ในวันที่ปลายังคงกัดกัน

สายฝนซาเม็ดลงบ้างแล้วเหลือเพียงเสียงเปาะแปะดังเป็นจังหวะมาจากด้านบนหลังคาใบจาก  แต่ในยามนี้ดูเหมือนจะไม่มีใครสนใจเรื่องฟ้าฝนเท่าใดนัก  สายตากว่ายี่สิบคู่ต่างจดจ้องอยู่ที่ขวดโหลสี่เหลี่ยมปากบานก้นสอบ  สูงราวหนึ่งไม้บรรทัด น้ำกรองใสสะอาดเกรดน้ำดื่มถูกบรรจุเข้าไปจนปริ่ม  ปากโหลวางทับไว้ด้วยแผ่นไม้ขนาดพอมิด  เศษอิฐหักก้อนไม่ใหญ่นักถูกนำมาวางไว้ด้านบนแผ่นไม้อีกที

ปลากัดหม้อสองตัวซึ่งเพิ่งจะถูกปล่อยลงเหลี่ยมไปได้ไม่นานนักเริ่มแสดงอาการก้าวร้าวใส่กัน
มันกางครีบ พองหู โบกหางสะบัดดันกันไปมา เพื่อเป็นการหยั่งเชิงคู่ต่อสู้  และนี่คือคู่เอกในวันนี้  อัตราต่อรองอยู่ที่ 5:4 โดยมีเจ้า “มัจฉานุ” ปลากัดตัวเก่งของจ่ายุทธเป็นต่อเล็กน้อย ด้วยรูปร่างที่ใหญ่กว่าคู่ต่อสู้เล็กน้อย  เนื้อหนังแห้งติดกล้ามเนื้อ ปราศจากไขมันส่วนเกินแสดงให้เห็นว่าเป็นปลาที่ได้รับการเลี้ยงและฝึกมาอย่างดีก่อนจะนำออกมากัด เกล็ดหน้าละเอียดเรียงซ้อนกันเป็นชั้นสะท้อนแสงขาวนวลจากหลอดไฟนีออนภายในบ่อนส่องประกายระยับ ก้านครีบสั้นหนาคือลักษณะทั่วไปของปลากัดชั้นเลิศ แผงครีบสีฟ้าอมเทาแต้มจุดดำบ่งบอกถึงสายเลือดปลานอก  ก็พอจะเป็นที่รู้กันในหมู่นักเล่นว่าจ่ายุทธมีความนิยมชมชอบปลากัดลูกนอกเป็นการส่วนตัวตามประสานักเล่นกระเป๋าหนัก  จ่ายุทธมักจะพูดเสมอว่าปลานอกเนื้อหนังดี โดนกัดไม่ค่อยเข้า

จ่ายุทธเป็นสารวัตรทหาร จ่ามักจะหาลำไพ่พิเศษโดยการรับงานดูแลความปลอดภัยให้กับ เธค ผับ ที่เปิดกันเกร่อในตัวจังหวัด  จะว่าไปแล้ว เงินรายได้จากอาชีพเสริมของจ่าอาจจะมากกว่ารายได้จากอาชีพหลักของจ่าด้วยซ้ำและเมื่อรวมรายได้จากงานอดิเรกเข้าไปด้วย เดือนๆ จ่าคงได้หลายเงินอยู่
ด้วยเหตุนี้จึงไม่น่าแปลกใจที่จ่าเพิ่งจะถอยปิกอัพใหม่เอี่ยมป้ายแดงมาใช้ขับตระเวนกัดปลา  จ่ายุทธหัวล้านมันเลื่อม จ่าไว้หนวดแต่ไม่ไว้เคราผิวคล้ำดำจนขึ้นเงา

