ความคิดเห็นที่ 1 ๐๑๐๔ ๏ ลำพู..เผยกิ่งแผ่ด้วยแหย่ผ่าน- ณลำธารห้วยถั่งน้ำหลั่งไหล ที่เอื่อยท้นฝั่งหลากยังฟากไกล ทั้งกิ่งน้อยกิ่งใหญ่เพื่อได้พิง ๏ ลำพู..ตั้งตระหง่านริมธารเงิบ เพื่อการเติบโตพร้อยของห้อย,หิ่ง- ห้อย,รายล้อมรอรับให้ซับอิง ฝันของหิ่งห้อยแสงผู้แรงเรือน ๏ ลำพู..คงยืนหยัดรอรัดรอบ จากรายกรอบหิ่งห้อยรายร้อยเหมือน- แสงเทียนส่องฉาบด้าวดุจดาวเดือน ที่รับเพื่อนจากฝันสู่วันเพลิน ๏ ลำพู..ยัง คงนิ่ง..รอหิ่งห้อย เป็นสายร้อยโลมพลิ้วไม่ผิวเผิน วาดแต่หวังแรงหว่านชั่วกาลเกิน- นับความเหินห่างหลบไม่พบ,ลา ๏ ลำพู..คอยแสงวิ่งจากหิ่งห้อย กระพริบลอยเต็มปริ่มรอบริมป่า แสงพราวสวยแจ่มพราย,ทอดสายตา ยังคอยท่ารับเติมเพื่อเสริมเต็ม ๏ ลำพู..หวังวาดฝันสักวันผ่าน คงไม่นานการคอยที่กร่อย,เข้ม หิ่งห้อยโผบินโฉบมาโอบเล็ม เพื่อเติมเต็มความฉ่ำ...ให้ลำพู ๐๑๓๓ ๐๖๐๙๕๓ จากคุณ : คราซน..ของ (คนสาธารณะ) เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 01:43:27

ความคิดเห็นที่ 2   ...มีคนบอกเจ้าหิ่งห้อยตัวน้อยนิด พักหยุดคิดว่าโลกหมุนด้วยคนไหน ต้นลำพูหลายหลากมิยากไกล แต่เจ้าไม่หยุดคิดติดตามลม ...มีคนบอกหากเจ้าหยุดรุดตามหา จะพบคราสิ่งที่หายกลายเป็นใหม่ หากยังบินดิ้นไปไร้หัวใจ เจ้าคงลืมจุดหมายที่วาดวาม ...มีคนบอกว่ายิ่งหนียิ่งได้พบ หากยิ่งหากลับยิ่งหลบอยู่ล้นหลาม เพียงหยุดพักสักนิดค่อยคิดตาม เจ้าจะพบลำพูงามละลานตา ************************************************ เวลาเขียน เขียนได้ แต่ในชีวิตจริง... ก็มิได้นำพา 555 จากคุณ : อศิธารา (อศิธารา) เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 02:15:34

ความคิดเห็นที่ 3 หิ่งห้อยน้อยบินลอยไปไกลลิบ แสงกระพริบแวววามในยามค่ำ บินจนเหนื่อยเมื่อยล้าพาระกำ โอ้ลำพูอยู่ริมน้ำอัมพวา เจ้าจะไปให้ไกลทำไม่เล่า เมืองบางกอกของเรานั้นใกล้กว่า สวนสันติไชยปราการแต่นานมา ลำพูแก่คอยท่าป้อมพระสุเมรุ.... จากคุณ : เจียวต้าย เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 13:00:23

ความคิดเห็นที่ 4 ตกลงว่าตามหา บางลำพู ? จากคุณ : Psycho man เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 20:25:13

