ความคิดเห็นที่ 1 อาจมีบ้าง ...................... บางครั้งคราว เจ็บ.. ปวดร้าว ................. เศร้า.. โศกศัลย์ ก็มีบ้าง ......................... เพียงบางวัน ก่อนหายหัน ................... วันใหม่มา ความทุกข์อาจ ................ บาดใจเจ็บ แค่ปลายเล็บ .................. นะพี่จ๋า ก็ดีอย่าง ........................ ได้ล้างตา ตื่นขึ้นมา ....................... ยิ้มร่าเริง ความสุขพลัน ................. ผ่านเวียนมา หมดเวลา ...................... ทุกข์หลงเหลิง เก็บกวาดพ้น .................. โยนกองเพลิง ไล่กระเจิง ..................... เปิดเปิงไป วันใหม่แย้ม ................... แต้มสีสัน ยิ้มรับวัน ....................... ฝันสดใส เต็มเปี่ยมยิ่ง .................. เกินสิ่งใด คือหัวใจ .......................ไม่หวั่นเกรง.............. มิได้ทำตัวเป็นผู้รู้ดีกว่าพี่สุนะคะ ..     บทกวีพาไปน่ะค่ะ .. หนุ่ยพยายามเขียนแบบเศร้าแล้ว ..   ต้องลบไปทั้งสองครั้งเลย  ไปไม่ได้เลยค่ะ .. มีแขกหลังไมค์คนหนึ่งบอกว่า  หนุ่ยกับพี่สุ  เขียนเหมือนคนละด้านกันเลย .. ไม่รู้เป็นเช่นที่เค้าว่ารึเปล่านะคะ .. จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 53 01:15:46

ความคิดเห็นที่ 2 เจ็บซ้ำซ้ำ..................ช้ำที่ใจ บ่าวผู้ใด....................สร้างริ้วรอย พิษเล่ห์รัก.................สักใจพร้อย แง่น้องน้อย................โศกเศร้าทรวง ชรอยฟาด..................บาดแผลลึก ห้วงสำนึก...................จึ่งทักท้วง รักครั้งใหม่..................ใจหญิงห่วง หวั่นชายลวง................ซ้ำจาบัลย์ เค้นน้ำตา.....................จระเข้ อาบเสน่ห์.....................ชาละวัน เพ่งชาตรี......................ศรีฉกรรจ์ ผู้แข็งขัน......................ฤาเก้งกวาง มาดไกรทอง.................ปองสนอง มิเป็นรอง.....................ชายตาบ้าง สัตย์ซื่อนะ....................จ๊ะน้องนาง พิตสองปราง..................เก็บริ้วรอย...........มาให้กำลังใจจ้า จากคุณ : ลุงชิกง เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 53 14:38:57

ความคิดเห็นที่ 3 อาจมีบ้าง ...................... บางครั้งคราว เจ็บ.. ปวดร้าว ................. เศร้า.. โศกศัลย์ ก็มีบ้าง ......................... เพียงบางวัน ก่อนหายหัน ................... วันใหม่มา ความทุกข์อาจ ................ บาดใจเจ็บ แค่ปลายเล็บ .................. นะพี่จ๋า ก็ดีอย่าง ........................ ได้ล้างตา ตื่นขึ้นมา ....................... ยิ้มร่าเริง ความสุขพลัน ................. ผ่านเวียนมา หมดเวลา ...................... ทุกข์หลงเหลิง เก็บกวาดพ้น .................. โยนกองเพลิง ไล่กระเจิง ..................... เปิดเปิงไป วันใหม่แย้ม ................... แต้มสีสัน ยิ้มรับวัน ....................... ฝันสดใส เต็มเปี่ยมยิ่ง .................. เกินสิ่งใด คือหัวใจ .......................ไม่หวั่นเกรง.............เกสรผกา เป็นบางช่วง..................ดวงใจร้าว ดังใครเขา.....................เฝ้าข่มเหง ครุ่นคิดไป.....................คล้ายบทเพลง ที่บรรเลง......................เพลงระทม ขอบคุณน้อง...............จ้องมาปลอบ ดุจมามอบ..................ความสุขสม พี่นี้ใช่.........................จะซานซม เจืออารมณ์..................พรมน้ำตา มีบางครั้ง....................ยังหมองเศร้า มีบางคราว..................ยังปวดปร่า มีบางหน.....................ทนระอา มีบางครา....................น้ำตาคลอ ทุกทุกอย่าง................ยังไม่แน่ อาจผันแปร.................ได้อีกหนอ วันนี้ช้ำ.......................เสียให้พอ พรุ่งนี้ขอ.....................นะ..หัวใจ.. สวัสดีค่ะคุณหนุ่ย กลอนคุณหนุ่ย กับพี่ คนละ แนวกันอยู่แล้วค่ะ อย่าเอามาเปรียบกันเลย เขียนตามที่เรา ถนัด ดีกว่านะคะ.. . จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 12 พ.ย. 53 22:32:40

