ไหน กลิ่นกายาของน้องนั้น แค่ฝันไป ย้ำรอยร้าว ในหัวใจ ให้จาบัลย์ .... แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 53 02:53:44 จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 53 02:23:40

ความคิดเห็นที่ 6 เกลียวนทีที่หมุนวน .....................ดังจิตคนที่แปรผัน จากไกลไม่กี่วัน..........................น้องแก้วนั้นกลับปันใจ --------- ใจนางใช่ผาหิน..........................จะไม่บิ่นหรือแตกได้ เกลียวพัดใจมลาย.......................จึ่งฝันค้างกลางแสงจันทร์ --------- หยาดน้ำที่กระเซ็น......................กระเด็นเคล้าน้ำตานั้น เกลียวโถมเข้าโรมรัน...................ใจสะบั้น วันไร้นาง ... ---------- สวัสดีครับพี่ ๑ โคลงเพราะมากเลยครับ อย่างที่พี่เขียนไว้เลย ทั้งเกลียวคลื่น หาดทราย สายลมและแสงจันทร์ แม้ไร้เธอ ทุกสิ่งนั้น แค่ฝันค้าง ... :( แก้ไขเมื่อ 09 ส.ค. 53 16:17:52 จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 53 02:52:34

ความคิดเห็นที่ 7 แต่งเก่งกันได้อีกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : แป้งเปียก (chaneekang) เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 53 09:55:32

ความคิดเห็นที่ 8 มองไปในทุ่งหญ้า เห็นบุหงาหน้ายิ้มแย้ม อยากเด็ดขึ้นมาแซม บนผมเจ้า ที่เกล้ามวย บุปผาก็งดงาม คู่นงรามที่แสนสวย หอมกลิ่นกายระรวย อ่อนระทวย ทั้งสรรพางค์ อยู่ไกล้พอได้หอม เพียงดมดอมกลิ่นสล้าง กายาโฉมสอางค์ พี่ก็สุขหมดทุกข์ใจ ยามนี้ต้องตีจาก จำพลัดพรากความสดใส ทุกข์ทนถาถมใจ ไม่รู้เมื่อไร จักได้เจอ... .... แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 53 09:34:14 จากคุณ : ทรายในน้ำ (Scientist) เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 53 16:31:18

ความคิดเห็นที่ 9 อยากอิงแอบแนบไออกอุ่น สูดกลิ่นกรุ่นหอมละมุนมุ่นในอก ในหัวใจพี่ละเมอเฝ้าเพ้อพก ถึงนงราม ทรามชนก มิแปรไป มอง ณ ที่หยาดน้ำฝนบนยอดหญ้า เห็นบุหงายิ้มแย้มให้แจ่มใส ดั่งหน้าน้องนางนวลรัญจวนใจ เคียงฤทัย ในฝัน นิรันดร์กาล จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 53 17:08:27

ความคิดเห็นที่ 10 ... ขอบคุณมากค่ะคุณทราย เพียงภาพสวยเสกสรรค์ชวนฝันใฝ่ แทรกลึกถึงเนื้อในให้เอ่ยเอื้อน เป็นเรื่องครอบจักรวาลเล่าขานเยือน- แด่พี่น้องผองเพื่อนมิเลือนราง ... ... หอมอวลกลิ่นผกาสดหวานรสร่ำ ทั้งดื่มด่ำกำซาบแท้แม้แตกต่าง ผ่านเยื่อใยซ่อนเร้นเพียงเส้นบาง ส่องทะลุปรุโปร่ง-กว้าง ... ไม่ขวางตา ... พรวิเศษสัมฤทธิ์ผลพาพ้นโศก สุรโลกชะลอลงที่ตรงหน้า ใช่อำนาจจากสวรรค์สั่งบัญชา แต่ด้วยแปรปรับค่ารู้อารมณ์ ... ... ดังดอกสร้อยรวยรื่นบนผืนหญ้า ด้วยหยาดฟ้าชโลมหล่อเลี้ยงเพาะบ่ม ยามแล้งจัดผลัดใบไม่น่าชม กลับงามสมแปลกตาจนน่าดู ... ... จึงประพจน์บทประพันธ์ทุกวันใหม่ ตามวิสัยขณะจิต-จริตรู้ ทุกเรื่องราวไหลหลั่งอย่างพรั่งพรู เปลี่ยนฤดูของหัวใจ ... ไปตามกาล ... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 53 17:16:17

ความคิดเห็นที่ 11 ค่ำๆสวัสดิ์ .... ของวันสบายๆ   ............................. ๐ หอมหวานละมุนละไมกลิ่นกายเธอ หอมจนเพ้อละเมอทุรนทุราย หอมยังคงแม้นไร้เคียงเพียงห่างกาย หอมยังใกล้ไม่คลายไปจากใจ   ................................. จากคุณ : moonpeace เขียนเมื่อ : 9 ส.ค. 53 20:18:40

ความคิดเห็นที่ 12 น้องรักพี่ พี่ไม่รู้บ้างเลยหรือ น้องคนซื่อ ไม่ประสี เรื่องประสา ไม่เคยพบคบเคียงชายที่ใดมา แค่พี่ยา เพียงคนเดียว ถึงเชี่ยวชาญ พี่เปลี่ยนผัน วันหนึ่ง ถึงร้อยหน น้องยอมทน เปลี่ยนตามที่ พี่ว่าขาน น้องยอมพี่ แม้นเจ็บทน ทรมาน กายน้องยัง ให้พี่หาญ ประจานรัก... ไฉนพี่ จึงปันใจ ให้คนอื่น น้องขมขื่น ใจระทม ดั่งจมปลัก เหมือนกระบือ โง่งมงาย เสียดายนัก ที่ทุ่มเท ให้กับรัก จนเกินงาม... แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 53 10:56:15 แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 53 10:54:23 จากคุณ : ทราย งง (Scientist) เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 53 09:23:03