ข้างปลารองเป็นปลาของตาส่ง ขี้เมาประจำจังหวัด ตาส่งเลี้ยงปลากัดเป็นอาชีพที่บ้านแกมีบ่อปลากัดร่วมร้อย  แกจะหมุนเวียนสลับสับเปลี่ยนบ่อเลี้ยงไปเรื่อย ๆ แกว่าต้องมีช่วงตากบ่อบ้างเพื่อป้องกันโรคติดต่อ ด้วยความที่บ่อปลาที่บ้านแกเยอะ ตาส่งจะใช้สีสเปรย์พ่นตัวเลขกำกับไว้ที่ข้างบ่อกันหลง  ดังนั้นแล้วปลาที่แกพามากัดทั้งห้าตัวในวันนี้จึงมีชื่อเดียวกันว่าไอ้ “79” ซึ่งกัดชนะไปแล้วสองตัวตอนช่วงเช้า  ส่วนตัวที่จะกัดเป็นคู่เอกกับจ่ายุทธในช่วงบ่ายนี้เป็นไอ้ 79 ตัวที่สามของแก  ในความคิดของแกวันนี้ยังไง ๆ ก็ไม่มีเจ๊ง มีแต่เจ๊ากับรวยเพราะเงินพนันในคู่ที่สาม ก็คือเงินทั้งหมดที่แกได้มาจากสองคู่ที่เพิ่งชนะมาในตอนเช้า  ตาส่งกระหยิ่มยิ้มให้กับตัวเอง

ไอ้ 79 เป็นปลากัดลูกหม้อสายพันธุ์ไทยแท้สีแดงเพลิงที่ตาส่งใช้เวลาเกือบชั่วชีวิตกว่าหกสิบปี  คัดสรรค์พ่อพันธุ์แม่พันธุ์สายเลือดดีมาผสมกันจากรุ่นสู่รุ่น  ถ่ายทอดคุณลักษณะที่ดีสืบต่อกันมา  ไม่ใช่ว่าตาส่งจะเป็นคนขวางโลกหรือชาตินิยม  ปลานอกเก่ง ๆ ตาส่งก็เคยลองสั่งเข้ามาเล่นหมดแล้วไม่ว่าจะเป็นปลากัดเวียดนามที่ว่ากันว่ากัดคม กัดแรง หรือจะเป็นปลามาเลย์ที่ขึ้นชื่อเรื่องหนังหนา หน้าทน  แม้แต่ลูกสิงคโปร์ที่หายากนักหนาแกก็เล่นมาแล้ว  สุดท้ายแกว่า “ปลานอกใจมันเสาะ สู้ปลาบ้านเราไม่ได้ กัดจนตายคาเหลี่ยม ไม่มีวิ่ง ไม่มีหนี ปลาบ้านเรามีความเป็นนักสู้ ทรหดอดทน ถือเป็นคุณสมบัติพิเศษที่ไม่เหมือนใคร แม้จะเพลี่ยงพล้ำถึงที่สุดก็ยังปักหลักสู้ยิบตา สู้จนเซียนในบ่อนไม่รู้สึกว่าเสียเงินไปฟรีๆ”

ปกติตาส่งเป็นคนอัธยาศัยดี ขี้เกรงใจ เสียแต่ว่าแกขี้เมา พอกรึ่มได้ที่แกมักจะทำอะไรเพี้ยนๆ เป็นประจำ  มีอยู่วันหนึ่งแกเมาได้ที่ เกิดของขึ้น แกปีนขึ้นไปห้อยโหนเป็นลิงลมอยู่บนต้นมะขามใหญ่ข้างร้านขายของชำที่แกมักจะอาศัยโต๊ะหินหน้าร้านต่างบาร์เหล้าส่วนตัว  ปีนไม่ปีนเปล่าแกกระโดดไปมาจากกิ่งโน้นไปกิ่งนี้ จนเป็นที่หน้าหวาดเสียว กว่าตำรวจจะกล่อมแกให้ลงมาได้ก็ต้องรอจนแกสร่างเมาก่อนนั่นเอง

