ความคิดเห็นที่ 1 ตำนาน hotel california เจ้านี้ เป็นที่เล่าขานกันและรู้กันว่า ในช่วงน้ำท่วมหาดใหญ่สมัยหนึ่ง ในสมัยพ่อของเจ้าของรายนี้ยังทำกิจการนี้อยู่ จะไม่เรียกเก็บค่าเช่าห้องพักกับแขกที่มาพักในช่วงน้ำท่วม แต่ให้อยู่ฟรีจนน้ำท่วมเลิกแล้วกลับคืนภูมิลำเนาได้ แถมยังให้อาหารการกินในช่วงน้ำท่วมฟรี เท่าที่พอจะจัดหาได้ให้กินกันตายในช่วงนี้ เพราะถือว่าเป็นภัยธรรมชาติร่วมกัน เลยได้ลูกค้ารายเก่าและขาประจำ แม้ว่าบางรายจะมีฐานะการเงินเป็นระดับเศรษฐีแล้ว ก็ยังกลับมาพักที่โรงแรมแห่งนี้เพราะซึ้งในน้ำใจ มีครั้งหนึ่งมีเซลแมนส์ตายที่โรงพยาบาล แต่ได้มาพักที่โรงแรมแห่งนี้ก่อน โดยยังคงทิ้งข้าวของ แคดตาลอก และสินค้าตัวอย่าง ไว้ที่ห้องพัก เถ้าแก่เดิมรายนี้ก็ยังจัดการทำบุณย์และส่งศพกลับบ้านเกิดให้ ถือว่าเป็นการทำบุญร่วมกันครั้งสุดท้าย โดยไม่มีการคิดค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมแต่อย่างใด ทำให้เซลแมนส์รุ่นเก่าและรุ่นเก๋า ยังกลับมาพักที่โรงแรมแห่งนี้ ต่อมาในรุ่นลูก มีลูกสาวคนหนึ่งทำงานที่ธนาคารเอเซีย เห็นช่องทางในการทำธุรกิจขึ้นมาจากการสังเกตงานที่ทำอยู่ คือ การรับซื้อลดเช็คของธนาคารและนำเช็คส่งเรียกเก็บต่างจังหวัด สมัยนั้นเป็นอะไรที่ยุ่งยากมากและต้องใช้เวลานานพอสมควร เพราะต้องส่งผ่านไปรษณีย์และรอรับเงินโอน ก็เลยเริ่มจากการให้บริการเซลแมนส์ที่พักโดยนำส่งเช็คเรียกเก็บให้ แต่ขอค่าบริการครั้งละห้าบาทเป็นอย่างต่ำ โดยนำ slip และ payin มาให้หรือเขียนให้เสร็จ ต่อมา ก็เริ่มรับซื้อลดเช็คของลูกค้าหาดใหญ่ ทำให้ salesman มีเงินสดกลับบ้านไปเลย หรือนำเงินสดไปหมุนก่อนนำเงินคืนบริษัท เพราะส่วนมากคนในหาดใหญ่สมัยนั้นจะรู้จักกันระดับหนึ่ง และพอทราบว่าฐานะของเจ้าของกิจการแต่คนว่าเป็นอย่างไร กอปรกับในการทำงานที่ผ่านมา สมัยอยู่ธนาคารไทยแห่งแรก ข้อมูลที่เป็นความลับลูกค้าตามกฎหมาย ห้ามเปิดเผยกับบุคคลภายนอกโดยเด็ดขาด แต่ข้อเท็จจริงแล้วไม่เป็นความลับ เพราะคนที่ทำงานในวงการเดียวกัน มักจะให้ความช่วยเหลือกันในการบอกข้อมูล แม้ไม่มากนักก็พอจะประมวลผลได้ เช่น เช็ครอเรียกเก็บต่างธนาคาร ถ้าถามไปที่ระดับสูงของธนาคารที่รอเรียกเก็บ ว่า "เช็คเจ้านี้เป็นอย่างไร" ถ้าคำตอบว่า "ถ้าคุณคืนผมก็คืน." สรุปก็คือ คืน/เด้ง หรือการสอบถามข้อมูลก่อนการปล่อยสินเชื่อ ถ้าลูกค้าอ้างว่า มีสินเชื่อเดิมหรือมาจากธนาคารไหน ก็มักจะสอบถามและได้ข้อมูลตามความเป็นจริงระดับหนึ่งเช่นกัน เว้นแต่บางครั้ง ก็อาจจะมี Tricky คือเป็นรายที่มีปัญหากับธนาคารต้องการจะผ่องออก ก็มักจะได้ข้อมูลไม่เป็นความจริง ถ้าเกิดปล่อยสินเชื่อออกไปก็ต้องรับความเสี่ยงเอง แต่เหตุการณ์นี้มักจะเกิดขึ้นน้อยครั้งมาก เพราะสามารถตรวจจากเอกสารหลักฐานได้ส่วนหนึ่ง เว้นแต่เป็นสินเชื่อนโยบายหรือผ่านระบบที่ไม่เป็นทางการ ดังนั้นกิจการการรับซื้อลดเช็คการส่งเช็คเรียกเก็บ ในรุ่นลูกสาวจึงรุ่งกว่าเดิม และมีรายรับมากกว่ากิจการเดิมของสมัยพ่อมาก จึงมีการแซวกันว่าโรงแรมนี้เป็นเหมือนโรงแรม สวรรค์ชั้นเทวาลัยขั้นดุสิต มีบริการให้หลากหลายและประทับใจ แต่ติดขัดที่อยู่ในเมืองหาที่จอดรถยนต์ลำบาก ทำให้พี่น้องและครอบคร้วนี้ ตัดสินใจไปสร้างโรงแรมอีกแห่งใกล้ ๆ คลองเตย มีที่จอดรถยนต์สะดวกกว่าเดิม แต่มีเงื่อนไขว่า รถยนต์ที่ออกเช้าสุด จึงจะจอดบังที่รถยนต์อื่นได้ และตั้งชื่อโรงแรมตามที่ถูกเรียกแซว เป็นการให้บริการกลุ่มเซลแมนส์ที่มีรถยนต์มา หรือกลุ่มลูกค้าเก่าที่มีฐานะการเงินดีกว่าเดิมแล้ว แทนการมานอนโรงแรมระดับสองดาวสามดาวในเมือง จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 10:19:26

