ความคิดเห็นที่ 1   (ต่อค่ะ)          คืนนั้นฉันโทรหาน้องกานต์ แต่ว่าไม่มีคนรับ ฉันจึงเข้านอนเร็วกว่าปกติ คืนนั้นฉันไม่ได้โทรหาคัทด้วย ฉันมันนิสัยเสียแบบนี้ เพราะว่าฉันไม่เคยผิดอยู่แล้ว ฉันจึงติดนิสัยไม่เคยง้อคัทเลย ถ้าเขาไม่โทรมาฉันก็ไม่สน ยังไงเขาก็ต้องง้อฉันอยู่ดี          กลางดึก ฉันคงนอนหลับไปประมาณสองชั่วโมงกว่าๆ โทรศัพท์ฉันดังขึ้น ฉันรับสายด้วยความสะลึมสะลือ          “ฮัลโหล ขอสายหลิงครับ” ปลายสายพูดขึ้น          “กานต์ น้องกานต์ใช่ไหม” ฉันลุกขึ้นนั่งทันที          “เอ่อออ ครับ พี่หลิงเหรอครับ”          “เมื่อกี้พี่โทรไปหาน้องแล้ว แต่ไม่มีคนรับน่ะ”          “กานต์ไปเล่นบาสมาครับ”          “นี่มันเที่ยงคืนกว่าๆแล้วนะ ปกติน้องไปเล่นป่านนี้เหรอ”          “พอดีกานต์เล่นเพลินไปหน่อยครับ”          ฉันกับกานต์พูดคุยกันเหมือนสนิทกันมาก่อน ทั้งๆที่ความจริงแล้ว ก่อนหน้านี้คุยกันแค่สองสามคำเท่านั้น และตั้งแต่ฉันคบกับคัท ฉันก็ไม่เคยคุยกับน้องกานต์อีก          ฉันถามว่าสิ่งที่น้องกานต์พูดกับคัทนั้นเป็นเรื่องจริงรึเปล่า น้องเขาก็ยอมรับ ว่าเขาชอบฉันจริงๆ ชอบฉันมาตั้งแต่วันแรกที่เห็น แต่คิดว่าเป็นรุ่นพี่ จึงไม่กล้าบอก          ในตอนนั้นเอง ฉันก็สารภาพว่าฉันเองก็เคยชอบน้องเขามากเหมือนกัน เราคุยกันเป็นชั่วโมง มันเหมือนความอึดอัดทั้งหมดที่ฉันเคยเก็บเอาไว้ มันถูกระบายออกมา เหตุการณ์ต่างๆมันก็ผุดขึ้นมา ความจริงแล้วทุกครั้งที่ฉันแอบมองน้องกานต์ น้องกานต์ก็แอบมองฉันอยู่เหมือนกัน         น้ำเสียงของน้องเขาดูมีความสุข ฉันกลัวว่าจะทำให้เขาเข้าใจผิด          “พี่คัทบอกหรือเปล่า ว่าเขาเป็นอะไรกับพี่”          “เขาบอกว่าเขาเป็นเพื่อนสนิทของพี่หลิงครับ”          ฉันรู้แล้วว่าคัทเป็นคนดีจริงๆ.... เขาบอกแบบนี้ เพราะเขาต้องการให้ฉันเป็นคนตัดสินใจเอง ว่าฉันจะเลือกใคร เขาไม่ทำให้ฉันต้องลำบากใจ เขาไม่บังคับให้ฉันเลือกเขา          “พี่ขอบใจนะที่น้องรู้สึกดีๆกับพี่ แต่ตอนนี้เรื่องของพี่กับน้อง คงเป็นไปไม่ได้แล้ว”          “ทำไมล่ะครับ”          “พี่คัท เป็นแฟนพี่เองจ๊ะ พี่คบกับพี่คัทมาสักพักแล้วล่ะ แล้วพี่คัทก็ดีกับพี่มาก วันนี้ถือว่าเราได้พูดสิ่งที่เราอยากพูดแล้วนะ กานต์รับรู้ว่าพี่เคยคิดยังไง พี่รับรู้ว่ากานต์คิดยังไง ต่อไปนี้ถือว่าเรื่องของเราจบเท่านี้ ให้มันเป็นแค่อดีตไปแล้วกันนะ พี่ยอมรับว่าเมื่อก่อนพี่เคยชอบน้องมาก แต่ตอนนี้ มันเลยช่วงเวลานั้นมาแล้ว”           “..............”          “น้องกานต์เองสักวันก็ต้องเจอคนดีๆ ตัดใจซะเถอะนะ”          “...............”          น้องกานต์เงียบไปนาน ฉันเองก็ไม่คิดว่าเขาจะตอบอะไรฉันอย่างรวดเร็วนักหรอก ถ้าเป็นฉัน ฉันก็คงอึ้งเหมือนกัน ฉันแค่ต้องการเคลียร์ความรู้สึกตัวเอง ต้องการพูดความจริง และต้องการพูดให้น้องกานต์ตัดใจด้วย ดีกว่าปล่อยให้น้องเขาแอบชอบฉันต่อไปเรื่อยๆ          “ครับพี่หลิง กานต์เข้าใจแล้ว แต่ว่าไหนๆ ใกล้จะปีใหม่แล้ว กานต์ขอโทรหาพี่หลิงอีกทีตอนวันปีใหม่ได้ไหมครับ”          “เอางั้นก็ได้จ๊ะ” ฉันตอบรับไป ------------------ จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 23:11:31