วันนี้ก็เช่นกัน แกเหน็บเหล้าขาวติดก้นเข้ามาในบ่อนหนึ่งกั๊ก  นั่งลุ้นปลาไปพลางจิบเหล้าไปพลาง นี่แทบจะเป็นความสุขในชีวิตเพียงอย่างเดียวที่แกพอจะหาได้  ปลากัดที่แกเลี้ยงไว้ขายบรรดานักเล่นนั้นเป็นเสมือนสิ่งที่พิสูจน์ถึงคุณค่าของตาแก่ขี้เมาอย่างแก ว่ายังมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้  ดังนั้นแล้วไม่ว่าจะเป็นปลาที่แกเลี้ยงเอาไว้กัดเองหรือจะเป็นปลาที่แกเลี้ยงเพื่อปล่อยต่อให้บรรดานักเล่น  แกจะเลี้ยงดูอย่างดี เสมอเท่าเทียมกันทุกตัว ไม่มีการแบ่งแยกว่านี่ปลาเค้า นั่นปลาเรา ด้วยเหตุนี้ปลากัดบ้านตาส่งจึงรักษาชื่อเสียงและเป็นที่ยอมรับในวงการอยู่ไม่เสื่อมคลาย

ด้านในเหลี่ยมโหลวันนี้ หากดูเผินๆแล้วไอ้79 ของแกรูปร่างก็พอฟัดพอเหวี่ยงกับเจ้ามัจฉานุของจ่ายุทธ แต่ถ้าเซียนซักหน่อย สังเกตดีๆ จะเห็นว่าไอ้79 จะบางกว่าเล็กน้อยแม้ว่าทั้งคู่จะยาวพอๆกันก็ตาม ความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อดูไม่ต่างกัน เจ้ามัจฉานุสันคอหนา หน้าสั้นหักงอนขึ้นตามลักษณะปลาเชิงตบ ฝั่งไอ้79 หน้ายาวตัวกลมโคนหางใหญ่แสดงถึงความมีพละกำลังตามลักษณะปลาเชิงแทง

พองขู่กันไปมาดูเชิงได้ซักพัก เสียงครางฮือ จากผู้ชมก็ดังขึ้นเมื่อเจ้ามัจฉานุชิงเปิดเกมส์ก่อนด้วยการม้วนตัวกัดเข้าที่หน้าไอ้79 เข้าอย่างจัง เกล็ดสีแดงเพลิงที่ติดอยู่คาปากถูกบ้วนทิ้งออกมา ไล่เรียงร่วงหล่นลงก้นเหลี่ยมอย่างช้าๆ นับว่าเป็นการเปิดฉากได้อย่างน่ากลัวจากผู้เป็นต่อ

เป็นที่รู้กันในวงการว่าปลาสายจ่ายุทธเขี้ยวลากดินแทบทุกตัว แม้ว่าจ่ายุทธจะไม่ได้เพาะปลาเองแต่ด้วยความที่เป็นนักเล่นจ่ายุทธจึงมีพวกพ้องเส้นสายอยู่ทั่วไปแทบทุกภาคของประเทศ ปลาบ้านไหนกำลังขึ้นกำลังเขี้ยวปลาที่ไหนดี จ่ายุทธรู้หมด และไม่ว่าจะใกล้ไกลแค่ไหนถ้าดีจริงเก่งจริงจ่ายุทธก็ไม่รีรอที่จะไปหามาไว้เป็นขุนพลคู่กาย

เจ้ามัจฉานุเหมือนจะได้ใจ มันตบซ้ำอย่างแม่นยำย้ำเข้าที่แผลเดิมของไอ้79 อีกหลายที พิษสงจากคมเขี้ยวเล่นงานไอ้79 ที่ยังตั้งตัวไม่ติดทำเอาใบหน้าด้านซ้ายเริ่มมีแผลเปิดจนเห็นเนื้อขาว ดีแต่ว่าหนังของมันยังหนาพอคุ้มตัว หากเป็นปลาอื่นที่น้ำเลี้ยงไม่ถึงหรือสายพันธุ์ไม่ดี ป่านนี้หน้าตาอาจเปิดเปิงทะลุถึงบ่อเลือดไปแล้วก็เป็นได้

นักเล่นเริ่มขยับวงแคบเข้า เสียงร้องเรียกราคาหาคู่แทงดังขึ้นเป็นระยะ จากราคาเปิดตัวก่อนเทปลาที่เจ้ามัจฉานุเป็นต่อเล็กน้อยห้าต่อสี่ บัดนี้ไหลไปเป็นสามต่อสองแล้ว แม้ว่าปลาเพิ่งจะเริ่มกัดกันไปได้ไม่นาน ทว่านักพนันที่ดีต้องอ่านปลาให้ออกเร็วที่สุดเพื่อที่จะได้เลือกอยู่ข้างปลาที่ตนคิดว่าน่าจะเป็นฝ่ายกำชัย

