7 Days In Love

วันอาทิตย์ แสงส่อง มองทั่วฟ้า               เมฆเมฆาสีขาวราวริมฝัน
มีสาวน้อย จ้อยจิ๊ด ชิดชีวัน                         นั่งรอใคร คนนั้น ริมทางเดิน
    ในวันจันทร์ แสงนวล ชวนคิดถึง              ยังมีใคร คนหนึ่ง จึงริเริ่ม
บรรเลงเพลง บทกวี ดนตรีเดิม                     ค่ำคืนเสริม เพิ่มรัก ปักหทัย
    วันอังคาร พานพบ ประสพพัก                 จึงประจักษ์ รักแท้ ที่แก้ใหม่
ในชีวิต ที่ตามหา ใช่ว่าใคร                         ความจริงใกล้ แค่เอื้อม แต่เหลื่อมกัน
    และวันพุธ มาถึง เพิ่มเติมรัก                  คอยแวะเวียน มาทัก มาสร้างสรรค์
นี่คือสิ่ง ที่ตามหา มาทุกวัน                         มอบดวงใจ ให้ครบครัน ตามต้องการ
    พอถึงวัน พฤหัส ขัดใจหม่น                    เมื่อบางคน ห่างไกล เริ่มไม่หวาน
เจอหน้ากัน ไม่ทักทาย คล้ายวันวาน              ต่างเมินเฉย ต่อกัน ช่างเขลาจริง
    จนวันศุกร์ ทุกข์ใจ ใครช่วยได้                เมื่อรักจาง จากไป ในทุกสิ่ง
เคยเกื้อหนุน จูนใจ ไม่พึ่งพิง                       จึงต้องทิ้ง ฝันไกล ไปตามทาง
    แล้วสุดท้าย วันเสาร์ มาเหงาใหม่             คงต้องรอ ต่อไป ในทางร้าง
เช้าเคยผ่าน วานเคยเลื่อน เหมือนจืดจาง         เลยต้องวาง ว่างเอาไว้ คล้ายเคยเป็น
    ในรอบปี มี 7 วัน ยังเหมือนเก่า                ปล่อยชีวิต ว่างเปล่า อย่างที่เห็น
วันหมุนเดือน เดือนหมุนปี อย่างที่เป็น            ลมพัดเย็น วันอาทิตย์ ติดที่เดิม

****************************************************************************************************************************************************************

รู้สึกไม่ได้แวะเข้ามาห้องกวีนานแสนนานแล้วค่ะ

คิดถึงจังเลย
ปกติอยู่แต่ห้องนิทาน

แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 53 23:28:30

จากคุณ	: อศิธารา
เขียนเมื่อ	: 23 ส.ค. 53 23:14:01