ความคิดเห็นที่ 2 |
 |
...รถที่ผมสามารถเดินทางไปสัตหีบได้ก็มีอยู่ 2 ประเภท คือรถ 2 แถวสีขาวกับรถทัวร์ที่วิ่งไปจังหวัดระยองหรือจังหวัดตราด ถ้าเป็นรถ 2 แถว ค่ารถก็ประมาณ 20 บาท ส่วนถ้าเป็นรถทัวร์ ก็จะอยู่ที่ประมาณ 25-30 บาท...
...วันแรกผมได้ขึ้นรถ 2 แถวสีขาวตอนประมาณ 17.30น. ตอนขึ้นรถก็โทร.บอกคุณกันต์ก่อนแล้ว ซึ่งคุณกันต์จะได้กะเวลาลงไปซื้อข้าวขึ้นมากินกันบนห้อง...ผมนั่งรถมองบรรยากาศข้างทางมาเรื่อยๆ ผ่านโรงแรมแอมบาสซาเดอร์ที่เคยมาพักเมื่อคราวก่อนแล้วก็มีรีสอร์ทหรูๆอีกหลายแห่ง.... ตลอด 2 ข้างทางก็มีบรรยากาศที่แตกต่างกันออกไป...บางช่วงก็มองเห็นทะเล บางช่วงก็เป็นตลาด รถได้วิ่งผ่านโรงเรียนมาหลายโรงเรียนเหมือนกันแฮะ...ผมมองดูนาฬิกาอีกทีก็เป็นเวลา 19.00 ....โห!! นี่รถวิ่งช้าหรือนาฬิกากรูเดินเร็ววะเนี่ย...จอดแวะรับคนตลอดทางเลย....ผมถามคนที่นั่งมาด้วยกันว่าใกล้ถึง นย. หรือยัง....เขาก็บอกว่าเดี๋ยวถึงแล้วเขาจะบอก....
...นย. ที่ว่าก็คือ กองบัญชาการนาวิกโยธิน ครับ...ผมลงรถที่หน้า นย. แล้วโทร.บอกคุณกันต์....เขาให้ผมขึ้นรถมอเตอร์ไซด์รับจ้างหน้า นย. โดยบอกพี่คนขับว่าให้ไปส่งที่ แฟลตส่วนกลาง ส.6....ซึ่งผมก็ไม่ทราบว่าคำว่า ส.6 มันย่อมาจากอะไรกันแน่...แต่ผมคาดเอาเองว่าน่าจะมาจากคำว่า สัญญาบัตร....คือหมายความว่าแฟลตหลังนี้ เป็นแฟลตของนายทหารชั้นสัญญาบัตรเท่านั้น...
...ค่ารถมอเตอร์ไซด์เข้ามาก็อีก 10 บาท ผมเงยหน้ามองขึ้นไปที่ระเบียงห้อง ก็เห็นคุณกันต์ยืนมองอยู่ตรงระเบียงที่ชั้น 4 ......
เหนื่อยมั๊ย? เดินทางมาลำบากหรือเปล่า...ผมซื้อข้าวมาเผื่อแล้วนะ วันนี้กินกระเพราหมูไข่ดาวกันนะที่รัก คุณกันต์เปิดประตูออกมาต้อนรับผมพร้อมกับพูดอย่างร่าเริง...ผมเดินเข้าไปด้านในห้องพัก ภาพแรกที่เห็นที่ทำเอาผมสะอึกเลยคือภาพแต่งงานของเขากับภรรยาโดยเขาอยู่ในชุดเต็มยศสีขาว ส่วนภรรยาอยู่ในชุดไทยสีออกทองๆครีมๆ...ผมรีบเบือนสายตาออกจากภาพนั้นมองไปรอบๆตัวห้องซึ่งแบ่งเป็นสัดส่วนไว้เป็นอย่างดี...เมื่อเดินเข้าไปจะเป็นห้องรับแขก..ทางขวามือจะเป็นมุมทำอาหารและมีจานชามวางอยู่เต็มอ่างล้างจาน...อิอิ...ก็ตามที่เขาบอก ว่าเขาไม่ชอบการล้างจานมากที่สุด ^^ ...แต่ผมชอบบบบบบ...ต้องมาบ่อยๆแล้วล่ะ เหอๆ.....ถัดจากอ่างล้างจานก็เป็นห้องน้ำครับ....เมื่อเดินเข้าไปในห้องนอนด้านในก็มีเตียงนอนวางอยู่บนพื้นและมีทีวีวางอยู่ปลายเตียง....ซึ่งถ้าเดินทะลุห้องนี้ไปก็จะเป็นระเบียงที่ผมมองขึ้นมาเห็นคุณกันต์เมื่อสักครู่...