ความคิดเห็นที่ 2 ขอย้อนกลับมาที่คนพามาที่พักต่อ ชายหนุ่มคนนี้จริง ๆ แล้วเป็นคนคลองหอยโข่ง ไม่แน่ใจว่าเป็นน้องชายหรือลูกพี่ลูกน้องกับ นายหนังนครินทร์ (หนังตะลุง) ที่คลองหอยโข่ง เพราะเท่าที่ทราบแกมีส่วนยางของตนเอง ที่ครอบครัวแบ่งให้สิบกว่าไร่ สมัยนั้นยางราคาสมัยพรรคประชาธิปัตย์ อย่างเก่งก็ยี่สิบห้าบาทเอง แต่กรีดได้ในเวลาใดก็ได้ แต่ยางสมัยพรรคไทยรักไทย แม้ว่ากิโลละร้อยบาท แต่ต้องระมัดระวังเวลากรีดยาง โดยเฉพาะในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ คนใต้โดยส่วนมากแล้ว ถ้ามีส่วนยางพารามากกว่าสิบไร่แล้ว จะมีวัฒนธรรมท้องถิ่นบางแห่ง ยิ่งถ้าคนหยิบโหย่งหรือโอ่รส (อวดเก่ง อวดกล้า อวดรวย) มักจะให้คนอื่นกรีดยางแทนแล้วแบ่งรายได้ แล้วก็จะมีลูกขุนพลอยพยักหรือพวกแขกดอย หรือชาวบ้านมักจะเรียกกันว่า เถ้าแก่ แล้วแต่วาทะกรรมหรือความประสงค์ดีหรือหวังร้าย ของคนพูดเรียกคนที่ทำตนแบบนี้ว่า เถ้าแก่ คนพามาที่พักรายนี้ก็เช่นกัน เคยสอบถามกับแกและคนรู้จักกับแกว่า "ทำไมไม่กรีดยางเอง แล้วรับเองทั้งหมด" แกก็มักจะบอกว่า "งานน่าเบื่อและลำบาก มาทำอาชีพแบบนี้สนุกกว่า ได้เที่ยว ได้พูดเล่น ได้รู้จักคน" จึงเห็นแกทำอาชีพนี้อยู่หลายปี ต่อมาก็เริ่มหายไป จากแถวละแวกบ้านร่วมสองถึงสามปี มาเจออีกครั้ง แกเริ่มมีอาการแบบคนไม่ปรกติ คิ้วสั่นระริก ๆ เวลาพูดจา และพูดรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง แต่งกายเริ่มสกปรกและเสื้อผ้าไม่ได้ซัก แต่เวลาขอเงินไปกินข้าวก็มักจะพูดรู้เรื่อง เวลาแกเจอผมที่หน้าบ้านหรือแถวถนน แกมักจะขอเงินผมครั้งละยี่สิบบาท บอกว่าจะไปซื้อข้าวกับน้ำกิน ก็มักจะให้แกเพราะสงสารส่วนหนึ่ง กับรู้ว่าร้านค้าหลายร้านก็มักจะให้แกกินฟรี หรือขายในราคาต่ำกว่าราคาขายทั่วไป เรื่องนี้ได้ทราบข่าวจากปลัดอำเภอคนหนึ่งในหาดใหญ่ ซึ่งเป็นคนละแวกคลองหอยโข่งด้วยกัน จึงได้รู้ข้อมูลเพิ่มเติมว่า คนพาไปที่พักรายนี้ ถูกตำรวจนอกแถว ไม่ทราบว่าที่เขตโรงพักแห่งไหน ซ้อมแกจนเสียศูนย์ด้วยข้อหาอะไรไม่แจ้งชัด ทำให้แกมีอาการประสาทดังกล่าวจนถึงปัจจุบัน จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 10:21:29

