^แด่คุณผู้ชายที่รัก^

เรื่องเกิดจาก ไปลงแด่คุณผู้หญิงที่รัก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9913109/W9913109.html ไว้ในเฟสบุ๊ค

และคุณเพื่อนสุดที่รักก็เลยตอบกลับมา

-------------------------

For you, my beloved แด่คุณผู้ชายที่รัก



ถ้าคุณสงสัยกันนักว่าทำไมผู้หญิงถึงได้บ้าช็อปปิ้งกันนัก ฉันก็สงสัยเช่นกันว่าทำไมพวกผู้ชายถึงได้ บ้างาน งี่เง่า ติดบอล ติดเกมส์และบ้าเซ็กส์กันสุดขั้ว



เห็นแก่พระเจ้า ฉันไม่เข้าใจจริงๆว่าการเล่นเกมส์ฆ่าล้างบ้างโคตรเหง้ามอนส์เตอร์ของคุณมันสนุกตรงไหน รวมไปถึงการทำตัวสกปรกอยู่ได้โดยไม่อาบน้ำและใช้ถุงเท้ากลับข้างถึง2ครั้งนั่นด้วย

มันยิ่งทำให้ฉันไม่เข้าใจว่าคุณจะเดือดร้อนทำไมกับอากาศร้อนและความเหนอะหนะของเหงื่อ ในเมื่อเดิมที ตัวคุณก็ไม่ได้สะอาดอยู่แล้ว



เรื่อง ของเรื่องคือวันนี้ฉันชวนคุณไปกินข้าว ใช่...กินข้าว มันก็แค่กินข้าว ขอร้องเถอะที่รัก นี่เป็นเดือนพฤศจิกายน อากาศมันเย็นกว่าปกติแล้ว แน่นอนอาจไม่เท่ากับห้องแอร์ที่คุณนอนกระดิกเท้าดูบอลอยู่ทุกวัน แต่มันก็เย็นลงแล้ว คุณจะรับรู้ได้ หากคุณได้โผล่ศีรษะออกมาสูดอากาศภายนอกบ้าง และฉันก็ไม่ได้เห็นว่าคุณมีปัญหาอะไรกับการซัดก๋วยจั๊บชามที่สามลงกระเพาะของคุณลงไป



หลังจากกินข้าวแล้ว ฉันได้บอกคุณว่าฉันจะไปซื้อของต่อ ซึ่งคุณเป็นคนอาสาที่จะตามมาเป็นเพื่อนฉันเอง (โดยที่ฉันรู้อยู่แล้วล่ะว่าคุณต้องทำหน้าเบื่อโลกแน่ๆ และนั่นจะสร้างความรำคาญใจให้ฉันเป็นอย่างมาก ดังนั้นฉันจึงบอกคุณซ้ำๆถึง5ครั้ง ว่าฉันไปคนเดียวได้ และฉันหมายความตามนั้นจริงๆ!!)



และ... (ไม่ต้องแปลกใจ ฉันเองก็ยังมีอีกหลายและแน่นอน) การที่คุณมายุ่มย่ามวุ่นวายกับตัวฉันในขณะที่เรากำลังฝ่าฝูงชนเข้าไปในตรอกแคบๆนั้น มันน่ารำคาญมาก และคุณก็ดูจะมีปัญหากับทุกสิ่ง



ฉันรู้ค่ะว่า ถ้าเป็นคุณจะรีบจ้ำให้เร็วที่สุด หาร้านที่ต้องการให้เจอแล้วซื้อของชิ้นนั้นก่อนจะรีบเผ่นไปให้พ้นอย่างรวดเร็ว



แต่... เป็นเพราะว่าคุณไงคะคนดี ฉันไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าทำไมคุณต้องทำท่าแบบนั้นในเมื่อคุณเองเป็นคนบอกให้ฉันประหยัดในการซื้อของ ซึ่งหมายความว่าฉันควรจะต้องเลือกซื้อของถูก ทำให้ต้องแวะแทบทุกร้าน เพื่อเปรียบเทียบราคายังไงละคะ และสิ่งอื่นๆ ที่คุณเรียกว่า "อะไรต่อมิอะไรที่คุณยังหาความน่าสนใจไม่เจอ"นั้นมันกลับดึงดูดความสนใจของฉันเหลือเกิน



เพราะว่าเจ้าตุ๊กตาหมีัตัวนั้น หน้าตาเหมือนตุ๊กตาตัวแรกที่คุณมอบให้ฉันในวันเกิดฉันในปีที่เราเป็นแฟนกันวันแรก และมันยังคงตั้งอยู่บนเตียงนอนของฉัน



ที่รัก...คุณเคยจำได้ ว่าวันพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของฉัน แต่คุณดูเหมือนว่าจะลืมมันไปโดยสิ้นเชิงมาหลายปีแล้ว



และ..คุณที่เคยใส่ใจในทุกๆอย่างของฉัน ก็ไม่เคยไยดีมันอีกเลย



คุณเคยโอเคเสมอกับการถือของให้ฉัน แต่ปัจจุบันนี้กระทั่งถุงแค่2-3ถุง หากฉันไม่ขอให้ช่วย คุณคงไม่ถือ และทำราวกับว่ามันหนักราว2-3ตัน



หลัง จากเดินไปไกลพอควร ในที่สุดฉันก็ทนไม่ไหวกับสีหน้าและเสียงถอนหายใจครั้งที่43ของคุณ จึงต้องหันกลับไปบอกว่า



