ความคิดเห็นที่ 1 ........ อย่าให้คนเฝ้าคอยที่น้อยใจ... เขาคงไม่ใจน้อยหรอกกลอยเอ๋ย อย่างที่เห็น..หนักยิ่ง..เสียจริงเลย จึงเอื้อนเอ่ยกล่าวอ้อนเป็นกลอนอำ ฝากฝนโลม เพลงหลั่ง ถึงฝั่งรัก ถึงใจหนัก หน่วงเผย ยังเปรยพร่ำ- พอรุ้งทาบ สมทบ บรรจบทำ เพิ่มความฉ่ำ เปียกชื้น..ระรื่นโชย... 3ปีแล้วที่ไม่ได้ทักทาย ขอทายทักแล้วกันขอรับ จากคุณ : คราซน..ของ.. (คนสาธารณะ) เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 53 19:36:23

ความคิดเห็นที่ 2 ภาคตัดพ้อต่อว่า อย่าลืมสัญญารัก  จะปกปักจะรักษา และแล้วกาลเวลา   คำสัญญาคล้ายลืมเลือน เคยคิดว่ารักเรา    ดังขุนเขาเปรียบเสมือน ปฐพีที่ย้ำเตือน     มิมีเคลื่อนให้แคลงใจ คนถูกตัดพ้อ...เขียนอธิบาย รักเปรียบเป็นสายลม   ที่ชื่นชมลำน้ำใส รักเปรียบประดุจใบ-    ไม้เขียวสด....อันงดงาม รักนี้ดังทะเล          ฟังคลื่นเห่ในทุกยาม รักเป็นเช่นฟ้าคราม    หาความหมายกลางสายฝน ยืนยงคงตระหง่าน   ท้าทายกาลดังต้นสน รักนี้ช่างซุกซน      ตามหาจน...แทบหมดแรง ......ฮ่าๆๆๆ มาร่วมแจมจ้า...ขอตัวไปตามหาความรักก่อนนะพี่สุ.... แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 53 21:42:53 จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 53 21:34:47

ความคิดเห็นที่ 3 เพลงฝนพรำ คืนผ่าว อกร้าวโผย ฉ่ำลมโชย ครวญชื่น สุดขื่นขม เขาลืมคำ ที่เคย พร่ำเปรยพรม สัญญาบ่ม รักเบื่อ เมื่อเขาเมิน ก่อนเคยกล่าว รักกัน คงมั่นเเท้ มิผันแปร เปลี่ยนใจ ไกลห่างเหิน วอนลมว่า วันนี้ ที่เขาเพลิน ฝากลมเกริ่น คำกรุ่น ด้วยอุ่นไอ หากเขาหวน มาหัก เคยรักหวาน เปลี่ยนคำผลาญ ร้อนผ่าว อกร้าวไหว จำที่เจ็บ จากเเล้ว หนอเเก้วใจ ต้องช้ำไหม้ อกหมอง นองน้ำตา ฝากฟ้าหล่น ฝนพรำ มาย้ำเเผล เคยเหลียวเเล กลับหลอก จนชอกหนา ตักเคยหนุน หนีจาก พรากอุรา ใจเหว่ว้า ถึงวัน ต้องหวั่นคอย .......................... แวะมาเเจมจวนฟ้ารุ่งของพรุ่งวัน อกเริ่มสั่นเซซวนจวนสลาย คิดถึงเขาคราขื่นหมดชื่นคลาย เพลงสุดท้ายระทมให้ตรมทรวง เขาลืมเเล้วจากลับไม่หลับหวน สุดรัญจวนหมองไหม้ใคร่หมดหวง ปลอบตัวเองยามเศร้าช่างเหงาดวง เคยเเสนห่วงมาห่างด้วยสร่างซา ......... อรุณสวัสดิ์เจ้าค่ะคุณพี่.. เขียนกลอนมั่วๆตอนใกล้สว่าง 5 5 5.. จากคุณ : อาลีอา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 53 05:59:53

ความคิดเห็นที่ 4 พี่สุนันยาครับ     ผมชอบกลอนนี้ของพี่มากเลยนะ จริงๆ ชอบเพราะพี่ระบายธรรมชาติโอบล้อมเรื่องราวของความรักโดยไม่เน้นที่ตัวละครมากมายจนล้น ผมไม่มีความรู้และมีความสามารถมาวิจารณ์หรอกครับ  แค่รู้สึกว่าชอบแบบนี้น่ะครับ จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 53 08:49:07

