ใบสั่ง..วันศุกร์ วันสุข หรือ วันสุก ??

ใบสั่ง..วันศุกร์ วันสุข หรือ วันสุก ??

..
หลายวันที่ผ่านมาก มีเรื่องเกิดขึ้นมากมายเหลือเกิน
เรื่องของตัวเอง เรื่องของคนอื่นที่มาเกี่ยวกับตัวเอง
เรื่องของตัวเองที่ไปเกี่ยวกับคนอื่น ทั้งที่ตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ
เพราะคนเราเป็นสัตว์สังคม ต้องมีปฏิสัมพันธ์กัน
บางทีมันก็เหมือนวุ่นวายจนทำให้หลงลืมบางอย่างไป
ในวันที่พอจะว่างบ้างก็เลยต้องไปจัดการอะไรๆให้เรียบร้อย
เป็นเรื่องที่ไม่ได้ยุ่งยาก ไม่ใช่เรื่องสลับซับซ้อนอะไร เป็นเรื่องที่ควรคลี่คลายไม่กี่อย่าง ไปสถานที่เดียวให้สำเร็จไปเลย
ไปชำระค่าเน็ต ไปชำระค่าโทรศัพท์ ไปฝากเงินไว้เพื่อการท่องเที่ยว ไปซื้อของใช้ประจำเดือน อ่านแล้วทะ:-)ๆแฮะ บริษัทเน็ตกับธนาคารที่อยู่ใกล้กัน คิดๆๆอ้อ...มีอยู่ที่นึง

ธนาคารกรุงไทยสาขาประตูเมือง เดินอีกนิดนึงจะเป็นห้างสรรพสินค้าขนาดย่อม คือไม่ใหญ่มากเท่าเซ็นทรัลและไม่เล็ก
อย่างเซเว่นมีบริษัทเน็ตอยู่ที่นั่น มีที่ช้อปของใช้ อืม...เลือกธนาคารนี้แหละ บอกลาเพื่อนที่กำลังคุยผ่านเน็ต ก่อนเน็ตจะถูกตัด ฮ่าๆ

ท่ามกลางความวุ่นวายของการจราจร อีกฟากของถนนบางช่วงขุดบ่อเลี้ยงปลา เอ้ย...ไม่สิ ขุดเจาะ ปะผุซ่อมถนนมองหาที่จอดรถ

โอ..สวรรค์เข้าข้างคนดีที่น่ารัก จอดรถต่อท้าย ฟอร์จูนเนอร์
เดินทำหน้าตาดีเข้าธนาคาร(เอ..หน้าตาดีอยู่แล้วนี่เรา ไม่ต้องทำไรแล้ว ฮ่าๆ) จัดการกับภารกิจหลัก ฝากเงินเพื่อการท่องเที่ยวในปีหน้า ชำระค่าโทรศัพท์ ขณะยืนรอเจ้าหน้าที่ของธนาคารดำเนินการให้
ฉันก็สังเกตนั่นนี่โน่นไปเรื่อย พนักงานที่ดำเนินการให้ดูตั้งอกตั้งใจทำหน้าที่ของเธอ มองดูอีกคนที่อยู่ข้างๆ กระเป๋าหนังสีน้ำตาลกำลังขนเงินเป็นฟ่อนๆใส่กระเป๋า แม่เจ้า!....ทำไมเค้าจ่ายเงินถอนเงินมากมายเป็นฟ่อนๆต่อหน้าประชาชีอย่างนี้เลยหรือไง ไม่มีการปิดบังซ่อนเร้น ไม่มีการใส่ซองสีน้ำตาล ทำเหมือนถอนเงินแค่ไม่กี่พันไม่กี่หมื่น
ไม่กลัวโจรปล้นหรือไง หรือทางธนาคารคิดว่าเมื่อเงินถึงมือลูกค้า ธนาคารก็ไม่เกี่ยวแม้ลูกค้าจะถูกปล้น ฉันไม่กล้ามองมากกลัวมีพิรุธ เกิดคนนั้นโดนปล้นระหว่างทางเดี๋ยวดูจากกล้องวงจรปิดจะเห็นว่ามีผู้หญิงหน้าตาน่ารักชำเลืองมองอย่างมีพิรุธ งานจะเข้าโดยไม่ได้เชิญ เอาใจช่วยให้เงินเดินทางโดยสวัสดิภาพ ห่วงเงินซะงั้นฉัน

