ความคิดเห็นที่ 1   ==รักเองช้ำเอง==         เปิดเทอมใหม่ ฉันก็ขยับมาเป็นรุ่นพี่ซะแล้ว วันปฐมนิเทศ อาจารย์ให้ฉันมายืนต้อนรับรุ่นน้องและผู้ปกครองที่หน้าประตูโรงเรียน ฉันได้เจอกับรุ่นน้องคนหนึ่ง น่ารักมาก เด็กผู้ชายคนนั้นตัวสูงแค่ไหล่ของฉันเองมั้ง         เพื่อนฉันไปถามชื่อมาให้ น้องเขาชื่อว่า “กานต์” เพื่อนตัวดีของฉันก็จัดการขอเบอร์โทรมาให้ฉันเรียบร้อย แต่ว่าฉันไม่ได้ชอบน้องกานต์แบบนั้น ฉันไม่คิดจะโทรไปอยู่แล้ว เพราะฉันคิดแค่ว่าน้องเขาน่ารักดีก็เท่านั้นเอง จึงไม่เคยโทรไปหาน้องกานต์เลย           วันรับน้อง ฉันก็แกล้งน้องเขาไปหลายอย่าง ฉันไปแย่งตัวน้องกานต์กับเพื่อน ให้มาเข้าที่ซุ้มของฉัน ซุ้มของฉันต้องกินขนมปังไส้ต่างๆ มีทั้งไส้แยม และไส้บอระเพ็ด ฉันดีใจที่น้องกานต์มา ดันหยิบผิดเอาไส้บอระเพ็ดให้น้องเขากินซะงั้น ------------------         ฉันเองไม่มีใคร แต่เวลาใครมาจีบฉัน ฉันจะบอกว่าฉันชอบน้องกานต์ เพราะว่าเป็นการกันไม่ให้คนพวกนั้นมายุ่งกับฉัน แต่ว่าฉันชอบน้องกานต์จริงๆ โดยที่ฉันก็ไม่รู้ตัวว่าฉันชอบยังไงกันแน่ รู้แค่ว่าชอบแอบมอง ชอบคุยกับน้องเขาเท่านั้นเอง            วันหนึ่งขณะฉันกำลังซ้อมเต้นโชว์(ในงานโรงเรียน) เพื่อนของน้องกานต์ก็มาบอกฉันว่า “กานต์มันฝากให้ผมมาบอกพี่หลิงว่า พี่หลิงน่ารักมากเลย”          ฉันถึงกับเสียเซลฟ์ไปเลย เพราะปกติฉันจะเป็นคนแกล้งน้องเขา แต่นี่น้องเขากลับมาทำให้ฉันหวั่นไหวซะแล้ว น้องเขาดูท่าทางเรียบร้อย เด็กๆซะขนาดนั้น         หลายครั้งที่ฉันเจอกับน้องกานต์ ฉันเป็นต้องแอบมองทุกครั้ง มันเหมือนความสุขเล็กๆก่อตัวขึ้นในใจของฉัน ------------------         ฉันรู้สึกเหมือนกับตัวเองกลับไปเป็นเหมือนเดิม เหมือนตอนที่เริ่มชอบต้น นี่ฉันจะต้องกลับไปสู่วังวนแบบเดิมอีกแล้วเหรอ นี่ฉันเริ่มชอบน้องกานต์อีกแล้วเหรอเนี่ยะ คนอื่นที่ชอบฉันมีเยอะแยะก็ไม่ชอบ ฉันกลัวฉันจะต้องเจ็บเหมือนเดิมอีก         วันหนึ่ง ฉันกำลังนั่งดูน้องกานต์กำลังซ้อมเดินขบวนพาเรด อยู่ๆเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งของฉันก็มาจากด้านหลัง         “หลิง มาแอบดูน้องกานต์อยู่เหรอวะ”         “เกลียดจริงๆ พวกรู้ทันเนี่ยะ”         “เฮ้ย แต่ฉันได้ข่าวมาว่า น้องกานต์ของแกเนี่ยะ มีแฟนแล้วนะเว้ย”          “..................”         “เฮ้ย หลิง เงียบทำไมวะ อย่าบอกนะว่าแกชอบน้องเขาจริงๆอ่ะ”         “...........อ่อ.........