ความคิดเห็นที่ 1 ==หน้าที่ที่ฝืนทำ==                   ฉันยังคงทำหน้าที่ที่ฝืนความต้องการของใจตัวเองต่อไป ฉันยังมองไม่ออกว่ามันจะจบเมื่อไหร่และจบอย่างไร                 ฉันไม่เคยบอกแม้กระทั่งเพื่อนสนิท ถึงความรู้สึกของฉันที่มีต่อพี่เปา จึงไม่มีใครรู้ว่าฉันเจ็บปวดขนาดไหน คนใกล้ตัวที่รู้เรื่องนี้ ต่างคิดว่าฉันไม่ได้คิดอะไรกับเขา และไม่ได้เสียใจอะไรมากมาย เพียงแค่เสียเซลฟ์เล็กน้อย ที่รู้ว่าเขามีเจ้าของอยู่แล้ว                  ฉันจึงไม่ได้ปรึกษาเรื่องนี้กับใคร จะให้ฉันบอกว่า “ฉัน –รัก- แฟนของคนอื่น” ฉันก็ไม่กล้าพอที่จะทำอย่างนั้น ฉันรู้ว่าฉันคงจะได้รับคำแนะนำให้ตัดใจ และอาจจะทำให้มีคนเป็นห่วงฉัน หรือผิดหวังในตัวฉัน ซึ่งมันมีแต่เสียกับเสีย                  ฉันรู้อยู่แก่ใจ ว่าการรักคนที่มีเจ้าของ มันเป็นเรื่องที่ผิด โดยที่ไม่ต้องให้ใครมาบอกซ้ำ ฉันต้องคิดเองได้ ฉันยังคงมีสามัญสำนึกอยู่ รู้ดีว่าทางเลือกเดียวที่ดีที่สุดคือ ฉันต้องตัดใจ แม้จะยากเย็น แต่เมื่อมันเกิดขึ้นจากความรู้สึกของตัวฉันเองคนเดียวล้วนๆ คนที่จะตัดความรู้สึกนี้ได้ ก็คือตัวฉันเองคนเดียวเช่นกัน ------------------------- จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 00:07:49

ความคิดเห็นที่ 2 (ต่อ)                      ฉันกับพี่เปาคุยกันทุกวัน ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องสัพเพเหระ เรื่องชีวิตประจำวัน และเราไม่เคยนัดพบหรือได้เจอกันอีกเลย ดูเหมือนเราสองคนจะรักษาระยะห่างไว้อย่างดีแล้ว หากไม่วกเข้ามาคุยเรื่องความสัมพันธ์ของเรา                      “วันนี้ทำงานเหนื่อยไหม” พี่เปาถามฉัน                      “เหนื่อยค่ะ วันนี้ลูกค้าเยอะมากเลย พนักงานก็ลางานหลายคน”                      “พี่คิดถึงหลิง” อยู่ๆเขาก็เปลี่ยนเรื่องขึ้นมา                      “............”                      สถานการณ์ตกอยู่ในความเงียบ....ทำไมเขาถึงถามขึ้นมานะ ตอนนี้ทุกอย่างกำลังไปได้ดีแล้วแท้ๆ ระยะห่างของเรามันดีอยู่แล้ว  “หลิงล่ะ คิดถึงพี่ไหม” เขาพูดต่อ                      “พี่เปาถามทำไม” ฉันพูดเบาๆ                      “พี่แค่อยากรู้”                      “............”                                  “หลิงบอกพี่ได้ไหม พี่รู้ว่าหลิงรู้สึกยังไง ต่อให้หลิงจะพยายามบอกว่าเราเป็นพี่น้องกันแต่พี่รู้ ว่าหลิงไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น พี่เข้าใจดี เพราะพี่ก็เป็นอย่างนั้น พี่ทำแล้ว.... พยายามแล้ว..... แต่พี่ทำไม่ได้ ..