ความคิดเห็นที่ 5 เจ้าลำพูแตกหน่อผลิดอกใบ ริมธารใสอยู่ยังอีกฝั่งฟ้า รอหิ่งห้อยบินผ่านกาลเวลา แสวงหาที่อาศัยได้ร่มเงา ต้นลำพูตั้งเด่นเห็นช่อดอก คงไม่หลอกหิ่งห้อยให้หงอยเหงา สัญญานะว่าจะอยู่คู่ลำเนา ให้พวกเราได้พึ่งเป็นครั้งครา หริ่งเรไรเกาะเกี่ยวเที่ยวตามกิ่ง ล้อกับแสงหิ่งห้อยลอยเวหา ฝูงปลาว่ายวนเล่นเย็นกายา ในธาราสะอาดใสไร้มลทิน คุณคนสาธารณะ  หนูหิ่ง ฯ ต่อไม่รอดแล้วเจ้าค่ะ  คิก ๆ ๆ ๆ   ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ คนที่บอกเรื่องหิ่งห้อยตัวน้อยนิด เขาคงคิดว่าลำพูและน้ำใส มีอยู่ทั่วเขตคามสยามไทย หารู้ไม่มีน้ำเสียทำระทม เพราะหิ่งห้อยไม่อาจอยู่คู่มลพิษ จึงบินไปพิชิตถิ่นเหมาะสม กระพริบแสงเรื่อยไปไล้สายลม วันหนึ่งคงสมหวังดั่งจินตนา เคยหยุดอยู่กับที่ไม่หนีห่าง แสงยิ่งลางเลือนลงคงผวา ว่าจะดับสนิทยามนิทรา จึงต้องกล้าบินตามหาลำพู ^__^ คุณอศิธารา  ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ ชีวิตจริง  ก็คงเป็นเช่นนั้นแหละค่ะ   หิ่งห้อยน้อยบินลอยไปไกลลิบลิ่ว ลมพัดปลิวตามเส้นทางติดตามฝัน แม้จะเหนื่อยเมื่อยล้าทุกคืนวัน ก็ไม่หวั่นด้วยความหวังที่ยังมี ไม่ตั้งใจบินไกลจากถิ่นเก่า คิดถึงเผ่าพงไพรไกลแสงสี สักวันหนึ่งจะกลับไปสู่ไพรี ใช้ชีวีธรรมดาตามป่าดอย ปาเจียวต้าย  ตอนนี้ยังจำเป็นต้องบินอยู่ค่ะ พี่ Psycho man  คิดถึงจัง ลำพูต้นใหญ่ใหญ่  ดอกสีขาวพราวเป็นพวง  ^___^ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 53 21:09:25 จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 23:07:53

ความคิดเห็นที่ 6 เจ้าตัดสินใจ จะไปแล้ว พระพายแผ่วหอบฝันวันข้างหน้า ประคองสองปีกร่อน ฟ้อนฟ้า ประกายตา จ้าทอ ล้อตะวัน เจ้าจากจรถิ่นเก่าที่เนานิตย์ เพื่อไปตามชีวิตลิขิตฝัน มิเหลียวหลัง แล ลง ตรงแหล่งนั้น เพราะว่ามัน มีอดีต อันซีดจาง ปีกเจ้ากล้า ขาเจ้าแข็ง มีแรงโผ เพราะเจ้าโต จากใด เตือนใจบ้าง ก่อนเติบโตขึ้นมา หาหนทาง กี่สหายที่คลายหมาง ลงกลางครัน ยามเยาว์เจ้าอยู่ ในหมู่มิตร ร่วมสนิทเริงสนานสมานฉันท์ สัญญาร่วมสร้างไว้ กับใครกัน ในคืนวันที่มีเรา เมื่อเก่ากาล ยินดีที่เจ้ามีฝันอันเลิศหรู จะรอดูความยิ่งใหญ่เมื่อวัยผ่าน คงได้พบ หวังงามตามต้องการ ได้แต่วาน ลมวอน ก่อนจากกัน แม้ที่ใหม่ ไกลนัก มีรักแท้ ร่มเงาแผ่ เผื่อให้ ได้สุขสันต์ จะปักหลักพักกาย คลายจาบัลย์ ณ แห่งนั้น ตลอดไป ตามใจเธอ แต่ถ้าหากกลับกลายมิได้สม กับต้องขมใจขื่นฝืนเสมอ หวังที่วาดไว้นั้น คือฝันเพ้อ ก็แค่เธอ ยอมรับ แล้วกลับมา ตรงนี้ ยังมี ที่ให้เจ้า เพื่อนเก่า ทุกยาม คอยถามหา คอยซับ เหงื่อหยดซ้ำ หยาดน้ำตา แค่กลับมา ที่เก่า เท่านั้นเอง แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 53 22:57:06 แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 53 23:57:08 จากคุณ : greeny pony เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 53 23:54:20

