ความคิดเห็นที่ 1   (ต่อ)                    แต่แล้วเช้าวันนี้เราสองคนก็ยังทะเลาะกันอีกตามเคย          “หลิง อย่าโกรธเราเลยนะ เราไม่ได้คิดอะไรจริงๆ” คัทพูดกับฉัน         “นายไม่คิด แต่น้องคนนั้นเค้าคิด นายก็รู้ว่าน้องเค้าชอบนาย ยังจะไปใกล้ชิดกับเค้าอีก แบบนี้เป็นใคร ใครก็คิดมาก คิดไปว่านายมีใจให้น่ะสิ” ฉันพูดกระแทกเสียง         “น้องเค้าก็รู้อยู่แล้วว่าเราคบกับหลิง แล้วเค้าจะมาชอบเราได้ยังไงล่ะ”         “อย่างน้อยนายก็น่าจะคิดถึงความรู้สึกของเราบ้าง ถ้านายเห็นเราไปไหนมาไหนกับผู้ชายคนอื่น นายชอบรึเปล่า ตอบมาสิ... ถ้าอยากไปไหนมาไหนกับคนอื่นนัก ก็ไม่ต้องไปกับเรา” ฉันขึ้นเสียงดังมากขึ้น         “ไม่ได้นะหลิง อย่าทำแบบนี้เลยนะ นี่ถึงเวลาไปโรงเรียนแล้ว เดี๋ยวเราไปรับนะ” คัทพูดต่อ          “ไม่ต้อง เราไปเองได้ แค่นี้แหล่ะ” ฉันวางสายใส่เขาทันที         เขาโทรกลับมาแต่ฉันตัดสายทิ้ง และกดปิดเครื่องทันที ก่อนจะออกจากบ้านไป ----------------         “เฮ้ย ป่านนี้ไอ้คัทยังไม่มาโรงเรียนอีกเหรอวะ นี่จะเข้าแถวอยู่แล้วนะ” เพื่อนฉันคนหนึ่งพูดขึ้น          “แล้วหลิงไม่ได้มาพร้อมกับคัทเหรอ”  อีกคนถามขึ้น         “เปล่าอ่ะ แยกกันมา” ฉันพูดอย่างเรียบเฉย         เสียงโทรศัพท์ของเพื่อนผู้ชายในกลุ่มคนนึงดังขึ้น         “ไอ้คัทโทรมาว่ะ.....ฮัลโหล มรึงอยู่ไหนวะเนี่ย.....ห๊าาาา......มรึงล้มรถ!!!”          ฉันตกใจมากที่ได้ยิน แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร          “มรึงอยู่ไหน....แถวบ้านหลิงเหรอ” เพื่อนพูดและหันมามองหน้าฉัน          “ไปทำไรแถวนั้นวะ เฮ้ย!!! รถพังยับเลยเหรอ ทำไมไม่บอกกรูเร็วกว่านี้วะ กรูรีบไปหามรึงเดี๋ยวนี้แหล่ะ รอกรูตรงนั้นนะ” เพื่อนฉันพูดจบก็วางสายไป          “เดี๋ยวกรูจะไปหาไอ้คัทมันนะ มันล้มรถแถวบ้านแกอ่ะหลิง เห็นว่าหนักมาก รถพังยับเยินเลย และมันก็ลุกไม่ได้ด้วย ไม่ไกลจากโรงเรียนนัก กรูไปบอกอาจารย์ก่อน” เพื่อนพูดเสร็จก็วิ่งออกไปทันที ------------------------------ แก้ไขเมื่อ 03 ก.ย. 53 23:52:08 จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 23:07:19