ความคิดเห็นที่ 2   ==ลังเล==          หลังจากนั้น ฉันพยายามทำตัวให้เหมือนเดิมกับคัท คัทเองก็ถามฉันว่าคุยอะไรกับน้องกานต์ไปบ้าง ฉันก็เล่าให้เขาฟัง ยกเว้นแค่เรื่องที่น้องเขาจะโทรมาหาฉันอีกครั้งในวันปีใหม่ ------------------          “ที่รักจ๋า ปีใหม่นี้ไปเคาท์ดาวน์ด้วยกันนะ” คัทพูดขึ้นอย่างร่าเริง          “เอ่อ... เราขอคิดดูก่อนนะ”          “อ่าว ทำไมล่ะ”          “ต้องลองขอแม่ก่อนน่ะ ไม่รู้ว่าแม่จะให้ไปรึเปล่า”          ความจริงแล้ว ฉันเองรู้อยู่แก่ใจ ว่าทำไมฉันถึงไม่รับปากว่าจะไปกับคัท ก็เพราะว่าฉันกลัวว่าถ้าอยู่กับคัทจะรับสายน้องกานต์ไม่ได้ ฉันมันบ้าจริงๆ   ------------------          วันสิ้นปี....          ฉันตกลงว่าจะไปกับคัท แต่คงไม่ได้อยู่ด้วยกันจนถึงเวลาเคาท์ดาวน์ ฉันบอกให้คัทมาส่งฉันก่อนจะถึงเที่ยงคืน คัทเองก็ไม่ได้สงสัยอะไร เพราะว่าเขาตามใจฉันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว         ฉันกับคัทไปเที่ยวพร้อมกับเพื่อนๆ เราขับรถมอเตอร์ไซต์กันไปสี่คัน ฉันซ้อนท้ายคัท ปกติคัทจะเป็นคนขับรถเร็วมาก แต่เวลาฉันซ้อนท้ายอยู่ เขาจะพยายามขับช้าลง(แต่ก็ยังถือว่าเร็วในสายตาคนอื่น)         ฉันคิดอะไรมากมายตอนที่ซ้อนท้ายคัท ฉันคบกับเขามาหลายเดือน ฉันไม่เคยมีความลับกับเขาเลย และฉันก็ไม่อยากมีความลับกับเขาด้วย เขาเป็นทั้งแฟนที่ดูแลฉันได้ เป็นทั้งเพื่อนที่เข้าใจฉันมากที่สุด ฉันเชื่อว่าเขาจะไม่โกรธฉัน ตอนนี้ในใจฉันสับสนมากจริงๆ          “คัท เราขอโทษนะ” ฉันพูดขึ้น          “อะไรนะ” คัทถาม เสียงลมที่กำลังโต้อยู่มันกลบเสียงที่ฉันเพิ่งพูดออกไป          “เรา ขอ โทษ” ฉันพูดเสียงดังขึ้น          “ขอโทษเค้าทำไมจ๊ะที่รัก”          ฉันบอกเขาไปว่า ขอโทษที่ตอนนี้สับสน และบอกความจริงว่าที่ฉันต้องการจะกลับบ้านก่อน เพราะจะไปรับสายน้องกานต์         หลังจากฉันพูดจบ คัทก็เงียบ และเร่งความเร็วขึ้น เร็วมากจนน่ากลัว เพื่อนๆตกใจที่อยู่ๆคัทก็ขับเร็วขนาดนั้น รถของเพื่อนก็พยายามเร่งความเร็ว          “เฮ้ยคัท มรึงจะรีบไปไหนวะ” เพื่อนผู้ชายคนหนึ่งในกลุ่มตะโกนไล่หลังมา          คัทไม่ตอบ เขายังคงเร่งความเร็วต่อไป ฉันไม่รู้ว่ามันนานแค่ไหน ฉันคิดอะไรกลับไปกลับมาในหัวเต็มไปหมด ------------------         อยู่ๆคัทก็เลี้ยวเข้าปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง ดับเครื่อง และเดินเข้าห้องน้ำไป โดยไม่หันมามองหน้าฉันเลย         ฉันยังคงนั่งอยู่ที่รถ เพื่อนๆก็มาจอดข้างๆ เพื่อนผู้ชายสองคนวิ่งตามคัทเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อนผู้หญิงที่เหลือก็ถามฉันด้วยความเป็นห่วง ว่าฉันเป็นไงบ้าง เพราะคัทขับเร็วมาก          “เพล้ง!!! ” เสียงดังมาจากห้องน้ำ ทุกคนถึงกับสะดุ้ง         คัทเดินออกมาจากห้องน้ำ หน้าแดงก่ำ เดินมาแบบไม่สบอารมณ์ เพื่อนผู้ชายสองคนก็ตามออกมา คนนึงเดินมากระซิบกับฉันว่า         “คัทมันต่อยกระจกในห้องน้ำแตกเลยว่ะ ไม่รู้โมโหอะไรมา” ------------------ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 53 23:21:56 จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 23:19:11