หลิงบอกพี่บ้างได้ไหม พี่รู้ว่าไม่ใช่พี่คนเดียวที่เป็นอย่างนี้” เสียงของเขาสั่น และหยุดพูดไป                     “พี่เปาโอเคไหมคะ” ฉันเอ่ยขึ้น หลังจากพี่เขาหยุดพูดไปสักพัก                     “โอเคเหรอ...พี่ไม่เคยโอเคเลยหลิง พี่ขอโทษ.... พี่พยายามแล้ว....” ฉันได้ยินเสียงสะอื้นเบาๆ                     “ไม่เอาน่า เป็นผู้ชายอ่ะ เขาไม่ร้องไห้กันหรอกนะ”  ฉันพูดไป                     “ทำไมล่ะ บางทีน้ำตามันก็ทำให้เราได้ระบายความรู้สึกออกมานะ หลิงเองก็ร้องไห้บ่อยไม่ใช่เหรอ”                    ฉันไม่ตอบอะไร หลายๆครั้งที่ฉันร้องไห้แต่พยายามกลั้นเสียงให้เป็นปกติ แสดงว่าเขารับรู้มาตลอด                              “ถ้าหลิงไม่ตอบ งั้นหลิงก็บอกมาสิ ว่าหลิงไม่รัก ไม่คิดถึงกันอีกแล้ว”  เขาพูดเค้น ทำให้น้ำรอบดวงตาของฉันเริ่มปริ่มจะไหล                    “ช่างมันเถอะค่ะ หลิงอยากพักผ่อนแล้ว” ฉันพูดตัดบทเหมือนทุกครั้ง                    เขาเงียบไปสักพัก ก่อนตอบว่า “ก็ได้ครับ ถ้าหลิงอยากพัก.....”     ------------------------- จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 00:10:32

ความคิดเห็นที่ 3 (ต่อ)                   เราสองคนยังคงเหมือนเดิมคุยเอ็ม คุยโทรศัพท์ และส่งเมลหากันเหมือนเดิม จนฉันถามตัวเองหลายต่อหลายครั้ง ว่านี่ฉันกำลังทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว หรือว่า มันผิดไปหมดกันแน่? ยิ่งนานไป คนที่เจ็บที่สุด คือ ตัวของฉันเองรึเปล่า?                   “รักไม่ได้ บอกกับตัวเอง                   หัวใจเราเอง ต้องห้ามตัวเองบอกมันอย่าหวั่นไหว                   รักเขาไม่ได้ เขาดียังไง ชอบเขาเท่าไหร่ ก็ต้องหยุดไว้เอง”                   ( เพลง รักไม่ได้ / Groove Rider )                   พี่เปาส่งเพลงมาให้ฉันฟังผ่านทางอีเมล ฉันได้ฟังแล้วก็ยิ่งเศร้ามากขึ้น....ทุกเพลงที่เขาส่งมา ทำเอาฉันน้ำตาไหลทุกครั้งที่ได้ฟัง                  ฉันเองก็ส่งเพลงไปให้เขาเช่นกัน มีทั้งเพลงช้าและเร็วปนๆกันไป ไม่ได้สื่อความหมายอะไรชัดเจนนัก ทั้งที่ความจริงแล้วมีหลายเพลงที่สื่อความหมายถึงความรู้สึกในใจของฉัน                  - เพลงที่ส่งมา รู้สึกแบบนั้นจริงๆใช่ไหม –                  ฉันได้เห็นข้อความนั้น ก็รีบพิมพ์ตอบกลับไป                  - พี่อย่าคิดมากเลย มันไม่มีอะไรค่ะ – ฉันตอบตรงข้ามกับความรู้สึกตัวเอง                  -  ความหมายในเพลงที่ส่งมา ดีใจนะที่หลิงรู้สึกแบบนั้น แม้ว่าหลิงจะบอกว่าเป็นแค่พี่น้องก็เถอะ ทั้งๆที่เราต่างรู้ว่ามันไม่ใช่ วันนี้พี่ตื่นมาคอยหลิงแต่เช้าเลย สงสัยจะเป็นเอามาก คิดถึงบ๊องนะ -                  - พี่เปาอย่าพูดแบบนี้ ไม่มีอะไรจริงๆ หลิงขอโทษที่ไม่คิดดีๆก่อนจะส่งไป ที่ผ่านมาหลิงรู้สึกกับพี่แค่พี่น้องเท่านั้นจริงๆค่ะ และจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป –  ฉันรีบพิมพ์และส่งไป โดยที่ไม่ได้คิดถึงความรู้สึกของคนที่ได้รับเลย                  ไม่มีข้อความอะไรตอบฉันกลับมาอีก...... -------------------------                 วันรุ่งขึ้น ก็ยังไม่มีอะไร ฉันออนเอ็มตามปกติ แต่พี่เปาไม่ได้ออน จู่ๆเสียงข้อความก็ดังขึ้น                   - วันนี้พี่ไม่ออนนะ ไม่ต้องคอย พี่ขอเวลาหน่อย –                     ฉันยอมรับว่าฉันเป็นห่วงเขา จึงส่งกลับไปหาเขา  - พี่เปาเป็นอะไรรึเปล่าคะ –                   - ช่างเถอะ – เขาตอบกลับมาห้วนๆ                   - ขอเวลาเรื่องอะไรคะ ขอเหตุผลหน่อย ไม่สบายใจที่เห็นพี่เป็นแบบนี้ –                   - เหตุผลคือ พี่หยุดความรู้สึกตัวเองไม่ได้ตามที่หลิงขอ บอกว่าเกลียดกันยังเจ็บน้อยกว่าข้อความเมื่อวานที่ส่งมา แต่ถ้าหลิงต้องการแบบนั้นจริงๆ พี่ก็ต้องยอมรับมัน -                   - โอเคค่ะ พี่เปาเป็นคนดี หลิงไม่อยากให้พี่กลายเป็นคนไม่ดี เพราะตัวหลิง ถ้าพี่พร้อมเมื่อไหร่เราค่อยมาคุยกัน เป็นกำลังใจให้นะคะ – -------------------------                   บวกกับช่วงนั้นเขาต้องไปพบลูกค้าที่ต่างจังหวัดหลายวัน เขาจึงไม่ได้โทรหรือส่งข้อความมาหา ฉันเองก็ไม่ได้ติดต่อไปเลยเช่นกัน จนวันที่เขากลับมา ฉันได้รับข้อความ                    - หลายวันที่ผ่านมา พี่อยากคุยกับหลิงมากเลยนะ –                    ฉันไม่ได้ตอบอะไรไป สักพักเขาจึงส่งมาอีกครั้ง                   -ไม่ได้คุยกันหลายวัน รู้สึกยังไงบ้าง เฉยๆ? –                  ฉันอ่านข้อความนั้นทั้งๆที่ฉันป่วย ตั้งแต่ที่ฉันกับเขาไม่ได้คุยกัน ฉันก็เอาแต่ร้องไห้ กินอะไรไม่ลง และนอนไม่หลับ.... ------------------------- จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 00:14:49

ความคิดเห็นที่ 4 ==ตอนอวสานที่จบไม่สวย==                   “พี่นา” ฉันอ่านชื่อที่ขึ้นบนหน้าจอมือถือ ก่อนจะกดรับ                 “หวัดดีค่ะพี่นา” ฉันพูด                  “อืม...หลิงอยู่ไหน” พี่นาพูดด้วยเสียงเครียด                 “อยู่ในมหาลัยค่ะ ตอนนี้พักเที่ยงพอดีเลย”                  “กับพี่เปาเป็นยังไงบ้าง” พี่นาถามด้วยน้ำเสียงที่เย็นชามากที่สุดเท่าที่ฉันเคยได้ยิน                  “ก็ยังคุยกันอยู่เหมือนเดิม ตามที่พี่นาอยากให้คุยค่ะ”                 “เออ!!!” พี่นากระแทกเสียงใส่ ก่อนที่จะวางสายทันที -------------------------                 “วันนี้เกิดเรื่องนิดหน่อยน่ะ” พี่เปาพูดกับฉันทางโทรศัพท์ในคืนวันนั้น                  “มีอะไรเหรอคะ”                 “พี่นาเขาเห็นข้อความบนมือถือพี่น่ะ”                 ถ้าฉันเป็นพี่นาก็คงจะเจ็บมาก ฉันไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่นาถึงได้กระแทกเสียงใส่ฉันในช่วงบ่าย                  “เฮ้อ......