ความคิดเห็นที่ 1 ... ... ต่างคนต่างสบตา ... ท้าลมหนาว นึกเรื่องราว ... เหตุผล ... แต่หนหลัง ดุจระลอกหมอกขาว ... หนาวประดัง ห้วงภวังค์ ... เชื่อมพ้อง ... คนสองคน ... ... ต่างมองหน้าในนาที ... ที่เงียบเชียบ ถึงเย็นเยียบแต่ใจสุขในผล สูญสิ้นความเป็นตัวของตัวตน ต่างต้องมนต์ ... กับรอยยิ้ม ... พิมพ์ใจนั้น ... ... นัยน์สลัวมัวพร่า ... มองฝ่าหมอก ช่างย้อนยอกอกใจจนไหวหวั่น แน่หรือเธอ ... คนดีที่ผูกพัน กับตัวฉัน ... อยู่ตรงนี้ ... มีสองเรา ... ... ทุกอณูความรู้สึก ... แสนประหลาด ตัดไม่ขาดจากกันแต่วันเก่า มาสอดคล้องละอองไอในหมอกเช้า กับเรื่องเล่า ... ตลอดปี ... ที่ไม่พบ ... การเดินเท้าทางไกล ... ถึงใจท้อ จงก้าวต่อ ... จักสมหวัง ... ดังประสบ หมอกแผ่ผืน ... คลื่นกระจาย ... หลายคำรบ ผ่านผองภพ ... ครอบครอง  ... ทั้งสองใจ ... .. . . # ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ต ค่ะ # แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 09:52:21 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 08:14:35

ความคิดเห็นที่ 2 ... ...รู้ความหมายหมอกงาม ... เมื่อยามเช้า ใจเร่งเร้าคืนวัน...เฝ้าฝันใฝ่ ม่านหมอกขาวคราวอรุณอุ่นอำไพ ยังพร่ำเพรียกเรียกใจให้ยลยิน ... ... หมอกล่องลอยคล้อยเคลื่อน ... เยือนหนาวนี้ อบอุ่นที่มีใครให้ถวิล แม้นลมแรงแกล้งกรรโชกโบกชีวิน กลับลืมสิ้น ... ลมหนาว ... กราวผิวเนื้อ ... ... คลื่นสายหมอก ... ระลอกแล้วระลอกเล่า รายรอบเราล้นหลามช่างงามเหลือ ระลอกคลื่นกลืนฟ้าพาฝันเจือ แสงอะเคื้อ ... เรื้องหล้า ... มาเบาบาง ... งามทั้งภาพระนาบฝัน ... ที่บรรจบ จุดนัดพบ ... คือใจไม่ลาร้าง ด้วยรักแท้มิแพ้พ่าย ... ระยะทาง และเราต่าง ... ยืนยัน ... มั่นศรัทธา ... ...สายหมอกเล่าเรื่องราว ... แต่คราวไหน เราเข้าใจ ... ตรงกัน ... ปันห่วงหา แสนลึกล้ำ ... ด่ำซึ้ง ... ถึงวิญญา ได้เวลา ... สืบสาน ... แล้วกาลรัก ... ............................................................................... ................................................................................ พรสมพรหมเสกฟ้า.................ฝากดิน ดุจวิมานเมฆินทร์....................ร่วมสร้าง หมอกกราวผ่านจงจิน-.............ตนาเนิ่น นานเฮย ตรึงจิตบ่เลือนร้าง...................ตราบพ้นกาลสวรรค์ ............................................................................... ................................................................................ . . # ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ต ค่ะ # แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 10:42:02 แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 10:12:05 แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 53 10:01:30 แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 53 08:23:08 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 08:17:45

ความคิดเห็นที่ 3 ในสายหมอกมืดมัวสลัวหม่น เราสองคนเดินร่วมทางไปข้างหน้า มิหวั่นเกรงเภทภัยตามมรรคา แม้นเหนื่อยล้าอ่อนแรงก็แข็งใจ กำลังใจให้กันวันทุกข์ยาก ความลำบากมีมากขนาดไหน ขอเพียงเธอเคียงข้างไม่ห่างไกล ดำทมึนเมฆหมอกไอพี่ไม่กลัว แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 53 14:19:10 จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 14:18:32

