ความคิดเห็นที่ 2 น้ำตาแห่งความปิติค่ะ ............................................................................................... ลูกคนนี้ มีความนัย ใคร่จะเอ่ย เพื่อเฉลย เผยรัก มอบสักครา จึงแวะเวียน เขียนกลอน เพื่ออ้อนหา ให้มารดา ของลูกยา ด้วยหัวใจ ลูกตั้งใจ ใฝ่เรียน หมั่นเพียรนาน เพื่อสร้างฐาน อนาคต ให้สดใส มั่นสัญญา ขอฟ้าดิน ได้ยินไว้ คุณแม่ไซร้ ซึ้งในจิต คิดตอบแทน แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 53 12:22:28 จากคุณ : athena_b เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 12:21:34

ความคิดเห็นที่ 3 ** นานมากแล้ว  จากครั้งก่อนที่ผมลางานกลับไปเยี่ยมแม่   ครั้งนี้ดูเธอชราลงไปมาก เธอนั่งอยู่แล้วอ้าแขน  โน้มคอผมลงไปหอมแก้มทั้งๆที่ผมโตจนไม่ใช่เด็กน้อยของเธออีกแล้ว แม่ไม่ได้ซ่อนแววตาแห่งความดีใจเอาไว้เลย  เธอเปิดเผยหมดจดเสมอมา ตกเย็นผมพาเธอออกมาเดินเล่นสูดอากาศข้างนอก  และนั่งลงที่ม้าหินอ่อนตัวเดิม เราพูดคุยพักผ่อนอิริยาบถกันอย่างสบายๆ สักครู่ที่ผมนั่งนึกอะไรเพลินๆอยู่นั้น  พอหันไปดูเธออีกครั้ง.... เธอร้องไห้ ผมกอดเธอเบาๆพร้อมบอกว่า “ผมรักแม่นะ” นาน.....กว่าเธอจะตอบผม “แม่รู้ แม่รู้ลูก” “แต่บางครั้ง  แม่ก็อดคิดไม่ได้”   “แม่มีลูกตั้งหลายคน”  ......แล้วเธอก็นิ่งไปอีก . . . เราปล่อยให้ความเงียบดำเนินไป เพราะผมก็พูดอะไรไม่ออกเหมือนกัน  มันจุกตีบตันไปหมดที่ลำคอ “แม่รู้ลูก แม่เข้าใจทุกอย่าง แม่รู้ว่าลูกทุกคนรักแม่” เธอลูบแผ่นหลังผม ทำนองปลอบโยน ผมไม่ไหวแล้ว  มันจะร้องไห้ก็ให้มันร้องไห้ไปเถอะ ผมร้องไห้ขี้แยเหมือนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง ผมมาเยี่ยมเธอเพื่อมาปลอบโยนเธอ แต่ตอนนี้แม่กำลังปลอบโยนผมอยู่ *** จากคุณ : หอมเจียว (RTB) เขียนเมื่อ : 13 ส.ค. 53 11:45:28