ความคิดเห็นที่ 5 มาแปะเพลง "สัญญาก่อนนอน" น่าจะเข้ากับหัวข้อกระทู้นี้ได้ดี จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 53 16:37:52

ความคิดเห็นที่ 6 น้อยที่ใจ ใช่อ้อน งอนหน้าง้ำ อย่ามาแสร้ง แกล้งย้ำ ทำให้เขว คนเขากลัว รักหน่าย ใจโลเล หลงเสน่ห์ สาวกรุง ไม่มุ่งมา ร้อยลำนำ พร่ำบ่น ฝนโชยผ่าน ฝากคำหวาน อย่าลืมวัน สัญญาหนา ปลายปีนี้ จะคืนกลับ รับขวัญตา อย่าให้เก้อ คอยหา อย่าลืมเลือน/.. สวัสดีค่ะ ท่านพี่ อืมมม.. เกือบลืมไปแล้วนะ ว่า ยังมี ท่านพี่อยู่..หุหุ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 53 21:00:32

ความคิดเห็นที่ 7 สัญญารัก สั่งใจ ใครกันหนอ เจ้าตัดพ้อ เหมือนตัดใจ ใครที่เฉือน จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 53 22:38:30

ความคิดเห็นที่ 8 ป่านฉะนี้น้องพี่อยู่อย่างไร อยู่คนเดียวใช่ไหมเจ้าเหว่ว้า เคยใกล้ชิดสักนิดไม่คลาดสายตา ป่านฉะนี้น้องคงแลหาห่วงใย              ป่านฉะนี้น้องพี่เจ้าคงตรม              เปลี่ยวอารมณ์เดียวดายพี่รู้ได้              พี่เองก็เศร้าเปล่าเปลี่ยวเหลือใจ              แทบทนบ่ไหวหัวอกเร่าร้อน ทุกเช้าเย็นใจเต้นพี่คิดถึง พิษที่คิดคำนึงโศกสะท้อน ห่วงยามเจ้ากินห่วงยามเจ้านอน ครั้งคราวสังหรณ์กังวลห่วงเนื้อนวล               ป่านฉะนี้น้องพี่เจ้าคงเดียวดาย               สำราญใจพี่ใกล้พี่ใกล้หวน               อย่าได้วิโยคโศกเศร้าคร่ำครวญ               ใกล้ได้พบเนื้อนวลแม่ยาใจ จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 53 01:15:24

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณ น้องกาปอม มากจ้ะ ว่าแต่ว่า ไปตามหา ความรักแถวไหนจ๊ะ ถ้าเจอแล้ว  แบ่งพี่ด้วยนะ.. .. รักไร้พรมแดนกั้น กำแพงฝัน ไม่หั่นไหว อิสระของหัวใจ ตอนนี้คล้ายถูกจองจำ สัญญา คราห่างเหิน กลัวหลงเพลิน เดินถลำ ส่งถ้อยร้อยลำนำ เตือนความจำ ยามแรมลา ตัดพ้อก็เพราะรัก โปรดตระหนักถึงคุณค่า นานวันกาลเวลา กลัวใครมา พาเปลี่ยนไป อย่าลืมนะสัญญา ใกล้เวลาแล้วใช่ไหม อย่าผันวันเลยไกล อย่าทำร้ายใจคนคอย.. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 53 10:02:35

ความคิดเห็นที่ 10 หวัดดีจ้ะน้องเลิฟ มั่วได้ใจดีจริงๆ คลับคล้ายใครไห้หวน ครวญพร่ำหา- หารักที่ เลือนลา คราอ่อนไหว เหมือนถูกเขา ย่ำยี ขยี้ใจ จนทรวงใน เจ็บช้ำ น้ำตาริน ยามฝนโปรย โรยหลั่ง ครั้งโศกศัลย์ ร้าวจาบัลย์ หวั่นไหว ไม่รู้สิ้น จะนอนนั่ง ยังหนาวเหน็บ เจ็บดวงจินต์ เฝ้าถวิล ถึงอยู่ คู่เคยเคียง นอนฟังฝน หล่นซ้ำ น้ำตาเอ่อ หลงละเมอ เพ้อปล่อย ร่องรอยเสียง- สะอื้นลับ กับฝน ปนสำเนียง คราเขาเลี่ยง เบี่ยงหาย ไกลตาแล เคยอ้อนคำ พร่ำหวาน หว่านขานไข เหตุไฉน ถึงได้ ไม่แยแส หรือมีคน วนใกล้ ให้คอยแคร์ ใจจึงแปร เปลี่ยนผัน ไม่หันมา เห็นเธอมา ร่วมแจม ตอนแย้มรุ่ง ยังคละคลุ้ง ด้วยร่องรอย ละห้อยหา คิดถึงเขา คนไหน ไม่ซ่างซา แม้เวลา ล่วงผ่าน ทุกวันคอย วอนสายฝน  หล่นซับ จับใบหน้า ล้างน้ำตา ให้ลาหาย จากใจหงอย ล้างความโศก จากดวงใจ ให้เนื้อกลอย อย่าเหลือรอย  ความเศร้า เข้าเกาะกุม... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 53 11:58:42