เปล่าๆ”            “เออๆ ดีแล้ว ฉันเห็นแกก็มีคนมาจีบเยอะแยะ อย่ามัวมาชอบคนมีเจ้าของเลยว่ะ”         “อื้ม ขอบใจแกนะเว้ย” ------------------          ฉันกลับมาที่บ้านแบบใจสลาย ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้เจ็บปวดมากมายเหมือนเรื่องของต้น แต่ว่ามันก็ทำให้ฉันเสียศูนย์ไปชั่วขณะ แต่พูดไปมันก็ดีแล้วที่เป็นแบบนี้ ฉันจะได้ไม่ต้องถลำลึก  แต่ยิ่งคิด อยู่ๆน้ำตามันก็ไหลออกมา ฉันเป็นคนที่ไม่เข้าใจหัวใจตัวเองเลย นี่ฉันชอบน้องกานต์มากขนาดนี้เลยเหรอ  แบบนี้ใช่ไหม ที่เขาเรียกกันว่า “รักเอง ช้ำเอง” โดยที่เจ้าตัวเขาไม่ได้มารู้เรื่องอะไรด้วยเลย..... ------------------ จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 53 19:04:56

ความคิดเห็นที่ 2   ==คนใกล้ตัว==         “หลิง กรูชอบมรึงว่ะ” เสียงหนึ่งที่ฉันคุ้นหูพูดขึ้นขณะที่ฉันกำลังทำการบ้านอยู่บนโต๊ะนักเรียน         ฉันเงยหน้ามองหาเจ้าของเสียง นั่นคือเสียงของ “คัท” เพื่อนผู้ชายที่ฉันสนิทมากอีกคนหนึ่ง คัทเป็นคนที่ขี้เล่น และมักจะพูดจาหยาบคายกับเพื่อนๆเป็นเรื่องปกติ ฉันพูดหยาบๆกับคัทจนชินไปแล้ว คัทเป็นคนเจ้าชู้มากถึงมากที่สุดเท่าที่ฉันเคยรู้จักมา เพราะเป็นคนหล่อมาก หลายคนยกให้คัทเป็นคนที่หล่อที่สุดในโรงเรียน ใบหน้าเรียวเข้ารูป ผิวขาวเนียนละเอียดจนผู้หญิงต้องอาย ตัวสูง รูปร่างดีจากการออกกำลังกาย แถมที่บ้านคัทยังรวยมากอีกต่างหาก         “คัท มรึงบ้าเหรอ” ฉันพูดอย่างไม่สนใจ และทำการบ้านต่อ         “กรูพูดจริงๆนะหลิง กรูชอบมรึงมากๆ กรูจริงจังนะเว้ย” คัทยังพูดต่อไป         ฉันทำท่าทางรำคาญและพูดต่อ         “คัท กรูรู้สันดานมรึงหมดแล้ว พูดจบรึยัง ถ้าจบแล้ว ก็ไปแกล้งคนอื่นต่อเลยไป๊ กรูจะทำการบ้าน ถ้ากรูทำไม่เสร็จนะ......”           “เออ งั้นมรึงทำการบ้านไปเถอะ แต่กรูจะบอกให้รู้ไว้ ว่ากรูบอกเพื่อนๆคนอื่นไปหมดแล้ว กรูจริงจังนะเว้ย ไว้มรึงทำการบ้านเสร็จแล้วค่อยคุยกัน” ------------------         “หลิง มรึงยังไม่เชื่อกรูอีกเหรอ กรูพูดจริงๆนะเว้ย มรึงให้โอกาสกรูนะ”         “คัท กรูกับมรึงสนิทกันมากนะ มรึงมีเมียกี่คน กรูก็รู้หมด แค่เด็กในห้องเดียวกันก็ 5-6 คนแล้ว ไหนจะเด็กห้องอื่น ไหนจะพวกรุ่นพี่ ไหนจะพวกรุ่นน้อง แล้วอาจารย์ที่มรึงจีบอยู่อีก เด็กโรงเรียนอื่นอีก แค่กรูนึก กรูก็ปวดหัวแล้ว เออ ถามหน่อย มรึงเป็นเอดส์รึยังวะ”         “เออ....กรูไม่เป็นเอดส์หรอกน่า แล้วกรูก็รู้ด้วย ว่ามรึงน่ะรู้จักกรูดี กรูบริสุทธิ์ใจ ต่อไปนี้กรูจะทำให้มรึงดู ว่ากรูจะมีมรึงคนเดียว มรึงคอยดูนะ”         “แล้วกรูจะคอยอย่างไม่หวังละกันนะ” ------------------         จากนั้น คัทก็เปลี่ยนไป เปลี่ยนไปมากๆ เขาเลิกกับแฟนทุกคน (ซึ่งตอนนั้นน่าจะมีไม่ต่ำกว่าห้าคน) โดยที่พวกผู้หญิงเหล่านั้นก็แปลกใจ ว่าเกิดอะไรขึ้น ตอนพักเขาก็จะมาอยู่กับเพื่อนๆ(ฉันกับคัทเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน) ฉันเห็นพวกผู้หญิงมาร้องไห้ต่อหน้าเขา บางคนถึงกับขู่จะฆ่าตัวตาย และอะไรต่อมิอะไรอีกหลายอย่าง         “หลิง แกไปรับปากอะไรคัทมันรึเปล่า มันทำจริงนะเว้ย” เพื่อนผู้หญิงที่สนิทที่สุดของฉันพูดขึ้น         “เราไม่ได้บอกให้มันทำ มันทำของมันเอง เฮ้อออ เห็นแล้วก็สงสารพวกผู้หญิงพวกนั้นว่ะ”         “เออ หลิง ชั้นจะบอกอะไรให้ฟัง คือจริงๆน่ะ พวกเรารู้ตั้งนานแล้วล่ะ ว่าคัทมันชอบแก”         “อื้อใช่ มันเพิ่งมาบอกเราเมื่อสองสามวันก่อนเอง”         “ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ฉันหมายความว่าคัทมันชอบแกมาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่เห็นแกครั้งแรกแล้ว แต่ว่ามันคิดว่าตัวมันเป็นคนไม่ดี มันเป็นเพลบอย แกคงไม่มีทางชอบมัน มันก็เลยไม่บอกแก และพยายามคิดกับแกแค่เพื่อนเท่านั้น แล้วก็ไปสนุกกับคนอื่นต่อ”          “.........”          “แต่มันบอกว่า มันไม่อยากทำแบบนี้แล้ว มันไม่อยากเป็นคนเลวอีกแล้ว มันบอกว่ามันทำให้ผู้หญิงเจ็บมามาก มันมีผู้หญิงมารักเยอะแยะ แต่มันไม่เคยรักใครเลย มันคบแค่หวังฟันเท่านั้น มันอยากจะลองคบใครแบบจริงจัง อยากมีคนที่รักมันจริงๆ โดยที่มันก็รักคนนั้นจริงๆด้วย และคนๆนั้นก็คือแก”         “..........” ------------------ จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 53 19:11:41

ความคิดเห็นที่ 3   ==รักจริงจากผู้ชายเพลบอย==           ต่อมาฉันตกลงคบกับคัท แต่มีข้อแม้ว่า การคบกันจะต้องไม่มีเรื่องอย่างว่าเด็ดขาด ฉันบอกว่าฉันถือเรื่องนี้มากๆ คัทก็รับปาก และสัญญาว่าจะไม่ล่วงเกินฉัน          ทุกคืนคัทจะโทรมาหาฉัน และคุยกันเป็น ช.ม.