ไม่ทันคิด สักนิด ว่าจะพบ
เมื่อประสบ เหมือนเป็น เช่นความฝัน
ให้เราสอง ต้องมี ความผูกพัน
ดั่งเรานั้น ครองคู่ อยู่ปางใด
เพียงแรกพบ สบตา พาเพ่งพิศ
เหมือนผูกติด กันมา คราชาติไหน
เกิดความรัก แรกเจอ คล้ายเผลอใจ
ตราตรึงไว้ แนบทรวง เป็นบ่วงรัก
เคยคิดอยู่ เสมอมั่น วันก่อนหน้า
คงต้องใช้ เวลา มาสานถัก
ตัดสินใจ ในผล ที่ยลพักตร์
ว่าคือรัก หรือไม่ เฝ้าใคร่ครวญ
แต่วันนี้ รู้ซึ้ง ถึงคำว่า
รักแรกพบ นั้นหนา พาผันผวน
ไม่ต้องใช้ เวลา มาทบทวน
ทุกสิ่งล้วน อยู่ข้างใน ใจของเรา
สุขแค่ไหน คราวชิด สนิทแนบ
ซบอิงแอบ อุ่นกาย คลายความเหงา
เคยโศกา กลับสุข ทุกข์บรรเทา
เมื่อเธอเคล้า เคียงข้าง ช่างอุ่นทรวง...
เวลา..."รัก"
เวลา ...."รัก"
...
