ความคิดเห็นที่ 1 21.25 น. ๏  ลมเย็นอ่อน ย้อนเอนเช่นยอดหญ้า พายุมา อย่ามุทะลุร่อน ใช่รากหญ้า ล้า้ยากหากดินกร่อน นาดอนแห้ง แดงฮ้อนน้ำผ่อนคลาย ๏ หากสิ้นลม สมลิ้นปลิ้นจุกปาก น้ำไม่หลาก มากไร่นาใครขาย ปุ๋ยแพงอยู่ ผู้แหยงซิแหนงหน่าย น้ำมากหลาย หมายหลากปุ๋ยซากตระกอน ๏ เป็นชาวนา ชานาวทนหนาวร้อน รู้พรฟ้า พาฟ้อนวอนออดอ้อน ฝนฟ้าผ่าน คว้านผ่าไถนาดอน เพาะกล้าอ่อน ก่อนอ้าปากตะโกน ๏ ข้าไร้หอก หลอกให้สู้ตายแหล ช่างเค้าแน่ แค่เน่าเถ้าแก่ปล้น หยาดเหงื่อเชิญเงินเชื่อเหยื่อที่โยน พายุฝน ยลฟุฟะน่ะ'รัดตะบาน' ๚ะ๛ (งิงิ) 22.01 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 25 ต.ค. 53 22:06:18

ความคิดเห็นที่ 2 ที่ดวงใจในลึกแสนสุดล้น น้ำตาท้นท่วมถั่งหลั่งน้ำไหล เกินกว่ารับกับทุกข์ที่ท่วมใจ จะหาใครคลายช่วยด้วยรู้จริง เมื่อยามอยู่สู้ทนดิ้นรนสร้าง ผลิตผลเพียงพรางแค่บางสิ่ง แค่หล่อเลี้ยงเพียงกายได้พึ่งพิง ยับเยินยิ่งยามทลายแทบวายชนม์ ชะตาเอยเคยไหมให้ความหวัง ชะตากรรมทำพังอย่างเป็นผล หลักประกันความย่อยยับให้กับคน คือความจนเจ็บประจำซ้ำทุกครา จากคุณ : เสกคาถา เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 53 12:10:58

ความคิดเห็นที่ 3 ทุกข์ทุกครั้งสิ้นเนื้อประดาตัว ทุกช่องทางมืดมัวทั่วไปหมด ทุกข์ท่วมท้นไม่พ้นทันน้ำลด ทุกข์ทุรนทนอดคนกับทุย จำบากหน้าพึ่งพาหาเถ้าแก่ จำใจรับข้อแม้นายทุนปุ๋ย จำจำนองท้องข้าวแรงคนทุย จำเป่าขลุ่ยรอรับชะตากรรม ได้บรรเลงเพลงหว่านม่วนปักกล้า ได้โอกาสเฝ้านาคราพลบค่ำ ได้นอนใกล้พี่ทุยคุยประจำ ได้ย้ำคำกระดูกสันหลังไทย.... จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 53 12:47:44

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีค่ะคุณน้ำมิตร กลอน๗ เหนื่อยแล้วเหนื่อยเล่ากับเฝ้าหวัง แสวงพลังแสวงสุขมาปลุกฝัน ระดมแรงระดมบนขอดลวัน รวยทันรวยปลุกจนทุกข์แล้ง จะลี้จะลอยไปสอยโลก ชนิดโศกชนิดร้าวหมดผ่าวแข่ง คนยิ้มคนเยือนดูเดือนแซง เมฆแกล้งเมฆกักบ่ดักทัน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 26 ต.ค. 53 12:59:34

ความคิดเห็นที่ 5 มาส่งท้ายปลายฝนจนกระอัก น้ำท่วมผักท่วมนาน้ำตาไหล กว่าจะสร้างขึ้นมายากบรรลัย พริบตาเดียววูบหายใจระกำ กระไรเลยฝนฟ้ามาทับถม ทั้งที่ก้มหน้าให้ไยกระหน่ำ แหงนมองเมฆลอยฟ่องมองสีดำ ไม่มีคำใดจะพูดสุดบรรยาย ชะตากรรมซ้ำซากทุกข์ซ้ำซ้อน ราษฎรใกล้ไกลใจสลาย พอสิ้นฝนต้องทนหนาวร้าวใจกาย ทุกข์ไม่เคยผ่อนคลายจนวายปราณ ... จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 53 10:09:57

ความคิดเห็นที่ 6 น้ำจากฟ้า ไหลบ่า เป็นห่าฝน น้ำตาคน ทุกข์ทน หล่นเป็นสาย ชีวิตเหลือ สิ้นหวัง ซังกะตาย ทรัพย์ที่สร้าง สูญหาย กับสายน้ำ หลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน เพียรดิ้นรน ถีบตัวหนี ความจน ทนเช้าค่ำ หวังลืมตา อ้าปาก วิบากนำ ถูกเคราห์ซ้ำ กรรมซัด วิบัติภัย ต่อแต่นี้ มีไหม สิ่งใดเหลือ เมื่อน้ำเหนือ  กระหน่ำ ย่ำเข้าใส่ นั่งหน้าแห้ง นัยน์ตาช้ำ ระกำใจ วันผ่านไป ระทดท้อ รอชะตา ต้องกู้หนี้ ยืมสิน อีกกี่ครั้ง เพื่อประทัง ชีวิต ในภายหน้า ต้องเริ่มต้น นับหนึ่ง อีกกี่ครา อยากหลับตา ไม่รู้ตื่น ลืมคืนวัน แก้ไขเมื่อ 27 ต.ค. 53 14:00:49 จากคุณ : เรียวรุ้ง เขียนเมื่อ : 27 ต.ค. 53 12:30:29