เจ้ามัจฉานุของจ่ายุทธยังคงเป็นฝ่ายบุกอย่างต่อเนื่อง และด้วยความที่เป็นปลาเชิงตบ มันจึงพยายามที่จะลอยตัวอยู่ใกล้ๆ ประกบข้างหูของเจ้า79 เอาไว้ หากว่าเจ้ามัจฉานุยังคงรักษาตำแหน่งและระยะการประกบเอาไว้ได้อย่างต่อเนื่อง ไอ้79 ของตาส่งคงต้องตกที่นั่งลำบากอย่างแน่นอน หลังจากที่โดนไปก่อนหนึ่งชุดใหญ่ ไอ้79 แก้ทางเจ้ามัจฉานุโดยมันจะชิงจังหวะลอยตัวขึ้นด้านบนแล้วม้วนตัวพุ่งลงกัดโคนหางเจ้ามัจฉานุเป็นระยะ ซึ่งดูเหมือนจะได้ผล เจ้ามัจฉานุดูจะช๊อตไปชั่วขณะทุกครั้งที่โดนกัดเข้าที่โคนหาง บางคำไอ้79 กัดติดคาโคนหางพร้อมบิดตัวไปมา คราวนี้เกล็ดละเอียดสีเทาฟ้าจากโคนหางเจ้ามัจฉานุถึงกับร่วงกราวลงก้นเหลี่ยมบ้าง หมดเวลาหยั่งเชิง ทั้งคู่ต่างก็งัดเอาอาวุธหนักขึ้นมาถล่มกันราวกับโกรธเคืองกันมาแต่ชาติปางก่อน

ตาส่งควักเอาห่อยาเส้นขึ้นมามวนใบจาก แกอัดเต็มแรงไฟแดงวาบแล้วพูดขึ้น “พอกัดไปกัดมาดูเหมือนตัวจะเท่ากันซะแหล่ว” แต่ถึงอย่างไรราคาก็ยังไม่เปลี่ยน เจ้ามัจฉานุยังคงเป็นต่ออยู่เล็กน้อย ตาส่งอัดบุหรี่อีกสองปื้ดใหญ่ ยิ้มกริ่มอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะหันไปคุยกับนักเล่นรุ่นหลานที่ถือหางข้างปลาแกว่า “ไม่ต้องตกใจไป สถานการณ์ยังไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ไอ้79 ยังรับมือไหว มันไม่บุกก็จริงแต่ถ้ามีจังหวะมันก็บวกแรงๆ ทุกดอก  ไม่ได้กัดมั่วซั่ว สะเปะสะปะ เหมือนปลาไม่มีเชิง” พูดจบแกตบท้ายด้วยเหล้าขาว
“ถ้าเก่งนักจะลงเพิ่มซักสามพันห้าพันก็ได้นะลุง อั๊วรับไม่อั้น” จ่ายุทธถามเสียงดัง
จะว่าไปแล้ววงการนักเล่นปลาในตัวจังหวัดต่างก็รู้จักจ่ายุทธกันดีในชื่อ “จ่ายุทธ ปลาเทพ” ยิ่งถ้าเป็นนักเล่นที่อยู่ในวงการมานานซักหน่อยก็แทบจะไม่มีใครอยากจะจับคู่กัดกับปลาจ่ายุทธเลยก็ว่าได้ ไม่ใช่ว่านักเล่นเหล่านั้นจะกลัวปลาจ่ายุทธแต่อย่างใด ถูกที่ว่าปลาจ่ายุทธแต่ละตัวส่วนใหญ่จะเก่ง แพ้ยาก แต่ก็มีบ้างที่แพ้ และเมื่อใดที่ปลาจ่ายุทธแพ้ ก็มักจะแพ้อย่างมีปัญหาทุกครั้ง ด้วยเหตุนี้จึงมีนักเล่นจำนวนไม่น้อยในบ่อนที่แอบปันใจเชียร์ไอ้79 และส่วนใหญ่จะจับคู่เล่นกันเองวงนอกเพราะต่างก็รู้กันดีว่าถึงปลาจะแพ้แต่จ่ายุทธไม่เคยแพ้ ดังนั้นแล้วการที่จะได้กินเงินจ่ายุทธจึงเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้