ทิ้งรถไว้ใกล้ธนาคาร จัดการธุระที่ธนาคารเสร็จเดินสบายใจเข้าห้างสรรพสินค้าที่ว่า ไปชำระค่าเน็ตที่ชั้นสาม เสร็จก็ไป
ช้อปหนังสือที่ร้านหนังสือ ได้มาหลายเล่ม ช้อปของใช้ประจำเดือน ช้อบขนมไปฝากคนที่บ้าน เดินออกจากห้างหิ้วถุงเต็มไม้เต็มมือ เฮ้อ..วันนี้ดีจังได้ที่จอดรถ ทำธุระเสร็จ เที่ยงวันพอดี เดี๋ยวแวะซื้อก๋วยเตี๋ยวเป็ด เอ..หรือก๋วยเตี๋ยวเรืออร่อยๆไปฝากแม่ดีกว่า เดินไปถึงรถที่จอดไว้เยื้องธนาคาร

แว้ก...จ๊ากกกกกกก อะไรกันนี่ !
โอ..แม่เจ้า พระเจ้าจอร์จ ! ใบสีขาวหน้ากระจกรถนั่น ใครเอาใบปิดโฆษณาอะไรมาให้หนอ นี่คือการคิดบวกเพื่อปลอบใจตัวเอง แต่ความจริงคือ
“ใบสั่ง” จากตำรวจจราจร ฉันโดนใบสั่ง ไหนดูซิข้อหาอะไร
“จอดรถกีดขวางการจราจร จอดในที่ห้ามจอด วันคู่”

ไม่เห็นจะกีดขวางการจราจรตรงไหน ชิดขอบฟุตบาทซะขนาดนี้
จอดในที่ห้ามจอดวันคู่ ป้ายอยู่ไหน ไม่ยักจะเห็น
ฮ่วย!ถ้าเห็นจะจอดมั้ยเล่า
แล้ว ฟอร์จูนเนอร์ที่จอดอยู่ก่อนหายไปไหนแล้ว มาให้ถามหน่อยดิ้
โดนด้วยหรือเปล่า หรือโดนเฉพาะฉัน
แล้วตำรวจไปไหนเนี่ย ตอนที่เห็นฉันจอดทำไมไม่มาเตือน อย่างนี้เจตนาให้เราทำผิดกฎจราจรเพื่อจะได้เขียนใบสั่งนี่นา ตั้งใจและยินยอม สมยอมให้ทำผิดกฎจราจรชัดๆ แล้วยังจะมาเขียนใบสั่ง

โอ้ย...ต้องไปเสียค่าปรับอีกแระ เคยบอกตำรวจตั้งหลายครั้งว่าให้ออกบัตรทองวีไอพีให้ก็ไม่ยอมออก โดนใบสั่งบ่อย เผื่อจะใช้ลดค่าปรับได้บ้าง

เฮ้อ....กลับบ้านก่อนดีกว่า เซ็งแปะวุ้ย!

วันหน้าค่อยเคลียร์ค่าปรับ
มีเพื่อนคนนึงบอกว่าให้บอกตำรวจนะว่า..เป็นเพื่อนกับเก่ง...
บอกแล้วจะยังไง คดีเก่าของเก่งเคลียร์ยัง ไม่ใช่ต้องไปเคลียร์แทนรึ เชอะ!


เอาขาข้างไหนก้าวออกจากบ้านนะ ถึงได้มีงานเข้าซะขนาดนี้

เซ็งแปะวุ้ย!
..................

หาเรื่องมาเล่าคั่นเรื่องสั้น
เลยได้เรื่องสมใจเลย
ขอบคุณคนยุให้เล่า .. คนช่างเล่า

จากคุณ	: สิงห์อมบ๊วย
เขียนเมื่อ	: 13 ต.ค. 53 14:33:51