Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
เรื่องสั้นสืบสวน - ฆาตกร

ฆาตกร


มีดเปื้อนเลือดอยู่ในมือ...

ศพผู้หญิงโดนแทงอยู่ตรงหน้า...

ในห้องมีเพียงเรากับเธอ...

เราฆ่าเธอ

ในห้องนี้มีเพียงเรากับผู้หญิงคนนี้เท่านั้น ซึ่งผู้หญิงคนนี้เราก็รู้จักดี เธอเป็นแฟนของเราเอง

เหตุการณ์เป็นอย่างไรตอนนี้เราจับต้นชนปลายไม่ถูก ทันทีที่เราเห็นมีดในมือที่เปื้อนเลือด ร่างที่โดนแทงของหญิงสาวที่นอนแน่นิ่งอยู่ตรงหน้าคล้ายทำให้เราลืมเลือนสิ่งที่กระทำก่อนหน้านี้ไปหมดสิ้น ตอนนี้ในสมองเราคิดเพียงอย่างเดียว

...ทำอย่างไรดี

หากปล่อยไว้เช่นนี้ ไม่นานเราต้องถูกจับแน่ เราไม่ยอมเด็ดขาด

ทุกอย่างมันเป็นเพราะเธอ เป็นเพราะเธอนั่นแหละที่กระทำ หากเธอไม่ไปยุ่งกับผู้ชายอื่น ไม่ไปมีอะไรกับพวกนั้น เหตุการณ์เช่นนี้ย่อมไม่เกิดขึ้น

ไม่มีใครหรอกอยากยุ่งกับผู้หญิงที่คบผู้ชายอื่น ไม่มีใครหรอกที่อยากโดนนอกใจ โดนสวมเขา เราก็ไม่ยอมเหมือนกัน

ยอมไม่ได้

จะทำอย่างไรต่อไปดี เราต้องหาทางทำอะไรสักอย่าง ไม่งั้นเราไม่รอดแน่
เราจะไม่ยอมโดนจับเพราะฆ่าเธอเด็ดขาด



มีผู้แจ้งตำรวจว่าพบศพหญิงสาวถูกแทงตายอยู่ในห้องพักหนึ่ง

ทันทีที่ได้รับแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจรีบรุดไปยังที่เกิดเหตุอย่างรวดเร็ว เข้าควบคุมสถานการณ์ทันที

ในที่เกิดเหตุพบศพหญิงสาวเสียชีวิตอยู่บนเตียง มีมีดเล่มหนึ่งวางอยู่ไม่ห่างจากเธอ แน่นอนว่าเธอโดนแทงจนเสียชีวิต มีบาดแผลที่บริเวณท้องอยู่หนึ่งแห่ง

ซึ่งผู้ตายมีชื่อว่า วันวิสาข์

“ดูท่าจะเป็นการฆาตกรรม” สารวัตรธนู นายตำรวจผู้รับผิดชอบคดีนี้พูดขึ้นมา

สารวัตรธนูนี้ถือว่าเป็นตำรวจที่มีฝีมือคนหนึ่งทีเดียว มีคดีปริศนามากมายหลากหลายคดีที่เขาปิดลงได้อย่างไม่น่าเชื่อ ไม่ว่าจะเป็นฆาตกรรรมในห้องปิดตาย คดีฆ่าหั่นศพ เรียกได้ว่าเป็นตำรวจมือหนึ่งในขณะนี้

แต่ว่าทุกครั้งก็ไม่ใช่แค่ฝีมือของสารวัตรธนูเพียงคนเดียว เขามักจะร่วมงานกับนักสืบคนหนึ่ง คอยช่วยกันไขคดีปริศนาเหล่านั้น

“น่าจะเป็นแบบนั้นนะคะ” หญิงสาวท่าทางทะมัดทะแมงที่ยืนอยู่ไม่ห่างสารวัตรธนูพูดขึ้นมา เธอคนนี้แหละคือนักสืบที่คอยช่วยเหลือนายตำรวจมือหนึ่งอีกแรง

นักสืบสาวผู้นี้ชื่อว่า นภา เป็นนักสืบเอกชนสาวที่ร่วมงานกับตำรวจอยู่ประจำ เธอสร้างชื่อจากคดีหลาย ๆ คดีจนคนในสำนักงานตำรวจไว้วางใจ ให้มาช่วยสารวัตรธนูสืบสวนเสมอ

“คดีนี้เป็นคดีฆาตกรรม” นภาพูดขึ้นต่อ “ดูเหมือนฆาตกรน่าจะเป็นคนใกล้ตัวเธอ”

