|
ตามมาอ่านต่อ..เราก็สงสัยว่าคนเขียนหายไปไหนไม่อัพเรื่องสักที อ้อ ที่แท้ไปซื้อหนังสือมานี่เองสินะคะ เป็นกำลังใจให้นะ ว่าแต่ถ้าสนพ.ไหนโอเคกับคุณบอกเราด้วยเน้อ....จะได้ยินดีด้วยค่า....
อ้อ..และขอเสนอความเห็นนะคะ
-รุ้งพรายลุกออกมายืนอีกฝั่งหนึ่งของเตียง แล้วก็ต้องรีบกุมหน้าอกตนเองไว้ด้วยรู้สึกตัวเบาหวิวจากเสื้อผ้าที่ถูกเปลี่ยนเป็น.
ประโยคนี้....น่าจะมีคำว่า...ความ....รู้สึกตัวเบาหวิว ฯ (คิดว่าเติมคำว่า..ความ..เข้าไปด้วยจะดีกว่านะ)
-และดนัยที่ตั้งตัวได้ทันก่อนกลัวก้องภพจะเสียหน้าจึงรีบก้มลงหยิบและถือโอกาสเปิด
ประโยคนี้....ถ้าเปลี่ยนจากดนัยที่ตั้งตัวได้ทัน..มาเป็น ดนัยได้สติก่อน จะดีกว่าไหมคะ...(แค่เสนอนะคะ)
- จากนั้นดนัยและก้องภพต่างอยู่คนละมุมห้องด้วยความสงบชั่วระยะเวลาหนึ่ง กระทั่งสาวใช้ในบ้านก้าวเข้ามาในห้องด้วยความรีบร้อน
ประโยคนี้....ถ้าเปลี่ยนจาก..ด้วยความรีบร้อน..มาเป็น...ด้วยความร้อนรน หรือเป็นคำว่า..ด้วยความเร่งรีบ...
- “คุณคะ...เจ้าพิรุณพัตต์เรียกหา รีบไปที่ห้องรับรอง เดี๋ยวนี้เลย...”
ประโยคนี้....เปลี่ยนเป็น..“คุณคะ...เจ้าพิรุณพัตต์เรียกหา ให้คุณไปที่ห้องรับรอง เดี๋ยวนี้เลยค่ะ" จะดูนุ่มนวล ลื่นกว่าไหม
อันนี้ก็เป็นความคิดเห็นนะคะ..ไม่จำเป็นต้องเชื่อทั้งหมดหรอกค่ะ....แบบว่าเนื้อเรื่องและการเขียนดี สนุกค่ะ ชอบนางเอกค่ะเพียงแต่บางประโยคอาจแข็ง ห้วนหรือไม่ลื่นไปบ้าง เน้นว่า คหสต.ล้วนๆค่ะ)
แล้วจะติดตามอ่านต่อนะคะ...
| จากคุณ |
:
radakorn  
|
| เขียนเมื่อ |
:
3 พ.ย. 53 14:12:23
|
|
|
|
พระจันทร์ซ่อนรัก -- บทที่ ๕-๖