แล้วพี่นาเป็นยังไงบ้างคะ”                  “เขาก็ร้องไห้น่ะ”                 “พี่เปาวางสายหลิง แล้วโทรไปคุยกับพี่นาดีไหมคะ”                 “ไม่ต้องหรอก เขาโอเคแล้วล่ะ”                 “พี่เปารู้ได้ยังไงคะ ว่าพี่นาโอเค?”                 “เขาบอก”                 “พี่นาบอกอะไรบ้างไหมคะ”                 “นาก็บอกว่า เขาดูออกว่าหลิงเป็นเด็กดี นิสัยดี ก็อยากให้พี่มองหลิงเป็นน้องสาวให้ได้”                  พี่นายังมองว่าฉันเป็นคนดี ทั้งๆที่เขาต้องเจ็บทุกวันนี้ ฉันคือสาเหตุแท้ๆ ฉันซึ้งใจพี่นาจริงๆ  “แล้วพี่ตอบว่าไงคะ” ฉันพูดต่อ                  “คงไม่มีทาง”                 “ทำไมถึงทำไม่ได้ล่ะ” ฉันเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงเหลืออด                 “พี่ทำไม่ได้จริงๆ”                 “พี่รักพี่นาไหม?” จู่ๆฉันก็ถามขึ้น                 “ทำไมหลิงถามแบบนี้”                 “หลิงแค่อยากรู้ ว่าพี่เปารักพี่นาไหม? พี่เปาก็แค่ตอบหลิงมา” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง                   “ก็รัก แต่....”                 “พอแล้วค่ะ” ฉันพูดแย้งขึ้น เพื่อไม่ให้เขาพูดต่อ “คำตอบคือรัก เพราะฉะนั้น พี่เปาต้องรักพี่นาคนเดียว กับหลิงเป็นแค่พี่น้องกันก็พอ”                 “หลิงจะให้พี่พูดอีกสักกี่ครั้ง ตอบอีกสักกี่ที คำตอบก็เหมือนเดิม พี่ทำไม่ได้จริงๆ”                 “ถ้าพี่ทำไม่ได้ เราไม่ต้องคุยกันอีกต่อไป” ฉันยื่นคำขาด                 “พี่ขอโทษหลิง พี่ทำไม่ได้จริงๆ อย่าคาดคั้นพี่เลย” เสียงของเขาขาดห้วงไป เริ่มเป็นเสียงสะอื้นไห้                 ฉันคงคาดคั้นเขามากไป แต่คราวนี้พี่นาต้องร้องไห้ให้กับเรื่องของฉัน ฉันตัดสินใจแล้ว ว่าจะทำตามสิ่งที่ตัวเองเลือก คือการไม่ยุ่งกับเขาอีกเลย จะได้ไม่ต้องมีคนเจ็บต่อไป                 ฉันเจ็บที่ยังต้องเจอเขา เขาเจ็บที่ตัดใจจากฉันไม่ได้... และคนที่เจ็บที่สุดคือพี่นา มันควรจบได้แล้ว ไม่ว่าพี่นาจะขอร้องให้ฉันอยู่ต่อ ฉันก็จะไม่อยู่อีก เพราะฉันก็บอบช้ำเกินไปแล้ว                               “ในเมื่อพี่ทำตามที่หลิงขอไม่ได้ งั้นต่อไปนี้ เราอย่าติดต่อกันอีกเลยค่ะ” ฉันพูดขึ้น น้ำตาก็ไหลออกมาอีก มันเจ็บและทรมานเหลือเกิน                 “หลิง...