ด้านในเหลี่ยมไอ้79 ยังคงต้านทานการจู่โจมอันหนักหน่วงจากเจ้ามัจฉานุได้เป็นอย่างดี ทหารเอกพระรามดูเหมือนจะเริ่มเนือยลงเมื่อเวลาผ่านมาร่วมชั่วโมง เจ้ามัจฉานุจัดได้ว่าเป็นปลาที่กัดได้รอบจัดมากในช่วงต้นน้ำ หากว่าคู่ต่อสู้ไม่แข็งจริงอาจดดนเจ้ามัจฉานุบุกตะลุยม้วนเดียวจบแบบไม่ทันตั้งตัวก็ได้ แต่ไม่ใช่สำหรับไอ้79 มันอาศัยลูกล่อลูกชน ถอยบ้าง บวกกลับไปบ้าง อย่างเป็นจังหวะ ดึงเกมส์จนไหลเข้าสู่ช่วงกลางน้ำจนได้ คราวนี้ความอึดและอดทนหรือที่ภาษานักเล่นปลาเรียกกันว่าความแข็งของปลาจะเข้ามามีความสำคัญต่อการแพ้ชนะ ความเร็วความคมและเทคนิคต่างๆทยอยลดความสำคัญลงเป็นลำดับ

ถึงช่วงนี้ราคาต่อรองกลับมาที่เสมอไอ้79 นักเล่นปอดแหกบางคนที่แทงข้างเจ้ามัจฉานุเอาไว้ทยอยออกตัวกลับมาแทงไอ้79 จ่ายุทธเริ่มเป็นกังวลสีหน้าไม่สู้ดีเท่าไหร่นัก จ่ายืนกอดอกนิ่ง สายตาจ้องเขม็งราวกับจะพยายามส่งกระแสจิตติดต่อกับปลา แต่เหมือนสายตาของจ่าจะช่วยอะไรไม่ได้ เจ้ามัจฉานุเนือยลงไปอย่างเห็นได้ชัด มันหายใจถี่รัว เหงือกแดงสดแลบเข้าแลบออกตามจังหวะการหายใจ ตอนนี้มันแทบไม่ออกอาวุธเลย  เสียงครางฮือจากผู้ชมดังขึ้นอีกครั้งเมื่อไอ้79 แทงเบิ้ลได้สองดอกเต็มๆเข้าที่โคนหางเจ้ามัจฉานุ โคนหางขาวโพลนที่เหลือแต่หนังบัดนี้เริ่มใสจนเห็นเส้นเลือดและก้างขาว หนังหนาของเจ้ามัจฉานุซึ่งได้รับการถ่ายทอดทางสายเลือดมาจากแม่พันธุ์ปลานอกระดับแชมป์ ก็ไม่อาจทนทานการกัดอันแม่นยำ ซ้ำแผลเดิมของไอ้79 ได้ เสียงวิภาควิจารณ์จากนักเล่นรอบบ่อนเริ่มดังขึ้น “ทะลุแล้วเว้ย” “หนังเปิดแล้วหวะ” “แผลเดินเร็วแน่ทีนี้”

