 |
ความคิดเห็นที่ 3 |
คุณ : กุลธิดา (kdunagin) คะ
น่าเสียดายที่รถรางได้หายไปจากท้องถนน เป็นเรื่องน่าสนุกมากที่ได้นั่งรถราง
วิ่งจากศรีย่านไปทางเทเวศร์ บางลำพู ไปจนแถวสนามหลวง
รางจะวางอยู่ฝั่งตรงข้ามถนนที่เราอยู่ ต้องเดินข้ามไปขึ้น รางจะวางเลียบไปทางฝั่งหอสมุดแห่งชาติ ด้านนั้นค่ะ คนขับรถราง จะยืนอยู่ด้านหน้ารถ สวมหมวก น่าจะคล้าย ๆ หมวกรูปเรือ คันบังคับ ในความทรงจำจะคล้ายเหล็กยาวๆ เหมือนคันเกียร์ เวลารถรางวิ่งไป เขาจะคอยดึงสายกระดิ่ง แก๊ง ๆ
แกว่งไปมา
....... ที่นั่งของรถจัดไว้เหมือนรถสองแถวสมัยนี้ค่ะ คือมีที่นั่งฝั่งตรงข้าม
กัน ตรงกลางก็มีราว (ไม้) ให้คนจับด้านบนเพดาน
ที่นั่งเบาะผ้าที่ชั้นหนึ่ง สองสลึงหรือ 50 สตางค์
ที่นั่งชั้นสอง เป็นไม้ ตีห่าง ๆ กัน จะมี ตัวเรือด ด้วย หากขึ้นไปมักได้กลิ่นเหม็นของมันซึ่งคน
จะเอามือบี้ไว้น่ะค่ะ ยังพอจำกลิ่นพวกนั้นได้
เราก็ไม่คาดคิดว่า รัฐบาลยุคนั้น จะทำอะไรไร้รสนิยม ขนาดยกรถรางออกไปจากท้องถนน ทั้งที่เป็นการเดินทางที่ สะอาดมาก เพราะใช้ สายไฟบนหลังคาที่แตะสายไฟฟ้าไป ไม่มีควัน วิ่งบนรางเท่านั้น !! เสียดายมากค่ะ ว่าพวกผู้มีอำนาจอย่าง จอมพล แปลก , สฤษดิ์ ,ถนอม, ประภาส ฯลฯ เหล่านั้น ไม่ได้รัก
สิ่งแวดล้อมเลย
เวลาไปเห็น ตู้รถราง อยู่ตามบ้านผู้มีบารมีในสมัยนั้น ก็รู้สึกเสียดาย เจ็บใจนิด ๆ เสียดายมากหน่อย
เหมือนเด็กที่ถูกแย่งของเล่นไปจากชีวิต
....สมัยนั้น ยังเห็น รถอื่นอยู่บ้าง ถ้าไม่สับสน น่าจะมี รถเจ๊กลาก หลงอยู่สักนิด และ มีสามล้ออยู่บ้างปากซอย สามล้อเครื่องหรือ ตุ๊ก ๆ ก็ค่อย ๆ เข้ามา พร้อมกับรถแท็กซี่ และ รถเมล์ที่กำลังฮิตมาก หลายสาย บนถนนสามเสน
..........ใช้น้ำมัน ควันเหม็นไปทั้งถนน...
......ผู้นำยุคนั้นรู้ดีว่า ใต้อ่าวไทยมีแก๊ส มีน้ำมันมหาศาล แต่คนธรรมดาอย่าง
เราไม่รู้ดอกค่ะ
มารู้เอาตอนยุค 14 ตุลาที่นักศึกษา เปิดโปงประท้วง ผู้นำเผด็จการ
ยุคนั้น นั่นเอง...(ตอบไปการเมืองอีกแล้ว ...ไม่เอาละ ออกอ่าว )
ขอบคุณ คุณ : กุลธิดา (kdunagin) ที่มาเยือนรอบดึกค่ะ
แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 53 07:39:10
| จากคุณ |
:
tiki_ทิกิ   
|
| เขียนเมื่อ |
:
10 ก.ย. 53 07:35:45
|
|
|
|
|
