ความคิดเห็นที่ 1 ยิ่งเสียงของพิธีกรลากยาวเท่าใด หัวใจของกองเชียร์และสาวงามที่เหลือก็ยิ่งเต้นแรงเพราะ ความตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น แม้แต่เพชรเองก็ตามที แม้จะเป็นการประกวดแบบจับพลัดจับผลู ทว่าเอาเข้าจริงๆ ก็อดที่จะลุ้นกับการเข้ารอบไม่ได้อยู่ดี “และผู้เข้ารอบสิบคนท่านสุดท้ายได้แก่... หมายเลขสิบแปดนางสาวเพชร ผาไทยจากภาควิชา ออกแบบและตกแต่งภายใน คณะสถายปัตยกรรมศาสตร์ครับ” ...!!! สิ้นเสียงประกาศของพิธีกร เนตรนภาและอุรารวมถึงกองเชียร์ทุกคนต่างก็พากันกระโดดตัวลอย ด้วยความตื่นเต้นดีใจอย่างที่สุด เมื่อในที่สุดนางงามจำเป็นอย่างเพชรก็ทำได้ดีเกินคาด หล่อนสามารถผ่านการคัดเลือกรอบแรกไปได้ ด้านของเพชรเอง หล่อนก็ตกใจอยู่ไม่น้อยกับเสียงประกาศชื่อของตนเองที่เพิ่งจบสิ้นลงไปนั้น ไม่น่าเชื่อ... นั่นชื่อฉันใช่ไหม... คนที่ยังอึ้งถามตัวเองในใจอีกครั้งให้แน่ใจ จนทำให้เพื่อนนางงาม ที่ยืนอยู่ติดกันต้องเอื้อมมาสะกิดเพื่อเป็นการย้ำชัดให้อีกครั้งว่าเป็นชื่อของหล่อนจริงๆ เพชรตั้งสติอีกครั้งแล้วก้าวเดินออกมายืนในระดับเดียวกันกับบรรดาผู้เข้ารอบคนอื่นๆ ก่อนจะย่อ ลงไหว้ขอบคุณกรรมการและผู้ชมอีกครั้งตามที่เนตรนภาได้แนะนำมา “สำหรับรอบต่อไปนะครับ สาวงามทั้งสิบคนจะออกมาเดินให้พวกเราได้ยลโฉมกันอีกครั้งหนึ่ง และเราจะได้พูดคุยทำความรู้จักรวมถึงจะได้ฟังทัศนคติเกี่ยวกับงานประเพณีลอยกระทงจาก พวกเธอด้วยครับ สำหรับช่วงนี้เรามาชมการแสดงในชื่อชุดสายน้ำแห่งความหวังจากคณะ ศิลปกรรมศาสตร์กันก่อนครับ” สิ้นประโยคของพิธีกรแล้วเหล่าสาวงามก็ทยอยเดินลงเวทีไปอีกครั้ง เพื่อเปิดพื้นที่ให้กับการแสดง ในช่วงต่อไป ในการตัดสินรอบที่สอง เพชรได้ออกมาเป็นคนสุดท้ายตามลำดับการเข้ารอบ หญิงสาวยอมรับ แต่โดยดีว่าการเดินออกมาในรอบนี้ความตื่นเต้นมันเพิ่มมากขึ้นกว่าเดิมอีกหลายเท่า ยิ่งมีโอกาส ได้ฟังการสนทนาของนางงามทั้งเก้าคนกับพิธีกรชายมาก่อนด้วยแล้ว เพชรยิ่งรู้สึกกดดันมากขึ้น ไปอีกเพราะพวกหล่อนเหล่านั้นต่างพูดจาฉะฉานคล่องแคล่วกันแทบจะทุกคน เพชรเดินมาหยุดอยู่ตรงกลางเวทีข้างๆ พิธีกรชายที่พร้อมแล้วที่จะได้สนทนากับหล่อน เขายื่นส่ง ไมโครโฟนให้สาวงามคนสุดท้ายทันทีเช่นกัน นั่นเสมือนบ่งบอกให้เพชรทราบว่าถึงเวลาสำคัญ อีกครั้งแล้ว “สวัสดีครับคุณเพชร” “สวัสดีค่ะ” เพชรยิ้มให้ด้วย “อยากให้คุณเพชรแนะนำตัวเองให้กับท่านคณะกรรมการและผู้ชมได้ฟังอีกครั้งครับ” พีธีกรเข้าเรื่องตามขั้นตอนทันที ซึ่งไม่เป็นปัญหากับเพชรแล้วตอนนี้ “สวัสดีค่ะ ดิฉันนางสาวเพชร ผาไทย ตัวแทนจากภาควิชาออกแบบและตกแต่งภายใน คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ตอนนี้กำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 4 ค่ะ” น้ำเสียงชัดถ้อยชัดคำถูก กล่าวออกมา และลงท้ายด้วยเสียงปรบมือเกรียวกราวของกองเชียร์อีกครั้ง “มุมมองเกี่ยวกับประเพณีวันลอยกระทงของน้องเพชรเป็นอย่างไรบ้างครับ เชิญครับ” “จริงๆ เราทราบกันอยู่แล้วนะคะว่าจุดประสงค์ของประเพณีนี้ก็คือการขอขมาลาโทษแด่แหล่ง น้ำต่างๆ ซึ่งเราอาจได้ทำสิ่งต่างๆ ที่เป็นการล่วงเกินลงไป แต่สำหรับดิฉันแล้ว...” ถึงตรงนี้เพชรหยุดคิดไปครู่สั้นๆ ทว่าหล่อนก็เผยยิ้มหวานออกมาตลอดเวลา “อีกสิ่งหนึ่งที่สำคัญเกี่ยวกับวันนี้ก็คือการที่สถาบันต่างๆ ได้มาทำกิจกรรมร่วมกัน อย่างเช่นใน สถาบันครอบครัวก็อาจจะมีการช่วยกันประดิษฐ์กระทง หรือไม่ว่าจะเป็นในสถาบันการศึกษา ที่มีการจัดกิจกรรมอย่างพวกเราในวันนี้ ซึ่งก็ล้วนแต่จะเป็นการเสริมสร้างความรักใคร่สามัคคี ให้เกิดขึ้นแก่สถาบันนั้นๆ ด้วยค่ะ และอีกข้อหนึ่งที่สำคัญก็คือพวกเราต่างได้มีโอกาสอนุรักษ์ ประเพณีวัฒนธรรมอันดีงามของไทยเอาไว้ และได้เผยแพร่ออกไปให้กับชาวต่างชาติได้เห็น ในความงดงามของประเพณีนี้ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ” เสียงปรบมือดังเกรียวกราวขึ้นอีกครั้งเมื่อเพชรตอบคำถามจบลงแล้ว และเพชรเองพอใจมากๆ กับผลงานของตนในรอบนี้ แม้ว่าจะยังการสั่นของน้ำเสียงในระหว่างแสดงทัศนะอยู่บ้าง การแนะตัวและแสดงทัศนคติเกี่ยวกับประเพณีวันลอยกระทงของเหล่าสาวงามที่ได้ผ่านเข้ารอบ สิบคนสุดท้ายเสร็จสิ้นลงไปแล้ว เวลาแห่งความระทึกใจก็กำลังจะมาถึงอีกครั้งกับการประกาศ ผลผู้เข้ารอบห้าคนสุดท้าย “และตอนนี้ผลของผู้เข้ารอบห้าคนสุดท้ายก็ได้มาอยู่ในมือของผมแล้วครับ” เสียงเข้มของพิธีกร ชายดังขึ้นและชวนให้ผู้ชมยิ่งเกิดความระทึกใจมากขึ้นตามไปด้วย สำหรับเพชรแล้ว ตอนนี้หญิงสาวคลายความกดดันลงไปมากโขเพราะอย่างไรเสียก็สามารถ ทะลุผ่านรอบแรกมาได้ตามเป้าหมายแล้ว แต่ถ้าหากจะสามารถผ่านเข้าไปตอบคำถามใน รอบตัดสินได้ก็ถือเสียว่ามันเป็นกำไรของการประกวดในครั้งนี้ก็แล้วกัน “ผู้เข้ารอบห้าคนสุดท้ายคนแรกได้แก่...” เสียงดนตรีระทึกใจดังขึ้นคั่นจังหวะอีกครั้งก่อนที่พิธีกร จะได้ประกาศชื่อของสาวงามผู้โชคดี “ได้แก่หมายเลขสิบแปดนางสาวเพชร ผาไทย จากภาควิชาออกแบบและตกแต่งภายใน คณะสถายปัตยกรรมศาสตร์ครับ” เสียงกองเชียร์ดังลั่นขึ้นทันทีในขณะที่เจ้าของชื่อยังคงตกใจ ไม่น้อยกับเสียงประกาศนั้น ...!!! เพชรไม่อยากเชื่อหูของตนเองเลยสักนิด ไม่คิดว่าตนเองจะได้กำไรตามที่แอบคาดหวังไว้จริงๆ กระนั้นหล่อนก็ยังมีสติพอที่จะก้าวออกมาตามเสียงเรียกของพิธีกร และในระหว่างที่ก้าวเท้า สายตาของหล่อนก็สบไปเห็นรอยยิ้มของเปรมรัชอีกครั้งและมันคือสิ่งที่ไม่น่าเชื่อกว่าการได้เข้า รอบตัดสินเสียอีก ชายหนุ่มคนนี้ได้พิสูจน์แล้วว่าความบาดหมางก่อนหน้านี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง กับการตัดสินเลย ภาพของกองเชียร์ที่พากันกระโดดโรดเต้นแสดงความดีใจทำให้เพชรฉีกยิ้มกว้างออกมาอีกครั้ง นี่กระมังคือรอยยิ้มที่ออกมาจากใจจริงๆ... เพชรถามตัวเอง หลังการประกาศผลผู้เข้ารอบครบทั้งห้าคนแล้ว ช่วงสำคัญที่สุดของการประกวดก็มาถึงกับการ ตอบคำถามของเหล่าสาวงามโดยการสุ่มจับซองคำถามจากเหล่าคณะกรรมการทั้งหมด จากคุณ : ยาชมภู เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 53 17:27:16

