.. ลม ..
|
|
.. ลม ..
พริ้วลมพัด ลอยผ่าน เพียงแผ่วผิว
สะบัดปลิว ริ้วผม ตามลมไหว
ใครต่างสุข สดชื่น ระรื่นใจ
แต่หาใช่ ตัวข้า สักคราคราว
ลมเจ้าแม้น หยั่งรู้ใน หัวใจข้า
คงรู้ว่า หาได้คิด พิสมัย
สายลมแผ่ว พัดมา ผ่านข้าไป
เหมือนตั้งใจ ย้ำว่า ให้ชาชิน
เนื่องเพราะข้า เจนประจักษ์ ตระหนักคิด
ลมพัดแผ้ว เพียงนิด ให้คิดหมอง
สายลมพา เวลาผ่าน นานนึกตรอง
ทำให้สอง หัวใจ ห่างไกลกัน
นี่ก็ล่วง เวลา มานานนัก
วอนลมพัด ย้อนไป ได้ไหมหนอ
ตักอุ่นอุ่น ริมปากแดง แก้มละออ
ตัวข้าขอ จำภาพนี้ มิมีลืม
----------------------------
สำนวนพอใช้ได้ไหมครับ พอดีนึกครึ้ม ๆ เลยลองแต่งกลอนดูบ้าง
ใช้เวลาแต่ง และขัดเกลา ประมาณ 1 ชม. ครับ
| จากคุณ |
:
director  
|
| เขียนเมื่อ |
:
31 ส.ค. 53 23:23:31
|
|
|
| 