หลิงทำใจได้จริงๆเหรอ หลิงไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ” เสียงของเขาก็สั่นเช่นกัน                 “หลิงจะเป็นยังไงมันก็เรื่องของหลิง หลิงตัดสินใจแล้ว” ฉันหายใจอย่างแรงเนื่องจากการร้องไห้                  เขาหยุดพูดไป ฉันได้ยินเพียงแค่เสียงหายใจของเขาเท่านั้น ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไร                  “พี่ขออะไรหน่อยได้ไหม....” เสียงขาดไป “ขอรู้ความรู้สึกจริงๆของหลิง...ได้ไหม? หลิงเฉยๆเหรอ ไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ”                 “ไม่มีวันไหนที่หลิงรู้สึกเฉยๆ!!! ไม่มีวันไหนที่หลิงไม่ร้องไห้!!! ในเมื่อทุกอย่างมันต้องใช้เวลา.....หลิงก็ขอให้เวลา....มันค่อยๆรักษาทุกอย่างก็แล้วกัน” ฉันพูดติดๆขัดๆเนื่องจากสะอึกสะอื้น                 “พี่รักหลิงนะ....รักหลิงจริงๆ” เสียงของเขาขาดไปเช่นกัน                 ฉันหลับตาลงด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะพูดต่อ “ถือว่าหลิงไม่ได้ยินก็แล้วกันนะ ...รักพี่นาให้มากๆนะคะ ดูแลพี่นาให้ดี ฝากบอกพี่นาด้วยว่าหลิงดีใจที่ได้รู้จักกับเขา แต่ต่อไปนี้.....หลิงคงต้องไปแล้ว ลาก่อนค่ะ”                 “ดูแลตัวเองให้ดีๆนะ ถ้ามีปัญหาอะไรให้พี่ช่วย ติดต่อพี่มาได้เสมอนะ” ------------------------- จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 00:20:30

ความคิดเห็นที่ 5 (ต่อ)                  เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น หน้าจอมือถือโชว์เบอร์พี่นา....                  เมื่อกี้ฉันหลับไปแล้ว มองดูนาฬิกา ฉันหลับไปประมาณหนึ่งช.ม. ฉันเหนื่อยและล้าเหลือเกิน สมองฉันตื้อ ปวดรอบๆดวงตา  ฉันหลับไปเพราะเหนื่อยจากการร้องไห้ที่ยาวนาน หลังจากวางสายพี่เปาไป                 ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา รู้สึกเหนื่อยเกินจะคุยกับใคร แต่นี่คือพี่นา ฉันจะฝืนรับสายอีกครั้ง                   “ค่ะพี่นา” ฉันพูด                   “ว่าไง” พี่นาพูดตอบมา                   “อะไรคะ”                   “รู้สึกดีมากไหม...ที่เธอทำให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้!!!” พี่นาพูดกระแทกเสียงมา                   “ทำไมพี่นาพูดแบบนี้ล่ะคะ” ฉันตอบอย่างเหนื่อยล้า                   “ชั้นคิดว่ามันจบไปตั้งแต่ Past ที่แล้วนะ แต่แล้ว... เห๊อะ...นี่มันอะไรกัน รู้ทั้งรู้ว่าคนเค้ามีแฟนแล้ว ยังจะมายุ่งอยู่ได้!!!”                   “พี่นา...ทำไมพี่พูดแบบนี้....หลิงทำทุกอย่าง....