ความคิดเห็นที่ 2 “ขอเชิญน้องเพชรเลือกซองคำถามครับ” เพชรเดินไปเลือกซองคำถามที่อยู่ในมือของพิธีกรตามคำเชิญ “เป็นคำถามจากคุณเปรมรัช ปกรณ์วาทิน ศิษย์เก่าดีเด่นของมหาวิทยาลัยประจำปีนี้นี่เองครับ” คนที่ถูกประกาศชื่อยืนขึ้นพร้อมรับไมโครโฟนมาจากเจ้าหน้าที่มาไว้ในมือ ...!!! ความประหม่าก็เข้ามาทักทายเพชรได้ไม่ยาก แน่ล่ะ ในเมื่อมือแม่นไปจับได้ซองคำถามของคู่กรณี นักซิ่งนี่นา ไม่น่าเชื่อว่านายจะเป็นศิษย์เก่าที่นี่และที่สำคัญเป็นศิษย์ดีเด่นเสียด้วยซิ สงสัยจะเป็นสาขา นักซิ่งตีนผีซินะ... เพชรลอบประชดอยู่ในใจ แต่ก็ต้องรีบพาตัวเองกับมาสู่การมีสติอีกครั้งเพราะ เจ้าของคำถามกำลังจะเอื้อนเอ่ยคำถามของตัวเองออกมาแล้ว “คำถามจากผมนะครับ ขอถามว่าคุณคิดว่าระหว่างน้ำกับผู้หญิงเหมือนหรือต่างกันอย่างไรครับ” ...!!! ตายจริง คิดได้ยังไงนะกับคำถามแบบนี้ ยากมาก... เพชรถึงกับตกใจกับคำถามปราบเซียนนี้ นางงามจำเป็นนิ่งไปครู่หนึ่งเพื่อคิดไตร่ตรองหาคำตอบ ในขณะที่กองเชียร์ของหล่อนก็พลอย เงียบกริบกันไปด้วยเพื่อรอฟังคำตอบจากเพชรสำหรับคำถามที่ถือว่ายากอยู่ไม่น้อยนี้ “เอ่อ... สำหรับดิฉันนะคะ ดิฉันคิดว่าน้ำกับผู้หญิงเหมือนกันนะคะ ผู้หญิงเป็นเพศที่มีอารมณ์ อ่อนไหวดุจสายน้ำ บางครั้งก็เยือกเย็น นุ่มลึกน่าค้นหา แต่บางครั้งก็จริงจัง เชี่ยวกราด และที่สำคัญตราบใดที่ทุกคนยังไม่สามารถขาดน้ำได้ ฉะนั้นคุณก็ไม่สามารถขาดความนุ่มนวล เย็นสบายของผู้หญิงได้เช่นกันค่ะ ขอบคุณค่ะ” คำตอบของเพชรจบลงพร้อมกับเสียงปรบมือเกรียวกราว แม้มันไม่ใช่คำตอบที่ดีที่สุดสำหรับ คนตอบเองก็ตามเพราะอาจเกิดจากความตื่นเต้นและการที่มีเวลาไม่มากนักในการคิดหาคำตอบ ทว่ามันก็คือคำตอบที่น่าฟังและทุกคนไม่คาดคิดว่าเพชรจะสื่อสารออกมาในแนวทางนี้ แม้กระทั่งคนถามเองก็ตาม การตอบคำถามของห้าสาวงามรอบสุดท้ายจบสิ้นลงไปแล้ว ไม่มีใครกล้าคาดเดาว่าสาวงาม คนใดจะเป็นผู้คว้ำแหน่งนางนพมาศในวันนี้ไปครองได้ เพราะทั้งห้าคนสามารถตอบคำถาม ได้ดีไม่แพ้กัน ทว่าในที่สุดเพชร ผาไทยก็สามารถฝ่าฟันมายืนเป็นสองคนสุดท้ายของเวทีนี้จนได้ ซึ่งหล่อนคิด ว่ามันเป็นกำไรของชีวิตอย่างที่สุดแล้ว และคงจะไม่เสียใจเลยแม้แต่น้อยหากไม่สามารถได้ ตำแหน่งสูงสุดในค่ำคืนนี้ไปครองได้ “ชื่อที่ผมจะประกาศต่อไปนี้จะได้เป็นนางนพมาศของมหาวิทยาลัยประจำปี 2553 ครับ” เสียงของพิธีกรเอ่ยขึ้นทำเอากองเชียร์ของสาวงามทั้งสองต้องกู่ร้องตะโกนชื่อของคนที่ตนเชียร์ ขึ้นมาบนเวทีจนดังเซ็งแซ่ไปหมด สาวงามอีกคนเข้ามาคว้ามือของเพชรเอาไปกุมไว้ด้วยความตื่นเต้น