นายคม(อยากเป็น)นักเขียน... เรื่องสั้นที่ยังไม่จบ...

นายคมอยากเป็นนักเขียน

ตั้งแต่มัธยมปลาย

เขาเขียน เขียน และเขียน

ท่าม กลางไฟดึกดื่น นายคมนั่งหลังงองุ้ม ข้างโต๊ะมีนมพร่องมันเนยใส่แก้วลายลูกหมีขี่ลูกม้าจูงหมาเดินเล่น พิมพ์มือเป็นระรัว สายตาสะท้อนแสงไฟจากจอวับวาวมีความมุ่งมั่น



เขารู้ว่าเขาเขียนได้ ใช่ เขียนได้

เขา มีความรู้เรื่องพล็อต สำนวนเขาไม่แพ้ใคร ด้วยว่าตั้งแต่เด็ก หนังสือทุกแบบยกเว้นหนังสือเรียนได้ผ่านลูกหูลูกตาตี่ๆ ของนายคมไม่ได้พักเว้น



แต่นายคมไม่รู้ว่าเขาเขียนเป็นรึไม่เป็น

เพราะนายคมไม่เคยส่งผลงานออกไปให้ใครได้เห็น นอกจากเว็บนักเขียนของบอร์ดพันตุ๊งที่เขาเป็นสมาชิก



สมาชิกบอร์ดพันตุ๊งใจดีกับนายคมมาก

ทุกวัน มีคนใจดีมาตั้งในอ่านเรื่องราวเล่าขานที่นายคมได้เขียน

นายคมวาดฝัน ตัวละครโลดแล่น ยิ่งมีคนอ่าน นายคมยิ่งสร้างสรรค์จินตนาการ

เมื่อเรื่องจบลง นายคมมีความสุขมาก

นายคมดูแลต้นฉบับอย่างดี แล้วนายคมก็รักษามันด้วยความพอใจ



กระแสการสอบ การเอนทรานซ์แอดมินชั่นเข้ามา

นายคมเก็บความฝันไว้ แล้วนายคมก็พาตัวบวมๆ เข้ามหาวิทยาลัย

เดินทางสู่ต่างแดนแสนไกล ไม่หันกลับมามองบ้านเกิดแดนดินถิ่นข้าวเหนียวที่จากมา



นายคมเรียนได้ อีกแล้ว เขาทำได้

เขาเอาความตั้งใจ เอาจินตนาการมาทุ่มเทกับงานในมหาวิทยาลัย

นายคมทุ่มลูกเล่นแพรวพราว เอาใจใส่งานตรงหน้า

ในคอมพิวเตอร์เครื่องนั้นที่เขามี ไฟล์ที่เคยเขียนอยู่ลึกลงไป ลึกลงไป

เช่นเดียวกับความฝัน

นายคมไม่ฝันยามหลับไหล เพราะความจริงนั้นเหนื่อยพอแล้ว



จนนายคมปิดเทอม นายคมกลับมาฝึกงานที่บ้านเก่า

ได้พบเพื่อนร่วมอุดมการณ์ มีความฝันแบบเดียวกัน

เจ้าความฝันของเพื่อนดันยื่นตีนยาว ตะกายหน้าฝันของนายคมจนตื่น

นายคมจึงต้องถูกความฝันที่เพิ่งตื่นแหม็บๆ ร่ำร้องโอดครวญ

เขาทนไม่ไหว รับไม่ได้ เพราะยามหลับเขาไม่ได้พักแล้ว

เขามีความฝันอีกแล้ว



งานชิ้นเก่า ถูกเอามาปัดฝุ่นใหม่ ส่งไปสำนักพิมพ์ ก

สำนักพิมพ์ ก บอกว่า เดือนหน้าโทรมาใหม่

เราจะได้บอกว่า นายคมจะกลายเป็นนักเขียนรึไม่

แล้วนายคมก็กลับแดนแสนไกล ไปกินข้าวแผ่นแทนข้าวเหนียวต่อ



หนึ่งเดือนผันผ่าน สำนักพิมพ์ ก งานยุ่งเหลือใจ

นายคมต้องโทรมาใหม่เดือนหน้า

สองเดือนผ่านไป สำนักพิมพ์ ก ยังมีงานมากมาย

เลขาบอกนายคม อีกเดือนค่อยโทรหา

สามเดือนผ่านพ้น สำนักพิมพ์ ก ยอมคุยกับนายคม

บก. บอกนายคมว่า ไม่เคยอ่าน ไม่รู้จัก งานของนายคมไม่เคยผ่านตา

ถ้าผ่านมาแล้ว ก็จำไม่ได้ จำไม่ได้ ทั้งงาน ทั้งชื่อ จำไม่ได้เลย

แต่มีน้ำใจ บอกนายคมว่า จะหาให้



นายคมรอ



หนึ่งสัปดาห์ผันผ่าน นายคมโทรกลับไป

เลขาบอกว่า บก สำนักพิมพ์ ก ไปต่างประเทศ ยังไม่กลับ

โทรมาสัปดาห์หน้า



หนึ่งสัปดาห์หมุนเวียนไป นายคมโทรกลับมา

เลขาบอกว่า บก. คนอื่นกลับมาแล้ว แต่คนนี้ยังไม่กลับ



เลขาบอกว่า นายคมควรเอางานชิ้นนี้ไปเสนอสำนักพิมพ์อื่นไปพลางๆ

รอๆ ไปก่อน พอได้แล้วค่อยกลับมาถอนเรื่องที่สำนักพิมพ์ ก

นายคมไม่แน่ใจ

เลขาบอกว่า ไม่เป็นไร สำนักพิมพ์ ก ใหญ่มาก เดินเรื่องราวช้า



ส่งไปที่อื่น เขาดูงานเร็วกว่า รับงานปุ๊บ มาถอนงานที่สำนักพิมพ์ ก

ยังไงก็ไม่มีใครจับได้ ถึงจับได้เขาก็ไม่สนใจ



แต่นายคมยังสงสัย...

ใครช่วยตอบนายคมได้บ้างหนอ...

จากคุณ	: นายคม
เขียนเมื่อ	: 17 ต.ค. 53 09:03:25 A:192.17.145.161 X: TicketID:201580