ก็เพราะพี่นาบอกให้หลิงทำนะ” ฉันตอบอย่างอ่อนแรง และเริ่มมีสติมากขึ้น                   “โธ่ๆๆๆ จะให้ชั้นบอกเธอตรงๆเหรอ ว่าให้ไปจากแฟนของชั้นได้แล้ว!!! เรื่องแค่นี้ เธอคิดเองไม่ได้เหรอห๊ะ???”                   “อ๋ออออ” ฉันเริ่มเข้าใจทุกอย่างแล้ว เข้าใจความต้องการที่แท้จริงของพี่นาแล้ว แล้วทุกอย่างที่ผ่านมาฉันทำไปเพื่ออะไรกัน “เหอะ เหอๆ” ฉันหัวเราะออกมาทั้งน้ำตา                   “ร้องไห้เหรอ ฉันต่างหากที่ต้องร้องไห้น่ะ” เสียงของพี่นาเริ่มสั่น “เธอคิดว่าทำแบบนี้แล้วพี่เปาเขาจะลืมเธอได้เหรอ ดูเขารักเธอมากนี่ จะเอายังไง อยากจะเอายังไง!!! จะเป็นคนที่สองของพี่เปาไหมล่ะ เอาไหม!??! ชั้นโอเคนะถ้าเธอต้องการ”                  “คงไม่ล่ะค่ะ.... หลิงคุยกับพี่เปาแล้ว.... เราจบแล้ว” ฉันพูดช้าๆ                  “เหรอออออออจ๊ะ?”                  “พี่นาไม่มีอะไรแล้วใช่ไหมคะ พอดีหลิงนอนแล้วน่ะ แค่นี้นะคะ” ฉันพูดจบก็วางสายทันที                  #“นาก็บอกว่า เขาดูออกว่าหลิงเป็นเด็กดี นิสัยดี”# ฉันนึกถึงคำที่พี่เปาบอกให้ฉันฟัง แต่บทสนทนาเมื่อกี้นี้ มันไม่ได้สื่อถึงความหมายนั้นสักนิดเลยนะ หรือเพราะเขามองฉันเป็นคนดี เฉพาะต่อหน้าพี่เปางั้นเหรอ???                  เจ็บกว่านี้มีอีกไหม?  ยังเจ็บกว่านี้ได้อีกรึเปล่า?  นี่ฉันเป็นตัวอะไร เป็นบ้าอะไร ที่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้..... นี่ฉันฝันหรือฉันตื่นกันแน่                  เสียงเตือนข้อความดังมาจากมือถือของฉัน                  - แน่ใจนะ ว่าคราวนี้จบจริง? -  ข้อความจากพี่นา ที่ทำให้ฉันรู้ว่ามันคือความจริงอย่างแน่นอน ก่อนจะพิมพ์สั้นๆตอบกลับเธอไปว่า  - ค่ะ -                  จบสักทีสำหรับเรื่องราวความรักนี้ ช่างเป็นตอนอวสานที่จบไม่สวยเอาซะเลยจริงๆ   ------------------------- แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 53 05:45:41 แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 53 00:26:47 แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 53 00:26:00 จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 00:23:43

ความคิดเห็นที่ 6 (ต่อ)                    สรุปแล้วว่าคืนนั้น ฉันก็นอนไม่หลับ ฉันเปิดแลปท๊อป และนั่งพิมพ์ความรู้สึกทั้งหมดที่เกิดขึ้น ณ ตอนนี้ ลงในบล๊อกส่วนตัวของฉัน “เคยไหมคะ? ที่บางทีพยายามทำดี แต่ผลที่ได้รับมันกลับตรงข้าม พยายามทำให้ดีที่สุดแล้ว แต่สุดท้าย ก็ต้องกลายเป็นคนผิด ความพยายามนั้น มันกลับไม่มีประโยชน์เลย ในการเป็นคนดี บางครั้งก็ยอมรับนะ ว่ามันค่อนข้างฝืนความต้องการของตัวเอง แต่จะให้ทำยังไงล่ะ มันมีแค่สองทาง คือ “เป็นคนดี” กับ “เป็นคนเลว” จะให้ตัวเองเห็นแก่ตัว มองแต่ความต้องการของตัวเอง แล้วไม่สนความรู้สึกของคนอื่น ก็ทำไม่ได้เหมือนกัน....