“กรรมการ” จ่ายุทธตะโกนเรียกกรรมการประจำบ่อน
“อั๊วขอเปลี่ยนน้ำ ปลาอั๊วกัดผิดฟอร์ม ไม่รู้ใครแอบใส่อะไรลงไปในเหลี่ยมรึเปล่า อั๊วไม่เห็นตอนใส่น้ำ” จ่ายุทธหันไปมองตาส่ง
“อ้าว...อารายล่ะจ่า นี่ปลามันกัดกันมาตั้งนานแล้ว ถ้าเห็นว่าปลาจ่ากัดผิดฟอร์มทำไมถึงเพิ่งจะมาเรียกเปลี่ยนน้ำกันตอนนี้” ตาส่งลุกขึ้นยืนเซแถดๆ
“แล้วถ้าว่ากันตามกติกา ใครๆก็รู้ว่าให้เรียกเปลี่ยนน้ำได้หลังจากเทปลาลงเหลี่ยมไม่เกินสิบนาที ที่ไหนๆเค้าก็ใช้กันแบบนี้ นี่อาราย....กัดกันมาเป็นชั่วโมงเพิ่งจะมาเรียกเปลี่ยนน้ำ ไม่ได้ ข้าไม่ยอมเว้ย” ตาส่งเถียงคอเป็นเอ็น
“ลื้อมีสิทธิอะไรมายอมหรือไม่ยอม สิทธิขาดมันอยู่ที่กรรมการเว้ย” จ่าจ้องหน้ากรรมการเขม็ง
“เอ้า....ว่าไงอั๊วจะเรียกเปลี่ยนน้ำได้มั้ยนายบ่อน”
“เอ่อ...ได้ซิจ่า แต่แค่ครั้งเดียวนะ” กรรมการรีบเปิดฝาเหลี่ยมตักปลาทั้งคู่ออก “เพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่าย” กรรมการพูดพลางเทน้ำเก่าทิ้งออกจากเหลี่ยม
“:-)..เอ้ย” ตาส่งได้แต่สบถกับตัวเอง คราวนี้แกยกดื่มรวดเดียวหมดกั๊ก
หลังจากได้น้ำใหม่เจ้ามัจฉานุกลับมาคึกคักมีกำลังวังชาอีกครั้ง ก๊อกสองของมันดูจะน่ากลัวกว่าตอนต้นน้ำเสียอีก มันระดมกัดเข้ายอดหน้าไอ้79 มันตบซ้ายทีขวาที เข้าเป้าสำคัญซึ่งเป็นแผลตายของปลากัดนั่นก็คือดวงตา เสียงเฮกระหึ่มจากฝ่ายท่านต่อกลับมาดังขึ้นอีกครั้งหลังจากนั่งนิ่งมานาน

ไอ้79 ซึ่งช้ากว่าพยายามแก้เกมส์ด้วยการดักจังหวะกัดเข้าปากเจ้ามัจฉานุเพื่อติดบิด ชะลอจังหวะ ปากต่อปากขบประสาน ต่างฝ่ายต่างเกร็งตัวงับปากของอีกฝั่งเอาไว้ บิดสะบัดกันไปมาอย่างเอาเป็นเอาตาย หากฝ่ายใดหมดลมก่อนก็ต้องคายปากคู่ต่อสู้วิ่งพรวดขึ้นฮุบอากาศด้านบนผิวน้ำ

สองชั่วโมงผ่านไปไอ้79 หันกลับมาแทงโคนหางเจ้ามัจฉานุอีกครั้ง เปิดโอกาสให้เจ้ามัจฉานุม้วนตัวเข้ากัดใบหน้าไอ้79 ได้อีกหลายครั้ง เกล็ดบริเวณใบหน้าด้านซ้ายของไอ้79 หลุดร่อนออกไปมากแล้ว ดวงตาจากที่เคยใสบัดนี้ขุ่นมัว ถ้าเป็นนักมวยก็คือตาปิดไปแล้ว โดยเฉพาะดวงตาด้านซ้าย ราคาต่อรองในบ่อนไหลกลับมาทางเจ้ามัจฉานุอีกครั้ง คราวนี้ไหลไปไกลถึงสามต่อหนึ่ง แต่ก็ยังมีนักเล่นที่กัดฟันรองเพราะเห็นว่าแผลที่หางของเจ้ามัจฉานุก็ไม่เบา ปลาที่โดนหางจัดๆอาจเจ็บจนวิ่งหนีได้ทุกเมื่อแม้ว่าจะไม่โดนกัดที่อื่นเลยก็ตาม อาการแรกของปลาที่โดนกัดโคนหางมากๆคือตัวจะเริ่มแข็ง หางไม่โบกน้ำ ทั้งคู่ยังคงโต้กันเป็นระยะแต่จังหวะพลิ้วเริ่มหายไปกลายเป็นกัดกันแบบคำต่อคำ โต้กันทีต่อที

