ความคิดเห็นที่ 1 ... หอมหวานหยาดหยดล้ำ....รสความ เจียเหลี่ยมจิตเงางาม.......สง่าพร้อม สืบสายท่อรางยาม..........เย็นเชื่อม สุขชื่นตรึงแวดล้อม..........ชุ่มด้วยน้ำใจ . . . แก้ไขโคลงบาทที่ 2 จาก จากเดิม     "กรองกลั่น"จิต "สวยงาม" เป็น          "เจียเหลี่ยม"จิต"เงางาม" แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 53 14:11:50 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 53 09:24:35

ความคิดเห็นที่ 2 เย็นฉ่ำ  แสนสดใส หัวใจนี้ ฉ่ำฤดี   ดื่มดำ่ำ  น้ำคำหวาน รื่นหู  รื่นหัวใจ  ไหลเป็นธาร ด้วยท่อราง ระรานใจ ให้ตื้นตัน แม้ต้นสาย ปลายทาง อาจแตกต่าง ใช่จะร้าง น้ำมิตร คิดผกผัน ต่างหัวใจ แต่ใส่ใจ กันและกัน ยิ่งผูกพัน สื่อความนัย ใจถึงใจ งามหยดหยาด สะอาดสุด บรรยายได้ ต่างยื่นใส่ มิตรภาพ แสนสุกใส รางน้ำใจ อาบน้ำมิตร เป็นสายใย หล่อเลี้ยงใจ ให้ชื่นชุ่ม คลายขุ่นตรอม จนเอื่ยมอ่อง  กรองถวิล ไม่สิ้นสุด น้ำใจไหล ไม่มีหยุด สุดถนอม รวยริน หอมกลิ่นมิตร มิแปลกปลอม เรารวมหลอม หนึ่งใจ เป็นหนึ่งเดียว โห..ยาก แถมแต่งเข้ารกเข้าพงอีกตะหาก แถมลอกคำคุณอีกตะหาก5555 ร่วมสนุกด้วยคนนะคะ ภาพมีเจ้าของค่ะมีลายน้ำ แต่ไม่ได้เซฟชื่อไว้ ขออภัยด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 53 10:14:06 แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 53 09:52:26 จากคุณ : หนูธันย์ เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 53 09:52:02

ความคิดเห็นที่ 3 น้ำหยดลงเปาะแปะ เสียงแหมะแหมะ ดูน่าขัน อยากให้ เจ้าแจ่มจันทร์ มานั่งฝัน ด้วยกันแน เสียงน้ำ หยดดังแหมะ รักเยอะแยะ ไม่ต..แหล สื่อไหน พี่ไม่แคร์ แค่น้องยา มาเดทกัน   รักน้องเหลือคณา แต่รักน้องยา นั้นยิ่งกว่าฝัน ก็เจ้างามแจ่มจันทร์ ชายเลยจีบอยู่เป็นเบือ รางน้ำที่น้ำไหล ผ่านใบหญ้าดอกมะเขือ พี่รักน้องเหลือเฝือ ขอเชื่อพี่ ไม่มีตรอม รักแสนรัก แทบบ้า เคียงน้องยา อยากถนอม นั่งฝัน แมงวันตอม โถ น้ำใจ  ไหลผิดทาง ... ... รางน้ำ... - -" แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 53 09:57:32 จากคุณ : ทรายมึน (Scientist) เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 53 09:55:20

ความคิดเห็นที่ 4 จากคุณ : D_AkIrA เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 53 10:01:54

ความคิดเห็นที่ 5 หยดน้ำใส ไหลหล่นมา จากตาสวย กายระทวย อ่อนไหว ไถลถลำ เลยเจ็บกาย เจ็บใจ ให้จดจำ ทั้งการกระทำ ทั้งน้ำคำ ที่ตำใจ หยดน้ำใส ไหลหล่น บนผืนหญ้า เกาะเป็นหยาดน้ำตา หยดใสใส กลิ้งเป็นทาง กลางใบหญ้า ตามหาใจ ที่รักแท้ แม้จากไกล ไม่ผันเวียน ...   หยดรินไหล ไปร่วงหล่น บนดินชุ่ม ซึมลงหลุม หลอมรวมไป จำใจเปลี่ยน ร่วมกระแส รินไหล ไปวนเวียน ใจจวนเจียน เหมือนจะขาด เพราะคลาดคลาย ยังรักน้อง รักหมดใจ ให้หมดสิ้น แต่ทางดิน พาเปลี่ยนไป โอ้ ใจหาย ต้องโทษทาง รางหญ้า พากลับกลาย ที่มาดหมาย กลายสลด ระทดใจ ... สวัสดีครับพี่พลอยธนา .... จากคุณ : ทรายในหยดน้ำ (Scientist) เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 53 10:26:23