ความคิดเห็นที่ 4 พิสูจน์รักในสายหมอกบอกความนัย อสงไขยสืบสานเล่าขานทั่ว ภูสวรรค์รัญจวนสั่นระรัว ปลื้มพันพัวหนาวเหน็บเก็บอุ่นไอ เสียงกระซิบเอ่ยเอื้อนเหมือนแมงหวี่ นวลฉวีเปรมปรีดิ์ดูสดใส กระซิบตอบบอกใบ้ไว้วางใจ หวังพี่ชายรู้กฏงดล่วงเกิน............. จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 15:31:32

ความคิดเห็นที่ 5 จ๊ะเอ๋ ..  จอมข่วน       ..    .. หมอกไหวคลอ ล้อลม ห่มไอหนาว ม่านหม่นขาว เทาบาง กางแผงผืน ลมเย็นไล้ ไอหมอก ละลอกกลืน เหมันต์ชื่น คืนหวน ชวนชิดเชย คล้ายสัญญา ฟ้าเปลี่ยน วนเวียนกลับ เคล้าคลอรับ ซับลมเรียง เคียงเขนย หมอกขาวหม่น พ่นพรม ลมรำเพย คล้องสลัก รักเอย ..  มิเคยเลือน ยังคงมั่น วันวาน แม้นผ่านล่วง ยังห่วงหวง ห่วงใย ใฝ่เสมือน ลมเคียงหมอก หยอกเย้า กระเซ้าเตือน ร่ายสอดแซม แย้มเยือน  ..เปื้อนรักคลุม มากับลมหนาว ..   หมอกไอ ..  เจ้าค่ะ .. เย็นเยือกมั๊ยคะ ? ท่าน จขกท. ใครน๊อ ? ..    นอนเดี่ยว ..    เดียวดาย ..       อิอิ ..     แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 53 16:46:34 จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 16:38:58

ความคิดเห็นที่ 6 หมอกลมผสมโชย พัดพลิ้วโบกโบย ................... เยือกเย็นหมอกไอ ต้นไม้สะท้าน ....................... กิ่งก้านเอนไหว ร่วงโรยดอกใบ ..................... ปรับเปลี่ยนฤดูกาล ชุ่มชื้นเวียนพ้น เกี่ยวก้อยสายฝน .................. ลาลับเลือนผ่าน ไอเย็นหุ้มห่ม ....................... หมอกลมขับขาน ลอยพริ้มละลาน ................... เส้นทางหมอกไอ วงจรธรรมชาติ บริสุทธิ์สะอาด ..................... เสริมส่งพงไพร อุณหภูมิชุ่มชื้น ..................... สดชื่นแจ่มใส เปลี่ยนรับหมอกไอ ............... ลมหนาวเคล้าคลอ มาร่วมรับลมหนาว    และหมอกไอด้วยคนค่ะ   แขถนัดแต่กาพย์  พี่พลอยคงไม่ว่านะคะ   พี่พลอยคะ   มีคนแซวเจ็บค่ะพี่พลอย  พี่พลอยเห็นแว๊บๆรึยัง ? แล้วมาว่าเราสองพลอย   เป็นจอมข่วน  กับจอมหยิก     แหม .... จากคุณ : พลอยแข เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 19:59:19

ความคิดเห็นที่ 7 มาชมหมอก โปรแกรมต่อไป ที่ "เราต่างร่วมทางกลางสายหมอก" จากคุณ : D_AkIrA เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 20:14:41

ความคิดเห็นที่ 8 อะแฮ่ม  ! ! ! ! .......   ก็แล้วที่แซวเค้าว่า   เป็นจอมดุ มั่ง ..   จอมขี้งอน มั่งล่ะ .. ไม่เห็นไปว่าอะไรเลยนี่เจ้าคะ .. ทีงี้ล่ะก็ ..     แหม ..    แหม ..     แหม ................  คุณหนูสองพลอย ...........   ล้อเล่นจิ๊ดเดียวเองก็ไม่ได้ .. จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 20:42:51

ความคิดเห็นที่ 9 ๏ กลางสายหมอกมืดมนยังค้นหา ตามมรรคายิ่งใหญ่ที่ใฝ่ฝัน ปีนที่สูงมุ่งที่สุดเร่งรุดรั้น หยาดเหงื่อกลั่นกลืนหมอกหอมดอกเพียร โน่นสินะ ยอดภูอยู่ไม่ห่าง เป็นเกาะกลางหมอกขาวราวเกษียร เอื้อมมือคว้าคล้ายถึงคล้ายจวนเจียน ถึงวนเวียน ใจรู้ ... อยู่ตรงนั้น ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 21:22:29

