ความคิดเห็นที่ 1 ... เปลวแดดแผดเผาเจ้าจน..........แร้นแค้นเหลือทน ยากแท้ที่จะต้านทาน ยามหนาวหนาวเหน็บสังขาร.......ยะเยือกทรมาน ร้าวลึกถึงกระดูกใน น้ำตาสายเลือดรินไหล..............ท่วมโถมทุกข์ภัย สิ้นไร้ร่มไม้ชายคา มิเว้นแม้แต่สัตว์สา....................ร้องขอชีวา “อย่าเข่นฆ่าพวกเราเลย...” สำเนียงเสียงที่คุ้นเคย................ภัยพิบัติเอย ก่อการณ์วิกฤติรุนแรง ข้าผิดที่เหมือนเสแสร้ง...............ละเลยแอบแฝง เฉยชาต่อความเสื่อมโทรม .................. .................. . . . #  ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ # แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 53 19:51:21 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 13:53:34

ความคิดเห็นที่ 2 ... เพียงถ้อยแถลงประโคม..........สรรเสริญฉาบโฉม หวังเลี่ยงเฉียดฉิวผิวเผิน ข้าผิดต่อเจ้าเหลือเกิน.............หลงลืมเพลิดเพลิน ความสุขสบายเฉพาะครา แว่วเสียงสะท้อนจากศิลา........กรีดร้องก้องฟ้า สุดหล้าบาดาลขื่นขม อาจเป็นเพียงฝันลมลม............บาดแว้งระบม สำนึกธาตุแท้จากใจ ช่วยโลกชะลอทุกข์ภัย.............เยียวยาแก้ไข พลิกฟื้นคุณค่าเสกสรรค์ ภูสูงตระหง่านเทียมทัน.............โอฬารฝากฝัน เทียบชั้นสุราลัยเทียว .................. .................. . . . #  ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ # แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 53 19:49:33 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 13:57:16

ความคิดเห็นที่ 3 โอ้ ... ชีวิตลิขิตไว้อย่างไรหนา ??? แม้นชีวา รุ่งเรืองรอง ยังหมองหมาง ทางชีวิต ชั่วดีปน เป็นหนทาง สุขทุกข์บ้าง เวียนวน จนสิ้นใจ .... แวะมาทักมาทายสบายหัวใจขะรับท่านจอมข่วน ... แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 53 14:07:02 จากคุณ : ทรายที่มีชีวิต (Scientist) เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 14:04:06

ความคิดเห็นที่ 4 ภาพสวยโดนใจ คำสรรค์ประทับใจ จากคุณ : D_AkIrA เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 15:15:08

ความคิดเห็นที่ 5 ขุกคิดไม่ออก ช้ำชอกเหลือเกิน ครุ่นคิดแทบบ้า ปัญญาตื้นเขิน ร้อยกรองมองเมิน เพลิดเพลินพลันหาย ไร้คำคมคาย สิ้นลายกวี .. . . .. คิดไม่ออก ไปล่ะครับ แล้วจะกลับมาใหม่นะขะรับ แว๊บบบบ จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 16:39:52

ความคิดเห็นที่ 6 นี่ ..  จอมข่วน ..   ตามกระทู้นิทานอยู่ดีๆ .. แวะมาหาอีกที ..    ไหงเป็นภูผาไปซะงั้น ..   เฮ้อ ..  วิ่งตามซะเหนื่อยเลย ..                            ... สหายน้อย  พลอยหายเลือน ...   สหายนวลฟ้าเพื่อนเกลอ ................................ ปล่อยเราเฝ้าเพ้อ มองเหม่อผืนฟ้ากว้างไกล ไม่น่าใช้ให้เจ้าไป ......................................... หากเจ้าหายไซร้ คงไร้สหายที่มี กระต่าย..นวลฟ้า..ครานี้ ................................. เราเหงาสิ้นดี ฟ้าคลี่เปิดแล้วแพรวพราย ดาวเรียงเคียงข้างจันทร์ฉาย ............................. ฟ้าแจ่มประกาย กระต่าย..นวลฟ้า..อย่าเพลิน เจ้าวิ่งเจ้าหกเจ้าเหิน ....................................... อย่าแสร้งแกล้งเมิน หยอกเอินเกินแก่เวลา เราเฝ้าเจ้าสองกลับมา .................................... กล่อมขวัญนิทรา เจ้าอย่าลาลับลืมเลือน เราจะร่วมนับดาวเกลื่อน ................................. จันทร์ผ่องแย้มเยือน มีเพื่อนพวกเจ้าเคล้าคลอ นางฟ้าตัวน้อย  ยังคอยเพื่อนอยู่อีกแน่ะ ..    อิอิ ....   เอ ..     อีก  96  ตอนเนี่ย .. คงต้องตามหาเพื่อนๆอีก 90 ชนิดแน่ๆ  .. นิทานจากดวงจันทร์ ..จึงจะอวสาน จะรออ่านไหวมั๊ยจ๊ะ ?  .........  แม่คุณพลอยทั้งสอง .. *** เข้ามาเพิ่มเติม *** ยัยหนูพลอยน้อยน่ะ ..     แหม ..  เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียวนะ .. โผล่มาที   เดี๋ยวนี้หยิกหมับซะด้วยนา ..    ให้เรียกเป็นจอมหยิกอีกคนดีมั๊ยเนี่ย ? ... แก้ไขเมื่อ 19 ก.ย. 53 20:27:57 จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 20:23:07