ขอเลือกเป็นคนดีละกัน ตลอดเวลาที่ฉันพยายาม “ไม่ทำผิด” ตลอดเวลาที่ -->ฝืนตัวเอง ยอมเจ็บ เพื่อให้คนอื่นไม่เจ็บ คอยทำทุกอย่าง ที่คิดว่ามัน “ถูกต้อง” และ “ดีที่สุด” คิดถึงใจของ -คนอื่น- ตลอดเวลา โดยที่ใจของ –ตัวเอง- โดนทำร้ายซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพียงเพราะ อยากเป็น “คนดี” แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่คนดีคนนี้ได้รับคืออะไร คือ คนอื่นคนนั้นไม่เคยเห็นค่า ไม่เคยเข้าใจเลยว่าที่ฉันทำทุกอย่าง เพราะเขา สุดท้ายแล้ว คนอื่นคนนั้น ก็ยังมองว่าฉัน เป็น “คนเลว” สรุปแล้ว ฉันเลว...ฉันผิด.... ฉันไม่มีทางเลือกตั้งแต่ตอนแรกแล้ว ฉันมีทางเลือกเดียวที่เขาหยิบยื่นให้ คือ การเป็น “คนเลว” ในสายตาของเขา ฉันไม่ได้เป็นคนเริ่มด้วยซ้ำ... ทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย ฉันจะทำดีไปเพื่ออะไร? ถึงยังไง? ไม่ว่าฉันจะทำอะไร? ฉันก็คือผู้ผิดอยู่ดี.... ถ้ารู้ว่าทำ “ดี” แล้วมันไม่มีประโยชน์ จะทำไปทำไม? ถ้ารู้ว่า “ยอมเจ็บปวด” แล้วอีกฝ่ายยังมองว่าเลว จะทำไปทำไม? ฉันทำไปเพื่ออะไร??? ฉันหวังว่า...ฉันยังคงจะมีแรง “ทำความดีที่ไม่มีใครมองเห็น” นี้ไปอีกนานๆ แม้ว่าตอนนี้มันแทบจะ ห ม ด ศ รั ท ธ า กับการทำสิ่งนี้แล้วก็ตาม แต่ “ทำความดีแล้วไม่มีใครเห็น” มันคงจะดีกว่า “การทำเลว โดยที่คนอื่นไม่รู้” ล่ะนะ ยังไง ตัวเรายังรู้ตัวอยู่ก็พอ... ว่าตัวเองกำลังทำอะไร คิดซะว่า... ไม่ใช่ “ทำไม่ดี” แค่ “ดีไม่พอ” ให้คนอื่นมองเห็น เท่านั้นเอง!??!” แก้ไขเมื่อ 29 ต.ค. 53 15:02:30 จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 00:28:08

ความคิดเห็นที่ 7 ทักทายท่านผู้อ่านทุกท่านนะคะ เม้นกันเยอะๆนะคะ ^^ จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 00:29:00

ความคิดเห็นที่ 8 รออ่านมาหลายวันเลยคะ ไม่อยากเชื่อเลยว่าพี่นาจะเป็นแบบนี้เลย อ่านแล้วรู้สึกสงสารหลิงมากๆเลยอะคะ จากคุณ : liewauan เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 10:21:00

ความคิดเห็นที่ 9 เศร้าอ่ะ อ่านแล้วเหี่ยวเลยค่ะ คนที่คิดว่าดี ดูจริงใจมาตั้งแต่แรก กลับทำร้ายเราได้ น่าสงสารสุด ๆ เวลาเราทุกข์ที่สุดแล้วไม่มีใครอยู่ข้าง ๆ ให้ระบายเรื่องที่เราทุกข์ มันคงแย่มาก ๆ ไม่อยากเชื่อเลยนะคะว่าคุณเพิ่งเขียนเป็นครั้งแรก การถ่ายทอดเรื่องราวของคุณ ทำได้ดีเยี่ยมเลยค่ะ ตอนนี้สะเทือนจริง ๆ ถ่ายทอดเรื่องราวออกมาได้ดีจริง ๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ เราจะคอยอ่านนะ จากคุณ : ถุงทอ (aom_jtravel) เขียนเมื่อ : 29 ต.ค. 53 19:25:49