ความคิดเห็นที่ 11 หวัดดีจ้ะเสก ดีใจนะ ที่เสกชอบกลอนนี้ แต่ถ้าจะให้ดี พี่อยากให้ คนอื่นๆชอบด้วยจ้ะ คงจะดีเป็นแน่แท้..อิอิ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 53 12:52:01

ความคิดเห็นที่ 12 หวัดดีจ้ะน้อง แตง ขอบคุณมากเลย สำหรับเพลง ที่ส่งมา ซึ้ง มากๆเลย ....เพราะ มีความหมาย.. .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 53 12:58:02

ความคิดเห็นที่ 13 สัญญารัก สั่งใจ ใครกันหนอ เจ้าตัดพ้อ เหมือนตัดใจ ใครที่เฉือน .คุณแสงฯ ทุกคำกล่าว มิใช่เย้า เฝ้าคอยเตือน ..สุนันยา ว่าอย่าเลือน ลืมคำ พร่ำสัญญา .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 53 13:03:47

ความคิดเห็นที่ 14 **ในค่ำคืนผืนฟ้าจันทราดับ          ดาราลับอับแสงแห่งเวหน หลังม่านเมฆมืดลับดูอับจน            ช่างมืดมนบอดใบ้ใร้เรื่องราว                           **มองฟากฟ้าฝั่งโน้นโพ้นทิวทุ่ง     ที่ราบสูงมุ่งมาเมื่อคราหนาว       หนีความแล้งแห้งจนล้นเรื่องราว      ทิ้งความหนาวลาดินถิ่นทางเกวียน **เสียงหรีดหริ่งเรไรใบไม้โบก       ลมกรรโชกโบกสะบัดพัดเฉวียน เสียงคลื่นครั่นพลันฝนก็หล่นเวียน    มองนอกเรือนมืดมิดสนิทดำ **ฟังสายฝนหล่นมาเวลาดึก          อึกทึกสาดหลั่งหลังขนำ ครั้นใกล้สางสร่างฝนหล่นลงพรำ      ยินถึงคำจำถ้อยลอยตามลม **ถ้อยคำรักจากใจใครคนหนึ่ง       คิดคำนึงถึงครั้งยังสุขสม แม้ห่างกายใจชิดจิตภิรมย์               แม่ตาคมอย่าคอยแต่น้อยใจ สวัสดีครับคุณ สุ. จากคุณ : ตาเป๋า เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 53 19:10:15

ความคิดเห็นที่ 15 ฝนเมืองกรุงปรุงแสงไฟจนไหววาบ แสงเลือนฉาบเงาป่าปูนสีขุ่นทั่ว แตรรถยนต์ก่นด่าใต้ฟ้ามัว ใจขลาดกลัวก็ไหวหวั่นทั้งสรรพางค์ คนบ้านไกลใจลอยละห้อยหวล คิดถึงนวลเนื้อน้องจนหมองหมาง ฝนบ้านนาคงบ่าล้นจนครืนคราง เบิกที่ทาง ฤดูใหม่ถ่ายเวียนมา คนเฝ้าคอยจะหงอยเศร้าหรือเปล่าขวัญ คนเติมฝัน ยังมีไฟไร้กังขา เฝ้าเก็บเงินเนิ่นนานผ่านเวลา หวังวันชื่นคืนกลับนา เช่นรอคอย ฝนเมืองกรุงล้างฝุ่นไคลจนใสสด เสียงก่นด่าจากรถ เริ่มเลือนถอย ใจขลาดกลัวก็ลบล้างทางเลื่อนลอย จะไม่ให้คนคอยเฝ้าน้อยใจ จากคุณ : คุณชายต้วน เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 53 20:00:20