ความคิดเห็นที่ 4 เจ็บซ้ำซ้ำ ทุกค่ำเช้า ต้องนอนหนาว คราวโศกศัลย์ สุดโศกา แสนจาบัลย์ อยู่กับฝัน อันห่างไกล เจ็บซ้ำซ้ำ ย้ำทุกคราว ยามลมหนาว พราวพริ้วไหว วายุโบก วิโยคใจ รักลอยไกล ให้เดียวดาย เจ็บทุกครา ยามฟ้าสาง ใจเบาบาง คว้างจุดหมาย น้ำตาคลอ ทอประกาย รินไหลไป ให้เจ็บจำ... จากคุณ : บ๊องแบงค์ (บ๊องแบงค์) เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 03:58:22

ความคิดเห็นที่ 5 เจ็บซ้ำซ้ำ.......................ย้ำรอยแผล ไร้คนแล........................ฉะแง้ห่วง คงคอยพร่ำ....................แต่ช้ำทรวง อยู่ในห่วง......................บ่วงมายา ดังบทเพลง...................บรรเลงขาน เป็นผลงาน...................ผ่านมาหา คือบทเพลง..................เจ้าน้ำตา ถูกเขียนมา...................จากพรพรหม ไม่คิดมอง....................ปองคนไหน ท้อฤทัย.......................กับความขม เมื่อมีรัก.......................มักโศกตรม รอพรพรหม..................ชมชี้ทาง......... สวัสดีค่ะลุงชิ ขอบยคุณ นะคะ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 11:32:23

ความคิดเห็นที่ 6 เก็บรอยลึก..........................ผนึกฝัง ความผิดหวัง........................ดังเงาแฝง เก็บความเหงา......................คราวสิ้นแรง ไว้ในแหล่ง..........................แห่งทรงจำ เรือใบไม้..........................ไหลเกาะแก่ง ไม่รู้แหล่ง.........................แห่งความช้ำ สายน้ำเชี่ยว......................เกี่ยวกรากทำ ร่องรอยช้ำ........................ยามพัดพา... สวัสดีค่ะคุณ บ๊องแบงค์ (บ๊องแบงค์) จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 12:03:11

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีค่ะพี่สุ เจ็บซ้ำซ้ำ ล่วงล้ำลึก นั่งนึกนึก ดุจศึกผลาญ มองรอนรอน ราวหลอนพาล เศร้านานนาน ช่างชาญครวญ เจ็บดึกดึก หมดคึกคัก เป็นพักพัก สมัครหวน ร่ำร่ำร้อง สนองชวน คิดคิดทวน กำสรวลรุม เจ็บแรกแรก ช่างแปลกแท้ มองแลแล ล้วนแผลหุ้ม เหงาเหงางำ คิดกำกุม ใจกลุ้มกลุ้ม ประชุมเพลิน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 14:10:47

ความคิดเห็นที่ 8 หวัดดีจ้ะน้องมี่ เจ็บซ้ำซ้ำ ...........ย้ำที่เก่า คิดคิดเรา............เศร้าจะแย่ คนคนนั้น.............มิหันแล เลิกเลิกแคร์.........แค่ทำใจ บ่นบ่นไป............ระบายบ้าง หยุดหยุดวาง.......ทางหม่นไหม้ มองมองผ่าน.......ม่านวิไล ร่ำร่ำไป.............ในบทกลอน ย้ำย้ำคำ............เมื่อยามเศร้า ลืมลืมเขา .........เฝ้าถ่ายถอน เจ็บจ็บนัก...........พักนั่งนอน ร้าร้ารอน...........ก็ผ่อนคลาย... เพลงมันซึ้งน่ะ ไม่มีไร.. รูปใหญ่ไป ลบออกนะคะ แก้ไขเมื่อ 13 พ.ย. 53 18:06:52 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 18:05:56