ๆจนกว่าจะหลับ เพื่อเป็นการยืนยันว่าคัทไม่ออกไปเที่ยวกลางคืนอีก เราสองคนคุยกันแบบเพื่อน มันเป็นการคุยที่ผ่อนคลาย มีเรื่องให้ฉันขำตลอด ฉันไม่เคยรู้สึกอึดอัดเลย อาจเป็นเพราะว่าฉันสนิทกับคัทมากอยู่แล้ว จะทำอะไรก็ไม่ต้องรักษาภาพพจน์ สามารถเป็นตัวของตัวเองได้          ตอนเช้าคัทจะโทรมาปลุกฉัน และจะมารับฉันที่บ้าน เพื่อไปโรงเรียนด้วยกัน เมื่ออยู่ที่โรงเรียน ก็อยู่ด้วยกันพร้อมกับเพื่อนๆตลอด เลิกเรียนก็มาส่งฉันที่บ้าน กลับไปก็คุยโทรศัพท์กัน เรียกได้ว่ามีกันและกันเกือบตลอดเวลา ------------------        มีวันหนึ่ง ฉันกับเพื่อนๆทุกคนนัดกันไปเที่ยวทะเลกัน แน่นอนว่าคัทก็ไปด้วย วันนั้นฉันกะว่าจะเล่นน้ำให้หนำใจ พอดีตรงกับวันที่ประจำเดือนมา ฉันก็เลยทานยาเลื่อนประจำเดือน          แต่ผลมันกลับทำให้ฉันปวดท้องอย่างรุนแรง มันทรมานมากๆ ฉันล้มทั้งยืน ฉันบอกเพื่อนๆว่าฉันปวดท้องจนทนไม่ไหวแล้ว คัทตกใจมาก พยุงฉันขึ้นจากหาด และไปเปิดห้องพักในรีสอร์ทใกล้ๆ บอกว่าให้ฉันไปนอนพักในห้อง          เขาอุ้มฉันให้นอนบนเตียง ห่มผ้าให้ และเขาก็ลากเก้าอี้มาข้างๆเตียง เขานั่งลงมองพร้อมกับลูบหัวฉันเบาๆ ตอนนั้นฉันปวดท้องจนต้องนอนคู้ตัวไว้          “คัท นายไปเล่นน้ำกับเพื่อนๆเถอะ เราอยู่ได้ไม่เป็นไรหรอก” ฉันพูดขึ้น          “ไม่เป็นไรหรอก ไม่ค่อยอยากเล่นน้ำเท่าไหร่ เราอยู่เป็นเพื่อนหลิงดีกว่า”          “งั้นเอางี้ นายไปนอนอีกเตียงนึงก็ได้ จะได้พักด้วยไง ไม่ต้องมานั่งดูเราเฉยๆ”          “ไม่เป็นไร เราไม่ง่วง หลิงนอนเถอะ เรานั่งตรงนี้แหล่ะ” ฉันหลับตาลง ในขณะที่มือของคัทก็ยังคงลูบหัวฉันเบาๆ ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงรู้สึกว่า ฉันปลอดภัย รู้สึกว่าฉันไว้ใจ และเชื่อว่าเขาจะนั่งอยู่ตรงนี้ และจะอยู่กับฉัน จะไม่มีทางทิ้งฉันไปไหน ------------------          ฉันลืมตาขึ้น รู้สึกว่าตัวเองนอนเต็มอิ่ม แถมอาการปวดท้องก็ดีขึ้นมาก สิ่งแรกที่ฉันเห็นคือ แววตาของคัท เขายังคงนั่งลูบหัวฉันอยู่ที่เดิม         “อ้าว ตื่นแล้วเหรอหลิง เป็นไง ดีขึ้นไหม” คัทถามอย่างร่าเริง          “เฮ้ย นายยังนั่งอยู่ตรงนี้ตลอดเลยเร๊อะ”          “อื้อใช่ เราก็นั่งคิดอะไรไปเรื่อยๆน่ะ”            “แล้วเรานอนไปนานแค่ไหนเนี่ยะ”          “สามชั่วโมง”          ฉันมองนาฬิกา แล้วก็ต้องตกใจ ฉันนอนไปสามช.ม.แล้วจริงๆ          “ถ้าดีขึ้นก็ดีแล้วล่ะ อยากออกไปเดินเล่นที่ชายหาดสักหน่อยไหม” “อื้อ” ------------------         ฉันกับคัทเดินเล่นริมชายหาดกัน ฉันอยากจะลงทะเลสักหน่อย ลงไปแค่เท้าก็ยังดี ตอนนั้นเริ่มเย็นแล้ว ท้องฟ้าเป็นสีส้มทั่วทั้งหาด เพื่อนๆฉันโบกมือมาให้จากที่ไกลๆ          “หลิง เราไม่คิดเลยว่าเราจะได้มาคบหลิงจริงๆ เราได้อยู่กับหลิง เรามีความสุขมากๆเลย หลิงเป็นคนดี เรากลัวว่าเราจะดีไม่พอ แต่เราก็จะพยายาม จะต้องเป็นคนดีสำหรับหลิงให้ได้เลย” อยู่ๆคัทก็พูดขึ้น          ฉันหันหลังกลับไป เงยหน้ามองเขา...... หลังจากเงียบไป เขาก็พูดต่อ          “หลิง เรารักหลิงจริงๆนะ”          ฉันก้มลงมองน้ำทะเล ตะวันใกล้จะตกดินแล้ว นี่ถ้าไม่ใช่เรื่องจริง ฉันก็คิดว่ากำลังอยู่ในละครฉากสำคัญ ที่พระเอกกำลังบอกรักนางเอก มันเป็นภาพที่สวยมากๆ น้ำทะเลสีหม่น.... ท้องฟ้าสีส้มเข้ม.....          ยังไม่ทันที่ฉันจะได้คิดอะไรต่อ คัทก็เข้ามากอดฉันไว้ เป็นการกอดที่อบอุ่นที่สุด เท่าที่ฉันเคยรู้สึกมา.... ------------------         คัทเป็นคนที่ตามใจฉันทุกอย่าง ไม่ว่าฉันอยากจะทำอะไร ก็ไม่เคยขัดใจ อยากให้มาหาตอนไหน ก็มา จะว่างสำหรับฉันตลอด ฉันไม่เคยทำอะไรผิดเลยสำหรับคัท (ทั้งๆที่ฉันรู้ว่าฉันผิด) เขาจะเป็นฝ่ายรับผิดเองทุกครั้งไป          ฉันกับคัทไม่ได้หวานอะไรมากมาย ถ้าจะพูดให้ถูก ต้องบอกว่าฉันฝ่ายเดียวต่างหากที่ไม่หวานกับคัท มันเหมือนกับเราเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากๆ สามารถคุยกันได้ทุกอย่าง แกล้งกันตลอด จนเป็นเรื่องฮาของพวกเพื่อนๆ          ฉันคบกับคัทมาครึ่งปีแล้วล่ะ ตั้งแต่วันแรก คัทยังเป็นเหมือนเดิม เขามักจะทำเซอร์ไพส์ฉันบ่อยๆ วันเกิดฉัน เขาสั่งทำตุ๊กตาหมีสีขาว ใส่ชุดเครื่องแบบนักเรียนของโรงเรียนเรา ปักชื่อของเขาไว้บนเสื้อนักเรียนนั่น เมื่อจับที่มือของมัน หมีน้อยจะร้องว่า “I Love You” เป็นของขวัญที่ฉันชอบมากที่สุดเลย          ในทุกๆวัน จะมีเรื่องราวที่คัททำให้ฉันมีความสุข ฉันบอกได้เต็มปากว่า เขาเป็นคนที่ทำให้ฉันเข้าใจ ว่าการที่เรารักใคร แล้วเขาก็รักเราด้วยนั้น มันมีความสุขขนาดไหน ------------------ จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 1 ก.ย. 53 20:08:23

ความคิดเห็นที่ 4   ตอนที่เขียนบทนี้ขึ้นมา ถึงกับต้องอมยิ้มคนเดียวเลยค่ะ เพราะภาพของโต๊ะนักเรียนตัวนั้น ห้องเรียนห้องนั้นมันยังคงเด่นชัดมาจนทุกวันนี้ ภาพวันที่คัท(ตัวจริง) เขาเดินเข้ามาบอกประโยคนั้นกับเรา   และภาพบรรยากาศของทะเลสวยๆยามเย็น (ทะเลที่นั่นสวยจริงๆค่ะ) เรียกได้ว่า เป็นช่วงเวลาหนึ่งในชีวิต ที่เรามีความสุขมากๆเลยค่ะ ^^ จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 23:38:39

ความคิดเห็นที่ 5   ตอนที่ 3 ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9648048/W9648048.html จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 22:59:34