ความคิดเห็นที่ 3 เรื่องนี้ทำให้นายหนังนครินทร์ ไม่แน่ใจว่าเป็นพี่หรือลูกพี่ลูกน้องกับคนพาไปที่พักรายนี้ โกรธมาก ในเรื่องที่ตำรวจนอกแถวซ้อมคนพาไปที่พัก ดังนั้น  เวลาแกแสดงหนังตะลุง ในช่วงตัวตลกออกมา ก็จะใช้วาทะกรรมและคำพูดของตัวตลก ด่า กระทบ กระเทียบ เย้ยหยัน และแดกดัน บรรดาตำรวจนอกแถว หรือข้าราชการชั่วร้าย เป็นประจำ จนเป็นอัตตลักษณ์ส่วนหนึ่งของแก และทำให้แกมีชื่อเสียงในเรื่องนี้ไปเลย ต้องขอทำความเข้าใจส่วนหนึ่งว่า การใช้ตัวตลกด่าคนบางจำพวกในหนังตะลุง จะไม่สามารถเข้าข่ายหมิ่นประมาทได้ เพราะไม่ระบุชื่อนามสกุล หรือตัวบุคคลชัดเจน เป็นเพียงแต่ตัวตน ตำแหน่งในจินตนาการ หรือเป็นชุมชนหรือโรงพักในจินตนาการ รวมทั้งเป็นประเพณีวัฒนธรรมส่วนหนึ่งในเรื่องนี้ เหมือนเรื่อง ศรีธนญชัย หรือ เซียงเมี่ยง ที่หลอกด่าหรือล้อเล่นกับพระราชาได้ หรือ อาฟานที หรือ นัสรูดิน ที่ใช้เรื่องการเล่นตลก การเล่นตลกร้าย หยอกล้อ ล้อเลียน บุคคลต่าง ๆ ได้ โดยจะถือว่าเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องเท็จก็ไม่ได้ แม้ว่าเหตุการณ์หรือการแต่งเรื่อง จะมาจากเรื่องจริงหรือจินตนาการที่ผ่านมาก็ตามแต่ ช่วงหลัง ๆ แม้ว่าจะเจอคนพาไปที่พักรายนี้ ก็พอเข้าใจได้ว่า แกน่าจะเริ่มหมดสภาพแล้ว น่าจะไม่ได้ทำอาชีพนี้อีกแล้ว เพราะแต่งกายเสื้อผ้ายับยู่ยี่และดำบางจุด เวลาพูดจา ปากก็สั่น ๆ คิ้วก็ชักกระตุก โอกาสจะสื่อสารกับพวก Back Packer คงจะยากส่วนหนึ่ง รวมทั้งพวกนี้ก็มักจะค่อนข้างหวาดระแวงและขี้สงสัยส่วนหนึ่งด้วย เพราะความแปลกทาง แปลกตา และแปลกสถานที่ เจอกันครั้งไร แกก็มักจะพูดว่า " ลูกพี่ ๆ ขอเงินยี่สิบบาท ๆ ๆ. " ก็มักจะแกล้งถามแกว่า " เอาไปทำอะไร. " แกก็จะตอบว่า " จะไปซื้อน้ำและซื้อข้าวกิน ขอยี่สิบบาท ๆ ๆ ก็พอ ๆ ๆ. " ถ้าถามแกต่อว่า " มากกว่านั้นได้ไหม. " แกมักจะตอบว่า  " ไม่ ๆ ๆ ขอเท่านั้นก็พอ ๆ ๆ" เมื่อให้แกแล้วแกก็จะย้ำแต่คำว่า "ขอบคุณ ๆ  ๆ ." แล้วก็เดินห่างแล้วก็จากไป ตามเส้นทางของคนนำทางพาไปที่พัก ที่ผ่านมาก็มักจะเจือจานให้กับแก เพราะเงินจำนวนนี้ก็ไม่ได้มากมายนัก กอปรกับนาน ๆ จะเจอแกสักครั้งหนึ่ง บางทีก็สองสามเดือนถึงจะเจอแกครั้งหนึ่ง เขียนขึ้นจากความทรงจำเก่า ๆ ก่อนเหมือนเลือนหายไปเหมือนคนเดินทางที่ผ่านเส้นทางไป แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 53 12:31:37 จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 10:26:26

