ความคิดเห็นที่ 1 |
|
...ผมและคุณกันต์กอดกันอย่างแนบแน่น ผมระบายความรู้สึกต่างๆออกมามากมาย ทั้งอนาคตเรื่องร้านกาแฟที่เราวางกันเอาไว้ ทั้งเรื่องบ้าน เรื่องการงาน และอีกหลายๆเรื่องที่ได้ให้สัญญากัน ผมเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ผมก็รู้ดีว่าเรื่องพวกนี้มันผิดมาตั้งแต่ต้น ตอนนี้เวลาที่ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับคุณกันต์มันจะจบก็แค่มาถึงเร็วกว่าที่คิด...
...หลังจากที่ได้ระบายทุกสิ่งทุกอย่างที่เก็บไว้ในใจและตั้งความหวังมานานแสนนาน...ผมก็ผละออกจากอ้อมกอดของคุณกันต์และเริ่มเก็บข้าวของเสื้อผ้าในห้อง
แทน..คุณทำอะไรน่ะ? คุณกันต์ถามขณะที่ผมกำลังยัดกางเกงบ๊อกเซอร์ลงในเป้ใบโปรด
ก็..เก็บของครับ เดี๋ยวผมจะกลับไปนอนที่หอพักโรงแรม ผมตอบ
ไม่เอานะ แทน..นี่มัน 3 ทุ่มกว่าแล้วนะ รถก็หมดแล้ว แล้วคุณจะไปยังไง นอนที่นี่แหละนะ ทำทุกอย่างให้เป็นเหมือนเดิมสิ เหมือนเดิม? อะไรคือคำว่าเหมือนเดิมที่คุณกันต์พูดถึง
คุณครับ..ผมว่า..ให้ผมทำตามที่ผมตัดสินใจเถอะครับ ไม่ใช่เพื่อความปลอดภัยของผมหรือของคุณ แต่มันคืออนาคตของลูกสาวคุณที่ไม่ได้มีความผิดอะไรเลยนะครับ พูดจบผมก็เดินออกจากห้องนอน
...คุณกันต์เดินตามมากอดผมแล้วร้องไห้...แต่ผมกลับยิ้มออกมา...ผมเองก็ไม่เข้าใจว่าผมรู้สึกยังไงกันแน่ในตอนนั้น ผมอาจจะยิ้มเพราะอย่างน้อย ทุกอย่างก็จบลงโดยที่ครอบครัวเขาไม่พังไปมากกว่านี้ หรือผมอาจจะยิ้มเพราะรู้สึกดีที่คนที่ผมมอบความรักให้ เขามีความกล้าหาญพอที่จะปกป้องสถาบันครอบครัวของเขา บางที...ผมอาจจะยิ้มเพราะอย่างน้อยชีวิตนี้ผมได้เรียนรู้แล้วว่าคนมีความรัก เขารู้สึกกันยังไง...และผมก็แน่ใจว่าเขาเองก็รักผม...อาจไม่ทั้งหมดใจ แต่แค่เสี้ยวใจของคุณกันต์...ผมก็รู้สึกอิ่มเอมใจมากทีเดียวครับ....ความรักนี่มันดีจริงๆ
...ผมเป็นคนเปิดประตูห้อง...ก้าวเท้าออกมา...และปิดประตูบานนั้นด้วยตัวผมเอง...เฮ้อ...ต่อไปจะเดินไปทางไหนดีละทีนี้...ผมเดินจากชั้นที่ 4 ของแฟลตลงมาข้างล่าง..ตลกดีแฮะ...ฝนเริ่มตกลงมาปรอยๆอีกครั้ง...ทำให้นึกถึงมิวสิควีดิโอหลายๆเพลง...นี่คนบนฟ้าเห็นกรูเป็นตอง ภัครมัย รึไงถึงได้สั่งให้ฝนตกลงมาในเวลาแบบนี้...