ความคิดเห็นที่ 7 แวะมาทักทายคุณพลอยค่ะ ยังใช้ภาษาได้งามเหมือนเดิมนะคะ จากคุณ : มนต้นไม้ (Setakan) เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 53 20:33:47

ความคิดเห็นที่ 8 แวะมาอ่านกาพย์ กลอน ฉันท์ เพราะๆค่ะ ทุกบทเพราะไม่มีที่ติเลยค่ะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 08:30:16

ความคิดเห็นที่ 9 อยากต่อกลอนเหมือนกัน แต่วันนี้คิดอะไรไม่ออกเลยค่ะ สมองมึนตึ๊บค่ะ แก้ไขเมื่อ 20 ก.ย. 53 19:19:50 จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 19:17:54

ความคิดเห็นที่ 10   " จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 21:17:18

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีครับ กิ๊ฟหมดแล้ว เลยแต่งกาพย์มาแทน นาน ๆ แต่งกาพย์ที ไม่เพราะก็ทนอ่านหน่อยละกาน อิอิ ๏ ภูผาเสียงพร่าพร่ำ               เชิงชอกช้ำและชาชิน ร้อนห่มระทมหิน                    ระแหงกร้าวร่วงร้าวกราย พฤกษาพนาสูญ                    สิ้นสมบูรณ์ระบัดระบาย แห้งห่มจนล้มหาย                  สิ้นรากหญ้าวนายล ส่ำสัตว์วิบัติสิ้น                     ชีพร่วงรินลงกลางรณ ไร้ภักษ์พิทักษ์ผล                   ก็ร่วงดับระยับดิน ด้วยน้ำมือมนุษย์                   ที่คว้าฉุดกระชากชิน กอบโกยและกอบกิน               เกินพอเพียงเพาะเลี้ยงพุง สมดุลเมื่อสุญดับ                   ลงเกินปรับเลยเกินปรุง โยงใยบรรลัยยุ่ง                    ให้โลกจมระทมใจ ภูผาศิลาพร่ำ                        ถึงระบำระบัดใบ พืชพรรณสะพรึบไพร              โปรดจงฟื้นสู่คืนฝัน  ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 53 22:40:14

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีค่ะ เพื่อน ๆ ทุกท่าน ขอบคุณมากค่ะสำหรับคะแนน ... คุณ Scientist, คุณ D_AkIrA,คุณ พลอยแข,คุณ ravio,คุณ เกสรผกา, คุณ แสงแรก ประดับดิน,คุณ tudong, คุณ กิ่งฟ้า,คุณ moonpeace ... .......... น้องทราย Scientist ขอบคุณมากนะคะ สำหรับมิตรภาพดี ๆ บทกลอนงาม  ๆ ความใจดีมีน้ำใจต่อทุก ๆ คนนะคะ บทกลอน ที่เหมือนว่านึกอะไรไม่ออก แต่เขียนออกได้ นั่นก็เป็นเรื่องที่น่าติดตามแล้วล่ะค่ะ ว่าคนเขียนนึกไม่ออกจริง หรือ?? มีความสุขกับการอ่าน การเขียน ด้วยใจหนักแน่นและมั่นคงนะคะ .......... คุณ D_AkIrA ... ขอบใจนะจ๊ะ ขาประจำ คนสนิท มาเสมอ .......... คุณ หนุ่ยจ๋า แหม มีตัดพ้อนะจ๊ะ เพื่อน ทำไมอ่ะ ?? จะรอฟังนิทานอีก 97 ตอนสิจ๊ะ น้องพลอย พี่พลอย และเพื่อน ๆ รออยู่ อย่าตัดพ้อกันนะจ๊ะ ไม่ว่ากระทู้ไหน จะเปิดอีกกี่กระทู้ ก็ต้องมาจ๊ะ นี่คือ "สัญญาใจ" ตะเพื่อน .......... คุณ มนต้นไม้ Setakan ... ขอบคุณค่ะนักเขียนคนเก่ง คิดถึงจังเลยค่ะ .......... คุณ นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) ขอบคุณค่ะ บทกลอนงดงามเช่นเคยค่ะ ภาพสวย คำสรรค์ และมีความหมายมากจริง ๆ ค่ะ .......... พี่ศาลายา ขอบพระคุณค่ะพี่ ทำไมกาพย์พี่จะไม่ไพเราะล่ะคะพี่ พี่คนเก่งอย่าถ่อมตัวสิคะ สำหรับพลอย พี่คือผู้มีพระคุณ มีน้ำใจ และใจดีที่สุดค่ะ พลอยมีวันนี้ได้ เพราะพี่คอยสั่งสอน ชี้แนะนะคะพี่ ใช่แค่เพียงเท่านั้น พลอยยังชื่นชมในความสามารถของพี่เสมอมาค่ะพี่ .......... หลับฝันดีนะคะเพื่อน ๆ ทุกท่าน ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 00:42:23