“ก็เป็นไปได้นะ” สารวัตรธนูว่า “การฆาตกรรมเกิดขึ้นในห้องนี้ หากไม่ใช่คนที่รู้จักกัน คงไม่มีทางเข้ามาแทงเธอภายในห้องนี้ได้ง่าย ๆ หรอก”

“ใช่ค่ะ ตอนนี้ดิฉันว่าเรามาหาข้อมูลจากเบาะแสในที่เกิดเหตุกันก่อนดีกว่า”
จากนั้นนายตำรวจกับนักสืบสาวก็เข้าตรวจสอบที่เกิดเหตุ

ในที่เกิดเหตุข้าวของถูกรื้อค้นเล็กน้อย ของมีค่าทุกอย่างของผู้ตายยังคงอยู่ ดูท่าจะคงไม่ใช่การฆาตกรรมเพื่อชิงทรัพย์อย่างแน่นอน

“มีการรื้อค้น แต่ของมีค่าทุกอย่างยังอยู่” สารวัตรธนูพูดขึ้นมา

“ค่ะ งั้นแสดงว่าฆาตกรไม่ได้ต้องการทรัพย์สิน” นภาพยักหน้ารับ

แต่แล้วทางตำรวจก็พบว่ามีสิ่งหนึ่งของผู้ตายที่หายไป

นั่นคือ โทรศัพท์มือถือ

“ทำไมมือถือต้องหายไป ฆาตกรจะเป็นคนเอาไปหรือ?”

“อาจจะเป็นไปได้นะคะ แต่ถ้ามือถือหายไปนี่ แสดงว่าโทรศัพท์มือถือของเธอเป็นสิ่งสำคัญของคดีนี้ ต้องมีอะไรที่เกี่ยวข้องกับฆาตกรแน่ ๆ ไม่งั้นคงไม่เอาไปด้วยหรอก” นภาบอก

“คงต้องสืบหาสินะว่ามือถือตอนนี้อยู่ที่ไหน แต่ของแบบนี้ก็สืบยากเหมือนกัน” สารวัตรธนูบอก

“ค่ะ”

จากนั้นสารวัตรธนู นักสืบสาวนภาก็ตรวจดูที่เกิดเหตุต่อ ซึ่งตอนนี้ศพของวันวิสาข์ได้เคลื่อนย้ายไปแล้ว เหลือเพียงแต่รอยชอล์กขีดบอกตำแหน่งที่เคยมีร่างของเธอเท่านั้น โดยรายละเอียดต่าง ๆ ตำรวจได้ถ่ายรูปเก็บหลักฐานไว้แล้ว

และหลังจากนั้นทางตำรวจก็พบเบาะแสหนึ่งที่น่าสนใจภายในห้อง ซึ่งเบาะแสนี้น่าจะเป็นตัวบอกได้เลยว่าก่อนผู้ตายจะเสียชีวิต มีคนผู้หนึ่งอยู่ร่วมกับเธอ

เบาะแสนั่นคือ ถุงยางใช้แล้ว

ทางตำรวจได้พบถุงยางนี้ถูกทิ้งอยู่ในถังขยะที่ห้องน้ำภายในห้อง ซึ่งภายในถุงยางย่อมมีคราบอสุจิของชายผู้ใช้หลงเหลืออยู่ โดยจากสภาพของถุงยางที่พบ คาดว่าถุงยางนี้เพิ่งใช้ไปไม่นานนัก น่าจะก่อนที่หญิงสาวจะเสียชีวิต

“ถุงยาง” นักสืบนภาพูดขึ้น “หรือว่าก่อนเกิดเหตุ อาจจะมีเรื่อง.... พวกนั้นขึ้นก่อน”

“ก็เป็นไปได้ครับ ตอนนี้ผมให้ทางเจ้าหน้าที่ติดต่อกับชายที่เกี่ยวข้องกับผู้ตายแล้ว เพราะหากมีความสัมพันธ์เกิดขึ้นก่อนจริง ฆาตกรอาจจะเป็นชายที่มีเพศสัมพันธ์กับเธอก็ได้”

ซึ่งหลังจากนั้น ทางตำรวจก็สอบถามและเรียกตัวผู้ดูแลห้องพักมาสอบปากคำเพื่อหาข้อมูล

ผู้ดูแลห้องพักนี้ เป็นหญิงวัยกลางคน ท่าทางขี้โวยวาย ขณะที่ตำรวจเรียกตัวมาพูดคุยก็โวยวายมาตลอดทางด้วย เธอชื่อ ยุพา

