Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
อีกหนึ่งบท..บนถนนสายกาล  

ณ มุมเก่าห้องเก่า..ข้างหน้าต่าง
เห็นจันทร์จางลอยว้างกลางเวหา
เหม่อมองนาน..ความคิดพลันวกมา
บางสิ่งคล้ายคลายค่า..ครากาลจร

เคยเฝ้าเก็บเศษก้อนตะกอนฝัน
ผูกสัมพันธ์อาทรผ่านจิตซ่อน
โดยเดียวดายแห่งห้วงเติมลวงทอน
ให้เวียนว่ายหว่างคอนอย่างร้อนใจ

แล้วสายกาลพานสุด..ประดุจตื่น
ให้ใจคืนยืนมั่นในบทใหม่
ล้างเงื่อนแปลบแอบไป..ค่อยค่อยไกล
ไกลจนใจคลับคล้าย..ปลีกพรายมนต์

ทุกวันนี้กึ่งวางกึ่งสร่างสงบ
รอยบรรจบลบผ่าวสาวสับสน
ปรารถนาแห่งฝันยังยันยล
หากห่างพ้นวนเรื่องเปลืองรำพัน

ในสายกาลบนลานสรรพสิ่ง
ภาพความจริงทิ้งทั่วหมดกลัวสรรค์
เหนื่อยก็ลบกลบสิ้นไม่ดิ้นดัน
ใต้ตะวันเปลี่ยนนั้นมักเวียนแซง

แต่ละย่างก้าวไปในรอยพิศ
แต่ละทิศมีทางสว่างวางแจ้ง
แต่ละคำเมื่อนำใจเคลือบแคลง
ก็พร้อมแสดงแจงเจตเหตุแห่ง..ลา

 
 

จากคุณ : ญามี่
เขียนเมื่อ : 18 ก.ย. 53 02:04:23




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com