ความคิดเห็นที่ 6 ลางรส กำซาบลิ้น ลางคำยิน ก็ซึ้งจิต ลางคำ ย้ำให้คิด ไหลหลั่งมาเป็นรางคำ ลางคนก็เปลี่ยนไป ลางหัวใจ จึงไถลถลำ ใจกลั่นเป็นหยดคำ ไหลพรั่งพรู สู่รางใจ แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 53 10:49:38 จากคุณ : ทรายหลงราง (Scientist) เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 53 10:45:58

ความคิดเห็นที่ 7 ๑๐๔๘ o หยาดใสหยดเรียงย้อยดังร้อยรัด ตรึงตวัดหลากแต่งด้วยแรงฉ่ำ ฉาบไอเย็นยาม อบ สมทบคำ ครอบความด่ำดื่มเห็นเพื่อเป็นแรง- o ใจ,ดวงนั้นหุ้มห่อเพื่อหล่อหลอม ด้วยอ่อนยอมเพียงหวังพลังแสง- สูรย์,ศรัทธาเปี่ยมเสริมช่วยเติมแปลง- แปรเปลี่ยนแรงเติมปักเพื่อตักตวง o ณ แห่งรางน้ำใจอันใสเจิ่ง ร่ำระเริงหยาดหลั่งซับฝั่งสรวง วาดรุ้งฝันพลบพร่ำถึงด่ำดวง เพื่อปลิดร่วงซบเพลินให้เนิ่นเนา ๚ะ๛ ๑๐๕๐ ๑๐๐๘๕๓ สวัสดีขอรับท่าน จขกท. สวัสดีคุณ เพ็ญไม่ป่วน..อิอิ(จำแม่น) และสวัสดี...เพื่อนพ้องน้องพี่ทุกๆท่านขอรับ แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 53 10:56:44 จากคุณ : คราซน..ของ.. (คนสาธารณะ) เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 53 10:55:14

ความคิดเห็นที่ 8 เม็ดใสใสหยดน้ำ..............พิไล ผันเปลี่ยนเป็นน้ำใจ...........ฉ่ำแท้ ปันแจกจ่ายทั่วไป.............เย็นชื่น  มากนา เริงรื่นทุกข้อแม้................เปี่ยมล้นเต็มทรวง หนึ่งหยดน้ำรวมเป็นสายนที สถานีกู้ชีพทิพย์สวรรค์ จรรโลงโลกสร่างโศกกลแบ่งปัน พระพิรุณท่านจัดสรรจุนเจือ พึงน้ำใจหยดรวม สะสมร่วมใช้แบ่งปัน พลีพร้อมเพรียงจัดสรร สำคัญมั่นมีน้ำใจ จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 53 12:34:50

ความคิดเห็นที่ 9   ** เยิ้ม หยด เย้า หยาด.....พิลาสล้ำ ริน ริน ไหล น้ำคำ....ฉ่ำ ชื่น หอม ดั่ง ดื่ม ด่ำ ทิพย์-สุธา....มา กลั่น กรอง ก็ เอม อิ่ม ยิ้ม ย่อง...ผ่อง ผุด ใจ *** ขอแจมแบบสั้นๆ แถมมั่วสัมผัสอีกเล็กน้อย อิอิ อย่าว่ากันนะฮะ จากคุณ : กางเขนน้ำ เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 53 15:23:14

ความคิดเห็นที่ 10 น้ำใจ ใสสะอาด รสจะฝาดหรือเปล่าหนา รสชาด รางน้ำตา ทั้งขมขื่น ไม่ชื่นใจ ... อยากชิมน้ำในราง หยาดน้ำค้างที่สดใส จากรางชื่อน้ำใจ จะมีใคร ยอมให้ชิม ... ???? แวะมาทักทายก่อนนอนครับ :P จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 53 18:22:31

ความคิดเห็นที่ 11   แก้ไขในบาทสุดท้าย  ขอรับ " คงแต่ความจินตนา  การน่าชม ฯ  " ฝันดีทุกท่านครับ แก้ไขเมื่อ 10 ส.ค. 53 21:22:47 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 10 ส.ค. 53 20:20:54