“ฉันไม่เกี่ยวข้องนะคุณตำรวจ พาฉันมาทำไม ฉันไม่รู้เรื่อง” ยุพาพูดขึ้นมา โดยตอนนี้เธอมานั่งคุยกับสารวัตรธนูและนักสืบนภาที่ห้องหนึ่งภายในอพาทเม้นท์นี้

“ใจเย็น ๆ ครับคุณยุพา เราเพียงจะสอบถามคุณเท่านั้น” สารวัตรธนูบอก “คุณตอบถามคำผมนะครับ”

ยุพามองหน้าสารวัตรธนู ทั้งยังเลยไปมองหน้านักสืบสาวนภาด้วย

จากนั้นสารวัตรธนูก็ถามขึ้นว่า “คุณพอทราบไหมครับว่ามีใครที่มาหาหญิงสาวผู้ตายนี้บ้าง”

ยุพาเงียบก่อนมองหน้าทั้งสอง ก่อนจะตอบว่า “ฉันไม่รู้”

“แต่ทางเราตรวจสอบ และพบหลักฐานที่เชื่อมโยงไปว่าน่าจะมีผู้ชายคนหนึ่งมา ผมว่าอย่างน้อยคุณก็น่าจะเคยเห็นคนที่มาหานางสาววันวิสาข์นะครับ คุณลองนึกดูใหม่อีกที”

หญิงวัยกลางคนทวนนึกถึง นิ่งอยู่นาน แล้วค่อยพูดว่า “ที่เห็น ๆ ก็มีอยู่คนหนึ่ง เป็นผู้ชายตัวสูง หน้าตาดี”

“พอจะจำหน้าเขาได้ไหมครับ”

“เอ่อ ไม่แน่ใจ ต้องเห็น อาจจะบอกได้”

จากนั้นทางตำรวจและนักสืบสาวก็สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมต่อ ซึ่งก็เป็นอย่างที่ทั้งสองคาดการณ์ไว้จริง ๆ มีผู้ชายคนหนึ่งมาหาวันวิสาข์ในช่วงเวลาใกล้เคียงที่เกิดเหตุฆาตกรรม โดยทางยุพาก็ให้การเพิ่มเติมอีกว่า มักจะมีการทะเลาะกันของวันวิสาข์กับใครสักคนในห้องหลายครั้ง เรื่องที่ทะเลาะกันส่วนใหญ่เป็นเรื่องที่วันวิสาข์ไปยุ่งกับคนอื่น ซึ่งผู้ที่พักอยู่ห้องติดกัน เคยได้ยินอยู่หลายครั้ง

ซึ่งทางตำรวจพยายามจะหาข้อมูลจากกล้องวงจรปิดที่ติดตั้งไว้ แต่ด้วยการดูแลไม่ดีของเจ้าหน้าที่ของที่นี่ กล้องนั้นพังไปหลายตัว จึงไม่มีการบันทึกภาพเหตุการณ์ใดให้ได้ตรวจสอบเลย

แต่แล้วทางตำรวจก็ได้ข้อมูลเพิ่มเติมอีก

หลายชั่วโมงต่อมา ทางฝ่ายพิสูจน์หลักฐานได้แจ้งให้ทางเจ้าหน้าที่ทราบว่า สภาพศพของนางสาววันวิสาข์มีร่องรอยการมีเพศสัมพันธ์อยู่ก่อน จึงสามารถยืนยันได้ว่า ผู้ตายมีเพศสัมพันธ์ก่อนเกิดเหตุจริง ๆ

และอีกข้อมูลหนึ่งก็คือ พบเส้นผมหลายขนาดอยู่ในห้อง มีทั้งผมสั้นไม่กี่เซนติเมตร ผมยาวขึ้นมาแต่ไม่ยาวมามาก และผมที่ยาวมาก ๆ ซึ่งจากการตรวจสอบผมที่ยาวมาก ๆ นั้นเป็นเส้นผมของผู้ตายเอง ส่วนอีกสองแบบที่พบ ยังไม่สามารถหาข้อมูลเพิ่มเติมได้