ความคิดเห็นที่ 10 " แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 53 22:17:46 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 22:15:19

ความคิดเห็นที่ 11 " จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 22:17:29

ความคิดเห็นที่ 12 เข้ามากระทู้นี้ได้รู้ความหมายของศัพท์มากขึ้น ขอบคุณทุกๆ คนมากค่ะ ขอชื่นชมกวีทุกๆ ท่านค่ะ จากคุณ : Ploythana Fanclub (comicclubs) เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 00:43:52

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีค่ะค่ะเพื่อน ๆ คุณ ลำน้ำC ... ขอบคุณสำหรับบทกลอนที่ให้กำลังใจ ในวันที่หมอกหม่นมัวนะคะ .......... คุณลุงชิกง ... ขอบคุณนะคะที่มาแจมกลอนที่ให้กำลังใจกันในวันหมอกลงหนานะคะ .......... คุณ คุณหนุ่ย ... แหม ใครจะไปว่าเพื่อนจอม "ยียวน" คนนี้ได้ล่ะจ๊ะ มีมาแซวใครก็ไม่รู้ (ล่ะ) ว่านอนเดี่ยว เดียวดาย ใครเหรอจ๊ะนอนเดียวดาย 55 .. ไม่ยอมรับซะอย่างอ่ะ 55 .. บทกลอนเยือกเย็นมากเลยนะเพื่อน ขอบใจมากนะจ๊ะ .......... น้องพลอยแข ... เห็นแล้วจ๊ะน้องพลอยแข คำแซวใครก็ไม่รู้ล่ะ เราไม่ยอมรับใช่ป่ะ 55 .. มีกาพย์ก็มาแจมกันได้นะจ๊ะ กระทู้นี้ ได้ตามใจคิดเลยล่ะน้อง ฟรีสไตล์ล่ะค่ะ ขอบใจมากนะจ๊ะเด็กน้อย .......... D_AkIrA ... ไปกันเลยนะ ไปไหนไปกันเลยจ๊ะ 55 .......... พี่ศาลายา ... ขอบพระคุณคุณพี่ใจดีมาก ๆ เลยนะคะ สำหรับน้ำใจอันงดงาม และให้กำลังใจพลอยเสมอค่ะ พลอยจะเขียนไปอย่างมีความสุขนะคะพี่ และถ้ามีใครชื่นชมพลอย คำชื่นชมนั้นก็จะมีถึงพี่ด้วยเช่นกันค่ะพี่ .......... คุณ นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) ... ขอบคุณมากเลยนะคะ สำหรับภาพงาม ๆ (จากแถว ๆ นี้ 555 ) และบทกลอนอันแสนไพเราะนะคะ เป็นอีกหนึ่งกำลังใจที่มีค่ายิ่งค่ะ .......... คุณ comicclubs ... ขอบคุณค่ะ เป็นคนแรกเลยนะคะที่บอกว่าเป็นแฟนคลับพลอยค่ะ เพียงถ้อยคำและน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็เปี่ยมกำลังใจมากมายนะคะ .......... ดีใจมากนะคะ จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 10:57:50

ความคิดเห็นที่ 14 แสงอรุณ เรืองอร่าม งามส่องสม ผ่องภิรมย์ พิลาส วาดสีสัน ลมกรุ่นกราย ไกวบอก หมอกเหมันต์ พรูแผ่วผัน พัดผ่าน พงพันธุ์ไพร ให้รับรู้ รับเห็น มิเร้นหลบ เวียนบรรจบ อีกคำรบ ครบรอบใหม่ ฤดูกาล เกื้อการุญ ค้ำจุนใจ ผ่องอำไพ พริ้มอำพัน วันใหม่เยือน มาร่วมแจมกับ ploythana   ขอรับ ด้วยความเขิน  เลยได้แค่สองบทเอง ไม่ว่ากันนะ แก้ไขเมื่อ 21 ต.ค. 53 23:11:22 จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 21 ต.ค. 53 23:08:29

ความคิดเห็นที่ 15 อยากสัมผัสแสงใสส่องสายหมอก จากคุณ : แสงแรก ประดับดิน เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 53 17:00:08