... I
Love
..Youuuuu
. คุณกันต์...โทร.มา...หรือว่าเราลืมอะไรหว่า?...ผมกดรับสาย
แทน...คุณ OK มั๊ย? คุณกันต์ถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย ผมรู้สึกดีนะ ที่ได้รับความห่วงใยจากเขา...คนที่ผมรัก...มันอบอุ่นดีจริงๆครับ...แต่ตอนนี้มันถึงเวลาที่ผมต้องทำในสิ่งที่ถูกต้องเสียที...ผมจึงทำเป็นตะคอกใส่โทรศัพท์
พอทีเหอะ! หยุดทำตัวเป็นคนดีเป็นห่วงเป็นใยผมได้แล้ว! เลิกมาวุ่นวายกับผมเสียที! ผมกลั้นใจทำในสิ่งที่ผมไม่เคยทำมาก่อน ผมไม่เคยพูดแรงๆกับคุณกันต์เลย แต่ครั้งนี้ผมคิดว่ามันจำเป็น
แทน...ผมขอโทษนะ คุณกันต์พูดได้เท่านั้นผมก็กดตัดสายไป...ไม่ใช่ว่าไม่อยากฟัง แต่ผมไม่อยากให้เขามามอบความรู้สึกดีๆให้ผมอีก อยากให้เขาตัดใจแม้รู้ว่าการเป็นไบ เป็นเกย์ หรือการชอบผู้ชาย ไม่สามารถรักษาให้หายได้...แต่เขาต้องทำ...เขาต้องรับผิดชอบลูกสาวของเขา...ผมเชื่อว่าเขาทำได้ เขาจะเป็นพ่อที่ดีได้แน่ๆ...คนที่ผมยอมทิ้งทุกอย่างมาให้ขนาดนี้ ถ้าไม่ดีจริงผมคงไม่มา...ผมไม่ได้โง่นะ..ตลอดมาผมแค่แกล้งโง่ แกล้งทำเป็นมองไม่เห็นเงาของครอบครัวเขาที่อยู่ข้างหลัง แต่ตอนนี้ละครจบลงแล้ว...กลับมาสู่ความเป็นจริงเสียที
=================================== ...ผมเดินเท้าออกมาใกล้จะถึงหน้า นย. แล้วมีรถยนต์คันหนึ่งวิ่งมาจากทางด้านหลัง...แล้วจอดอยู่ห่างจากข้างหลังผมไปไม่กี่ฟุต...
...นี่เห็นกรูเป็นช้างเร่ร่อนรึไงเนี่ย ที่ตูดกรูติดแผ่น CD สะท้อนแสงเอาไว้รึไงฟะ ถึงได้มาจอดหลังกรูเนี่ย ไม่ได้เดินขวางถนนเลยนะโว้ย กรูเดินอยู่บนทางเท้าเนี่ยยยยยยยยยยย...ผมคิดในใจ
น้องแทนรึเปล่าครับ? เสียงทักมาจากรถคันนั้น...ไม่คุ้นหูแฮะ...ผมรีบหันหลังกลับไปมองที่มา
ครับ ผมตอบรับ อีตาคนขับก็ดับเครื่องยนต์และลงจากรถเดินมาหาผม...หน้าไม่คุ้นแฮะ...แต่หล่อดี...ใครหว่า?? อายุคงเท่าๆคุณกันต์ แต่ดูผอมกว่า และสูงกว่า หน้าตาดูสะอาด ผิวขาวเหมือนคนเหนือแฮะ...
ทำไมมาเดินอยู่ตรงนี้ละ จะไปไหน? พี่คนนั้นเอ่ยถามผมที่หน้าตายังกะหอยทากโดนเกลือหลังจากที่ผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก
เอ่อ..กำลังจะกลับหอพักที่โรงแรมครับ ผมตอบไป...ที่ชลบุรีนี่กรูไม่มีใครรู้จักเลยนี่หว่า ถ้ามีก็ต้องเป็นคนที่โรงแรมนั่นละ ... พี่คนนี้อาจจะเป็นผู้บริหารโรงแรมสักคนที่แอบชอบกรูอยู่ก็ได้ เหอะๆ...มั่นใจในตัวเองเข้าไว้...ในเวลาแย่ๆแบบนี้ คงไม่มีอะไรที่เจ็บไปกว่าการเดินออกมาจากห้องของคุณกันต์แล้วล่ะ!!!
แล้วนี่...กันต์ไม่มาส่งน้องหรือ อ้าว?? ทำไมรู้จักคุณกันต์อะ? คนที่โรงแรมไม่น่าจะมีใครรู้เรื่องนี้นี่นา...หรือว่า....!!
