Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
กำนันวร ที่หาดใหญ่ (ปฐมบท)  

กำนันวร  ที่หาดใหญ่ (ปฐมบท)

กำนันวร ทวีรัตน์ เป็นอดีตกำนันที่โด่งดังมากในหาดใหญ่สมัยก่อน
ไม่แน่ใจว่าท่านเป็นกำนันของตำบลคอหงษ์ หรือคลองหวะ กันแน่
ถ้าผู้รู้ทราบก็โปรดบอกด้วยจักขอบคุณยิ่ง
แต่ที่แน่ใจว่าไม่ใช่กำนันหาดใหญ่
เพราะเมื่อมีการจัดตั้งเทศบาลตำบลหาดใหญ่แล้ว
ตำแหน่งกำนันก็ต้องถูกยุบไปภายในหนึ่งปีหลังจากตั้งเทศบาล
ทั้งนี้ตามกฎหมายเดิมที่ได้ระบุไว้
เรื่อง กำนันวร ขอเขียนจากความทรงจำดี ๆ ที่มีต่อท่าน

กำนันวร  ตามที่ได้ยินและได้รับฟังสืบต่อกันมา
กอปรกับสมัยเด็ก ๆ เดินผ่านหน้าบ้านแกเป็นประจำ
ช่วงเดินทางไปเรียนหนังสือจีนกับครูจีน
มักจะเจอแกยืนอยู่หน้าบ้าน
นุ่งโสร่งลายสก็อตพร้อมกับเสื้อยืดคอกลมสีขาว
ในอดีตหลายปีก่อนหน้านั้น
ชุมชนชาวบ้านในละแวกหาดใหญ่
สมัยก่อนไม่ขยายตัวกว้างขวางเหมือนปัจจุบัน
ยกเว้นแต่เขตหาดใหญ่ในที่ไกลจากบ้านกำนันวรมาก
ชาวบ้านมักจะเลี้ยงไก่ เป็ด หมู ในบริเวณบ้านหรือในบ้าน
เพื่อเป็นกระปุกออมสินออมเงินไว้ใช้ในภายหน้า

จริง ๆ แล้วถามว่าคุ้มค่ากับเวลาและการลงทุนหรือไม่
ก็ขอตอบว่า แทบจะไม่คุ้มเท่าไรนัก
เพราะโอกาสเสี่ยงที่สัตว์เลี้ยงตาย
หรือถูกลักขโมย หรือถูกกดราคาตอนขาย
ก็มีมากอยู่แล้วในอาชีพเกษตรกร
แต่ลำพังชาวบ้านจะหาเงินเก็บเองก็ยากอยู่แล้ว
ต่อเมื่อได้ขายสัตว์เลี้ยงในบ้านออกไปได้สักส่วนหนึ่ง
ก็จะมีเงินก้อนกลับมาสักก้อนหนึ่ง
เหมือนการทุบกระปุกออมสินได้เงินเก็บมาส่วนหนึ่ง

ดังนั้นเวลาไก่ เป็ด หมู ของชาวบ้านหาย
ก็มักจะไปขอความช่วยเหลือจากกำนันวร
ให้ช่วยติดตามของหาย
พอนานเข้า ๆ ก็รวมรายการของหายอย่างอื่นเข้าไปด้วย
แกก็จะรับปากให้ทุกครั้งว่า "จะสอบถามและติดตามให้"
แล้วแกก็มักจะเอ่ยปากว่า
"ถ้าตามมาแล้วช่วยจ่ายค่าติดตามให้ลูกน้องแกด้วย"
นัยหนึ่งเป็นค่าติดตามและค่าบริการ
แต่ถือว่าเป็นน้ำใจไมตรีซึ่งกันและกัน
ส่วนมากไม่เกินภายในวันนั้น
มักจะได้ไก่ เป็ด หรือหมู คืนมาให้กับชาวบ้าน
โดยลูกน้องของแกอุ้มสัตว์เลี้ยงมาคืนให้ หรือเดินจูงหมูมาคืนให้
ชาวบ้านก็มักจะให้ค่าบริการคนอุ้มหรือจูงมา
เป็นสินนำใจไปครั้งละห้าถึงยี่สิบบาท
แล้วแต่ประเภทของสัตว์เลี้ยงราคาถูกหรือแพง
(เงินสมัยก่อนแพงกว่าปัจจุบันมาก
เพราะทองคำบาทละสี่ร้อยบาท
เงินเดือนข้าราชการเริ่มต้นที่เจ็ดร้อยบาทเอง)

แต่ถ้าเกิดตามไม่ได้จริง ๆ แล้ว
แกก็จะบอกตามความจริงว่า "ตามแล้ว ไม่ได้จริง ๆ "
เรื่องนี้ชาวบ้านก็มักจะยอมรับและทำใจในเรื่องนี้
เพราะความเป็นจริงแล้ว
ในพื้นที่ที่อยู่ภายใต้การดูแลหรืออิทธิพลของกำนันวร
ค่อนข้างปลอดภัยและปราศจากโจรลักเล็กขโมยน้อย
เพราะถ้าแกหรือลูกน้องแกจับขโมยได้
ขโมยมักจะถูกสั่งสอนแต่พอหลาบจำแล้วแต่ความผิดหนักเบา
ประเภทตบ เตะ ถีบ หรือซ้อม ให้พอหลาบจำ
แต่ถ้ารายใหญ่หรือหนักหนาสาหัส
ก็จะจับส่งให้ตำรวจไปจัดการกันเอง