ความคิดเห็นที่ 16 ม่านหมอก ระลอกขาว พราวพรมพร่าง เหมือนควันบาง จางเจือ ระเรื่อหาย สายลมพลิ้ว เย็นวาบ จับผิวกาย เมื่อยามสาย หมอกกลับ เลือนลับลา สุรีย์พราย ฉายแสง แจ้งประจักษ์ เหมือนหมอกพัก ลมผ่าน ไม่หันหา กรุ่นไอแสง แห่งดวง สุริยา ช่วยนำพา อุ่นไอ คลายหนาวพลัน.... ถ้ามีหมอก แสดงว่า หนาวมาก แล้วเน๊าะ หวัดดีจ้ะน้องพลอย... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 53 21:10:45

ความคิดเห็นที่ 17 ค่ำๆๆ สวัสดิ์ ...... ของวันศุกร์สนุกสนาน แว๊ะมาทักทายกัน .... ในวันสบายๆๆๆ เอา กวีบทเก่า มาร่วมแจมครับ       ...................................... ๐ แม้เวลาผันเวียนเปลี่ยนฤดู ใจรับรู้สัมพันธ์ มั่นเสมอ การแบ่งปันมิตรภาพที่พบเจอ ฉันและเธอบนเส้นทางระหว่างเรา ๐ ผ่านร้อนผ่านฝนจนถึงหนาว กี่ครั้งคราวทุกข์ทนบนความเหงา ยังมีเธอปลอบโยนช่วยบรรเทา ดังกวีบทเก่าที่คุ้นเคย   ........................... จากคุณ : moonpeace เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 53 22:59:55

ความคิดเห็นที่ 18 จ๊ะเอ๋ ..  จอมสะกิดสะเกา    เย็นฉ่ำหมอก ละลอกไหว ปลายเชิงเขา ม่านบางเบา เคล้าคลุก ขมุกหม่น ฟ้าสลัว มัวหมอก พอกห่มปน เย็นไอฝน หล่นลา ฝากฟ้าดิน เด่นศรัทธา สมาธิ ผลิบานแจ้ง นิมิตแสง แห่งธรรม ฉ่ำกสิณ ลด .. ละ .. วาง .. ว่างเปล่า .. เงา .. ยล .. ยิน .. รูป .. รส .. กลิ่น .. ผินห่าง    วางปลดปลง ..................... ไปวัดมาน่ะเจ้าค่ะ ..   เลยติดเชื้อธรรม 2009 มาด้วยจ้ะ .. นำบุญมาฝากทุกๆท่านด้วยค่ะ ..   (ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ .... เป็น วัดพุทธแห่งหนึ่งในประเทศอินโดนีเซียค่ะ...) แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 53 12:12:31 แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 53 10:32:13 แก้ไขเมื่อ 23 ต.ค. 53 10:31:23 จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 10:27:32

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ คุณ เปลวอัคคี ... ยินดีนะคะที่มาร่วมวางบทกลอนในกระทู้ค่ะ อย่าเขินไปเลยนะคะ เขียนได้ไพเราะดีนะคะ ขอบคุณมากค่ะ ........... คุณแสงแรก ประดับดิน ... ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายค่ะ ........... คุณ สุนันยา ... ขอบคุณพี่สุค่ะ ที่แวะมาวางกลอนนะคะ หมอกหนาว ที่ลงหนา ๆ สวยดีนะคะพี่ แต่บทกลอนของพี่สุ ทำให้ความหนาวเลือนหายไปจาก ความรู้สึกเลยค่ะ กลายเป็นความอบอุ่นแทนนะคะ ............ คุณ  moonpeace ... บทกลอนไพเราะมากค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่นำกลอนมาวางค่ะ ไม่เกี่ยงนะคะ ว่ากลอนเก่า หรือใหม่น่ะค่ะ .............. คุณหนุ่ยจ๋า ... อิ่มบุญสิจ๊ะเพื่อน ภาพสวยมากค่ะ  ดูสงบ เยือกเย็นดีจังค่ะ ส่วนเชื้อธรรมน่ะ เป็น 2010 แล้วนาเพื่อน อัพเกรดขึ้นอีกปีสิคะ 55 ... ถ้อยคำที่นำมาเรียงร้อย ก็งดงามไม่แพ้ภาพเลยจ๊ะ .............. เพิ่งกลับมานะคะ ... ปีนี้ น้ำเยอะจังเลยนะคะ เยอะจนน่ากลัวเลยล่ะค่ะ แต่หวังว่าน้ำใจคนไทย จะยังคงท่วมท้นเหนือน้ำหลากแน่นอนนะคะ เอาใจช่วย และช่วยเท่ากำลังความสามารถที่มีอยู่กันนะเพื่อน ๆ... จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : วันปิยมหาราช 53 19:25:41