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีวันใหม่ค่ะเพื่อน ๆ ... ขอบคุณมากค่ะสำหรับคะแนน นะคะ คุณD_AkIrA, คุณ คนสาธารณะ,คุณ black is still black,คุณ Scientist, คุณ ravio,คุณ ลุงชิกง,คุณ เปลวอัคคี, คุณ Life's for Rent, คุณ เกสรผกา, คุณ PANPISA,คุณ moonpeace,คุณ ลำน้ำ C    ..... พลอยทักทายเพื่อน ๆ หลังจากเพิ่งเสร็จงานวันนี้นะคะ ... คุณหนูธันย์ ... ทั้งภาพ และ คำกลอน สวยงามมากนะคะ ยินดีมากเลยค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมเยียนพลอยเสมอค่ะ .................................................................... คุณทราย Scientist ... ผู้มากด้วย "น้ำใจ" อีกท่านหนึ่งนะคะ ขอบคุณมากค่ะ สำหรับบทกลอนหลากหลายเวอร์ชันค่ะ ไพเราะทุกบทค่ะ พร้อมภาพประกอบสวย ๆ ด้วยค่ะ ถ้าให้เดา เป็นภาพถ่ายฝีมือตัวเองแน่ๆค่ะ สวยมากจริง ๆ ค่ะ ... .................................................................... คุณ D_AkIrA ... ขอบใจจ๊ะ เห็นแค่ภาพ ก็เย็นฉ่ำชื่นใจแล้วจ๊ะ ภาพสวยมากจ๊ะ .................................................................... พี่ทอง (คนสาธารณะ) ... เป็นอาจารย์ท่าหนึ่งของพลอยนะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ ที่แวะมาวางบทกลอนฝีมือชันครูไว้นะคะพี่ บล็อคขวัญใจมหาชน เป็นไงบ้างคะ ? ได้ติดอันดับแบบนี้ มิธรรมดานะคะ .................................................................... คุณลุงชิกง ... ขอบพระคุณมากนะคะ สำหรับบทกลอนที่นำมาร่วมวางนะคะ .................................................................... คุณกางเขนน้ำ ... ขอบคุณค่ะ บทกลอนงดงามเสมอนะคะ เพียงแค่ใครคนหนึ่งคิดคำนึงแล้วเขียนออกมา เป็นตัวอักษรค่ะ .................................................................... คุณมดแดง the darkknight ... ขอบคุณมากค่ะ สำหรับภาพสวย ๆประกอบบทกลอนอันไพเราะนะคะ พักผ่อนมาก ๆ ค่ะ .................................................................... สำหรับคืนนี้ ก็มีความสุขมาก ๆ นะคะเพื่อน ๆ ทุกท่าน พลอยไม่ไหวแล้วเช่นกันค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 01:31:04

ความคิดเห็นที่ 13 ... เรียงหยดพร่าง – พราวพจน์ แทนบทบาท ครวญคำหยาด ซาบซึ้ง ถึงกันเสมอ สาย-น้ำใจ ไหลหลาก ฝาก-ปรนเปรอ คลาย-หม่นเหม่อ หยาบกร้าน  วาร-ปล่อยปลง ... ... เมื่อสัมผัส ชัดเจน เช่นตาเห็น เกินจำเป็น  ปั้นแสดง   แฝงลุ่มหลง กลบสีสัน อันวิลาส-ฉูดฉาดลง ย่อมครบองค์ – บริสุทธิ์ – ดุจเนรมิต ... ... ชีพ-เสริมสร้าง รางวัล  เสกสรรค์หล้า หยาดน้ำฟ้า โปรยปราย ฉาบฉาย-จิต จนเยือกเย็น เห็นวิถี แห่งชีวิต พลิกวิกฤติ  เป็นโอกาส คาด-จับจอง... ... สู่หนทาง สร้างฝัน อันสดสวย อย่างร่ำรวย “การให้” – ไร้เศร้าหมอง แม้นหายาก แต่มากค่า กว่าเงินทอง แสนง่าย-ครอง  หากต้องสู้ ... เรียนรู้ใจ  ... .............................................................................. .............................................................................. . . . แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 53 01:36:43 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 01:32:22

ความคิดเห็นที่ 14 ... เสกสรรค์คำหยาดสร้าง.....เสริมใจ ปราศจากอคติไข..............ขุ่นกล้ำ โอกาสวิกฤติใด.................ดีก่อ เกินกว่าทรัพย์ค่าล้ำ...........แลกด้วยหัวใจ . . . *** แก้ไขโคลงบาทสุดท้าย จากเดิม    "รักด้วย" หัวใจ เป็น         "แลกด้วย" หัวใจ *** แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 53 14:02:22 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 01:33:20

ความคิดเห็นที่ 15 น้ำฝนบนยอดหญ้า ....................สุกใส ไหลผ่านเป็นน้ำใจ......................แช่มช้อย เพื่อนฤาจักสงสัย.........................ในจิต ทุกคำที่เรียงร้อย................เปี่ยมน้ำ ใจงาม สวัสดีครับ พี่พลอยธนา แวะมาทักทายครับ :) จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 10:52:23

ความคิดเห็นที่ 16 ลาง...เนื้อคงชอบด้วย..........................ลางยา น้ำใจ....ใคร่จักหา ..............................ห่อนได้ ผูก....มิตร ย่อมศรัทธา......................สำคัญยิ่ง ใจ...จริงจริงใจไว้......................จึ่งแจ้ง  สัจจา : ) จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 10:54:30