ส่วนมีดที่ใช้ในการฆาตกรรมไม่พบรอยนิ้วมือใด ๆ ในมืดนั่น

แต่ทางตำรวจกลับพกพาโชคมาด้วย เพราะกลับมีผู้ชายคนหนึ่งมาที่นี่

ซึ่งพอยุพาพบเห็นหน้าของเขา ก็แจ้งให้ทางตำรวจทราบทันที

เพราะว่าชายที่มาคือ ผู้ชายที่เกี่ยวข้องกับวันวิสาข์ที่ยุพาเคยเห็น

ทางตำรวจจึงเข้าไปคุมตัวชายคนนั้นไว้ก่อน พร้อมทั้งสอบปากคำ

ชายคนนี้มีชื่อว่า ทวีศักดิ์ อายุเกือบสามสิบปีได้ รูปร่างหน้าตาดี ไว้ผมสั้น ท่าทางของเขาตกใจมากพอรู้เรื่องที่วันวิสาข์ถูกฆ่าตาย

“ไม่นะ วันตายได้ไง” ทวีศักดิ์พูดขึ้นทันทีพอทราบเรื่องราวที่เกิดขึ้น ซึ่งที่ทวีศักดิ์มาที่นี่ เขาบอกว่าเขาติดต่อวันวิสาข์ไม่ได้ จึงมาหาที่ห้องพักเลย อย่างที่เคยทำหลายครั้ง

“ทางเรากำลังสืบอยู่” สารวัตรธนูตอบ “แต่ผมอยากจะสอบถามข้อมูลจากคุณ ขอให้ตอบผมตามจริง”

“ครับ ผมยินดีช่วย”

“คุณคบกับวันวิสาข์อยู่ใช่ไหมครับ” นายตำรวจถาม ซึ่งนักสืบนภาก็อยู่ฟังการสอบปากคำด้วย

“ครับ” ทวีศักดิ์ตอบทันที “เราเพิ่งคบกันได้ไม่นาน”

“คบมากันนานเท่าไรแล้วคะ” คราวนี้นภาถามขึ้นบ้าง

“จะสี่เดือนแล้ว” ชายหนุ่มตอบ

“เอาล่ะ คราวนี้ผมจะถามตรง ๆ นะครับ คุณเมื่อวานคุณได้มีเพศสัมพันธ์กับเธอใช่ไหมครับ?” สารวัตรธนูถาม

ทวีศักดิ์นิ่งไม่ได้ตอบไปทันที เขามองหน้านายตำรวจและนักสืบสาว จากนั้นค่อยตอบว่า

“ครับ ผมมีอะไรกับเธอจริง แต่ว่ามันเกี่ยวข้องอะไรหรือ?”

นายตำรวจมองหน้าเขา “มันเกี่ยวข้องกับการตายของวันวิสาข์ครับ เพราะจากการตรวจสอบเธอเสียชีวิตหลังจากที่มีเพศสัมพันธ์ไม่นาน คุณจึงมีโอกาสเป็นฆาตกรที่ฆ่าเธอที่สุด”

“ผมไม่ได้ทำนะครับ ผมจะฆ่าเธอทำไม เธอเป็นแฟนผม”

“จากข้อมูลที่ได้ คุณชอบทะเลาะกับเธอเรื่องที่คิดว่าเธอคบคนอื่นด้วยไม่ใช่หรือคะ?” นักสืบนภาถามบ้าง

“ก็มีทะเลาะกันบ้างสิครับ คนคบกัน ถึงเราทั้งคู่จะไม่ได้พักอยู่ด้วยกันที่นี่ แต่ผมก็พอจับได้ว่าเธออาจจะคบกับใครอีกคน เพราะผมพบเส้นผมที่ยาวกว่าผมของผม แต่สั้นกว่าของเธอ ซึ่งต้องเป็นของชายอีกคนแน่ แต่เรื่องพวกนี้ผมก็แค่ทะเลาะกัน ไม่ถึงจะต้องฆ่าเธอเลย”

“หรือค่ะ แต่มีพยานว่าผมเห็นคุณนะคะว่าอยู่ในช่วงนั้น” นภาพูดต่อ

“ก็ผมมาจริง ๆ มีคนเห็นก็ไม่ผิด แต่ผมก็ไม่จำเป็นต้องฆ่าเธอ”

“แต่ผู้ดูแลห้องพักบอกว่ามีแต่คุณเท่านั้นนะคะที่มาหาเธอ ดังนั้น คุณน่าจะเป็นคนที่ฆ่าเธอที่สุด”

“ไม่ใช่ ผมไม่ได้ทำจริง ๆ  เชื่อผมสิ”

