พานสุข..ปลุกหวัง(ด้วยโคลงสองปูบ้า)
|
 |
ปุยเมฆลอยเคลื่อนช้า..............ชวนมอง เมียงเพรียกหาสิ่งแอบ.............เอ่ยบ้าง ลมขำละเลียดคำกรอง..............กานท์ผ่าน พานนา หทัยเกิดภาพซึ้งสร้าง...............สุขด้วยชื่นเสมือน
เยือนเย็นทุกเช้าค่ำ...................คอยตาม จิตหนึ่งคิดแบ่งปัน....................ปลุกพริ้ม คลายโศกเคลื่อนมาหวาม...........เวียนกระซิบ กระซาบเอย โลกสู่หนาวยาวยิ้ม.....................ยื่นแย้มยลสรวล
บุปผาชวนซ่านซ้อน...................ซุกหอม วิหกร่อนราวเอียงนอน................นึกอ้อน พฤกษ์ไพรเริ่มทนุถนอม..............นัดเหนี่ยว เกี่ยวแล เสียงแว่วกะหนุงกะหนิงสะท้อน......ท่ามฟ้าหมอกพรม
ชมธรรมชาติฟ้าฝั่ง.....................ฝากหนาว จิตนิ่งราวหยุดเผา.......................แผ่วเศร้า รายรอบเงียบดุจหาว...................หันหลับ ลับเลย หากหนึ่งคำนึงเร้า.......................เริ่มต้นบอกเหงา
เนาเหนือโอบ,กอด,คว้า...............คือหวัง หวังทุกคนมีเรือน........................รื่นพร้อม สงบสุขอิ่มเอมดัง........................ดลเสพ สวรรค์เนอ หลับตื่นเหมือนเดินอ้อม................อุบัติร้ายกลายหาย
จากคุณ |
:
ญามี่
|
เขียนเมื่อ |
:
วันเกิด PANTIP.COM 53 10:36:39
|
|
|
|