ความคิดเห็นที่ 3   วันนี้มาอัพซะดึกเลย แอบง่วงแหะ ผู้อ่านเข้ามาทักทายกันได้นะคะ รออ่านคอมเม้นอย่างใจจดใจจ่อค่ะ ^^ จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 53 23:42:44

ความคิดเห็นที่ 4 ตอนนี้สั้นจัง จากคุณ : กระรอกเมือง เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 01:15:19

ความคิดเห็นที่ 5 แอบย่องมาอ่านคะ อ่านแล้วยิ้มตามทีเดียวเชียว จากคุณ : liewauan เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 15:56:02

ความคิดเห็นที่ 6   เมื่อคืนง่วงซะก่อนค่ะ ยังอัพไม่เสร็จเลย ขอโทษด้วยนะคะ วันนี้ไถ่โทษด้วยการอัพเยอะหน่อย^^   ต่อเลยนะคะ.... จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 22:21:06

ความคิดเห็นที่ 7   (ต่อ)          คัทขับรถมาส่งฉันถึงบ้าน ตอนนั้นเวลาสี่ทุ่ม เพื่อนๆก็ตามมาส่งฉันด้วย ฉันลงจากรถเขา         “พวกมรึงไปเที่ยวกันเองแล้วกัน กูขอกลับบ้านก่อน วันนี้ไม่มีอารมณ์เที่ยวแล้ว” คัทพูดจบก็ออกรถไปอย่างรวดเร็ว          ฉันเดินเข้าบ้าน ในหัวคิดแต่เรื่องคัทกับน้องกานต์ ยังไม่ทันจะได้คิดอะไรมาก โทรศัพท์ก็ดึงขึ้น เมื่อหยิบมือถือขึ้นมา ก็เห็นเบอร์ที่โชว์บนหน้าจอ เป็นเบอร์ของน้องกานต์          “พี่หลิง” เสียงน้องกานต์          “น้องอยู่ที่ไหนเหรอ เสียงดังมากเลย พี่ไม่ค่อยได้ยินเลยจ๊ะ”          “ผมกินเหล้าอยู่กับเพื่อนครับ ฉลองปีใหม่ พร้อมๆกับฉลองการอกหักไปด้วยเลย” เสียงของน้องกานต์ ฟังออกได้ว่าคงเมาซะแล้ว          “พี่ไม่คิดเลย ว่าน้องจะกินเหล้าด้วย ท่าทางน้องออกจะเป็นเด็กดีนะ”          “ผมก็กินวันนี้วันแรกล่ะครับพี่หลิง ก็เป็นคนดีแล้วยังไงล่ะ มันไม่มีค่า เดี๋ยวนี่ใครๆก็ชอบคนเลวทั้งนั้น ดูอย่างพี่หลิง ยังชอบพี่คัทเลย ใครๆก็รู้ ว่าพี่คัทเป็นยังไง เพลบอยซะขนาดนั้น แล้วพี่หลิงรู้รึเปล่าครับ”          “พี่รู้จ๊ะ แต่ตอนนี้เขาไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้ว และเขาก็ดีกับพี่มากๆด้วย”          “พี่หลิงเลิกกับพี่คัทได้ไหมครับ จริงๆผมชอบพี่หลิงก่อนพี่คัทซะอีก ผมมาก่อนนะครับ”          “น้องกานต์ พี่ว่าน้องเมาแล้วล่ะ”          “นะครับพี่หลิง เลิกกับพี่คัทนะครับ พี่คัทเป็นคนเจ้าชู้ สักวันเขาต้องทำพี่หลิงเสียใจแน่ๆ ผมรักพี่หลิงจริงๆนะครับ พี่หลิงได้ยินไหม ผมรักพี่หลิง” เสียงที่น้องกานต์กำลังพูดนั้น ฉันฟังออกว่าเขากำลังร้องไห้          “กานต์ พี่ว่าพี่พูดอะไรไปตอนนี้ น้องก็คงไม่รู้เรื่องแล้วล่ะ พี่วางสายก่อนนะ” ฉันพูดจบก็รีบวางสายทันที          ตอนนี้ฉันกลับมาลังเลอีกครั้ง ------------------ จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 22:23:36