ความคิดเห็นที่ 20 " จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 53 10:40:06

ความคิดเห็นที่ 21 จากกระทู้ " 처음부터 지금까지 ( From the beginning until now ) เพลงแปล " ของคุณ  the darkknight ... จากวันนั้น ... ถึงวันนี้ ........................... หิมะโพลนพร่างทั้ง...........ธรณิน ขาวปลั่งเทียมเมฆินทร์......ห่มฟ้า เหมันต์เมื่อชีวิน...............ไหวหวั่น ยังอุ่นบ่คลายถ้า..............ทบด้วยใจเสมอ ........................................................................... ........................................................................... “เพียงกายหวั่นสั่นสะท้านเพราะกาลหนาว...” ฝากเรื่องราว ... ร้อยเรียงคำ ... นำสาส์นส่ง ความรู้สึกลึกล้ำยังดำรง อย่างมั่นคง ... ตลอดปี ... ที่ผ่านเลย ... ... จวบหิมะหวนมา ... อีกคราครั้ง โปรยปรายดั่งพจน์พร่ำรำพันเผย แทนน้ำเสียงเรียงศัพท์ขับขานเปรย นั่นคือความ ... คุ้นเคย ... ใช่เฉยชา ... ... เมื่อหิมะสีหมอก ... พอกทับถม เทียมเมฆห่มพรมขาวพราวผืนหล้า ภาพทรงจำล้ำล่วงห้วงมายา ยิ่งติดตา ... ตรึงใจ ... ใช่เลือนราง ... ... จากวันนั้น ... ถึงวันนี้ ... ที่หนาวย้อน ความอาวรณ์แต่คราแรกมิแตกต่าง จงอย่าเหงาเปล่าเปลี่ยวทุกเที่ยวทาง หากหัวใจ ... ไม่ลาร้างเหินห่างกัน  ... ........................................................................... ........................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 53 16:56:10

ความคิดเห็นที่ 22 จากกระทู้ "*** น้ำคำน้ำใจ มอบให้กัน ***  " ของคุณ สุนันยา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9838187/W9838187.html ... เป็นกำลังใจให้กันในยามบ้านเมืองมีภัยนะคะ ... ::::: ( เธอผู้ให้ ) ::::: .................................. แสงดลมนต์เสน่ห์น้อม......นำใจ กำเนิดบริสุทธิ์ใส.............สว่างล้ำ มิตรภาพคู่ควรใคร............คืนมอบ สุขยิ่งเย็นธาตุน้ำ..............นิ่งโน้มจิตสวรรค์ ....................................................................... ....................................................................... ... น้ำครามใสใต้อาณาวันฟ้าเปิด จิตประเสริฐแปรประหวั่นวันขื่นขม ให้รู้แจ้งแสงสว่างทิศทางลม และชื่นชมธรรมชาติสะอาดตา ... กับถ้อยคำ ... น้ำเสียง ... สำเนียงนั้น ที่ปลอบขวัญหวั่นวิตกยกจิตล้า จนสูงส่งทะนงได้ในอีกครา พร้อมอาสาเสาะแสวงแจงสิ่งดี ... ... ตอบแทนใครคนหนึ่ง ... ซึ่ง “ผู้ให้” ให้ด้วยใจมิหวังผล ... ต่อคนที่- เป็น “ผู้รับ” รับช่วงแหนห่วง .. พลี- มิตรไมตรีมิตรภาพตราบเนิ่นนาน ... ... แว่วเสียงครืน ... คลื่นแปรกระแสพริ้ว ลมโชยฉิวเย็นสบาย ... สายน้ำขาน- ขับลำนำให้ฉ่ำซึ้งถึงดวงมาน "ผู้อ่อนหวาน" ... ผ่านเวลา ... ทุกนาที ... ....................................................................... ....................................................................... . . . จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 24 ต.ค. 53 17:43:20