ความคิดเห็นที่ 17 แม้นให้ฝัน   เป็นจริง  ควรเดินหน้า กล้าฟันฝ่า  อุปสรรค  ทุกข์.. วิถี ใจเรียนรู้  ดุลย์ธรรม  ย้ำทำดี ถูกวิธี  ความครบ  นพศรัทธา              ทางช้างเผือก  เลือกไซร้  ใคร่สุขุม              สว่างมุม   โภไคย   แสวงหา              อริยะ  ทักษะ   เพ็งปัญญา              สาธุชน   เมตตา   พาจำเริญ จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 17:28:31

ความคิดเห็นที่ 18 มาแล้วเจ้าค่ะ.. ช้าไปอีกแล้ว..  อย่าเพิ่งว่ากันนา  ตัวเอง.. ..รางน้ำใจ..ไหลริน ประทินร่ำ จวบเช้าสาย บ่ายค่ำ ฉ่ำวสันต์ รวงข้าวเหลือง เรืองรอง ผ่องอำพัน เคล้าสีสัน บรรเจิด เพริศพริ้มพราว..         สะท้อนแสง แจ้งกระจ่าง สว่างไสว         เกล็ดน้ำใส ไล้โลม ห่มไอหนาว         แจ่มจำรัส ชัดเจน เด่นสกาว         แย้มยิ้มรับ วับวาว ดับผ่าวไอ..                                  ชื่นฉ่ำตา ฟ้าหลังฝน ให้ยลเห็น                  ความชุ่มเย็น เร้นมา เมื่อฟ้าใส                  สะเก็ดน้ำ ลามหลั่ง ..รางน้ำใจ..                  หยดรินไหล ให้ชีวิต สถิตตรึง................ ช่วงนี้ ชุ่มฉ่ำ..   ชุ่มฉ่ำ.. กระทู้หวานนี้  เลยพลอย ชุ่มฉ่ำไปด้วย..  ไม่รู้ฉ่ำน้ำผึ้ง..  รึฉ่ำน้ำฝน.. อย่าฉ่ำเกินนะเพื่อน..   เดี๋ยวน้ำทั้งสอง ท่วมกระทู้..    อิอิ .... จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 19:20:14

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีค่ะเพื่อน  ๆ ทุกท่าน ... คุณ ทราย Scientist  ... ขอบคุณค่ะสำหรับบทโคลงสวย ๆ นะคะ และสำหรับการมาเยี่ยมเยียนกันอย่างสม่ำเสมอด้วยค่ะ ......................................................................................... คุณ ลุงชิกง ... ขอบคุณค่ะ ที่มาร่วมแจมเป็นประจำอีกเช่นกันนะคะ ......................................................................................... คุณหนุ่ยจ๋า ... เพื่อนนะเพื่อน !!! ... จะมา แซว กันทำไมเนี่ยจ๊ะ 55 .. ?? ถ้าจะหวาน ก็หวานกลอนของเพื่อนนั่นแหละ ภาพก็สวย คำทักทายก็หวาน บทกลอนก็งดงาม น้ำผึ้ง น้ำตาล อื่น ๆ ใด ๆ ชิดซ้าย ชิดขวาไปเลยค่ะ 55 .. ขอบคุณหนุ่ยมากนะคะ มาช้า แต่ก็มานะ ... รอได้เสมอค่ะ ......................................................................................... สำหรับคืนนี้ ก็หลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 23:22:34

ความคิดเห็นที่ 20 ... ลำนำรักร่ายร้อย............เรียงขาน เผยพิสูจน์จิตหวาน..........หว่านเจ้า จริงตราบนิรันดร์กาล........นานประจักษ์ สัมผัสพิเศษเร้า...............เริ่มแพ้ทางใจ . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 23:23:54

ความคิดเห็นที่ 21 ... • ...  แม้นเพียงหยด รสคำ ชี้นำล้วน- ฉาบ-เชื่อม-กวน เติมหวาน  อ้อยตาลไฉน ไม่พิสุทธิ์ ดุจน้ำค้าง ที่กลางไพร ฤาน้ำใส – ใจจริง – สิ่ง-พกลม ...   • ... หากสืบสาน การกระทำ และคำพูด ย่อมพิสูจน์  ความนัย ได้เหมาะสม ใช่ถ้อยที มีค่า แค่เอ่ยชม- ด้วยคารม พร่ำพลอด หยอด-คำตาย ... • ... เพียงแค่คิด จิตนั้น นำสื่อสาร กลับยิ่งหวาน  งดงาม ส่งความหมาย- แสนซาบซึ้ง - ตรึงอุรา – ภาษากาย ภาพบรรยาย คล้ายเป็น เช่นตัวตน ... • ... ดังหยาดเพชร เก็จแก้ว ฉายแวววับ งามสำหรับ คนพิเศษ พร้อมเหตุผล- เพียง-พิศดู รู้-คะเน ไร้เล่ห์กล ต้องจำนน ว่าที่แท้ - เราแพ้ใจ ... .............................................................................. .............................................................................. . . . *** แก้ไขคำสะกดผิดค่ะ จาก "พิสุจน์" เป็น "พิสุทธิ์"*** แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 53 12:38:25 แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 53 23:28:10 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 11 ส.ค. 53 23:26:01

