เจอหน้ากันทำได้แค่ถาม..สบายดีไหม.. ไม่กล้าพูดคุยอะไรมากไปเกินกว่านี้ เธอยิ้มให้..จะยิ้มตอบไปยังกล้าๆกลัวๆอยู่ดี หลบสายตาเธอทุกทีเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่พบกัน
แล้วแบบนี้ความรักมันจะก้าวหน้าไหม อ้ำอึ้งอยู่ได้ทำยังไงจะกล้าบอกรักเธอนั้น นานๆทีคนดีๆจะผ่านมาให้หัวใจรู้สึกผูกพัน ความอายทีไม่เคยมีอยู่ๆก็ดันเกิดอาการขึ้นมา
ได้แค่มองตามเมื่อเธอเดินผ่าน แต่อยู่ต่อหน้าแล้วส่งสายตาหวานๆฉันไม่เคยกล้า กับคนอื่นที่ไม่มีใจทำตัวอ่อนไหวได้เสมอมา แต่กับคนที่มีผลกับความรู้สึกในสายตา..ไม่เคยกล้าสักที
ไม่รู้ต้องรออีกนานไหม ที่จะกล้าสารภาพความนัย..จากหัวใจคนหนึ่งคนนี้ หากเธอพอมีใจก็รอฉันหน่อยนะคนดี คงมีสักช่วงหนึ่งวินาทีจะไปกระซิบข้างหูสักที..รักเธอ
จากคุณ |
:
คนเบื้องหลัง
|
เขียนเมื่อ |
:
18 ต.ค. 53 16:55:22
|
|
|
|