.... " นัยวิญญ์ " ....
ราตรี คืนนี้ เงียบเหงา
คงเรา เดียวดาย นิ่งเฉย
อากาศ เย็นผิว คุ้นคุย
ไร้เสียง ปริเปรย .. ล้อเงา
ทิวเขา ลดหลั่น รายล้อม
สายหมอก โอบอ้อม ผาเขา
เมฆทึบ ลอยหนา แนบเนา
ไร้ลม เยือนเย้า .. นิ่งกาล
นิ่งเงียบ วังเวง ห้วงขวัญ
วิญญาณ รำพัน สืบสาน
ยามล่วง ดุจเหมือน เนิ่นนาน
คืนผ่าน สะท้าน .. วิญญ์ตรม
เมฆทึบ บดบัง เดือนดาว
คราคราว สะอิ้น ขื่นขม
ทะเล ไร้คลื่น ซึมซม
ไร้ลม ถาโถม .. ล้าแรง
ราตรี สงัด สงบ
สยบ จิตไห้ อ่อนแฝง
นัยอก สะอื้น สำแดง
ภวังค์ แปลแปลง .. นัยวิญญ์
...... + เสียงรำพึง + ......
ณ ริมทะเลฝั่งอันดามัน
7 ตุลาคม 2553 05:49 น.
.... " นัยวิญญ์ " ....
