.... " กู้ชีพตน " ....
เปลวเทียนวาว โชติช่วง ส่องสว่าง
ลิบลิบพราง ปลายอุโมง สัญญาณเห็น
ดุจเส้นทาง ชีวิต ผ่านลำเค็ญ
สู่ปลายเส้น ผ่านมัวหม่น .. สู่เรืองรอง
รักษาไว้ กำลังใจ กำลังใจ
ขับเคลื่อนไป อย่างช้าช้า ยามทุกข์หมอง
สู้ปัญหา อุปสรรค น้ำตานอง
ขุ่น ขัดข้อง ในทุกสิ่ง .. ไม่หมดทาง
ผ่านเวลา ผ่านคืนวัน ยากทุกข์หม่น
ประคองตน ประคองจิต รุดก้าวย่าง
ทีละคืบ ทีละศอก แม้เลือนลาง
ค่อยค่อยสาง ค่อยค่อยแก้ สู้ชะตา
คืนฟ้าหม่น เดือนเมฆหมอง จะพ้นผ่าน
รัตติกาล เคลื่อนคล้อย ตะวันหา
ราตรีเลื่อน ทิวารับ ไออุ่นมา
สว่างฟ้า เมฆขาวนวล .. สว่างจินต์
เปลวเทียนพราว สว่างนวล เรืองสดใส
ส่องโลมไล้ กุหลาบแดง ชื่นถวิล
ปลุกกระแส สำนึกจิต จากห้วงวิญญ์
ให้ สู้ ดิ้น ฝ่าอุปสรรค .. กู้ชีพตน
...... + เสียงรำพึง + ......
.... " กู้ชีพตน " ....