“ตอนนี้เราคงต้องคุมตัวคุณไว้ก่อน” สารวัตรธนูพูดขึ้นมาต่อ “เพราะหลักฐานหลาย ๆ อย่างมันชี้ไปที่คุณ แถมมีพยานเห็นว่าคุณมาที่นี่เป็นคนสุดท้าย ถึงคุณไม่ยอมรับ ผมก็ขอจับกุมคุณไว้ก่อน”

จากนั้นสารวัตรธนูก็สั่งให้ลูกน้องเข้าคุมตัวทวีศักดิ์ไว้ก่อน ซึ่งถึงเขาจะเถียงขึ้นมาอย่างไรก็ไม่สามารถจะหนีการจับกุมได้ เพราะรูปการณ์ส่วนใหญ่ชี้ไปทางเขาคนเดียวเท่านั้น

สุดท้ายทวีศักดิ์ก็ไม่สามารถหนีการจับกุมได้ ถูกจับไปดำเนินคดีต่อไป

เมื่อคุมตัวทวีศักดิ์ออกไปแล้ว สารวัตรธนูก็หันมาพูดคุยกับนักสืบสาวนภา

“ขอบคุณอีกนะครับคุณนภา” นายตำรวจบอก

“ไม่เป็นไรค่ะ คดีนี้ดิฉันไม่ได้ทำอะไรสักเท่าไร หลักฐานหรืออะไรหลาย ๆ อย่างมันชี้ไปทางนั้นพอดี ยังไงก็ยังยินดีนะคะที่ได้ร่วมมือกับทางตำรวจ”

“ครับ ไว้หากมีโอกาสเราคงต้องทำงานร่วมกันอีก” นายตำรวจคลี่ยิ้ม “แต่ว่าคุณนภาจะไปสถานีตำรวจด้วยกัน ตรวจสอบข้อมูลเพิ่มเติมของคดีนี้ไหมครับ?”

“พอดีดิฉันมีธุระน่ะค่ะ แต่อาจจะตามไปทีหลังนะคะ”

“ครับ” สารวัตรธนูยิ้ม “งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ”

แล้วทางเจ้าหน้าที่ตำรวจก็เดินทางกลับสถานีตำรวจไปจัดการคดีนี้ให้เรียบร้อยตามกฎหมาย

ทว่านภากลับไม่ได้ออกไปจากที่อพาทเม้นท์นี้ ทั้งที่เธอก็บอกว่ามีธุระ

เธอมีธุระไม่ใช่หรือ?

เหตุใดถึงต้องอยู่ที่นี่ต่อ หรือว่าธุระของเธอ ต้องทำให้สถานที่นี้

ระหว่างที่นักสืบสาวนภากำลังเดินลงจากห้องนั้นมา ก็มีคนหนึ่งเดินมา ซึ่งคน ๆ นี้ก็ทักทายเธอว่า

“มาหาแฟนหรือค่ะ?”

นภาพยักหน้ารับ คลี่ยิ้มเล็ก ๆ ให้ แต่เธอก็ไม่ได้พูดคุยอะไรกับคนผู้นี้ต่อ ซึ่งผู้ที่ทักทายเธอ เป็นหญิงสาวคนหนึ่งที่พักอยู่ที่อพาทเม้นท์แห่งนี้

ดูเหมือนเธอจะรู้จักกับนภา

จากนั้นนภาก็เดินไปหายุพา ผู้ดูแลห้องพักที่เป็นพยานยืนยันว่าพบนายทวีศักดิ์ว่ามาที่นี่จริง

ทั้งคู่เดินเข้าไปในห้องหนึ่งที่ไร้ผู้คนสองต่อสอง แล้วนักสืบสาวนภาก็พูดขึ้นว่า

“ขอบคุณมากนะคะป้าพา ที่ช่วยเหลือ”

“ไม่เป็นไรค่ะ ฟ้าก็ช่วยป้าด้วยนี่ ตอนนี้ป้าต้องใช้เงิน”

“ค่ะ” นภาพยิ้ม “เอานี่ค่ะ เงินอีกส่วน ไงถ้าขาดเหลือก็บอกหนูนะคะ ขอบคุณที่ทำตามที่หนูพูด ห้ามบอกใครนะคะในเรื่องของเรา ป้าก็รู้ว่าหนูเป็นนักสืบ ตำรวจหนูก็รู้จัก ไงถ้ามีอะไรก็บอกหนูด้วยนะคะ”