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าพี่นาจะกลายเป็นแบบนี้ไปได้ เฮ้อ... รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ จากคุณ : armuay_chew เขียนเมื่อ : 30 ต.ค. 53 01:07:18

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านแล้วตอนแรกเรายังคิดเลยว่าคุณ ซื่อเกินไปหรือเปล่า รู้ทั้งรู้ว่าเค้ามีแฟนแล้วยังคุยต่อ ไม่ได้จะว่าอะไรนะคะ แค่ความเห็นเฉยๆ สมัยก่อนเราก็เคยโดนมารยาผู้ชายแบบนี้เหมือนกัน ตอนนี้เป็นคนนอก มองเข้าไปเลยเห็นอะไรได้ดีกว่า ขอบคุณที่เขียนให้อ่านค่ะ สนุกดี จากคุณ : cardiogenic เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 53 11:45:22

ความคิดเห็นที่ 12 @คุณliewauan ขอโทษที่ปล่อยให้รอนานนะคะ ^^ ช่วงนี้ไม่ค่อยสบายค่ะ ก็เลยไม่มีสมาธิในการเีขียนเลย พยายามเขียนหลายวันเลยค่ะ กว่าจะเสร็จบทนี้ได้ บางทีหลับคาคอมไปเลยก็มีค่ะ อิอิ พยายามปั่นสุดฤทธิ์ @คุณaom_jtravel ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ ช่วงเวลาในบทนี้ มันแย่มากค่ะ เหมือนอยู่ตัวคนเดียวจริงๆ ขอบคุณที่คุณชอบในผลงานการเขียนค่ะ จะพยายามพัฒนาตัวเองนะคะ >o< @คุณarmuay_chew เมื่อเจอแบบนี้ ก็สะอึกเหมือนกันค่ะ แต่ไม่เป็นไรแล้วค่ะ เรื่องมันผ่านไปแล้ว ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ ^^ @คุณcardiogenic ที่เราทำแบบนั้น เพราะเราเองก็สนิทกับพี่นาพอสมควรค่ะ คิดว่าถ้าช่วยให้พี่นาไม่โดนพี่เปาโกรธ ทำให้พี่เปาไม่่มองพี่นาในแง่ร้ายได้ เราก็อยากช่วยค่ะ คงเป็นอย่างที่พี่นาบอกว่า "รู้ทั้งรู้ว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้ว ยังจะมายุ่งอีก" ตอนนั้นเรามองตื้นๆเท่านั้นเองค่ะ ต่างจากคุณที่เ้ข้าใจในความหมายของพี่นาตั้งแต่แรก และอาจจะจริงอย่างที่คุณบอกว่าคนนอกมองเห็นอะไรได้ดีกว่า หากในตอนนั้นเราได้ปรึกษาใครสักคน เรื่องราวอาจจะเปลี่ยนไปก็ได้ค่ะ แต่เราตัดสินใจผิดเอง ที่ไม่ปรึกษาใครค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและแสดงความเห็นนะคะ ดีใจที่คุณบอกว่าสนุกค่ะ ^^ แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 53 21:28:56 จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 31 ต.ค. 53 21:28:05

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนต่อไปค่า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9890043/W9890043.html จากคุณ : ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 53 21:59:37