ความคิดเห็นที่ 1 |
22/2
แสงจ้าสาดส่องแม้ยามปิดเปลือกตา เสียงครืดเบาๆ ช่วยกระตุ้นให้ผู้ที่กำลังสะลึมสะลือลืมตามองหาสาเหตุ คล้อยจันทร์เพ่งพิศเงาทะมึนซึ่งยืนหันหน้าแลเลยออกไปนอกหน้าต่าง หากไร้แสงอัสดงจับต้องซีกหน้าคมเข้มนั้นแล้ว เธอคงคิดว่าตัวเองกำลังเผชิญหน้ากับยมบาล
คุณพจน์
แม้เสียงครางจะแผ่วเบาเพียงใด แผ่นหลังกว้างก็หันกลับมาทันที
เป็นไงบ้าง
เจ็บค่ะ นึกว่าซันจะตายแล้วเสียอีก
เหลวไหล เขาดุ
ทุกคนบอกจะอยู่กับซัน ถึงเวลาจริงๆ กลับมีแต่อา ซันกลัว
มันฉุกเฉิน ไม่มีใครตั้งใจทอดทิ้งคุณเลย พจน์เว้นนิดหนึ่งอย่างไม่มั่นใจ แล้วจึงเอ่ยงึมงำสืบไป ผมอยู่นี่แล้วไง
มือเซียวขยับเกาะกุมมือหนา เจ้าของไม่ชักออกเช่นเคย หากบีบกระชับอย่างให้กำลังใจ
พ่อกับอาล่ะคะ
ไปดูหลาน แล้วคงลงไปกินข้าวเลย คุณหิวไหม อาหารเพิ่งมาเมื่อครู่
ยังค่ะ ซันอยากเห็นลูก
เดี๋ยวเขาคงพามา คุณต้องพักผ่อนให้เพียงพอ ร่างกายจะได้แข็งแรง
คล้อยจันทร์วาดฝันถึงนาทีที่แม่ลูกจะได้สบตาแล้วก็ให้ตื่นเต้นนักหนา ดวงตาบวมช้ำทอประกายแจ่มใส ชายหนุ่มไม่อยากทำลายความสุขของคนตรงหน้าเลย แต่เขาจำเป็นต้องบอกกล่าวสิ่งที่ตนประพฤติปฏิบัติเกินหน้าที่ไป
ซัน ผมมีเรื่องจะบอกคุณ เขาเกริ่นนำท่าทางอึดอัด พยาบาลมาถามผมเรื่องชื่อเด็ก พ่อกับอาคุณไม่อยู่ตรงนั้นแล้วเขาก็เร่งรัด ผมเลยถือวิสาสะตั้งชื่อไป
โธ่เอ๋ย เรื่องเท่านี้เอง จะเป็นไรไปเล่าในเมื่อบุรุษผู้นี้มีพระคุณกับลูกของเธอไม่น้อยกว่าใคร หญิงสาวอมยิ้ม ดูเถอะ เขาคงเกรงและเกร็งจนฝ่ามือชื้นเหงื่อเชียว
ชื่ออะไรคะ
ตะวันฉาย เสียงตอบช้า...ชัด
คล้อยจันทร์มองคนตรงหน้าอย่างค้นคว้า พจน์ต้องอธิบาย
ผมนึกถึงเขา ผู้ชายที่คุณเคยเล่าให้ฟัง แล้วบังเอิญแสงแรกของวันก็เจิดจ้าเหลือเกิน ทั้งที่ฝนตกหนัก...ฟ้าปิดตลอดคืน คิดว่าคงเป็นมงคลกับตัวแก
หัวตาคนฟังผะผ่าวด้วยความตื้นตัน ครั้งหนึ่งเขาเคยรับฟังเรื่องราวในอดีตของเธอราวไม่สลักสำคัญ แท้ที่จริงกลับใส่ใจจำทุกรายละเอียด จนได้ชื่อที่ไพเราะที่สุดกว่าชื่อไหนๆ เพราะกว่ารายนามที่เธออ่านผ่านจากหนังสือซึ่งเขาหามา คุณแม่มือใหม่ยิ้มทั้งน้ำตา
ซันชอบ เพราะที่สุดเลย
พจน์โล่งใจบ้าง หากยังไม่วายนึกถึงบิดาและอาของเจ้าหล่อนประสาคนคิดมากนั่นเอง
ถ้าอย่างไรคุณควรถามพ่อกับอาอีกที
ไม่ค่ะ ชื่อนี้เหมาะสมที่สุดแล้ว เพราะมันเกิดจาก พ่อ ทั้งสองคนของแก เธอยืนยันหนักแน่น คุณพจน์ นอกจากซันแล้วคุณพอจะเมตตาเด็กน้อยอีกสักคนได้ไหมคะ ให้แกได้มีพร้อมทั้งพ่อและแม่เหมือนคนอื่นเขา
ชายหนุ่มกระชับมือบางแทนคำพูดใดๆ ริมฝีปากบางใต้เรียวหนวดเผยยิ้มละไม เท่านั้น...หัวจิตหัวใจอันอ่อนล้าตามสภาพร่างกายที่ยังไม่สมบูรณ์ก็พลันอุ่นวาบขึ้นมา
ให้ซันอยู่กับคุณนะ คุณพจน์
ถ้าคุณไม่กลัวลำบากก็ลองซี เขากล้าท้าเพราะยังไม่พร้อมสูญเสียเธอเลย
ซันไม่กลัวอะไรทั้งนั้น คุณตกลงแล้วนะคะ
ผมก็อยากเห็นคนเก่งสักตั้งเหมือนกัน
หากเป็นยามปกติ คล้อยจันทร์เชื่อว่าตนคงกอดรัดร่างสูงใหญ่นี้ให้สมรักเป็นแน่แท้ แต่ตอนนี้กลับทำได้เพียงเขย่ามือหนาด้วยความดีใจ
| จากคุณ |
:
ภาพิมล (thezircon)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 ก.ย. 53 17:43:56
|
|
|
|