แต่ถ้าในเขตพื้นที่ของโจรจีนมลายาสมัยก่อนปี 2535
ก่อนที่จีนเป็ง หัวหน้าโจรจีนมลายาจะรายงานตัวกับไทย
แถบพื้นที่ ทุ่งลุง คลองแงะ สะเดา นาทวี
การลักเล็กขโมยน้อย
ถ้าขโมยถูกจับได้จะมีการให้โอกาสไม่เกินสามครั้ง
ครบครั้งที่สามก็จะจัดการส่งไปแดนทุกขาอเวจี
โดยอาจจัดการในพื้นที่สาธารณะเพื่อเป็นการประจาน
หรือข่มขู่รายอื่นให้หวาดกลัวหรือหลาบจำ
บางรายก็จัดการในเขตพื้นที่ที่จับได้คาหนังคาเขาเลย
การจัดการแบบนี้แม้ว่าจะไม่ชอบด้วยกฎหมาย
แต่ก็ชอบด้วยความถูกใจชาวบ้านส่วนหนึ่ง
เพราะรู้สึกว่า ทันด่วน ทันใจ ONE STOP SERVICE
และแก้ไขปัญหาเบ็ดเสร็จกับการลักเล็กขโมยน้อยได้มาก
แม้ว่าจะต้องจ่ายค่าคุ้มครอง/ค่าตอบแทนให้โจรจีนมลายา
เป็นสินน้ำใจบางส่วนเป็นรายปีก็ตามแต่
แต่บ้านเรือนปลอดภัยปราศจากโจรภัย
ข้าวของเครื่องใช้ในบ้านและน้ำยางไม่ถูกขโมยลักเอาแต่อย่างใด

ชาวบ้านร้านตลาดมักจะเห็นกำนันวร
หรือลูกน้องของกำนันวรช่วยเดินตรวจตรา
โดยเดินถือกระบอกไฟฉายประเภทถ่านสี่ถึงแปดก้อน
เอาไว้ฉายส่องไฟเวลาตรวจตราพื้นที่
หรือเอาไว้แทนกระบองตีคนร้าย
หาดใหญ่สมัยนั้นไฟฟ้ายังมีไม่ครบทั้งตำบล
บางแห่งยังต้องจุดตะเกียงอยู่เลย

สมัยนั้นหาดใหญ่ก็มีสัมปทานโรงไฟฟ้าเอกชน
ก่อนที่จะโอน/ขายกิจการให้การไฟฟ้าส่วนภูมิภาค
ที่ปัจจุบันโรงไฟฟ้าเดิมคือ โรงแรมบีพีที่สายสี่
แต่เดิมหนวกหูมากเวลาเดินผ่านโรงไฟฟ้าหาดใหญ่
ช่วงกำลังเดินเครื่องปั่นกระแสไฟฟ้าจากน้ำมันเตาหรือดีเซล

เรื่องการมีเครือข่ายหรือพรรคพวกมากของกำนันวร
เพราะแกมีญาติทั้งคอหงษ์ คลองหวะ นาหม่อม
และพรรคพวกที่ชอบถือข้างวัวชนของแก
ทำให้แกเลยมีข่าวสารและช่องทางว่า
กลุ่มไหน คนไหน ที่ลักขโมยของชาวบ้านไป
และพอไปติดตามหรือขอของคืนได้จากที่ไหนบ้าง
ทำให้ต่อมาเวลารถจักรยาน รถมอเตอร์ไซด์ หรือรถยนต์หาย
ก็มักจะมีชาวบ้านไปติดต่อและขอความช่วยเหลือจากกำนันวร
ทำให้แกกลายเป็นคนมีอิทธิพลไปโดยปริยาย
เลยเป็นที่ไม่พอใจของข้าราชการตำรวจบางคนไป

เพราะมีเรื่องเล่าสืบต่อกันมาว่า
สมัยหนึ่งมีนายตำรวจคนหนึ่งเพิ่งจะย้ายมาใหม่  
เป็นระดับใหญ่ที่โรงพักหาดใหญ่
มาถึงก็เชิญตัวกำนันวรไปที่โรงพักหาดใหญ่
เพื่อสอบถามเรื่องการติดตามของหายชาวบ้านว่า
กำนันวรรู้ได้อย่างไร  มีใครเป็นคนคาบข่าวมาบอก
ทำนองว่า แกมีสายเป็นโจร หรือเป็นคนเลี้ยงโจรเอง

แต่คนดีอยู่ไหน ก็คือ คนดี
สุดท้ายก็ต้องปล่อยแกออกมาโดยไม่มีเงื่อนไขแต่อย่างใด
เพราะแกก็ไม่ได้ทำอะไรผิดอยู่แล้ว
ประจักษ์พยานและชาวบ้านก็รับรู้
รวมทั้งทางอำเภอก็ให้การรับรองว่า
แกไม่มีส่วนรู้เห็นเป็นใจกับพวกลักเล็กขโมยน้อย
แถมยังมีส่วนในการช่วยราชการ
ในการรักษาความสงบเรียบร้อย
และความปลอดภัยให้กับชุมชนด้วยดีมาตลอด

เขียนขึ้นจากความทรงจำเก่า ๆ
ก่อนที่จะเลือนหายไปเหมือนตำแหน่งกำนันในหลายตำบล

 
 

จากคุณ : ravio
เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 53 13:24:20




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com