กันต์ไหนครับ แล้วพี่เป็นใครอะครับ?? ผมแกล้งแอ๊บ ทำเป็นไม่รู้จัก เผื่ออีตานี่จะเป็นคนที่คุณกันต์พูดถึงว่าภรรยาเขาส่งมาสืบเรื่องผมกับคุณกันต์...งั้นอีตานี่ก็ต้องชื่อ......
พี่ชื่อกอล์ฟนะ...เรื่องของกันต์กับน้องแทนน่ะพี่รู้หมดทุกอย่างนะ แต่ไม่ต้องตกใจไปหรอก พี่รู้จักกันต์มานานพอสมควร เมื่อก่อน เขาก็เคยมีอะไรกับเพื่อนพี่ที่เป็นทหารเรือด้วยกันอยู่บ่อยๆตั้งแต่ตอนเป็นนักเรียนนายเรือแล้วล่ะ จนเขาบังเอิญไปทำอาจารย์คนนั้นท้องเลยต้องจำใจแต่งงานน่ะ อ้อ!!อีตาคนหล่อนี่คือกอล์ฟคนนั้นนั่นเอง..แต่พูดจาไม่ค่อยเข้าหูแฮะ!! เมื่อก่อนจะเป็นไงก็ช่าง เขาจะตั้งใจหรือบังเอิญมีลูกก็ช่าง...แต่ตอนนี้เขาเป็นสามีที่ดีและเป็นพ่อที่ดีนะ...
ถึงเขาจะแต่งงานโดยไม่ตั้งใจ แต่ผมเชื่อนะว่าพื้นฐานของการแต่งงานของเขาก็มาจากความรัก อย่างน้อยลูกสาวของเขาก็คือพยานยืนยันได้ว่าทั้งพ่อและแม่ของเขาเลี้ยงดูเขาด้วยความรักอย่างดีขนาดไหน พี่ไม่ต้องมาบอกผมหรอกนะว่าเขาเคยมีอะไรกับใครยังไง ที่สำคัญคือปัจจุบันเขาเป็นสามีที่ดี และเป็นพ่อที่ดีแน่ๆ ผมตอกกลับ
อ้าว..นั่นน่ะหรือสามีที่ดี นั่นน่ะหรือพ่อที่ดี...ถ้าดีจริงแล้ววันนี้น้องแทนมายืนอยู่หน้าทางเข้าแฟลตนี่เพราะอะไรหรือครับ?....น่านนนนนนนนน ถามแทงใจกรูอีก...นี่ถ้าไม่หล่อนะแม่จะขึ้นคำหยาบเลยเชียว ยิ่งหงุดหงิดอยู่เนี่ย!!...ที่กรูมายืนตรงนี้เพราะเมิงจอดรถทักกรูนี่แหละ...ฟายยยยยยย!
ก็...ทั้งหมดที่ผ่านมามันก็เป็นความผิดของผมต่างหากที่น่าจะยับยั้งชั่งใจให้ได้ เพราะเขาก็บอกความจริงผมมาตั้งแต่เริ่มรู้จักกันแล้ว ผมตอบเสียงอ่อยๆ รู้สึกเสียหน้าเล็กน้อย อยากด่าแรงๆแต่ก็ไม่กล้า...กลัวโดนยิงทิ้งเป็นศพหน้าค่ายทหารนี่ไม่คุ้ม
...ฝนที่กำลังตกปรอยๆเมื่อสักครู่เริ่มตกแรงขึ้น พี่กอล์ฟอาสาจะพาผมไปส่งที่โรงแรมที่ทำ Project ระหว่างทางเขาก็พยายามสอบถามผมว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนี้...ผมไม่ได้อยากเล่าอะไรมาก แต่ก็อยากมีสักคนที่มารับฟังและให้ผมได้ระบายความเสียใจออกมา...พี่กอล์ฟเลยขับรถพาผมไป 7-11 ที่บ้านหน้าอำเภอ เขาซื้อเบียร์มา 4 กระป๋อง และซื้อน้ำอัดลม 2 ขวด แล้วพาผมนั่งรถไปหาดจอมเทียน ซึ่งบริเวณนี้ฝนไม่ตกเหมือนที่สัตหีบ แล้วพี่กอล์ฟก็ไปเช่าเก้าอี้ผ้าใบริมหาดให้ผมได้นั่งระบายความรู้สึกต่างๆออกมา... ===========================
จากคุณ |
:
นายแทน (icebeach)
|
เขียนเมื่อ |
:
16 ก.ย. 53 11:29:56
|
|
|
|