ความคิดเห็นที่ 9 คงเหมือนเหมือน ดวงเดือนเจ้า อาจเหงาเหงา เศร้าโศกบ้าง ดูคล้ายคล้าย แรมเลือนลาง ลอยคว้างคว้าง พลางจากลา เวียนร่ำร่ำ ย้ำย้อนวน ดูรนรน บนเวหา แสงแจ่มแจ่ม แย้มยวนตา รุดมามา ส่งยิ้มเยือน ไปตามพี่ญามี่จ้ะ    ยังงงๆอยู่เหมือนกันค่ะ พี่สุนันยา (ใช้เน็ตฯบุ๊คเพื่อน  เลยหาภาพประกอบไม่ได้ค่ะ) จากคุณ : พลอยแข เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 21:32:13

ความคิดเห็นที่ 10 หวัดดีจ้น้องแข ทุ้นี้ พี่ก็มึนนะ  นั่งแกะจากเพลง เวลาตอบ ต้องบิ้ว สุดๆ555 เจ็บซ้ำซ้ำ...................ย้ำรอยแผล คนอ่อนแอ.................แลอ่อนไหว คงทำได้.....................แค่เสียใจ น้ำตาไหล...................ใจระทม ต้องกลืนกล้ำ..............ทำใจฝืน จะเดินยืน...................ฝืนจำข่ม ยิ้มระรื่น.....................ชื่นอารมณ์ เก็บความขม ..............ข่มที่ใจ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 22:48:41

ความคิดเห็นที่ 11 คุณสุฯแต่งกลอนเพราะมากเลยค่ะ   แอบอ่านมานานแล้ว แต่ให้กิ๊ปไม่ได้  และเพิ่งจะได้เข้ามาทักทายนี่เอง ขอให้มีความสุขนะคะ จากคุณ : PANRADA เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 19:26:54

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีค่ะ สาว PANRADA ขอบคุณค่ะ....เป็นสมาชิกพันทิปด้วย ทำไมไม่ฝากผลงาน บ้างคะ มาเป็นเพื่อนกัตรงนี้ดีมั๊ย... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 53 08:23:43

ความคิดเห็นที่ 13 ชอบค่ะพี่ ขอยืมบางท่อนไปใช้ขึ้นหัว FBหน่อยน๊า อิอิ จากคุณ : คนเบื้องหลัง เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 53 08:37:54

ความคิดเห็นที่ 14 สวัสดีค่ะ คุณ คนเบื้องหลัง ตามสบายนะคะ.. .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 53 14:34:48

ความคิดเห็นที่ 15 เจ็บซ้ำซากอยากอยู่อย่างผู้แพ้ จะดูแลหัวใจให้เข้มแข็ง จะเก็บตัว ..... หัวใจ  ที่ไร้แรง เพื่อกลับมาเมื่อใจแกร่ง.................เข้มแข็งพอ เป็นเพื่อนกันเหรอคะ?  ได้เลยค่ะคุณสุฯคนเก่ง แต่ดาฯ(เรียกดาก็ได้ค่ะ)เขียนแรงนะคะ  อาจจะไม่นุ่มนวลเท่าคุณสุฯนะ จากคุณ : PANRADA เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 07:20:46

ความคิดเห็นที่ 16 สู้อุตส่าห์ถนอม กล่อมคำรัก ถึงอกหัก อย่างไร ไม่ร้องขอ แค่ไม่ตรี มอบให้ ดั่งใจรอ เพียงเท่านี้ ก็พอ...แล้วหนอใจ.... .. ขอบคุณ มากค่ะ คุณดา คนเก่งมัก จะถ่อมตัว เสมอค่ะ ดีใจจัง ที่มีเพื่อน เพิ่มมาอีกหนึ่งคน อย่างนี้ ..สุ จะไปจากตรงนี้ได้ไงเนี่ย..อิอิ แก้ไขเมื่อ 17 พ.ย. 53 14:58:29 จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 11:21:40

ความคิดเห็นที่ 17 ท้อสุดท้อทนแทบเกินแอบร้อง แต่ยังต้องเผลอใจร่ำไห้โหย รู้ทั้งรู้แก้มผ่องต้องซูบโรย ลมหายใจถ่ายโชยระโรยริน ก็แค่เพียงเสี้ยนหนามที่ทำเจ็บ แค่อักเสบอาจแสบปวดแปลบวิ่น แคะคุ้ยเขี่ยเสียบ้างขว้างทิ้งดิน แม้เพียงกลิ่นสิ้นสูญ.....................มิคุ้นเคย คุณสุคะ    บ่งเสี้ยนทิ้งๆไปบ้าง  แผลอักเสบจะค่อยๆทุเลาลงเอง ไม่มีประโยชน์อะไรเลย  ที่เราจะเก็บเศษซากเยื่อเนื้อไม้อันไร้ค่านั้นไว้ ใช่ไหมคะ ? เป็นกำลังใจให้นะ จากคุณ : PANRADA เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 19:36:30

