----------------- [ โ ล ง - ซ่ อ น - ต า ย ]----------------
|
|
โลง-ซ่อน-ตาย
สามทุ่มกว่า บนถนนสายบางนา ตราด ฝนตกโปรยปราย ..
บัดซบ ทำไมฝนชอบตกทุกวันศุกร์ ผมไม่เคยเข้าใจ บางทีมันคงเป็นปัญหาโลกแตก
พอ ๆ กับคำถามที่ว่า ไก่กับไข่ อะไรเกิดก่อนกัน
ช่าง:-)เหอะ..ไร้สาระ! เวลาต้องเผชิญกับความเครียดหนัก ๆ
ผมมักหนีปัญหาโดยการคิดอะไรที่:-)ไร้สาระแบบนี้ออกมาเสมอ
เห็นไฟด่านตรวจอยู่ลิบ ๆ เป็นไปตามคาด .. แต่ผมยังคงต้องขับตรงไปข้างหน้า
เป็นไงเป็นกันวะ!! ..
เหงื่อเม็ดโป้ง ๆ ผุดแข่งกับสายฝน หยดไหลตามหน้าและฝ่ามือ จนพวงมาลัยชุ่มไปหมด
ผมล้วงผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับเหงื่อ แล้วเร่งแอร์ขึ้นอีก
เคยอ่านเจอที่ไหนไม่รู้ว่า ตำรวจจับพิรุธคนร้ายได้จากเม็ดเหงื่อที่ผุดฟ้องนี่แหละ ...
รถปิ๊กอัพสีขาว ชะลอและหยุดสนิทตรงหน้าด่าน ผมไขกระจกลง
ชายในเครื่องแบบสีกากี 3-4 นาย เดินตรงมาที่ผม
หนึ่งในนั้นส่องไฟฉายมาที่หน้า จนผมต้องหลบวูบ
ขออนุญาตตรวจใบขับขี่ด้วยครับ
ผมดึงสิ่งที่เขาร้องขออกจากกระเป๋าหนังสีน้ำตาล ที่วางอยู่หน้ารถ
เค้ามองหน้าผมสลับกับการ์ดสี่หลี่ยมแข็ง ๆ ในมือ
คอผมเริ่มแห้งผาก กลืนน้ำลายอย่างยากเย็น
อาจเป็นเพราะตอนนี้น้ำทุกหยดในตัวถูกกลั่นเป็นเหงื่อไปหมดแล้วก็ได้
ขนอะไรไปไหนครับเนี่ย
โลงครับ เอาไปส่งลูกค้า นี่ครับใบส่งของ
ผมรีบกระวีกระวาด หยิบใบส่งของที่ว่าให้เค้าดูก่อนที่เค้าจะร้องขอ
เค้ากวาดไฟฉายในมือไล่อ่านอย่างคร่าว ๆ
แล้วจะไปส่งของที่ไหนครับเนี่ย?
ชิ...หายแล้ว..ผมเองก็ลืมนึก ก็ไอ้กระเป๋าสตางค์ ใบขับขี่ รวมทั้งไอ้รถคันนี้ มันใช่ของผมซะที่ไหนกัน
กะ ก็ ตามนั้น ล่ะครับ
อือ หึ.. ชายคนเดิมพยักหน้าหงึก ๆ ตาเขม็งอ่านใบกระดาษหน้าขึ้ง
ในนั้นเขียนอะไรไว้บ้างวะ โ ว๊ ย เ ค รี ย ด ..
หวังว่าผมคงไม่พารถออกนอกเส้นทางส่งของไปไกลจนเกิดพิรุธให้จับได้
ชิ เอ๊ย..ผมน่าจะรอบคอบกว่านี้
ส่วนตำรวจนายอื่น ๆ ก็ไปด้ม ๆ มอง ๆ ส่องไฟอยู่ท้ายรถ
ผมได้แต่เหลือบมองทางกระจกเป็นระยะ ๆ ภาวนาในใจอย่าให้มีคำสั่งตรวจค้นภายในโลง
ไม่งั้นผมซวยแน่ ๆ
หวังว่าคุณพระคุณเจ้าคงฟังคำภาวนาจากคนเลว ๆ สักครั้ง ..
เอ๊ะ แล้วไอโตมันหายหัวไปไหนของมันว ะ
อาจไหวตัวทันลงไปหลบอยู่ในโลงแล้วก็ได้มั้ง
หรือไม่มันก็กระโดดหนีลงข้างทางตั้งแต่ก่อนจะถึงด่าน..ก็ไม่แน่
ช่าง:-)..เวลานี้ผมต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน
ใกล้ถึงจุดหมายแล้วนี่ครับ ตำรวจคนเดิมร้องบอก
อ๊ะ หา อ่อ เอ่อ ครับ ๆ ผมตอบรับเสียงตื่น แอบโล่งอกเล็ก ๆ
เดินทางปลอดภัยครับ เค้าอวยพรผมพร้อมยื่นของในมือคืนมา
ครับ ๆ ผมตอบพลางเอื้อมมือไปรับ
เค้าชะงักมือนิดนึง แล้วพูดว่า ว่าแต่..พี่อ้วนขึ้นเยอะเลยนะครับเนี่ย
เถ้าแก่เลี้ยงดีน่ะครับ ผมสะดุ้งยิ้มตอบแหย ๆ เรียบร้อยแล้วนะครับ ผมจะได้ขอตัว
ว่าแล้วบึ่งรถออกมาทันที
โชคดีนะที่เจ้าของใบขับขี่ตัวจริงกับผม มีลักษณะหน้าตาคล้าย ๆ กันอยู่บ้าง หวังว่าตำรวจคงไม่เอะใจอะไรมาก เสี่ยงเอา ยังดีกว่าเอาชื่อจริงให้ตำรวจบันทึกเป็นเบาะแสได้ ผมคิดสั้น ๆ ง่าย ๆ
..
| จากคุณ |
:
แม่มดราตรี  
|
| เขียนเมื่อ |
:
20 ก.ย. 53 03:33:28
|
|
|
| 