ความคิดเห็นที่ 23 ... จากวันนั้น ... ถึงวันนี้ ........................... ... ( ๑ ) ... หิมะโพลนพร่างทั้ง...........ธรณิน ขาวปลั่งเทียมเมฆินทร์......ห่มฟ้า เหมันต์เมื่อชีวิน...............ไหวหวั่น ยังอุ่นบ่คลายถ้า..............ทบด้วยใจเสมอ ........................................................................... ........................................................................... “เพียงกายหวั่นสั่นสะท้านเพราะกาลหนาว...” ฝากเรื่องราว ... ร้อยเรียงคำ ... นำสาส์นส่ง ความรู้สึกลึกล้ำยังดำรง อย่างมั่นคง ... ตลอดปี ... ที่ผ่านเลย ... ... จวบหิมะหวนมา ... อีกคราครั้ง โปรยปรายดั่งพจน์พร่ำรำพันเผย แทนน้ำเสียงเรียงศัพท์ขับขานเปรย นั่นคือความ ... คุ้นเคย ... ใช่เฉยชา ... ... เมื่อหิมะสีหมอก ... พอกทับถม เทียมเมฆห่มพรมขาวพราวผืนหล้า ภาพทรงจำล้ำล่วงห้วงมายา ยิ่งติดตา ... ตรึงใจ ... ใช่เลือนราง ... ... จากวันนั้น ... ถึงวันนี้ ... ที่หนาวย้อน ความอาวรณ์แต่คราแรกมิแตกต่าง จงอย่าเหงาเปล่าเปลี่ยวทุกเที่ยวทาง หากหัวใจ ... ไม่ลาร้างเหินห่างกัน  ... ... ( ๒ ) ... ถึงวันนี้ ... ยังมีกันและกันอยู่ ร่วมเรียนรู้ ... ฤดูใจที่ไหวหวั่น แม้นเหน็บหนาวเพียงใดในชีวัน หมั่นเติมใจให้กัน...นั้นอย่างเคย ... ... หิมะโปรยปรายกระหน่ำราวพร่ำพจน์ ที่จารจดความนัยไว้เฉลย ว่าคืนวันผันไป ... ใช่ละเลย แค่วางเฉย...รับรู้ ... ฤดูกาล ... ความเย็นชา ... พายะเยือก ... สู่เทือกเขา หรือเร่งเร้าอุณหภูมิ ... เสริมภูมิต้าน ยิ่งคนึง...ตรึงตน ... ยิ่งทนทาน จนล่วงผ่านกาลหนาว ... ราวชาชิน ... ... หิมะเสกแดนสรวง ... ด้วยดวงใจ ที่อ่อนนอกแข็งใน ... ใช่กรวดหิน และนิยามความรัก ... จักยลยิน มิจบสิ้น ... ตราบใจไม่ผันแปร ... ..................................................................... ..................................................................... ครองคู่กลางห้วงแห่ง..........เหมันต์ ลมล่องต้องกายพลัน..........โอบเอื้อ ถึงหนาวใช่หนาวอัน............ควรคลาด-คลาเฮย ไออุ่นแห่งนวลเนื้อ.............ยิ่งให้ยังเคียง ..................................................................... ..................................................................... # ขอขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ # แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 53 10:44:18 แก้ไขเมื่อ 26 ต.ค. 53 10:25:50 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 53 10:15:39

ความคิดเห็นที่ 24 รู้ใจนะ ว่าชอบเพลงนี้     ใช่ไหม ? พี่เบิร์ด หมอกหรือควัน จากคุณ : D_AkIrA เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 53 21:08:56

ความคิดเห็นที่ 25 ๐๐๕๑ ๏ หิมะโปรยเปลือยภาพเย็นซาบซ่าน ผิวลมผ่านเย็นแผ่วอีกแล้วหนอ โรยเกล็ดขาวหลากขุยเพื่อลุยทอ- ถักสานห่อหุ้มโลกให้โยกโยน ๚ะ ๐๐๕๕ ๒๗๑๐๕๓ ************************* ๐๐๕๖ จอยแนม แจมหน่อยน้อง...พลอยธนา รำค่อย จากคนสา.............อร่อย,ค้ำ ยังครวญ ฝากโคลงมา........ยวนคั่ง ไหวซ่าน เย็นอกย้ำ............หว่านไซร้หิมะโพลน ๐๑๐๒ ๒๗๑๐๕๓ จะทักทายซะหน่อยดันเป็นโคลงผวนลูกผสมซะนี่  เอิ๊กๆๆ จากคุณ : น้ำท่วมอย่าสับสนครับ.. (คนสาธารณะ) เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 53 01:05:31