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีค่ะ ลุงชิกง แหะๆ เล่นซะสุมึนอีกละ.. ครั้งฟ้าสาง ฝนซา พาใจเหงา ลมพัดพราว ร้าวทรวง ด้วยห่วงหา ใกล้ถึงวัน ยิ่งหวั่นไหว ในอุรา กลัวพี่ลืม สัญญา ครานานวัน อย่าปล่อยน้อง เดียวดาย ให้นานนัก อย่าลืมรัก  ครั้งเรา เฝ้าฝากฝัน อย่ามีใคร ไหนอื่น ชื่นผูกพัน อย่าแบ่งปัน หัวใจ ให้ใครครอง ยินสายฝน หล่นโปรย ยิ่งโหยหา พลิกซ้ายขวา นอนหนาว ราวกลัดหนอง มองสายฝน กระเซ็นซ้ำ น้ำตานอง ยิ่งหม่นหมอง มองเหม่อ เพ้อรำพัน ป่านฉะนี้ พี่มีใคร หรือไม่หนา ที่นำพา ห่วงหวง ควงคู่ขวัญ ลืมเราแล้ว ไฉน หรือไรกัน ใจป่วนปั่น หวั่นไหว ให้กังวล...เฮ้อ. ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาแจม .. .. แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 53 20:26:36 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 53 20:21:04

ความคิดเห็นที่ 17 ฝนพรำพรำ กระหน่ำ ซ้ำอีกหน สายฟ้าแลบ แปลบปน สุดทนไหว ลมพัดพรั่ง ดั่งพายุ ประทุใจ ยิ่งอาลัย โหยหา น้ำตาริน กระท่อมน้อย คอยรัก จักคืนหวน เฝ้าคร่ำครวญ ด้วยใจ ใฝ่ถวิล สัญญารัก หนักหน่วง อยู่ห้วงจินต์ ดวงชีวิน คะนึงหา ยอดยาใจ นับวันรอ คลอเคล้า คราวพี่ย้อน กลับคืนคอน เคียงนวล ชวนชิดใกล้ ประคองขวัญ วันชื่น คืนวิไล มีเราสอง แนบใน ใจผูกพัน อย่า ปล่อยให้ คนคอย พลอยพร่ำเพ้อ อย่า ปล่อยให้ ต้องเก้อ เธอเหหัน อย่า ปล่อยใจ คลายเกลียว เหนี่ยวสัมพันธ์ อย่า ปล่อยให้ ใครนั้น ปันแบ่งใจ เก็บรักเรา เอาไว้ ให้เหมือนก่อน พี่อย่าก่อ รักซ้อน คราวอ่อนไหว คิดถึงคำ สัญญา ก่อนลาไกล เป็นแรงถ่วง ดวงใจ ให้มั่นคง.. สวัสดีค่ะ คุณเป๋า จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 53 10:26:23

ความคิดเห็นที่ 18 ฝนเมืองกรุงปรุงแต่ง ด้วยแสงฉาย สว่างพราย ด้วยนีออน ช้อนแสงจ้า กลัวคนไกล หลงแสง แยงทาบทา ไม่หวนมา ท้องทุ่ง ที่มุ่งไกล น้ำไหลบ่า นาล่ม คล้ายจมลับ ต้องนอนซับ น้ำตา คราโหยไห้ คิดถึงคน ที่อยู่กรุง จรุงวิไล เขามีใคร แทนที่เรา หรือเปล่านา คิดคิดไป ใจยิ่งน้อย คอยปั่นป่วน เคยเย้ายวน หนุนแขน โอบแทนผ้า- ห่มกายอุ่น ละมุนแนบ แอบอุรา คะนึงหา ห่วงรัก จักคอนคลาย เมื่อฝนซา ฟ้าใส หวังใจว่า พี่จะคืน กลับมา ไม่ลาหาย คำสัญญา ว่ารัก ตราบชีพวาย ชั่วฟ้าดิน สลาย คงไม่ลืม... สวัสดีค่ะ คุณชายต้วน ไม่เห็นผลงานนานแล้วนะคะ ไปหลบอยู่ไหนเอ่ย... **** มีมีกิ๊ฟ ให้ใครแล้ว ขอบ ให้ทุกคน แทนนะคะ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 53 11:04:22

ความคิดเห็นที่ 19 เอาสมองและเวลาไหนมาเขียนกลอนที่มีความหมายไพเราะ  ได้ขนาดนี้ จาก Gara_nan อัจฉริยะ    หัวเราะได้ยามร้องไห้ จากเพลงลูกเทวดา "ลูกเอ๊ย  ตื่นกินข้าวซิลูก  เดี๋ยวจะไม่มีแรงนอน" คิดได้ไง  รวมทั้งสุนันยา จากคุณ : ลมหัวด้วน เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 53 01:13:20