เธอส่งเงินให้กับยุพา

แล้วนภาก็เดินออกจากห้องนี้ไป ปล่อยให้ยุพานั่งนับเงินจำนวนมากที่เธอส่งให้ไป

ซึ่งแท้จริงแล้ว ฆาตกรไม่ใช่ทวีศักดิ์ แต่เป็นนภา นักสืบสาวคนนี้

เธอเป็นผู้หญิงที่ชอบผู้หญิงและคบอยู่กับวันวิสาข์

แต่เพราะทั้งคู่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน ในตอนแรกนภาจึงไม่รู้ว่าวันวิสาข์ได้คบผู้ชายอยู่อีกคน ซึ่งก็คือ ทวีศักดิ์ด้วย แต่พอเริ่มทราบ นภาจึงลอบสังเกต และติดตามจนพบเห็นและรู้ความจริง

และเมื่อวานเธอก็มาหาวันวิสาข์ที่ห้องโดยไม่ได้ติดต่อมาก่อน ทำให้เมื่อมาถึงที่นี่ก็พบเห็นทวีศักดิ์ออกมาจากห้องของวันวิสาข์

แม้เธอจะไม่ได้เข้าไปเล่นงานทวีศักดิ์ แต่เธอก็เข้าไปหาวันวิสาข์ ทั้งคู่เริ่มมีการโต้เถียงทะเลาะกันเรื่องที่แอบมีผู้ชายนี้ ซึ่งเมื่อนภาพบเห็นถุงยางที่ถูกทิ้งไว้ในถังขยะ ก็โมโหเป็นอย่างมาก เธอทนไม่ไหวแล้วที่ผู้หญิงของเธอไปมีสัมพันธ์กับคนอื่น จึงพลั้งมือหยิบมีดที่อยู่ในห้อง ฆ่าวันวิสาข์ไป

แน่นอนว่าเธอไม่ได้อยากฆ่าเธอจริง ๆ

แต่เมื่อทำไปแล้ว เธอก็ไม่อยากโดนจับ จึงคิดหาทางเอาตัวเองรอด
ด้วยการที่เธอมีอาชีพเป็นนักสืบเอกชน รู้จักกับนายตำรวจ จึงคิดแผนการหนึ่งได้

แผนการของเธอคือ ใส่ร้ายทวีศักดิ์ให้กลายเป็นฆาตกรแทน

เริ่มแรกนภาทำลายหลักฐานที่เชื่อมโยงกับตัวเองทั้งหมด โทรศัพท์มือถือที่หายไป เธอก็เป็นคนเอาไปทิ้ง เพราะว่ามันมีการบันทึกการโทรของเธออยู่ด้วย จากนั้นก็พยายามจัดข้าวของทุกอย่างให้ดูเหมือนถูกรื้อค้นเล็กน้อย แต่ก็ไม่เอาทรัพย์สินมีค่าไป เพื่อให้ทางตำรวจคิดว่า คดีนี้ไม่ได้ต้องการชิงทรัพย์ จะได้โยงไปยังประเด็นที่จะใส่ร้ายทวีศักดิ์ได้

ซึ่งไม่ใช่แค่นั้น เธอยังใช้เงินจ้างให้ยุพา ผู้ดูแลห้องพัก เป็นพยานเท็จ ให้การเชื่อมโยงให้ดูว่า ทวีศักดิ์เป็นฆาตกรด้วย จึงทำให้น่าจะเพียงพอที่ใส่ความทวีศักดิ์

อีกทั้งเธอเองก็เป็นคนร่วมสืบคดีนี้ จึงไม่มีปัญหาอะไรมาก สิ่งเดียวที่เธอไม่ได้คาดการณ์ไว้คือ เส้นผมที่พบภายในห้อง ซึ่งเส้นผมที่ไม่ยาวมากก็คือ เส้นผมของเธอนั่นเอง แต่เรื่องนี้ก็ไม่ได้มีการพูดถึง เธอจึงรอดตัวไปอย่างสบาย ๆ

นภาเดินออกจากอพาทเม้นท์เพื่อจะไปสถานีตำรวจต่อ เธอหันมองไปยังห้องพักที่เกิดเหตุวูบหนึ่ง หันหน้ากลับมาแล้วพูดขึ้นว่า

“โชคดีไปที่ฉันเป็นนักสืบ ไม่งั้นก็โดนจับแน่”

แล้วเธอก็เดินต่อโดยครุ่นคิดไปด้วยว่า จะทำอย่างไรต่อไปให้เชื่อมโยงมาไม่ถึงเธอ


......จบ

............................................................

จากคุณ : จอมยุทธนักสืบ
เขียนเมื่อ : 9 ต.ค. 53 20:24:19




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com