ความคิดเห็นที่ 18 ทุกถ้อยคำ ย้ำหมาย เหมือนใจห่วง น้ำตาร่วง หลั่งริน สิ้นคำเผย คนไร้ค่า ระอาจิต จะคิดเปรย ดวงใจเลย ถูกเหน็บ จนเจ็บทรวง มีถ้อยคำหยามเยาะ หัวเราะยั่ว ใจระรัว อยากหาย ไปสักช่วง หลบเร้นกาย ท่องยุทธ ฉุดคำลวง ให้พ้นบ่วง น้ำตา .......เมื่อลาไกล สวัสดีค่ะคุณดา  ขอบคุณ ที่มาต่อกลอนด้วยค่ะ ไม่รู้ว่า คุณดา อยู่เว็ปไหนเน๊าะ เผื่อ เจอกันได้ทัก ช่วงนี้ สุ กำลังหัดท่อง ยุทธ อยู่ค่ะ ไปคนเดียวแบบดียวดาย เสาะหาผู้รู้ใจ ข้างหน้าค่ะ เผื่อจะได้ช่วย บ่งเสี้ยนในใจได้บ้าง.......555 ขอบคุณ สำหรับกำลังใจค่ะ.. .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 17 พ.ย. 53 20:26:44

ความคิดเห็นที่ 19 ร้องไปเถิดเปิดม่านมัวมิดตา เพราะน้ำยาจะรักษาสายตาให้ น้ำตาขมผสมความหมองไหม้ ชะล้างใจได้ดี.................หนีคนเลว อย่าว่ากันนะคะ  ที่อาจจะมีแต่รูป tears เข้มแข็งนะคะ      โดยเฉพราะกับคนเลว......................... จากคุณ : PANRADA เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 07:19:55

ความคิดเห็นที่ 20 ไมตรียื่น รื่นรมย์ จะข่มเศร้า เธอฉุดเอา ฉันพ้น ไม่หล่นเหว ร่ายอักษร กลอนกานท์ ผ่านเพลิงเปลว เขาไม่เลว หรอกเจ้า.....โปรดเข้าใจ สวัสดีค่ะคุณ ดา ขอบคุณ ที่แวะมาอีกนะคะ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอกค่ะ ...สุเป็นคนชอบเขียนกลอนแนวนี้เอง ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 53 10:44:52

ความคิดเห็นที่ 21 ขอทุกท่าน สุข,รวยทรัพย์ นับไม่สุด ตลอดไปค่ะ ปรารถนาแค่ขอก็ได้จริง ............................................. แล้วคลื่นหมอกลอยเย้ากระเซ้าหญ้า วิกฤติภัยไล่ล่าเบาบ่าคลั่ง ขมขื่นปวดร้าวหยุดผ่าวประดัง กรีดร้องสะอื้นรั้ง...ดุจสั่งรู้ น้ำคืนคลอง,ทะเลมาเห่กล่อม ประคองถนอมวาดหวานประสานหรู หมื่นปรารถนาดั่งให้ชนได้ชู กระทงน้อยลอยอยู่ตรงประตูรวย รวยเวิ้งวาดหาดสมระดมสุข ประสานร้าวทุกดวงพานล่วงห้วย แว่วระฆังกังสดาลสมานระรวย ระทดระทวยเหือดแห้งชัดแจ้งงาม ค่ำสู่ดึกลมเร่งบรรเลงชื่น ชนยืนดูชลาลัยส่งนัยถาม กระซิบขอหวังฉ่ำทุกค่ำยาม หวานหวามไหวสราญสู่บ้านเรือน 　 สัมผัสรสราตรีทิวาสงบ ภาพที่พบมีสิทธิ์ประดิษฐ์เสมือน ดื่มด่ำสุขกับยามดาวตามเดือน ขอได้ไหมยามเยือนขอเหมือนคิด 　 ระบายพรรจนาทาบทาสี พรดีดลทุกท่านเบิกบานสนิท เสียงหัวเราะอรรถรสสะกดชิด ม่านวิจิตรคลี่ห่มดับลมปลิว จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 53 15:54:54