ตาส่งเชียร์ปลาเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ จากที่เคยนั่งลุ้นอยู่เงียบๆ ปากก็พร่ำวิจารณ์ปลาของจ่ายุทธ
“ไม่หวายแล้วม้าง...ปลาจ่าหน่ะ ปากเปิดไปหมดแล้ว กระดูกยังสู้ปลาข้าไม่ได้ แรงยังไม่อยู่ตัว.....อ้าว ข้าก็ว่าของข้าไปตามเนื้อผ้า ทำไมจ่ามองข้าแบบนั้นหละ” พร่ำจบแกหันกลับไปลุ้นปลาในเหลี่ยมต่อ พลางส่งเสียงเฮลั่นทุกครั้งที่ปลาของแกออกอาวุธ “วิ่งมั้ยๆ นั่นๆ ตัวแข็งจะตกน้ำแหล่ว”

สามชั่วโมงผ่านไปฝนหยุดสนิดแล้ว แดดแรงยามบ่ายทแยงลอดตับจาก สาดเข้ามาถึงเหลี่ยมโหล ปลาทั้งสองตัวบาดเจ็บสาหัสพอๆกันต่างลอยนิ่งอยู่คนละมุมเหลี่ยม เจ้ามัจฉานุมีแผลหนักที่โคนหางลอยตัวแข็งทื่อหางตกน้ำหัวตั้งเด่ ราวกับมันกำลังเคารพธงชาติยามเย็น ด้านไอ้79 ใบหน้าด้านซ้ายพังยับ บ่อเลือดแตกเลือดไหลลอยเป็นสายยาวคล้ายควันบุหรี่สีแดงสด มันพยายามเอาลำตัวด้านซ้ายพิงขอบเหลี่ยมเอาไว้เพื่อช่วยพยุงร่างกายไม่ให้เอียง ดวงตาซ้ายบอดสนิดส่วนด้านขวาก็ขุ่นขาว

“ปลาจากกันแล้ว ตีปลากลางเลยแล้วกัน อั๊วขี้เกียจรอเสียเวลาทำมาหากิน” จ่ายุทธโพล่งขึ้น
“เฮ้ย...อารายว้า ปลาเพิ่งจากได้ไม่ถึงห้านาที รอก่อนซิเว้ย ปลาข้ามีก๊อกสามแน่ ข้าเลี้ยงมากับมือข้ารู้ นี่มันยังไม่หมดเวลากัดสี่ชั่วโมงเลย” ขาดคำตาส่ง ไอ้79 เหมือนจะได้ยิน มันแถกตัวออกจากมุมหันหัวพองเข้าใส่เจ้ามัจฉานุ “น่านๆ เห็นมั้ยจ่า”
“ก็ได้แค่แถกมาพองมันกัดกันซะที่ไหน ไม่เอาหละอั๊วรีบ ตีปลากลางเลย” จ่ายุทธว่าพลางกวักมือเรียกกรรมการประจำซุ้มมาตีปลา
“เฮ้ย...อะไรวะ ยังไม่หมดเวลาเลย เล่นแบบนี้มันโกงกันนี่หว่า” ตาส่งลุกขึ้นชี้หน้าจ่ายุทธ
ไวเท่าความคิด โคลท์ออโต้เมติกขนาด .45 กระแทกโครมเข้าหัวคิ้วซ้ายตาส่งโครมใหญ่ แกล้มทั้งยืน ร่างผอมเกร็งร่วงผล็อยลงไปกองคว่ำหน้าบนลานดินกลางบ่อน เลือดแดงสดไหลทะลักอาบหน้าเป็นทางยาว

จ่ายุทธเดินส่ายอาดๆ กลับไปที่รถปิกอัพยกสูงป้ายแดง ก่อนจะขับออกไปอย่างใจเย็น นักเล่นต่างทยอยกันกลับ นายบ่อนสั่งเลิกทุกคู่ก่อนที่ตำรวจจะมา

เศษซากแห่งความเจ็บปวดกระจายเกลื่อนก้นเหลี่ยม ที่ด้านบนผิวน้ำหลังจากพักรบกันได้พักใหญ่ ปลาทั้งคู่ก็เริ่มแถกพองเข้าใส่กันอีกครั้ง

จากคุณ	: Angsarano
เขียนเมื่อ	: 30 ส.ค. 53 22:56:16