ความคิดเห็นที่ 13 ม่านฟ้าทิวาฝัน ................... ยลม่านฟ้าทิวาฝัน ยามแสงวันส่องหล้าเมฆาสม สลับช่วงแดดฉายเคล้าสายลม โบกพริ้วพรมเรื่องราวส่งข่าวไป ... วานปุยเมฆเสกอักษร ทุกวรรคตอนน่าติดตามตีความได้ เชื่อมโลกหล้าระยะทางที่ห่างไกล ด้วยสัมผัสภาษาใจแจ้งถึงกัน ... เปิดมิติและมุมมอง จนเห็นพ้องเนื้อหาบนฟ้านั้น เส้นสายรุ้งเรียงร้อยถ้อยประพันธ์ เพื่อรังสรรค์สื่อประเด็นให้เห็นจริง ... ประโยคงามนิยามค่า กาลเวลาหมุนไปไม่หยุดนิ่ง หากรักแล้ว “ลุ่มหลง” จงท้วงติง เพราะทุกสิ่งระหว่างเราเน้นเข้าใจ ... . . . *** # ภาพประกอบโดย ploythana # *** . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 00:44:57

ความคิดเห็นที่ 14 ม่านฟ้า ไพเราะจับจิตมากครับ ชอบ ชอบ ชอบ พี่พลอยแต่งกลอนได้สวยงามมากครับ โดนใจ โดนใจ เอามาแจมครับ ... ดูสิดู... เมฆน้อย ลอยฟูฟ่อง มองสิมอง เมฆา บนฟ้านั่น ฟังสิฟัง เมฆดำ ร่ำรำพัน ร่วมร้องไห้ เป็นเพื่อนกัน นะเมฆา นางเอ๋ยนาง ใยจากไป ไม่บอกกล่าว เจ้านะเจ้า ใยเร้นหลบ ไม่พบหน้า ช้ำสิช้ำ น้ำตาคลอ ออในตา โลกเลือนพร่า มืดมิด เหมือนจิตใจ !! จากคุณ : Scientist เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 11:07:24

ความคิดเห็นที่ 15 เอาดอกไม้มาฝากค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 53 14:16:21 จากคุณ : กิ่งฟ้า (กิ่งฟ้า) เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 14:15:44

ความคิดเห็นที่ 16 กุหลาบสวยๆมาฝากนะคะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 14:18:12

ความคิดเห็นที่ 17 กุหลาบสวยๆมาฝากนะคะ จากคุณ : กิ่งฟ้า เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 14:19:06

ความคิดเห็นที่ 18 สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ ทุกท่าน ... น้องทราย Scientist ... น้องทรายผู้ชาญฉลาดนะคะ ยินดีมากเลยค่ะที่แวะมาวางกลอนงาม ๆ ไว้ในกระทู้พี่พลอยนี้นะคะ ไพเราะมากค่ะ เขียนได้หลากหลายสไตล์จริง ๆ ค่ะ สำหรับน้องคนเก่งคนนี้นะคะ มีความสุขกับการอ่าน และการเขียนมาก ๆ นะคะ .......... คุณกิ่งฟ้า ... ดอกไม้สวยงามมากค่ะ ใจจริงพลอยอยากให้กิ๊ฟท์นะคะ แต่เหลือน้อยแล้วค่ะ น้อยมากจริง ๆ  ถ้ายังไง พลอยก็ขอมอบ ให้เป็นการตอบแทนนะคะ 3 สีเลยค่ะ ขอให้มึความสุขมาก ๆ เช่นกันนะคะ .......... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 22:12:40

ความคิดเห็นที่ 19 กระทู้ใหม่นะคะเพื่อน ๆ "เหนือกาลเวลา" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9716616/W9716616.html *****ยัยเพื่อนหนุ่ยคนสวย ห้ามค้อน ห้ามบ่นนะจ๊ะ ... ตามมา ตามมา อย่าบ่น ๆๆ 55 ...***** จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ก.ย. 53 22:13:57