ความคิดเห็นที่ 7 ดั่ ง สั่ ง ล า ฟ้ า โ ก ร ธ เ ก รี้ ย ว ก ร า ด ก้ อ ง พ สุ ธ า ต้ อ ง ตื่ น ต ร ะ ห น ก ทุ ก ข์ โ ศ ก ศั ล ย์ พิ รุ ณ ถั่ ง โ ถ ม ไ ห ล ร่ า ย โ ร ม รั น ดั่ ง โ ม หั น ธ์ โ ม โ ห โ ก ร ธ า ค น ฟ้ า ไ ย ต้ อ ง เ ติ ม ย้ำ ซ้ำ ล ง โ ท ษ ดั่ ง พิ โ ร ธ ส า แ ก่ ใ จ ห รื อ ไ ม่ ส น ใ ต้ ผื น ฟ้ า ฟู ม ฟ า ย ห ม อ ง ไ ห ม้ จ น ส า ล ะ ว น เ วี ย น ว่ า ย กั บ ภั ย พ า ล ทุ ก ข์ ซ้ำ ซ้ำ ซ า ก ซ า ก ย า ก ห ลุ ด พ้ น โ ท ษ ผู้ ค น โ ค่ น ป่ า ค ร่ า ถิ่ น ฐ า น น้ำ ท ะ ลั ก ท ล า ย ท่ ว ม อ่ ว ม เ รื อ น ช า น ค น จ น ผ ล า ญ พ ง ไ พ ร   ......หรือไรกัน ??? มิ ใ ช่ แ น่ แ ค่ คิ ด ก็ ผิ ด หั ว คนคิดชั่วคิดชังคิดสั่ง นั่ น - ต่ า ง ห า ก ล่ ะ ... ตะกรุมตะกราม...มูมมาม  กั น ภั ย ม หั น ต์    วั น นี้    .....จึ่ ง มี ม า มาร่วมแจมด้วยคน      ใช้มือกับหัวใจเขียน  ขอรับ   จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 53 09:53:59

ความคิดเห็นที่ 8 ส่งข่าวเรียวรุ้ง..เปลวอัคคี กิ๊ฟบ่มีเหลือแล้วขอบอก ตามอ่านทุกบททุกระลอก ห่วงน้ำกระฉอกท่วม ก. ท. ม. จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 53 14:10:23

ความคิดเห็นที่ 9 18.18 น. ๏  ฝนผ่านแล้ว แผ้วร้านเรือนชานผ่อง ภาพนกจ้อง น้องจกห้อยหกเหิร ยามขาดกิ๊ฟ ขลิบก๊่าร์ดมาดรำเพลิน สรรเสริญผู้ สูเพิ่นเอิ้นอ่านใจ ๏ ฝนฟ้าพรำ คว่ำพายุมาเจ๊ง กลอนเพื่อนเจ๋ง เพ่งเจื๋อนเฉือนพิษไข้ ภาพกิ๊ฟหนึ่ง กึ่งหนีบคีบมาให้ ลุงฯ เอาไหม ไอเหมาก๊อปเขามา-จากคุณสีน้ำฟ้า ป้า tiki_ทิกิ แนะนำมา ถ้าจำไม่พลาด บารนี ๚ะ๛ (คริคริ) 18.51 น. จากคุณ : นกโก๊ก เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 53 19:02:18

ความคิดเห็นที่ 10 ทุกข์กระทำ ซ้ำซาก จากฟากฟ้า ทุกข์ผืนไร่ ผืนนา มาสูญหาย ทุกข์เรือนชาน บ้านช่อง ต้องมลาย ทุกข์เรือนกาย ไหม้หมองหม่น ทนทำใจ ทุกข์เทพไท้ ในสวรรค์ ท่านกลั่นแกล้ง ทุกข์ฝนแล้ง แล้งเสียจน เกินทนไหว ทุกข์ไฟป่า มาพล่าเผา ยิ่งเศร้าใจ ทุกข์หัวใจ ไร้ที่ซึ่ง เคยพึ่งพา ทุกข์ยามหนาว หนาวเหน็บ เจ็บกระดูก ทุกข์ดั่งถูก เข็มจิ้ม ทิ่มมังสา ทุกข์เนื้อหนัง ยังร้อนรุ่ม สุมอุรา ทุกข์น้ำตา ข้าหลั่งไหล ใจอัปปาง ทุกข์ของฉัน นั้นใคร ทำให้เกิด ทุกข์กำเนิด เกิดจากไหน ใครรู้บ้าง ทุกข์นั้นมา ได้อย่างไร ใครนำทาง ทุกข์จะร้าง ได้อย่างไร ใครช่วยที ทุกข์เพราะว่า มาจากเรา ชอบเอาเปรียบ ทุกข์เพราะเหยียบ ย่ำผืนป่า พล่าพฤกษี ทุกข์กำเนิด เกิดจากเรา เข้าย่ำยี ทุกข์วันนี้ เพราะว่าเรา เข้าทำลาย จากคุณ : vanetwork เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 53 20:54:50

ความคิดเห็นที่ 11 ...ขอพระคุ้มครอง.... แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 53 21:11:54 แก้ไขเมื่อ 28 ต.ค. 53 21:11:09 จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 28 ต.ค. 53 21:10:43

ความคิดเห็นที่ 12 ทุกข์ใด ไหนเล่าเท่าใจทุกข์ ทุกข์หรือสุขทุกข์อย่างไรใจหม่นหมอง ทุกข์ไหน ไหนเล่า เท่าทุกข์ น้ำเอ่อนอง ทุกผู้พ้องต่างทุกข์เพราะฝนพร่ำ จากคุณ : ชาย:-) (pretend_man) เขียนเมื่อ : 29 พ.ย. 53 23:41:54