ความคิดเห็นที่ 4 ตัวอย่างหน้าปก lonely planet thailand ที่อ้างถึง ที่นักเดินทางประเภท back packer หรือนักธุรกิจ ชอบพกพาหรือนำติดตัวเวลาเดินทางท่องเที่ยวในประเทศไทย จะมีรายชื่อโรงแรมและราคาโรงแรมในแต่ละแห่ง ในจุดที่นักท่องเที่ยวมักแวะพักหรือแวะเที่ยว รวมทั้งรายละเอียดปลีกย่อยที่ควรจะรู้ในการท่องเที่ยว ราคาจากhomepage ของ  bookhills.com เสนอขายที่ราคา 16.34 เหรียญสหรัฐ ราคาลดแล้วไม่รวมค่าขนส่ง 10.65 เหรียญสหรัฐ ถ้าคิดเป็นเงินไทยที่อัตรา 30.-บาทแลกได้หนึ่งเหรียญสหรัฐ ก็ตกประมาณเล่มละ 490.20บาท, 319.50บาท ตามลำดับ แต่ข้อมูลดีมากและใกล้เคียงกับข้อเท็จจริงมาก เหมาะสำหรับนักเดินทางท่องเที่ยวและผู้สนใจใฝ่รู้ แต่ทีหาดใหญ่บางครั้งผมก็ได้ดูเล่น เพราะคนงานในโรงแรมที่พักของเพื่อนมักจะให้มาเลย แต่มักจะไม่เอากลับบ้านแต่อย่างไร มักจะเป็นหนังสือที่นักเดินทางท่องเที่ยวทิ้งไว้ เพราะเดินทางจากไปแล้ว คงไม่กลับมาเมืองไทยอีก แต่สภาพมักจะยับเยินเพราะผ่านการใช้งานหนัก มักมีรอยขีดเขียน รอยพับขอบหนังสือ หรือช้ำบวม จากการใช้งานมาหลายครั้งแล้ว จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 13:28:53

ความคิดเห็นที่ 5 มาติดตามอ่านค่ะ แอบสงสัยว่า คุณคนนำทาง นี้เป็นใคร :) จากคุณ : Halimeda Lover เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 17:19:34

ความคิดเห็นที่ 6 น่าสงสาร อยู่ๆ ก็เลยช่วยตัวเองไม่ได้ไปเลย จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 20:43:01

ความคิดเห็นที่ 7 ภาพประกอบตัวตลกหนังตะลุง และเบื้องหลังการพากษ์สดของนายหนังตะลุง หนังสุทิพย์ ลูกทุ่งบันเทิง จากคุณ : ravio เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 53 06:48:36

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีค่ะ มาเก็บเรื่องราวเก่าๆ เมืองหาดใหญ่ค่ะ คุณอาเขียนถึงคนพาไปที่พักทีไร ให้นึกถึง ภาพชายจรจัด นอนตามหน้าร้าน ใกล้ตลาดกิมหยงทุกที ได้อ่านไป ก็สงสารแกเหมือนกันนะคะ โดนศาลเตี้ยเล่นงานซะ สมองเบลอไปเลย ... สมัยก่อน คนพาไปที่พัก ในหาดใหญ่ มีหลายคนเหมือนกันนะคะ คงเป็นงานที่ทำเงิน พออยู่ได้เหมือนกัน จึงมีให้พบเห็น แต่ในปัจจุบัน ไม่เคยได้ยิน หรือมีบ้างไหมก็ไม่รุค่ะ หรือเพราะเด่วนี้ หาที่พักในอินเตอร์เน็ต สะดวก ง่ายกว่าแต่ก่อนก็ไม่แน่นะคะ จากคุณ : เลื้อย เขียนเมื่อ : 22 พ.ย. 53 19:21:25