ความคิดเห็นที่ 22 ... แสงจิต # ( 12 ) ....................... ::::: ( ห้วงอาวรณ์  ) ::::: . ... เมื่อยับยั้ง ภวังคจิต จนคิดแจ้ง ความเคลือบแคลง สงสัย  ในแสงสี- ตามสำนึก... รู้สึก - ว่า ... หน้าที่ - มี- จำจากลี้ ... สุ่มเสี่ยง เลี่ยง-ไคลคลา- ... ... เป็นครั้งคราว – เคยปะทะ – ชนะ-แพ้ เกิดข้อแม้ กำกวม เหมารวมว่า- ต้องวนเวียน เปลี่ยนฤดู รู้เวลา ช่วงเอกา เพราะรัก  ปักษ์ตราตรึง ... ... ตราบชีพนี้ มีรัก มาทักบ้าง บนโลกกว้าง ... ทะเลงาม ... ฟ้าครามถึง - - ทุกดวงใจ – จินต์ผสาน – ซ่านคำนึง จงรู้ซึ้ง ... ไม่เที่ยงแท้ ... นั้นแน่นอน ... ... ดุจสายน้ำ ... ย้ำไว้ ... ไม่ไหลกลับ แต่คลื่นปรับ ... ขึ้น - ลง ... คงเคลื่อนย้อน- เพื่อเวียนวน – ค้นหา ห้วงอาวรณ์ ที่ยังซ่อน – เร้นสรวง ... ณ ทรวงใคร ... .............................................................................. .............................................................................. แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 53 13:21:04 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 13:12:02

ความคิดเห็นที่ 23 ... หลุดพ้นภวังคจิตแจ้ง......ความจริง ปกปักษ์รักแอบอิง.........อ่านครั้ง เอกาอุ่นอกผิง...............เผยผ่าน ใครหนึ่งอาวรณ์รั้ง..........ล่วงรู้ใจหมาย .............................................................................. .............................................................................. . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 13:12:37

ความคิดเห็นที่ 24 ทุกวันนี้ มีรัก มาทักบ้าง ท่องโลกกว้าง ... ผ่านป่า พนาสณฑ์ ยินเสียงร้อง ก้องว่ารัก รักทุกคน หันไปมอง ... เหวย ชอบกล หญิงปนชาย เหวอออ .. !! จากคุณ : ทรายแก้วสุดหล่อ ... (Scientist) เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 15:40:24

ความคิดเห็นที่ 25 รางน้ำใจ ไหลหันไป ที่ไหนหนอ ยังเฝ้ารอ รอแล้วรอ จนท้อถอย หรือน้ำใจ ไหลแล้ง จนแห้งคอย แสนเศร้าหงอย ลอยใจ ไหลลืมลา สวัสดีวันแม่ครับคุณพลอยฯ จนบัดนี้แล้ว   ห้องโน้นก็ยังหักเห ยังไม่หวนกลับมาแบบเดิมๆ คิดถึงๆๆ    คิดถึงบรรยากาศแบบเดิม    คิดถึงเพื่อนคนแรกที่มีน้ำใจเสมอครับ จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 18:20:08

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดีค่ะ ... คุณ ทรายแก้วสุดหล่อ ... (Scientist) ... ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมเยียนพลอยเสมอนะคะ แล้วขยันคิด ขยันเขียนอีกด้วยค่ะ ทุกตัวอักษรที่สื่อผ่านอารมณ์ที่สดใส งดงามนะคะ แลว่า ผู้เขียนเอง มีจิตใจที่ใสบริสุทธิ์ มองโลกสดใสเสมอค่ะ ... ............................................................................................. อ้ายเสกคาถา ... ขอบคุณมากนะคะอ้าย ... รางน้ำใจรางนี้ ยังมีน้ำใจไหลต่อเนื่องเสมอค่ะ ... ส่วนบรรยากาศ ทั้งหลายรอบ ๆ ตัวเราที่เปลี่ยนแปลงไปนั้น คงจะดีขึ้นในไม่ ช้านะคะ .. ทุกอย่างก็หมุนเวียนเปลี่ยนไปตามที่ควรจะเป็นค่ะ ... ถึงอย่างไร เราก็ยังคือเรานะคะ ... มีรอยยิ้มให้แก่กันเสมอค่ะ ... ............................................................................................. ฝันดีนะคะเพื่อน ๆ  ทุกท่านค่ะ ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 22:07:31

