จ๊ากกก อ่านมาลัยอาเดียว...แบบนี้ต้องมีชี้แจง
เอ้อละเหยนั่งตาปรือ ปอมอ่านหนังสือรอที่โลตัสไง
อาเดียวนัด 11 โมง กะว่าอาคงนั่งแท๊กซี่ใช่ไหม >>> ก็มองแต่รถแท็กซี่สิ
แล้วไหงยืนอัดบุหรี่ ก็นะคุณพี่มันเกินคาดไป 
ถูกแล้วให้อาถือของ เพราะปอมปวดน่องถือของไม่ไหว >>>> น่า...ถือว่าช่วยๆกัน
พอใกล้ถึงนิตยา ลุงชิโทรมาว่าอยู่ที่ไหน
อาบอกว่าจวนถึงแล้ว ลุงคงใจแป้วว่าไม่มีใคร
พอเจอตัวลุงเป็นเป็น กาปอมจึงเห็นท่านผู้ยิ่งใหญ่
ลุงชิ หน้าตาใจดี ยิ้มแต่ละทีปอมชอบเหลือใจ 
ลุงไม่ได้นั่งเอกา นั่นแน่หนุ่มวา - คุณรุ้งหน้าใส 
มัวคุยพี่เลยลืมถาม จักรยานที่คว่ำวาเป็นอย่างไร
เห็นว่าใบหน้ายังหล่อ เลยเดาเอาหนอว่าไม่เท่าไหร่
คุณรุ้งเอาหมีมาฝาก น้องหมีน่ารัก....... เห็นสะดือแต่ไกล >>> ชอบมากจ้า
สาวรุ้งในชุดชมพู ยิ่งพิศมองดูสว่างไสว
เลยได้บทวนิดา คู่กันกับอานะจ้ะทรายวัย
สักพักพี่สุก็มา พร้อมวนิดา เอ้ย วนิด๊วบชื่อใหม่ 
พี่สุมีน้ำพริกอ่อง แถมซูชิหนึ่งกล่องชักน้ำลายไหล >>>> ของน้องข้าว...น้าๆห้ามแย่งนะ
น้องแตงมาแรงเหมือนเคย ครั้งนี้ไม่เฉยเม้ากันบรรลั_
>>> ใครว่ามีแต่น้องวาคุยเก่งขึ้น.....น้องแตงก็คุยเก่งขึ้นนะจ้ะ...คุยสนุกด้วยแหละ
คุยกันเรื่องโน้นเรื่องนี้ รู้ตัวอีกทีเหลือบมองเห็นไผ
เฮียเสกค่อยๆย่องมา ก็ถึงเวลาเริ่มสั่งกันได้ 
เริ่มหม่ำกันอย่างหรรษา น้องโบก็มา...มาทันกินไก่
น้องสาวดูตัวเล็กลง ความสวยยืนยงลดลงได้ไง >>> จริงป่ะ หนูโบ
นั่งไปชักอยากจะนอน อากาศเริ่มร้อนใช่เลยเปลวไฟ 
คราวนี้เป็นที่กล่าวขาน สาวต่างยืนกรานว่าพี่เปลี่ยนไป๋
นัยว่าหล่อกว่าก่อนเก่า แต่ไม่อาจเดาว่าไปทำจังได๋
จึงหล่อซะจนเหลือที่ อยากรู้วิธี....โปรดถามหลังไมค์
หม่ำทั้งของคาวของหวาน สุดแสนชื่นบานสราญฤทัย
คุณแม่ มาเกือบ 5 โมง สงสัยงานคงรัดตัวมากมาย
ตัวจริงเหมือนดังที่คาด ช่างแสนองอาจ และ ยังวิไล
พวงเจ้าเอ๋ยลำไย ไว้เจอกันใหม่ เมื่อชาติต้องการ
ส่ง คัสตาร์ด อีกอันดีกว่า....
# พี่ลืมบอก โบกับแตงไป....บุฟเฟ่เค้ก ที่ Novotel....มีเวลาหยิบ 1 ชั่วโมง...
แต่นั่งทานที่โต๊ะหลังจากนั้น...ไม่ว่ากัน...ลองถามเขาดูอีกทีก็ได้นะ..เผื่อพี่อาจเข้าใจผิด
*****เชิญต่อกลอน เพลงพวงมาลัย ๑๐ ค่ะ*******
)
ดีใจจ้าที่กาปอมชอบหมีสะดือจุ่นอ่ะ ขอบคุณสำหรับบราวนี่และเค้กสตอร์เบอรี่ที่แสนอร่อยด้วยจ้า เป็นวนิดาก็ฟังดูดีอ่ะนะ แต่วนิดาคู่ประจักษ์ไม่ใช่อาซะหน่อย ส่วนประจวบไว้คู่วนิด๊วบดีแล้วจ้า