ความคิดเห็นที่ 26 สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ ทุกท่าน ... คุณ นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) ... ขอบพระคุณมากนะคะ ที่แวะมาทักทายอีกครั้งค่ะ .......... คุณ D_AkIrA  ... แม่นแล่ว มิวสิค ฯ เพลงนี้นะ  เนื้อหาดี เสียงร้องเยี่ยม ที่สำคัญ ท่าประกอบการเต้นที่เป็นภาษามือ พี่เบิร์ดทำได้สวยมากเลย ชอบ ชอบ ... ขอบใจจ๊ะ .......... คุณ คนสาธารณะ ... น้ำท่วมปีนี้หนักหน่อยค่ะพี่ น่ากลัวอีกด้วยค่ะ โชคดีหน่อยค่ะ ที่ยังไม่ได้รับผลกระทบมากนักค่ะพี่ ขอบคุณมากนะคะ ที่แวะมาทักทาย และวางโคลงกลอนลูกผสมไว้นะคะ .......... * ช่วงนี้อินเตอร์เน็ตมีปัญหาหน่อยนะคะ บางช่วงเวลาสัญญาณไม่มาเลยค่ะ ไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไรเหมือนกันค่ะ  ... * จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 53 09:13:20

ความคิดเห็นที่ 27 จ๊ะเอ๋ ..  จอมข่วน  หมอกบางหมอกเบา เคล้าเคียงข้าง นวลกระจ่างพร่างกระจาย พราวพรายยิ่ง ละลอกลิ่วละลอกไหว ไออุ่นอิง ลมแนบลมนิ่ง พักพิงคลาย ผืนหญ้าผืนป่า เริงร่ารับ เปลี่ยนปรับเปลี่ยนหมุน กรุ่นไอส่าย เคยโดดเคยเดี่ยว เคยเดียวดาย ย่ำเช้าย่ำสาย ไร้เพื่อนเคียง ลมเย็นลมหนาว เคล้าคลอผ่าน แผ่วพริ้วแผ่วหวาน ขานขับเสียง ไอหนาวไอหมอก ละลอกเรียง ซุกคลอซุกเคียง เพียงสองเรา ................ มากับลมเย็น ..   หมอกหนาวอีกครา ด้วยกลอนเจ็ดจ้ะ .. คอมฯเป็นไรเหรอ ? .. คอมฯรวนแบบนี้ แม่หญิงพลอยมิหงุดหงิดแย่เหรอเจ้าคะ ? พาเค้าไปพบหมอได้แล้วจ้ะ ..   ปล่อยไว้ไม่ดีนา .. จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 53 23:04:26

ความคิดเห็นที่ 28 สวัสดีจ้า เพื่อนหนุ่ย ... คอม ฯ น่ะ มิได้เป็นไรเลยจ๊ะ แต่ "สัญญาณ" น่ะจ๊ะ ที่เป็นนะจ๊ะ "เจ้าเก่า" เลยจ๊ะ 555 ... มิได้หายไปไหนนะ ยังอยู่นี่แหละ เข้ามาดูคอมเมนท์เพื่อน ๆ ถ้ามีโอกาส แบบไม่ติดขัดอะไรอ่ะนะ ... ลมหนาวมาแล้วนา ตอนนี้น่ะ น่าอิจฉาเพื่อนจังเล๊ย 555 ... .......... จากกระทู้ " ๏ แสงตะวันใสวาดยามสาดเวิ้ง ๏" ของคุณ คนสาธารณะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9858012/W9858012.html แสงทองฉาบทุ่งเรื้อง...........รวงไสว เรือนอุ่นด้วยสายใย.............รักล้อม ยามยากร่วมดวงใจ..............ฟันฝ่า วารแห่งสุขทุกข์พร้อม..........ผ่านห้วงมรสุม . . . # แก้ไขบทโคลงค่ะ # . . . แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 53 08:28:42 จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 08:24:20

ความคิดเห็นที่ 29 กระทู้ใหม่นะคะ "ทาง ... ใบไม้" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9867883/W9867883.html จากคุณ : ploythana เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 53 22:40:39