ความคิดเห็นที่ 8   ==ตัดสินใจ==           ฉันไม่ได้คุยกับคัทมาสองวันแล้ว เขาไม่ได้โทรมาหาฉัน ตอนนี้ฉันเองก็ไม่มีอารมณ์ทำอะไรทั้งนั้น ฉันจะทำยังไง ถ้าเลือกคัท แต่ในใจฉันยังไม่ได้รักเขาแค่คนเดียว ลึกๆยังมีน้องกานต์อยู่ แต่ถ้าเลือกน้องกานต์ ฉันยังไม่รู้จักน้องเขาดีพอ ฉันจะแน่ใจได้ยังไง ว่าเขาจะรักฉัน และทำให้ฉันมีความสุขได้เหมือนกับตอนที่ฉันอยู่กับคัท           อยู่ๆโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้น คัทโทรมา          “หลิง วันนี้เราขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้ไหม”         “อื้อ ว่ามาสิ”         “เราอยากคุยต่อหน้า เย็นนี้เราจะไปรับหลิงที่บ้านแล้วกันนะ แล้วเจอกัน” คัทพูดเสร็จก็วางสายใส่ โดยที่ไม่ฟังคำตอบ ------------------         คัทมารับฉันตอนเย็นวันเดียวกัน เขาพาฉันไปที่บ้านของเพื่อนในกลุ่มคนหนึ่ง และบอกเพื่อนว่าขอคุยกันสองคน วันนี้คัทน่ากลัวมาก เขายังเหมือนวันนั้น ที่ปั๊มน้ำมันนั่น         “หลิง เราถามตรงๆนะ หลิงยังรักมันใช่ไหม” คัทถามด้วยสีหน้าจริงจัง         “..............”         “ถ้าหลิงไม่อยากตอบ ก็ไม่เป็นไรหรอก สองสามวันมานี้เราคิดอะไรหลายอย่าง ถึงแม้เรารักหลิง แต่ถ้าหลิงไม่ได้รักเรา มันก็ไม่มีประโยชน์หรอก หลิงไม่ต้องหลอกตัวเองนะ”         “..............”         “ถ้าหลิงอยากจะเลิกกับเรา เราก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ” เขาพูดคำนี้ช้าๆ แต่ชัดเจน         “...............”           ความเงียบครอบคลุมตัวเราสองคน ฉันตอบอะไรไม่ถูก ฉันไม่รู้จะพูดยังไง ในใจฉันเองก็ยังไม่มีคำตอบ แต่เขาต้องการคำตอบเดี๋ยวนี้ ตอนนี้         “เรารู้คำตอบแล้วล่ะหลิง.....” เขาพูดเสียงสั่น         ฉันมองหน้าเขา และเห็นว่าเขาหน้าแดงก่ำ เหมือนคนจะร้องไห้ แต่เขาก็กลั้นเอาไว้         เขาดึงตัวฉันเข้าไปกอดไว้ เขากอดฉันแน่นมาก มันทำให้ฉันรู้สึกเจ็บ เหมือนกับว่ามันมีความหมายอะไรซ่อนอยู่ในอ้อมกอดนี้ ฉันทำได้แค่ยืนตัวแข็งทื่อ ในหัวมันว่างเปล่า         ฉันไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ ที่ฉันอยู่ในอ้อมแขนนั้น สักพักเขาก็คลายมือออก มองหน้าฉัน และโน้มตัวมา ริมฝีปากของเขาสัมผัสหน้าผากฉันอย่างแผ่วเบา         “ขอบคุณนะที่ยอมมาคบกับเรา ขอบคุณที่ทำให้เราเรียนรู้ที่จะรักใครจริงๆ ขอบคุณทุกๆอย่างเลย เราคงดีไม่พอ ไอ้เด็กนั่นมันดีกว่าเรา เรารู้ เราดูออกว่ามันเป็นคนดี ถ้าวันไหนที่มันทำให้หลิงเสียใจ หลิงค่อยกลับมาหาเรานะ  เราจะรอหลิงเสมอ” เขาพูดจบก็หันหลังกลับไป ----------------- จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 22:26:12