ความคิดเห็นที่ 27 ... •... มิตรไมตรี มีค่า เกินหา – ซื้อ หากยึดถือ ถนอมไว้ ไม่แปรผัน ด้วยน้ำใส ใจจริง ทุกสิ่งอัน หยอดสีสัน จารอักษร อ้อน-วจี ... •... เพียรขัดเกลา กลั่นกรอง ครรลองคิด ด้วยดวงจิต สว่างใส ในวิถี- - ทางที่ชอบ ตอบตน ถึงผลดี เพียงพอมี พอเหลือ เพื่อแบ่งปัน ... . . . *** ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ *** จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 22:13:19

ความคิดเห็นที่ 28 ไมตรีจิต   ห่างหาย   ไกลทุกที่ ไร้อารี  อารอบ  ครอบเดียดฉันท์ ภาพภายนอก  จนมี  กี่ชนชั้น เพียงใจนั้น  ธาตุแท้   แร่พรวนใด          กาญจนา   แรกแร่  แท้เป็นหนึ่ง          ตระหง่านตรึง  สายน้ำ  ค้ำหลบไหล          ถาวรทน   อัคคี   เผาทำลาย          มิหมกไหม้   ใช้รักษ์   ปรกไมตรี จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 09:54:30

ความคิดเห็นที่ 29 สวัสดีค่ะ คุณลุงชิกง ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทายเป็นประจำค่ะ ทะ     เลดาวสว่างพ้อง........พรหมนภา ลุ่ม     ฟากหนึ่งฝันหา.........ห่วงแล้ว ปุ่ม    กาลส่งนิทรา.............นัยสื่อ ปู      แผ่นประกายแก้ว.......ก่อสร้างทางไสว อุ     ปาทานอุบัติเบื้อง.........บำบวง สา   รพางค์เผลอทวง..........ถั่งฟ้า นา   สาด่ำถึงทรวง..............หอมกรุ่น รี     แจ่มจันทร์โอบหล้า.......อุ่นล้ำภวังค์หลง ทุ    รมนัสประหัตครั้ง..........คืนคำ สุ    รโลกวิโยคจำ..............จากเจ้า มุ    ใจใฝ่สรวงนำ...............พาสุข ดุ    สิตเนรมิตเหย้า............เยี่ยงซ้องสถิตย์ขวัญ โก    มลสรรค์เสกด้าว.........เดือนฉาย วา    ทิตแห่งดาวพราย.........พร่างพร้อย ปา    ริชาติพรรณราย..........รวงประดับ เปิด     วิมานเมฆร้อย..........รักเรื้องปีแสง จก      จารสานจิตล้อม........ราตรี จี้        ผ่านกาลสักขี...........แนบข้าง รี้       ความสดับสุนทรีย์......เพลินเสพ ไร     ร่างเพชรน้ำค้าง.........ค่ำนี้ยังคนึง .............................................................................. .............................................................................. . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 10:36:06

ความคิดเห็นที่ 30 ดังได้หยาดน้ำฝนอันชุ่มชื้น เย็นระรื่น ชื่นชีวา จะหาไหน .. โฉมฉลาเคล้าคู่อยู่เคียงใจ ดั่งเทพไท้ ทุกทิศ ประสิทธิพร ที่รักแล้วไม่พรากจากที่รัก สานสมัคร สุขโข สโมสร ดังบุปผาร่วมเรียงเคียงภมร เจ้างามงอน งามประเสริฐเลิศรุจี ผิวพรรณน้องผุดผ่องดังทองทา งามเพริศแพร้ว กายา มารศรี สมส่วนทรง สุกปลั่ง ทั้งอินทรีย์ ในฤดี พี่สุขสม ภิรมย์เชย อยากชักชวนนวลอนงค์ลงนอนพัก ให้ซบตัก หนุนเล่น เช่นเขนย และซุกไซร้ หอมปรางค์ เหมือนอย่างเคย ให้ทรามเชย สดชื่น ระรื่นทรวง .. แวะมาสวัสดีคุณพี่พลอยธนาขอรับ ... แก้ไขเมื่อ 13 ส.ค. 53 15:40:20 จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 15:39:50

ความคิดเห็นที่ 31 ทะ... ลุปรุโปร่ง ลุ่ม...หลงกัลยา ปุ่ม...ป่ำขวากหญ้า ปู...มาให้เดิน อุ..ราเจ็บชัด สา..หัสเหลือเกิน นา..รีหมางเหมิน รี... รอ ทำไม ทุ...รายทุรน สุ...ทนหม่นไหม้ มุ...หาทางไป ดู...ใจน้องยา ... จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 15:53:08

ความคิดเห็นที่ 32 ตะ... เลิดเปิดเปิงโอ้ ..................ไปไหน ลุ่ม.....หลงในฤทัย.....................ยั่วเย้า ปุ่ม...ปมบ่มหัวใจ......................บรรเจิด ป่ำ....ปั้ม...ทุกค่ำเช้า........จึ่งได้ เป็นโคลง จากคุณ : ทรายละเมอ (Scientist) เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 15:58:19

ความคิดเห็นที่ 33 จากรางน้ำ เป็นรางน้ำใจ หนึ่งหยดใส กลั่นจากไอแห่งฟ้า จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 53 07:01:48

ความคิดเห็นที่ 34 พรุ่งนี้วันเกิดแสงแรก ประดับดิน จะไปกินกับข้าวฝีมือแม่ ไม่ลงทุน หึ หึ จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 53 07:04:11

ความคิดเห็นที่ 35 สวัสดีวันหยุดนะคะเพื่อน ๆ ... คุณทราย Scientist  ... ขอบคุณมากค่ะสำหรับบทกลอนที่งดงาม และบางบทก็อ่านแล้วได้ รอยยิ้มด้วยนะคะ ... ความคิด + จินตนาการ = ความสุข รึเปล่าคะ ? ช่างผสมผสานกันได้อย่างลงตัวจริงนะคะ ... ........................................................................................... คุณ แสงแรก ประดับดิน ... ไม่น่าเชื่อค่ะว่า ครบปีพอดีนะคะ กับที่คุณแสงแรก ฯ มาส่งข่าวว่า ไปกินข้าวกับแม่ในวันเกิด สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้าเลยนะคะ ขอให้มีความสุขมาก  ๆ ค่ะ ... ........................................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 53 11:20:30

ความคิดเห็นที่ 36 ... มีความสุขมาก ๆ นะคะเพื่อน ๆ ทุกท่าน ... ขอให้เธอ เหมือนเคย เพื่อเอ่ยว่า กาลเวลา ผันผวน ล้วน "สีสัน" ตก ผลึก สำนึกนั้น ในจิตพลัน เพื่อหมุนวัน เวียนว่อง ฝาก "ร่องรอย" ... ... ร่องรอยแห่ง ห้วงใจ เคยไหวเร้า ผ่านทุกข์เศร้า เหงาร้าง บ้างถดถอย ค่อย ปรับแปร เป็นตำนาน การรอคอย ทีละน้อย ค่อยเห็นโลก ... ที่เป็นจริง ... ... ความเป็นจริง สิ่งแท้ ต้องแปรเปลี่ยน โลกหมุนเวียน เร่งรุด ไม่หยุดนิ่ง แล้ว สร้างสรรค์ วันใหม่ ให้พึ่งพิง เลิศล้ำยิ่ง ... "ประสบการณ์" ... ขม-หวาน-ทรวง ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 53 11:24:25

ความคิดเห็นที่ 37 จากกระทู้ ".... " เสพสุขบุญ " ....  " ของคุณ sarasiri http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9577805/W9577805.html ใต้อาณัติแห่งศรัทธา ............................ ธาราลึกนิ่งต้อง................ตามกระแส ลมแผ่วระลอกแพร...........ร่ายริ้ว แสงวันประดับแด-............ดวงทิพย์ จิตล่องลอยไหวพริ้ว..........ว่างพร้อมเพลินฝัน ยามน้ำผันหลากขึ้น-..........ลงเสมอ ลมกวัดไกวยอดเฌอ.........โยกย้าย แสงพราวเรื่อเรืองเลอ........ไออุ่น ทุกเรื่องราวดีร้าย..............ล่มร้างยังเสมือน มาเยือนลานแหล่งหล้า......ชมไถง ชะลอจิตประวิงไหว..........หวาดครั้ง ทุกหยาดหยดอวลไอ........อาบซ่าน ครวญแทรกกระสายครั้ง....ค่อนเว้าวอนถาม ลำดับความท่วงถ้อย.........เถิดสหาย ดาวแห่งศรัทธาฉาย-.........เฉิดพ้อง อาทิตย์อัสดงพราย...........พอผ่าน กาลเริ่มบรรจบคล้อง.........ค่าล้วนทรงจำ ... . .. .. หลากนิยาม "งาม" บรรเจิด ช่างเพริดพริ้ง สายน้ำนิ่ง ไหลวาร ผ่านกระแส แสงเป็นใจ ไล้ระบาย ฉายดวงแด เห็น-เกิด-แก่ เจ็บ-ตาย ดีร้าย-เคียง  ... จากถ้อยคำ กำซาบ ภาพนิมิต แกว่งไกวขวัญ วันวิกฤติ ริดรอน - เหวี่ยง ทั้งขึ้นลง ปลง-เสื่อม กระเพื่อมเพียง- -รู้สุ่มเสี่ยง เลี่ยง – ข่ม สร้างสมดุล ... ... เสียงหัวใจ จักนำพา ค้นหาพบ สุข – สงบ บางเวลา อันว้าวุ่น พลิกบทบาท ขาดเหลือ เกื้อการุณย์ ทดบาปบุญ คุณโทษ สันโดษ-ใจ ... เพียงน้ำใจ ใสสะอาด มิขาดช่วง ดาวทุกดวง ฤาจะลี้ หนีไปไหน ความทรงจำ ล้ำ-ชีวิน มิสิ้นไป ยัง-สว่างไสว ใต้อาณัติ แห่งศรัทธา... ... . .. .. . . . แก้ไขเมื่อ 14 ส.ค. 53 12:19:35 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 53 12:14:22