และเพชรรับรู้ได้ดีถึงความ เย็นจากเรียวมือที่ได้สัมผัสนั้น และลอบคาดเดาไปก่อนว่าสาวงามจากภาควิชาคหกรรมคนนี้ จะต้องได้ตำแหน่งแน่ๆ เพราะหล่อนช่างสวยงามมากเหลือเกิน ที่สำคัญหล่อนคือตัวเต็งมา ตั้งแต่แรกและไม่แปลกที่จะมีเสียงเชียร์ดังที่สุดในค่ำคืนนี้ “นางนพมาศประจำปี 2553 ได้แก่...” เสียงดนตรีเร้าใจดังขึ้นคั่นจังหวะอีกครั้ง ในขณะที่เสียงเชียร์จากด้านล่างเวทีก็ยังดังจนจับใจ ความไม่ได้เลยทีเดียว “ได้แก่หมายเลขสิบแปดนางสาวเพชร ผาไทยจากภาควิชาออกแบบและตกแต่งภายใน คณะสถายปัตยกรรมศาสตร์ครับ” ...!!! ผลการประกวดทำให้เพชรถึงกับอึ้งไปเลยทีเดียว ไม่อยากเชื่อหูตัวเองเลยว่าเสียงที่ได้ยินจาก พิธีกรจะเป็นชื่อของตน ในขณะเดียวกันเหล่ากองเชียร์ของนางงามจำเป็นที่ฝ่าฟันจนคว้า ตำแหน่งมาครองจนได้ต่างก็กระโดดโรดเต้นแสดงความดีใจกันอย่างออกหน้าออกตา “เธอ เธอออกไปรับถ้วยซิ” เสียงกระซิบจากสาวงามที่ยืนข้างๆ ดังขึ้นเพื่อเตือนสติคนที่ยังคง ตกใจกับผลของการประกวดไม่จาง เพชรหันมามองคนเรียกด้วยสีหน้างวยงงเช่นเดิม “ไปรับถ้วยซิ เธอได้” รองนางงามรีบกระซิบบอกอีกครั้ง “เหรอๆ ฉันได้เหรอ” เพชรถามสีหน้าเหรอ ไม่น่าเชื่อ... คนได้ตำแหน่งยังถามตัวเองในใจระหว่างก้าวเดินออกมารับถ้วยรางวัล ทุกอย่างถูก ดำเนินไปตามขั้นตอนทั้งที่เพชรก็ยังคงตัวชาไปหมดเช่นเดิม หูอื้อ ตัวเย็น... เพชรรู้แค่นั้น ในที่สุดนางงามตัวสำรองอย่างเพชรก็สามารถคว้าตำแหน่งนางนพมาศของมหาวิทยาลัยมา ครองจนได้ ท่ามกลางความประหลาดใจของตัวเองที่คงไม่สามารถจางหายไปได้ในเร็ววันแน่ๆ แต่บรรดากองเชียร์ของหล่อนกลับเชื่อว่าเพชรสามารถคว้าตำแหน่งมาได้ไม่ใช่เพราะโชคช่วย หรือเพราะความฟลุคแน่ๆ แต่เป็นเพราะความสวยงามและความสามารถของเพชรเองต่างหาก และที่สำคัญที่สุดเพชรสามารถพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นแล้วว่าหล่อนสามารถทำในสิ่งที่เรียกว่า หน้าที่ของตัวเองได้ดีเช่นเดิม แม้ว่าจะไม่ชอบและไม่มั่นใจกับสิ่งนั้นเลยก็ตาม “เด็กคนนี้มีแววดีจริงๆ น่าจะไปได้ไกลบนเส้นทางนางงามนะ” เสียงรำพึงจากปากของ สาวประเภทสองนางหนึ่งดังขึ้นแทรกกับเสียงโห่ร้องดีใจของบรรดากองเชียร์ที่ยังดังอยู่ไม่คลาย เพชร ผาไทย... ชื่อนางนพมาศของมหาวิทยาลัยคนล่าสุดถูกเอ่ยขึ้นในใจ พร้อมกับความ แปลกใจน้อยๆ ของอดีตพี่เลี้ยงนางงาม “นามสกุลนี้ คุ้นหูฉันจัง” จีจี้เอ่ยขึ้นเบาๆ กับความแคลงใจนั้น หากแต่ก็ยังนึกไม่ออกอยู่ดีว่าเคย ได้ยินนามสกุลนี้มาจากที่ใด ******** อากาศร้อนของยามบ่าย ทำให้คนที่กำลังย่างก้าวเข้ามายังใต้อาคารของภาควิชาออกแบบและ ตกแต่งภายในของคณะสถาปัตยกรรมต้องยกมือขึ้นปาดเช็ดเหงื่อที่ไหลย้อยลงมาอาบใบหน้า ของตนอีกครั้ง “ตายล่ะ หน้าเยิ้มไปหมดเลย ทำไมอากาศมันถึงได้ร้อนแบบนี้นะ” สาวประเภทสองวัยราวสี่สิบ เศษๆ บ่นพึมพรำขึ้นเมื่อยกกระจกอันเล็กๆ ขึ้นมาส่องสำรวจความสวยงามบนใบหน้าที่ถูก แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางหลากสีสัน “ไม่ได้เลย ขอตบแป้งหน่อยก็แล้วกัน คนอย่างเจ้จีจี้ปล่อยให้หน้ามันได้ยังไงกัน” จีจี้นั่งลงที่โต๊ะ หินอ่อนใกล้ๆ แล้วทำตามที่บ่นออกมาอย่างรีบเร่ง จนกระทั่งความมั่นใจกลับมาสู่สาว ประเภทสองอีกครั้งหนึ่ง หล่อนจึงเริ่มปฏิบัติภารกิจต่อไป “เอ่อ น้องคะๆ พี่รบกวนถามหน่อยนะคะ ไม่ทราบว่าน้องรู้จักน้องเพชร ผาไทยไหมคะ คนที่ได้ตำแหน่งนางนพมาศประจำปีนี้น่ะค่ะ” จีจี้รีบร้องถามนักศึกษาคนหนึ่งที่กำลังจะ เดินผ่านไป “อ้อ พี่เพชรเหรอครับ” ไม่ยากเลยกับคำถามเพราะในภาควิชานี้ใครๆ ก็รู้จักเพชรกันทั้งนั้น ไม่ใช่ เพราะว่าหล่อนเพิ่งได้ตำแหน่งนางนพมาศมาหยกๆ หรอก แต่ทุกคนต่างรู้จักเพชรในฐานะของ นักศึกษาดีเด่นของคณะและยังเป็นนักกิจกรรมตัวยงต่างหาก “เมื่อตะกี้ผมเห็นพี่เค้านั่งอยู่กับเพื่อนๆ ที่โต๊ะหินอ่อนตรงฝั่งโน้นนะครับ” นักศึกษาชายชี้นิ้วไป ยังอีกฝั่งหนึ่งของอาคารซึ่งเป็นที่นั่งประจำกลุ่มของเพชรนั่นเอง “อ๋อ เหรอคะ ขอบคุณมากเลยนะคะน้อง” จีจี้ยิ้มกว้างอย่างพอใจ “น้องเนี่ย หล่อแล้วยังใจดีอีกนะคะ” ทว่าอดีตพี่เลี้ยงนางงามก็ไม่วายเอ่ยแซวคนบอกทางอีกจนได้ นักศึกษาชายเริ่มหวั่นใจขึ้นมาได้ไม่ยากกับท่าทีเล่นหูเล่นตาของฝ่ายตรงข้าม เขาได้แต่เผย ยิ้มแหยๆ ออกมาให้แล้วรีบเดินจากไปในทันที “ไม่เข้าใจเลย ทำไมผู้ชายพวกนี้ชอบกลัวคนสวยๆ อย่างฉันกันนักนะ” จีจี้บ่นเบาๆ แล้วสะบัดหน้าหนีเดินไปตามทิศทางที่ได้รับคำแนะนำนั้น หล่อนกำลังตามหาเพชรทำไมนะ... จากคุณ : ยาชมภู เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 53 17:27:36

ความคิดเห็นที่ 3 ณ โต๊ะหินอ่อนตัวประจำ ตอนนี้มีเพชร อุราและเนตรนภากำลังนั่งสนทนากันอย่างออกรส ออกชาติอยู่ทีเดียว “ใครจะไปคิดกันนะว่าคนที่กลัวเหลือเกินที่จะได้เป็นนางงามอย่างเพชร จู่ๆ ก็ได้เป็นนางนพมาศ ของมหาวิทยาลัยเสียอย่างนั้น” อุราบอกแล้วหัวเราะชอบใจออกมา ทำเอาคนที่ถูกกล่าวถึงอยู่ ต้องหันขวับมาหาด้วยสีหน้าเอาเรื่อง “นี่พวกเธอ เลิกคุยเรื่องนี้กันได้แล้วนะ เรื่องมันจบไปนานแล้ว” เพชรทำเสียงดุ “แหม... เพชร นานที่ไหนกันเล่า แค่สองสามวันเอง อีกอย่างนะ เรื่องนี้มันน่าภูมิใจจะตายไป ฉันยังภูมิใจด้วยเลยที่มีเพื่อนสนิทเป็นถึงนางนพมาศของมหาวิทยาลัยถึงสองคนแน่ะ บอกใคร ใครจะเชื่อ” อุราทำเชิดหน้าภูมิใจ “น่าภูมิใจม๊ากมาก ฉันภูมิใจจะแย่อยู่แล้ว ให้ตายซิ” เพชรทำเสียงประชดประชันจนเพื่อน ทั้งสองพากันหัวเราะชอบใจในท่าทีปั้นปึงนั้น “ฉันกลับดีใจที่กระทงของภาคเราได้รางวัลที่สองมากกว่าเสียอีก” เพชรถือโอกาสเปลี่ยนเรื่อง “แต่ก็นี่แหละนะ เขาว่าคนเราเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้น” อุรายังไม่เลิกเย้า “อย่างเพชรเขาต้องเรียกว่าคนเราดวงจะได้เป็นอะไร ยังไงก็หนีไม่พ้นจ้ะ” เนตรนภารีบแย้งเพื่อ ให้ใจความของอุราฟังดูดีขึ้น แต่มันก็ไม่ทำให้เพชรรู้สึกดีขึ้นมาได้เลย “พอเถอะๆ พวกเธอ เพราะมันก็แค่หน้าที่หนึ่งที่ฉันรับมาทำและฉันก็ทำมันให้เต็มที่แค่นั้นเอง และฉันก็หวังว่าคงจะไม่มีใครมามอบหมายหน้าที่แบบนี้ให้ฉันทำอีกหรอกนะ” เพชรบอกแล้ว ก้มลงไปอ่านตำราเรียนต่อ เนตรนภาและอุราลอบส่งสายตาให้กันพร้อมรอยยิ้มเล็กๆ ก่อนที่รอยยิ้มนั้นจะหุบลงพร้อมกัน เพราะการมาของใครคนหนึ่งที่พวกหล่อนไม่เคยรู้จักมาก่อนเลย “ขอโทษนะคะน้อง น้องเห็นน้องเพชรคนที่เป็นนางนพมาศไหมคะ” จีจี้เอ่ยถามขึ้นก่อนที่อุรา และเนตรนภาจะเพิ่มความสงสัยไปมากกว่าเดิม ทว่าคนที่สะดุ้งในใจกับเป็นคนที่ถูกถามหา อยู่นั้นต่างหาก สองสาวหันมองไปยังคนที่กำลังก้มหน้าอยู่ในทันที จีจี้รีบหันตามไปพร้อมๆ กับที่เพชรเงยหน้า ขึ้นมาพอใจ “ตายจริง! น้องเพชรจริงๆ ด้วย” จีจี้อุทานออกมาด้วยความดีใจและยิ่งทำให้ทุกคนในที่นั่น รู้สึกแปลกประหลาดใจได้มากกว่าเดิม “ค่ะ เพชรเองค่ะ พี่มีธุระอะไรกับเพชรหรือเปล่าคะ” เพชรถามแบบไม่เต็มเสียงนัก “คือ... เอ่อ... อุ้ย พี่จะเริ่มยังไงดีนะ” จีจี้ไม่แน่ใจว่าจะเข้าประเด็นสำคัญของตนเลยดีไหม สามสาวเลิกคิ้วมองสาวประเภทสองพร้อมกันเพื่อรอคอยจุดประสงค์ของหล่อน “เอ่อ... คือว่าพี่...” “ไม่เป็นหรอกค่ะ พี่มีอะไรก็บอกมาได้เลยค่ะ” เพชรฉีกยิ้มให้ทั้งที่ก็ยังรู้สึกหวั่นใจแปลกๆ ในจุดประสงค์ของคนแปลกหน้าอยู่ไม่น้อย “เอ่อ เอาตรงๆ เลยนะคะน้อง” จีจี้สูดหายใจเข้าจนสุดปอดอีกครั้งเพื่อรวบรวมความมั่นใจ “คือพี่ชื่อจีจี้นะคะ พอดีว่าพี่ได้เห็นน้องเพชรบนเวทีในวันนั้น เอ่อ พี่หมายถึงวันที่น้องเพชร ขึ้นประกวดนางนพมาศน่ะค่ะ และพี่ก็เชียร์น้องเพชรตั้งแต่รอบแรกเลยนะคะ” จีจี้เกริ่นนำ “ค่ะขอบคุณค่ะ” เพชรทำได้เพียงการกล่าวขอบคุณ ในขณะเดียวกันก็ยังลุ้นอยู่ว่าสาว ประเภทสองคนนี้ต้องการสื่ออะไรออกมากันแน่ “คือพี่เห็นว่าน้องเพชรมีแววของการเป็นนางงามที่ดีได้และก็คิดว่าน้องน่าจะประสบ ความสำเร็จบนเวทีใหญ่ๆ ได้ไม่ยาก พี่ก็เลย...” “พี่ก็เลยอยากจะติดต่อเพชรให้ไปลงประกวดในเวทีใหญ่ๆ ใช่ไหมคะ” เนตรนภารีบถามแทรก ขึ้นมา เพราะพอเดารู้ได้จากประสบการณ์ของการเป็นนางงาม หัวใจของเพชรหล่นวูบไปอยู่ที่ตาตุ่มได้ในฉับพลัน “ถูกค่ะน้องคนสวย” จีจี้ฉีกยิ้มกว้างให้เนตรนภาแล้วมองไปที่เป้าหมายของตนซึ่งกำลังนั่ง หน้าซีดเผือดอยู่ “ว่าไงคะน้องเพชร สนใจไหมคะ” คำถามทำให้หัวใจของเพชรสั่นไม่เป็นจังหวะเลย ให้ตายซิ เรื่องนางงามยังไม่จบสิ้นไปจาก ชีวิตอีกหรือนี่ และคำตอบของเพชร แน่นอนว่าย่อมเป็นการปฏิเสธ ทว่าจะทำอย่างไรให้เป็น การปฏิเสธแบบถนอมน้ำใจให้ได้มากที่สุดเท่านั้นเอง เพราะถ้าตอบว่าไม่ชอบการประกวด นางงามเหมือนที่เคยบอกกับผู้เป็นมารดาไปแล้ว มีหวังว่าสาวประเภทสองนางนี้ก็คงจะคิดว่า