ก็...ไม่ไกลมากนะครับ แต่รถมันจอดเป็นระยะๆ...ก็เลยใช้เวลานานหน่อย...แล้วอย่างนี้นี่ผมต้องออกจากที่นี่กี่โมงครับพรุ่งนี้เช้าน่ะ..ถึงจะไปทันเข้างาน 8 โมงเช้าได้ ผมถามคุณกันต์เพื่อที่จะได้ตั้งเวลานาฬิกาปลุก
อืมมม น่าจะออกเดินทางซัก 6 โมงเช้านะ นั่งรถ 2 ชั่วโมงก็พอดีล่ะ...แต่ตอนเช้านี่คุณอาจจะต้องเดินออกไปขึ้นรถหน้า นย.เองนะ เพราะตรงนี้มันไม่มีวินมอเตอร์ไซด์รับจ้างน่ะ หา?!!ง่ะ -_- ...เดินไปราวๆ ครึ่งกิโลเมตรได้มั้ง งั้นก็ควรออกเดินตั้งแต่ประมาณตี 5 ครึ่ง!!!...แล้วกรูต้องตื่นกี่โมงเนี่ยยยยย T_T...ศรีทนได้!!!!!!แอร๊ยยยย!!!
...หลังทานข้าวกันบนโต๊ะญี่ปุ่นเสร็จผมก็ทำหน้าที่เก็บจานไปล้าง พร้อมกับจานใบอื่นๆที่กองอยู่ในอ่างล้างจานจนแทบจะกลายเป็นซากฟอสซิล ^^ เสร็จแล้วผมก็ไปอาบน้ำ คุณกันต์ให้ผมใช้ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวกับเขา -_- ...ในห้องน้ำ หลอดไฟขาด คุณกันต์ใช้วิธีเอาโคมไฟอ่านหนังสือต่อพ่วงด้วยปลั๊ก 3 ตาเข้าไปวางไว้ตรงชั้นเหนืออ่างล้างหน้า...ตรงที่ใส่กระดาษชำระกลายเป็นที่เขี่ยบุหรี่ คงใช้เวลาที่เขานั่งทำธุระล่ะมั้ง...
...ผมอาบน้ำเสร็จออกมา คุณกันต์ก็เข้าไปอาบต่อ...ผมก็เปิดตู้เสื้อผ้าที่อยู่ในห้องนอนหาไม้แขวนเสื้อจะเอามาแขวนชุดฟอร์มของโรงแรมที่เตรียมมา...ภายในตู้เสื้อผ้ามีเครื่องสำอางของผู้หญิงอยู่ค่อนข้างเยอะทีเดียว ด้านในบานประตูก็มีภาพครอบครัวถ่ายด้วยกัน 3 คน พ่อ แม่ ลูก ติดอยู่ด้วย...ผมยืนมองและถอนหายใจ...น้ำตาไหลออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ...
...จนเสียงคุณกันต์เปิดประตูห้องน้ำออกมาทำให้ผมได้สติ รีบเช็ดน้ำตาและหยิบไม้แขวนเสื้อออกมาแขวนชุดฟอร์มแล้วเก็บใส่เข้าไปในตู้แล้วมานั่งลงบนที่นอน...นั่งมองคุณกันต์ใส่เสื้อผ้า ซึ่งชุดนอนของเขาก็เป็นแค่กางเกงบ๊อกเซอร์ตัวเดียวเช่นเดิม...
เป็นไงบ้าง...พออยู่ได้ไหม? ที่รัก คุณกันต์ลงมานั่งข้างๆผมแล้วโอบกอดพร้อมกับถามคำถาม
ก็...อยู่ได้ครับ...ไม่ได้ลำบากอะไรนี่ ผมตอบตามความรู้สึกจริง...แต่เป็นในแง่ของสถานที่...
อืม...เอ่อ...ผมหมายถึง...แบบว่า....ที่ผมไม่ได้เอารูปแต่งงานออก ไม่ได้เก็บข้าวของของเมียผมออกไป ผมรู้นะว่าทำให้คุณอึดอัด แต่ผมกลัวว่าถ้าผมเก็บของพวกนี้ไปแล้วเอากลับมาวางไว้ไม่เหมือนเดิมเดี๋ยวเขาจะสงสัย คุณเข้าใจผมนะแทน คุณกันต์พูดพร้อมกับมองไปที่กรอบรูปเล็กๆเหนือ TV ที่เป็นรูปเขาคู่กับภรรยา
ครับ ไม่เป็นไรหรอกคุณ ผมเข้าใจนะ ไม่ต้องคิดมาก ผมตอบและมองไปยังจุดเดียวกับที่เขามองอยู่แล้วแอบยิ้มให้กับตัวเอง...เป็นยิ้มที่รู้สึกดีใจที่คุณกันต์ห่วงความรู้สึกของผมด้วย และผมถือว่าการที่สิ่งของต่างๆของภรรยาเขาอยู่ที่เดิมนั้น...เป็นการเตือนสติให้ผมรู้ตัวอยู่ตลอดว่าผมกำลังทำอะไร อยู่กับใคร...จะได้เตือนตัวเองไม่ให้เกิดความรู้สึกเลยเถิดมากไปกว่านี้...
========================================
| จากคุณ |
:
นายแทน (icebeach) 
|
| เขียนเมื่อ |
:
1 ก.ย. 53 16:44:30
|
|
|
|
สวัสดีครับผู้อ่านทุกท่าน...ต้องขอโทษจริงๆที่ช่วงนี้ไม่ค่อยได้มีเวลาเรียบเรียงประสบการณ์มาลงให้ได้อ่านกันเลยครับ นี่ก็เพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัด เดี๋ยวอาทิตย์หน้าก็ไปอีกแล้ว -_-' ยังไงก็อย่าเพิ่งเบื่อกันนะครับ 