ความคิดเห็นที่ 2   เพื่อนทุกคนตกใจมาก ต่างพูดคุย คาดเดากันไปต่างๆนาๆ ว่าคัทจะเป็นอะไรมากรึเปล่า แต่ทุกเสียงที่ได้ยิน มันเหมือนแล่นผ่านหัวฉันไปเท่านั้น สมองฉันตื้อ ไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น          ฉันหยิบมือถือออกมา... มือถือที่ฉันปิดเครื่องเพราะโกรธเขา ฉันกดปุ่มสีแดงค้างไว้ เมื่อเครื่องเปิดเรียบร้อยแล้ว ก็ได้รับข้อความรายงาน 5 สายไม่ได้รับ ล้วนเป็นเบอร์ของคัท ในตอนที่เขาประสบอุบัติเหตุ เขาคงโทรหาฉันเป็นคนแรก และฉันก็มัวแต่งี่เง่าโกรธอะไรไร้สาระจนปิดเครื่องใส่เขา          น้ำตาของฉันไหลออกมา ฉันเป็นห่วงเขาเหลือเกิน ป่านนี้เขาจะเป็นยังไงบ้างนะ    ---------เวลาผ่านไป 3 ช.ม. มันยาวนานเหมือน 3 ปี----------         ฉันได้แต่นั่งมองโทรศัพท์ตลอดเวลา หมดคาบเรียนไป 2 วิชาแล้ว แต่ฉันก็ยังไม่ได้รับการติดต่อจากเขา หรือจากเพื่อนที่ไปช่วยเขาเลย          ขณะที่กำลังคิด จู่ๆ คัทก็โทรเข้ามา          “ฮัลโหล” ฉันรับสาย          “ตัวเอง ยังโกรธเราอยู่ไหม เราขอโทษนะ เราจะไม่ไปยุ่งกับคนอื่นอีกแล้วนะ เราสัญญา ให้โอกาสเรานะ อย่าโกรธกันเลย”          เขาไม่ได้พูดถึงตัวเองเลย ว่าเขาเป็นยังไง เจ็บหนักแค่ไหน เขายังคิดแค่เรื่องของฉัน ทำเอาฉันต้องร้องไห้เงียบๆอีกครั้ง          “นายอยู่ไหน” ฉันพูดสั้นๆ          “เราอยู่โรงพยาบาลจ้า ตัวเองหายโกรธแล้วใช่ไหมจ๊ะ นี่หลิงรู้ไหม เราล้มรถวันนี้ เป็นเพราะว่าเรารีบบึ่งไปหาหลิงนี่แหล่ะ จะถึงบ้านหลิงอยู่แล้วเชียว ดันล้มซะก่อน แหะๆ  ขับเร็วไปหน่อย”         “แล้วเป็นไงบ้าง”          “ตอนนี้หมอเข้าเฝือกให้แล้วล่ะ เราไม่เป็นไรแล้ว แต่ถ้าหลิงเห็นแล้ว ห้ามเรียกเราว่าไอ้เป๋ล่ะ ฮ่าๆ”  เขายังพูดขำๆ          “นายจะมาโรงเรียนอีกเหรอ”          “แน่นอน ที่รักหายโกรธเราแล้ว เราต้องไปเห็นหน้าที่รักก่อน รับรองว่าอาการดีขึ้น วิ่งได้เลยล่ะ”          “เราว่านายกลับบ้านเถอะ ไปพักสักหน่อย”          “ไม่เอาอ่ะ อยากเจอหลิงมากกว่า นะๆๆ เดี๋ยวเค้าไปหาตัวเองนะ แล้วตอนเย็นเรากลับบ้านด้วยกัน รถมอเตอร์ไซต์เค้าคงต้องเอาไปซ่อมอ่ะ มันพังยับเยินเลย เลิกเรียนเราสองคนโบกรถรับจ้างกลับด้วยกันก็ได้นะ” ------------------ จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 23:33:24

ความคิดเห็นที่ 3   (ต่อ)           “หลิง เค้ามาแล้ววววว” เสียงเขาพูดขึ้นอย่างร่าเริง เมื่อมาถึงห้องเรียน          คัทเดินกระโพลกกระเพลกมาหาฉัน ในสภาพที่น่าสงสารมาก ขาข้างหนึ่งใส่เฝือกไว้ และต้องมีเพื่อนช่วยพยุงตลอด อาการของเขาหนักใช้ได้เลยทีเดียว          เพื่อนๆคนอื่นต่างวิ่งกันเข้าไปหาคัท ถามว่าเขาเป็นไงบ้าง เจ็บมากรึเปล่า ฉันได้แต่ยืนมองห่างๆ ไม่รู้ทำไม ฉันถึงไม่กล้าเข้าไป อาจจะเป็นเพราะรู้สึกผิด ที่เป็นสาเหตุที่ทำให้เขาต้องมาเป็นแบบนี้          ตอนที่เขาโทรหาฉัน ตอนที่ฉันปิดเครื่อง เขาคิดอะไรอยู่นะ เขาจะเสียใจไหม ที่ขนาดช่วงเวลาที่ต้องการความช่วยเหลือ ฉันยังไม่อยู่ข้างๆเขาเลย และเขายังพยายามโทรอีกหลายครั้ง ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าฉันปิดเครื่อง ต่อให้เปิดเครื่อง ฉันก็คงตัดสายเขาทิ้งอยู่ดี ทำไมฉันถึงเป็นคนแบบนี้          คัทเดินออกมาจากเพื่อนๆ และเดินมุ่งมาหาฉัน          “หลิง... คิดถึงตัวเองจัง” คัทพูดขึ้นอย่างอิดโรย เมื่อพยายามเดินมาถึงตัวฉันอย่างยากลำบาก          ฉันเกือบจะร้องไห้ออกมา แต่ยังคงกลั้นเอาไว้ ทำไมฉันถึงโชคดีขนาดนี้ ได้เจอคนที่รักฉันจริงๆ รักทุกอย่างที่เป็นฉันอย่างไม่มีข้อแม้ ไม่ว่าฉันจะทำตัวไม่ดีขนาดไหน เขาก็ยังคงรักฉันเสมอ ------------------ แก้ไขเมื่อ 03 ก.ย. 53 23:50:31 จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 53 23:48:27

ความคิดเห็นที่ 4 เข้ามาติดตามครับ [ ^___^]v จากคุณ : IzE-KunG เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 16:41:02

ความคิดเห็นที่ 5   ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ อัพตอนใหม่เรียบร้อยแล้วนะคะ ตอนที่ 5 ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9661324/W9661324.html จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 23:21:47