ความคิดเห็นที่ 1 กวีน้อย  พยายามตื่น  แต่ไม่ตื่น                     "หัวใจกวี..."          หัวใจกวีสีเป็นสีแดง...แต่ ตอนนี้เป็นสีเทา         หัวใจกวีไม่ชอบเหงา...แต่ตอนนี้ เหงาเป็นเพื่อนสนิท          หัวใจกวีมีไว้เข็มแข็ง...แต่ ตอนนี้ หมดแรง          หัวใจกวีทำหน้าที่เต้นเพื่อหายใจ...แต่ตอนนี้มันกำลังจะหยุด          หัวใจกวีเป็นก้อนเนื้อ...แต่มันกำลังเป็นอากาศ ไม่มีใครมองเห็น          หัวใจกวีมีความรู้สึก...แต่ตอนนี้ "ไม่มีหัวใจ"   เมื่อกวีฝันไม่รู้จักตื่น เพราะไม่มีใครปลุก  กวียังคงอ่อนหัดเกินไปที่จะช่วยเหลือตนเองได้  กวีผู้หลับไหล หัวใจถูกความฝันกลืนกิน ใครจะช่วยเธอ จากคุณ : คนเป็นตาแพง (คนเป็นตาแพง) เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:16:48

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีครับคุณคนเป็นตาแพง ‘หัวใจของกวีเป็นสีแดง ตอนนี้ถูกแต่งด้วยความเหงา สี่ห้องหมองหม่นเจือปนเทา เข้มแข็งดังเก่ากลับโรยรา หัวใจของกวีมันหยุดเต้น หายใจยากเย็นลำเค็ญกล้า ล่องหนหายไปจากนัยน์ตา ตอนนี้เหมือนว่าไม่มีใจ’ ๏ มีฝันสร้างฝันให้สมฝัน เพื่อตื่นยืนยันความยิ่งใหญ่ มีฝันดับฝันเหมือนดับไฟ ตื่นขึ้นทำไมให้ป่วยการ ๏ กรุงโรมใช่สร้างในวันเดียว กรุงสยามขับเคี่ยวกี่ทหาร กว่าจะโตกินข้าวไปกี่จาน กวีชาญมากช้ำกว่าช่ำชอง ๏ ถูกผิดคิดเห็นเอาเป็นครู ผิดถูกลองดูทุกรูร่อง กลัวกลัวกล้ากล้ามักนอนกอง ใครถีบใครถองต้องโถมไป ๏ หัวใจของกวีเป็นสีแดง ถูกต้มยำทำแกงต้องแดงได้ ทึมเทาเหงาตายสลายใด จะห่วงไปไย-ขอยืนยัน! ๚ะ๛ .................................................. :) ออกแนวดุดันไปหน่อย ยังไงก็ตื่นขึ้นมาดูด้วยนะครับ จากคุณ : ราม ลิขิต เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 53 04:41:44 A:125.27.1.0 X: TicketID:150092

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณมากนะ  คุณราม ลิขิต อย่างนอย  ก็ทำให้คิดอะไรได้อีกเยอะ เลยจ้ะ จากคุณ : คนเป็นตาแพง เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 53 12:51:52