ความคิดเห็นที่ 9   (ต่อ)          ฉันฟังทุกๆคำที่คัทพูด น้ำตาของฉันก็ไหล ฉันนี่แหล่ะที่รู้ดีที่สุดว่าคัทรักฉันมาก ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรเลยด้วยซ้ำ ภาพเหตุการณ์ทุกอย่างที่ฉันทำร่วมกับคัท มันผุดขึ้นมาในหัว เขาไม่เคยทำให้ฉันเสียใจเลยสักครั้ง ในทุกๆวันที่มีเขา ฉันมีความสุขมาก          ฉันวิ่งเข้าไปกอดเขาจากด้านหลัง ฉันร้องไห้...ร้องไห้หนักมาก          ความรู้สึกผิดมันท่วมท้นในใจ ฉันเป็นอะไรไป ทำไมฉันถึงมองข้ามสิ่งที่อยู่ตรงหน้า สิ่งที่มีค่ามากที่สุด ทำไม...ฉันยังต้องการอะไรอีก          “คัท เราขอโทษ เราขอโทษนะ” ฉันกอดเขาเอาไว้แน่นมาก เหมือนกับกลัวว่าเขาจะหนีฉันไปไหน “เราสองคนจะไม่เลิกกันนะ เราจะไม่ไปไหน เราเลือกนายนะคัท”          คัทหยุดนิ่ง ก่อนจะค่อยๆหันหน้ากลับมา มือเขาสั่น น้ำตาไหลออกมา เขาล้มทั้งยืน แต่ยังคงจับมือฉันไว้แน่น          “หลิงพูดจริงๆเหรอ หลิงจะไม่ทิ้งเราไปไหนใช่ไหม เราได้ยินไม่ผิดใช่ไหม”         ฉันนั่งลงเช่นกัน สองมือจับแก้มเขาไว้ เช็ดน้ำตาของเขาที่ไหลออกมา และพยักหน้าแทนคำตอบ         เขาปล่อยโฮ และดึงฉันไปกอดอีกครั้ง ------------------         ฉันกลับบ้าน แล้วโทรหาน้องกานต์ ฉันคิดว่าจะทำให้มันจบเดี๋ยวนี้ ฉันบอกน้องกานต์ว่า ฉันเลือกคัท ยังไงฉันก็จะไม่เลิกกับคัท          “พี่กับพี่คัท คบกันได้ไม่นานหรอก เดี๋ยวพวกพี่ก็ต้องเลิกกัน” น้องกานต์พูด          “ถ้ามันจะเป็นแบบนั้น ก็ให้มันเป็นไปเถอะ ตอนนี้พี่คบกับพี่คัท พี่ก็คิดว่ามันโอเคแล้ว พี่คัทก็ไม่ได้ทำอะไรผิดด้วย อนาคตจะเป็นยังไง ก็ให้มันเป็นไปเถอะจ๊ะ”          “ผมจะรอ จนกว่าพวกพี่จะเลิกกัน”         “อย่ารอเลยจ๊ะ” พูดจบ ฉันก็วางสาย         ฉันทำถูกแล้วใช่ไหม อนาคตจะเป็นยังไง ก็ปล่อยให้มันเป็นไปแล้วกัน ------------------ จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 22:31:50

ความคิดเห็นที่ 10   ตอนที่ 4 ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9651175/W9651175.html จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 23:00:44