|
เดินตามถนนหนทางที่ย่างก้าว
ด้วยใจร้าวหนาวเหน็บเจ็บทนฝืน
ทางที่เดินเพลินติดบ่วงร่วงทั้งยืน
แทบลุกยืนขืนทรงกายไม่ไหวเลย
ทางของเราไม่ปูลาดด้วยพรมนิ่ม
แต่เป็นลิ่มแง่หินตำซ้ำชาเฉย
อดทนฝืนย่างเท้าก้าวอย่างเคย
สุดเปรียบเปรยความลำบากทุกข์ยากทน
เกิดมาได้เป็นคนแค่หนนี้
ขอทำดีหมั่นฝีกฝนเพิ่อพูนผล
แม้ลำบากตรากตรำจะจำทน
หวังเพื่อพ้นกลวิบากจากบ่วงกรรม
แม้เจ็บปวดเพียงใดจะไม่บ่น
ขอทำตนพ้นอบายไม่ถลำ
จะตั้งหน้าฝ่่าไปในรอยธรรม
เพื่อน้อมนำจิตใจใฝ่ทางบุญ
แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 53 23:16:35
| จากคุณ |
:
กิ่งฟ้า   
|
| เขียนเมื่อ |
:
2 พ.ย. 53 23:15:56
|
|
|
| 
รอยธรรม