ความคิดเห็นที่ 7 เมื่อหิ่งห้อยน้อยใจไปจากบ้าน นานแสนนานค่อยผินบินกลับหลัง เยื่ยมเยียนแม่ - พี่ - น้อง ที่คงยัง ส่งพลังแรงใจคืนให้มา หวังจะตามไขว่คว้าค้นหาฝัน อยู่ไหนกันไกลหรือเปล่าเฝ้าถามหา อีกนานไหมจะถึงวันเวลา ได้ฝันมาประดับไว้ในความจริง ใช่ว่าจะมีปีกที่กล้าแกร่ง แค่มีแรงตามวัยมิได้หยิ่ง เพียงเร่งทำฝันไปไม่ประวิง ด้วยมีสิ่งมากมายให้ต้องทำ บนเส้นทางเดินไปแม้ลำบาก แต่ก็มีมิตรมากยามถลำ หลงเส้นทางเดินไปไม่จดจำ หรือเพลี่ยงพล้ำยามใดยังมีเพื่อนเคียง มีเรื่องราวทุกข์ระทมและขมขื่น จำต้องยืนผจญไปไม่อาจเลี่ยง มีน้ำตาหลั่งลงคงแค่เพียง น้ำหล่อเลี้ยงดวงตาให้น่ามอง จะจดจำเอาไว้อยู่เสมอ หากว่าเจอเรื่องร้ายให้หม่นหมอง เจ็บปวดจนทนไม่ได้ขอรับรอง จะไปร้องซบไออุ่นที่คุ้นเคย สวัสดีเจ้าพี่ Greeny pony ^___^   ขออภัยที่เข้ามาตอบช้านะคะ   ขอดีหนูหิ่ง ฯ ไปสัมนาเกี่ยวก้บห้องเย็นที่ ชล - ระยองกับสำนักสาธารณสุขจังหวัดเชียงใหม่ค่ะ ขอบคุณที่ยังจำน้องคนนี้ได้  (ไม่ได้คุยกันนานมาก - มากที่สุด)  คิดถึงนะคะ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 53 05:56:54 จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 05:41:17

ความคิดเห็นที่ 8 แล้วหิ่งห้อยน้อยใจก็บินไปเที่ยวต๊ะเล  ข้ามไปเกาะเสม็ดด้วยล่ะค่ะ  ^___^ แต่ก็คงยังไม่เห็นลำพูสักกะต้น  *___~ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 05:45:24

ความคิดเห็นที่ 9 มาไม่บอกเลยนะครับ อิอิ จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 21:03:49

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีจ้ะโจ๊ก ^____^ พี่เพิ่งไปบ้านโจ๊กมาหรอกเหรอ  ไม่รู้นะเนี่ย  แถมไม่มีเบอร์โทร.จะบอกยังไงจ้ะ ^___^ แจกเบอร์โทร.หลังไมค์ได้นะ  เผื่อจะได้ไปอีก  ว่าแต่ว่าชล หรือระยองเอย ? คิดถึงสม่ำเสมอจ้า จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 22:00:53

ความคิดเห็นที่ 11 ลม ..ลำพู พัดมาตกลงตรงนี้ คิดถึงๆ ลมสะบัดแรงไปนิด เบอร์นู๋หิ่งเลยพลัดหายไปตอนไหนไม่รุ จากคุณ : Shaleebow เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 53 20:12:16