.... " คนหลงทาง " ....
|
|
.... " คนหลงทาง " ....
กลางป่า คอนกรีต ตึกล้อม
พรั่งพร้อม อุปกรณ์ มากหลาย
แอร์ใหญ่ ลมเฉียบ เย็นกาย
ลิฟท์หลาย วิ่งเร็ว ทันใจ
ท่ามกลาง ผู้คน มากหน้า
ผิวพรรณ หน้าตา ผ่องใส
แต่งกาย หลากสี วิไล
เร็วไว จั้มอ้าว .. แปดโมงเช้า
มากมี ผู้คน ขวักไขว่
ตึกใหญ่ สูงตระหง่าน ดั่งขุนเขา
กลับจิต วังเวง ซึมเซา
อยู่เนา โดดเดี่ยว เดียวดาย
เมืองใหญ่ สังคมใหญ่ ตึกโตใหญ่
ผู้คน ก้าวไว วั๊บวั๊บหาย
ไม่คุ้น ไม่รู้จัก ไม่ทักทาย
ต่างเร่งหมาย กอปรกิจ ธุระตน
คนเมืองใหญ่ เวลา เป็นเงินทอง
มากคนจ้อง สร้างวัตถุ ลาภพูนผล
หาน้ำใจ น้อยเบาบาง กลางวังวน
ดูสับสน กลางเมืองใหญ่ ศรีวิไล
ป่าคอนกรีต บีบรัด หัวใจหมอง
แอร์แก้ร้อน .. นำร่องหนาว .. อุ่นอยู่ไหน ?
เมื่อมองดู ผู้คน ก้าวผ่านไป
จะมาอยู่ เพื่ออะไร .. คนหลงกรุง ?
...... + เสียงรำพึง + ......
| จากคุณ |
:
sarasiri 
|
| เขียนเมื่อ |
:
28 ส.ค. 53 05:20:30
|
|
|
| 