ตนดูถูกอาชีพและความฝันของคนอื่นอีก อย่างที่ผู้เป็นแม่เคยคิดน้อยใจ “พี่เป็นพี่เลี้ยงนางงามหรือคะ” อุราถือโอกาสถามบ้างในระหว่างที่เพชรยังอึกอักในคำตอบอยู่ “เคยค่ะ พี่เคยเป็นพี่เลี้ยงนางงามมาก่อน แต่มีเหตุจำเป็นให้ต้องเลิกไปหลายปีแล้ว แต่พอพี่มา เจอน้องเพชรบนเวทีในคืนนั้น พี่ก็เลยมองเห็นอะไรบางอย่างในตัวของน้องเพชรและคิดว่าอยาก จะส่งน้องเพชรให้ไปถึงดวงดาวให้ได้ค่ะ” ท้ายประโยคน้ำเสียงของจีจี้แลดูหนักแน่นน่าเชื่อถือ อุราและเนตรนภาหันมามองเพชรพร้อมๆ กันอย่างไม่ได้นัดหมาย แน่นอนว่าคำตอบของเพชร คือสิ่งที่ทั้งสองกำลังรอฟังอยู่ จีจี้เองก็เช่นกัน “คืออย่างนี้นะคะพี่ คือที่เพชรลงประกวดในวันนั้นเพราะความบังเอิญมากกว่าน่ะค่ะ หรือจะเรียกว่าเหตุสุดวิสัยก็ได้ค่ะ จริงๆ แล้วเพชรไม่ได้มีความเป็นนางงามอะไรเลยจริงๆ ค่ะ แต่ที่ได้ตำแหน่งคงเพราะฟลุคมากกว่า  เพชรคงทำไม่ได้ดีไปกว่านั้นแล้วล่ะค่ะพี่” คนบอกยิ้มแหยๆ ตบท้าย “แต่เพชรมีข้อเสนอใหม่ให้พี่นะคะ” เพชรรีบลุกขึ้นจากโต๊ะแล้วเดินมายังด้านหลังของ เนตรนภาอย่างรวดเร็ว หล่อนกำลังคิดจะทำอะไร... “นี่เลยค่ะพี่ ต้องคนนี้เลย เพื่อนสนิทเพชรเอง ชื่อเนตรค่ะ เนตรเกิดมาเพื่อการเป็นนางงามจริงๆ สวย ใส ขาว หุ่นดี ไร้ที่ติ เพอร์เฟคที่สุดค่ะ” เพชรจับไหล่ทั้งสองของเนตรนภาแล้วประคองร่างนั้น ให้ยืนขึ้นจนอีกฝ่ายตกใจแต่ก็ยังต้องลุกขึ้นตามอย่างขัดไม่ได้ “เป็นไงคะ” เพชรถามความเห็นเพราะไม่รู้จะบรรยายสรรพคุณของเนตรนภาต่อไปยังไง หรือจะเรียกว่าไม่รู้จะหนีไปทางไหนต่อแล้วจะดีกว่า “เอ่อ... คืออย่างนี้นะคะน้องเพชร ความจริงแล้วการมาที่นี่ของพี่ก็คือการมาทาบทามน้องเพชร ให้ไปประกวดกับพี่ และยังไงพี่ก็ยังอยากได้น้องเพชรอยู่ดี แต่ก็ไม่ใช่ว่าน้องเนตรไม่สวยนะคะ น้องเนตรเป็นคนที่สวยมากจริงๆ และพี่ก็ยินดีที่จะชวนน้องเนตรไปประกวดด้วยกันแน่ๆ ถ้าน้องเนตรสนใจ” จีจี้ตอบอย่างขัดไม่ได้ ขณะที่ในใจก็คาดเดาได้ว่าจริงๆ แล้วเพชรคง อยากจะปฏิเสธออกมาตรงๆ เสียมากกว่า “เอ่อ... คืออย่างนี้นะคะพี่จีจี้ขา ตอนนี้เนตรก็เดินสายประกวดอยู่ค่ะและเนตรก็สนใจที่จะไป ประกวดกับพี่นะคะ แต่พอดีตอนนี้เนตรมีพี่เลี้ยงอยู่แล้วค่ะ” เนตรนภาเองก็รู้ดีว่าแท้ที่จริงแล้ว คนที่จีจี้สนใจจริงๆ ก็คือเพชรต่างหาก และก็รู้ว่ามันยากกับการที่จะทำให้เพชรยอมลง ประกวดอีกครั้งแน่ๆ คราวที่แล้วที่เพชรยอมเพราะความจำเป็น ใครๆ ก็รู้ “อ้าว งั้นหรือคะ แต่ไม่เป็นไรจ๊ะ พี่ว่ายังไงน้องเนตรก็ต้องประสบความสำเร็จอยู่แล้ว แต่ถ้ามีอะไรจะให้พี่ช่วยแนะนำก็บอกได้นะคะ พี่ยินดีค่ะ” “ค่ะ ขอบคุณมากนะคะพี่จีจี้” คราวนี้บ่วงกรรมตกมาอยู่ที่เพชรอีกเช่นเดิม ในเมื่อตอนนี้ทุกคนต่างพากันจ้องมองมาที่ หล่อนคนเดียวเพื่อรอคอยว่าหล่อนจะทำอย่างไรต่อไป และเพชรเองก็กำลังคิดหนักอยู่ เหมือนกันกับโจทย์ปัญหานี้ “พี่เชื่อนะคะว่าน้องเพชรต้องทำได้แน่ๆ ถ้าน้องเพชรตัดสินใจที่จะทำมัน” จีจี้ทำเสียงจริงจัง จนอีกฝ่ายเผยสีหน้าเจื่อนออกมาหนักกว่าเดิม “พี่ไม่ใช่คนเก่งนะคะ แต่พี่คิดว่าพี่จะทำให้น้องเพชรประสบความสำเร็จได้แน่ๆ เพราะต้นทุน ที่ดีของน้องเพชรมีมากอยู่แล้ว” “ต้นทุนหรือคะพี่ เพชรไม่มีต้นทุนที่ดีอะไรเลยนะคะ ดูซิคะตัวก็ไม่ขาวจั๊วแบบนางงามสักหน่อย ผอมเก้งก้าง เดินไม่สวย กระโดกกระเดกไม่น่ารักเลยสักนิด” ในที่สุดเพชรก็จำใจต้องงัดเหตุผล เก่าๆ ที่เคยบอกกับนางแพนผู้เป็นมารดาออกมาหากินอีกจนได้ ทว่าจีจี้ไม่คิดอย่างนั้นสักนิด สิ่งที่เพชรบอกออกมาไม่ตรงกับความจริงเลยสักนิดและจีจี้ก็เชื่อ ว่าคนที่ได้พบเจอกับเพชรคงไม่มีใครคิดอย่างนั้น และที่สำคัญจีจี้มองเห็นความงามที่สมอง และไหวพริบปฏิภาณของเพชรซึ่งนางงามยุคใหม่ต้องมีด้วยต่างหาก ไม่ใช่เพียงความสวย ของรูปลักษณ์ภายนอกอย่างเดียว “เอาเถอะค่ะ พี่ยังไม่รีบเร่งจะเอาคำตอบจากน้องเพชรวันนี้หรอกนะคะ พี่ว่าน้องเพชรลอง กลับไปคิดดูก่อนก็ได้นะคะ” จีจี้เลือกที่จะยอมซื้อเวลาไปก่อน ดีกว่าปล่อยให้เพชรทิ้งโอกาสดีๆ ไปเสียในตอนนี้ อีกอย่างบางทีการจู่โจมหญิงสาวมากเกินไปอาจจะทำให้หล่อนเกิดความระแวง และกลัวว่าจะถูกหลอกลวงก็เป็นได้ “นี่จ๊ะ เบอร์ติดต่อพี่” จีจี้ยื่นส่งนามบัตรให้เพชร เพชรเอื้อมมือไปรับมันเอาไว้ทั้งที่ไม่อยากรับมันไว้นัก หากแต่ด้วยมารยาทก็จำใจต้องทำอย่างนั้น ร้านเสริมสวย JJ บิวตี้... ในนามบัตรบ่งบอกอย่างนั้น และเพชรเข้าใจได้ไม่ยากว่าจีจี้คงทำอาชีพ เสริมสวยอยู่ “ถ้าอย่างนั้นวันนี้พี่ขอตัวกลับก่อนนะคะน้องๆ” จีจี้ส่งยิ้มให้ทุกคนแล้วทำท่าจะเดินจากไป “อ้อ น้องเพชรคะ อย่าลืมกลับไปคิดดูนะคะ แล้วถ้าเปลี่ยนใจรีบโทรหาพี่ด่วนเลยนะคะ คนเราไม่มีโอกาสได้ทำทุกอย่างในโลกนี้หรอกนะคะ เพราะฉะนั้นถ้ามีโอกาสดีๆ เข้ามาหาเรา ก็อย่ามองข้ามมันไปง่ายๆ นะคะ” พี่เลี้ยงนางงามไม่ลืมหันกลับมาย้ำกับเพชรอีกครั้ง และหล่อนก็เชื่อว่าเพชรจะต้องเปลี่ยนใจแน่ๆ ไม่ช้าก็เร็ว เพชรได้ยิ้มแหยๆ ตอบไปกับการบ้านที่ตนไม่อยากรับมันไว้เลย หล่อนไม่อยากคิดทบทวนอะไร ทั้งนั้นกับข้อเสนอนี้ อีกอย่างนี่ก็เป็นเทอมสุดท้ายของการเรียนแล้ว หล่อนอยากทุ่มเทให้กับเรียน มากกว่าการไปทำในสิ่งที่ไม่เคยอยู่ในหัวสมองมาก่อนอย่างการประกวดนางงามนี่หรอก ลืมมันไปได้เลยเพชร... หญิงสาวบอกตัวเองอย่างนั้น ******** โปรดติดตามตอนต่อไปครับ... จากคุณ : ยาชมภู เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 53 17:27:57

ความคิดเห็นที่ 4 มาอ่านค่ะ รู้สึกแปลกๆ ที่เวทีการประกวดนางนพมาศในมหาวิทยาลัยจะออกแนวนางงามขนาดนี้ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 53 19:18:39

ความคิดเห็นที่ 5 พี่จีจี้เคยเป็นพี่เลี้ยงให้แม่ของเพชรมาก่อนหรือเปล่าเนี่ย จากคุณ : mimny เขียนเมื่อ : 9 ก.ย. 53 12:37:06