ความคิดเห็นที่ 38 *************** เปลวสีหม่นลอยวนขึ้นบนฟ้า เคล้าระคนปนเปกับเมฆา ว่ากันว่าจะได้ไปดาวดึงส์ ทิ้งไว้เพียงซากความหลังเมื่อครั้งเก่า ทั้งสุขโศก ทุกข์เศร้า แลซาบซึ้ง ภาพก่อนแต่หนหลังยังตราตรึง เหมือนว่าพึ่งผ่านไปไม่กี่วัน ท่ามกลางเสียงระงมในศาลา จบฉากมายาที่เคยรังสรรค์ น้ำตาแห่งความเศร้าเคล้าในควัน และวันนั้น ฉันเห็นรอยน้ำตา ที่ฟ้าไกล หมดสิ้นแล้วที่เคยทุกข์เวทนา อนิจจา แม้นชีวาต ยังขาดไร้ สลายร่างเป็นธุลีในเปลวไฟ แล้วลอยร้างลาไปในสายลม จากคุณ : ทรายปลง ... (Scientist) เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 53 16:07:59

ความคิดเห็นที่ 39 จากกระทู้ " ในวันฟ้าหม่น " ของคุณ logan004 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9579138/W9579138.html ... คือพรมหญ้า ผืนใหญ่ คลุมไพรเหย้า เชื่อมฟ้าคราม ฟ่องเคล้า เช้า-พลบค่ำ เสริมรอยกร่อน ร่อน-กร้าน ซ่านระกำ เขียวสดด่ำ สู่แดน แคว้นสรวงใด ... ... หลาก-มิติ ...ริ-มุมตรอง ... ล้วน-มองต่าง ผลหักล้าง เหตุลวง พ้นห้วงไหล ดินลุ่มน้ำ – ลมน้อม – ด้าวหลอมใน เปลวก่อไฟ – ใกล้ฟาง – ปางกองฟอน ... ... บุญรังสรรค์ บริสุทธิ์ บุษบ์ร่วมสร้าง รู้สายกลาง สร่าง-กลาย หลักสายก่อน อาจคล้อยตาม อคติ อิด,ขาดตอน สิ้นอาวรณ์ อ่อนหวาน ทรวงอ่านไว ... ... ฟ้าหยอดคราม หญ้าเขียว เพียวหยาดเคลิ้ม รำไพเสริม เพิ่มแสง แรงผ่องใส รื่นใจก่อน จรก้าว ราวจากไกล หลับเพลินได้ ... ฝันดั่ง... รักฝังดิน ... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 53 18:16:36

ความคิดเห็นที่ 40 จากกระทู้ " ในวันฟ้าหม่น " ของคุณ logan004 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9579138/W9579138.html แห่งห้วงทิวากาล.....................ปีกทะยานปานโบยบิน ม่านขาวราวเมฆินทร์................อาบชิวิน-ถิ่นวิมาน สายน้ำลำธารใส......................แสงอุ่นไอใสตระการ พฤกษาแย้มกลีบมาลย์..............อวดสะคราญเย้าภุมริน แดนสรวงในห้วงฝัน..................ฟุ้งหมอกควันฝุ่นมลทิน ไม่ต่างจากแดนดิน...................ด้วยเคยชินและคุ้นตา หนักแน่นดั่งขุนเขา . .......ใต้ร่มเงาแห่งธรรมา เยือกเย็นเยี่ยงธารา... .......ดังหยาดฟ้าชโลมใจ ธรรมชาติรายล้อม............ ไม่จอมปลอมจับต้องได้ ฤดูกาลผ่านไป.........................ล้วนห่วงใยเอื้ออาทร หลับลึกด้วยหลงใหล.................ลมโชยไหวไร้อาวรณ์ หนาวทุกข์ที่บั่นทอน..................สายแดดอ่อนซ่อนอุ่นอิง . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 14 ส.ค. 53 18:26:22

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณเพื่อน ๆ มากนะคะ กระทู้ใหม่ค่ะ "น้าค้างกลางใจ" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9581741/W9581741.html#2 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 15 ส.ค. 53 15:19:08