‘กลับไปก่อนก็ได้นะ’



เหอะ... น่าตื้นตันชะมัด ทั้งที่ฉันอุตส่าห์นอนดึกติดกันมาเป็นเดือนๆเพื่ออยู่ทำอาหารว่างมื้อดึกให้คุณ ยืนอยู่นานเป็นชั่วโมงๆหน้าเตาที่ร้อนสุดๆ ทำให้หน้ามัน และผิวเสีย ในขณะที่คุณนอนเอกเขนกดูบอล พร้อมกับเล่นเกมส์ไปด้วย แต่ฉันก็ไม่เคยบ่น และยินดีทำให้คุณ แต่แค่เพียงเดินซื้อของกับฉันแค่ไม่ถึงชั่วโมงมันทำให้คุณทำหน้าราวกับแบกโลกไว้ทั้งใบ



ความห่วงใยที่คุณเคยพูดถึงหรือความรักที่คุณเคยมีให้ฉันเหมือนจะละลายหายไปแล้วสินะ



คุณไม่พร้อมที่จะอยู่ ส่วนฉันก็ไม่ต้องการจะกลับ ดังนั้นเราก็ควรแยกกันไป



แล้วไง...ในเมื่อคุณยืนยันว่าจะไปต่อด้วยกัน คุณจะทำหน้าเหมือนหมาแก่หงอยๆทำไม



บางครั้งฉันก็ไม่เข้าใจว่าคุณจะโวยวายทำไมกับเพียงแค่



กระเป๋าที่สวยๆ ที่หากคุณสังเกตดีๆ มันเป็นของผู้ชาย และฉันอยากจะซื้อให้คุณ



เสื้อนั่นก็อีก มันแปลกนักหรือไงที่ ผู้หญิงสักคน ต้องการที่จะสวยต่อหน้าคนที่เรารักเสมอ



แล้วนั่นอะไรตุ๊กตาัตัวนั้น ที่ฉันพูดเกือบ30รอบแล้วว่ามันน่ารัก และอยากได้ เพื่อเป็นการบอกใบ้อย่างโจ่งแจ้ง ให้สมองของคุณ ระลึกได้ซักที ว่าพรุ่งนี้น่ะ วันเกิดฉัน



ชุดเครื่องครัวนั่นอีก ก็ใครกันล่ะบ่นว่าอยากกินพายสัปปะรด



‘สีไหนสวย’ ฉันหันไปถามคุณ แล้วหยิบกระเป๋าสองใบที่จะซื้อให้คุณมาเทียบกันให้ดู



แล้วคุณก็ชี้มาแบบส่งๆ แบบที่ไม่ัรับรู้ด้วยซ้ำมั้ง ว่านั่นน่ะ กระเป๋าผู้ชายที่ฉันจะซื้อให้คุณ!



‘เหนื่อย แล้วเหรอ...มาเดี๋ยวช่วยถือ’ ขอร้องเถอะ ฉันทนเห็นคุณทำท่าแบกโลกนั่นไม่ไหวแล้ว



‘ไม่เป็นไร อย่าเลย ผมรู้สึกไม่ดี’ เหอะ...เออ ฉันเองก็รู้สึกไม่ไหวแล้วกับคุณเหมือนกัน



หลังจากดูนาฬิกาครั้งที่100 ฉันก็รู้ดีว่าคืนนี้มีบอลคู่สำคัญของคุณ



เห็นแก่พระเจ้า ฉันไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าพวกคุณจะชอบอะไรนักหนา มันสนุกตรงไหนกันกับการวิ่งไล่ลูกบอกหนึ่งลูกโดยผู้ชาย22คน



และ ที่ร้ายคือ...ขณะที่พวกคุณเรียกร้องอยากไปนักหนากับการเที่ยวแบบบุกป่าฝ่าดง ที่โคตรลำบาก แต่พวกคุณกลับทนลำบากกับเรื่องแค่นี้ไม่ได้ ให้ตายเถอะ...



คุณเคยหาว่าฉันงี่เง่า เอาแต่ใจและฉันเปลี่ยนไป



ตรองดูให้ดีเถอะ ว่าใครกันแน่ที่งี่เง่า เอาแต่ใจ เห็นแก่ตัว และเปลี่ยนไปมากกว่า



ในขณะที่ฉันรักคุณมากขึ้นทุกวัน แต่รักของคุณที่ให้ฉันมันเก่าลงและน้อยลงเรื่อยๆ

กับการที่จะต้องทนรับทุกอย่างอยู่อย่างนี้ โดยที่ฉันไม่จากคุณไป หาคนอื่นที่ดียื่งกว่าคุณนั้น



บอกได้เลยว่าเหตุผลเดียวที่ฉันยอมทน...เพราะคุณคือผู้ชายที่ฉันรัก



แต่ได้โปรดเถอะคนดี บางครั้งการกระทำของคุณก็เป็นอะไรทำร้ายจิตใจของฉันมากเกินไป ยิ่งฉันอยู่ใกล้ คุณยิ่งอยากถอยหนี ในขณะที่เมื่อฉันทิ้งช่องว่างให้คุณ คุณกลับเป็นฝ่ายบอกว่าฉันห่างไกล ฉันเบื่อหน่ายและไม่รักคุณดังเดิม



เรื่องง่าย ๆ ที่ผู้ชายอย่างคุณไม่เคยรู้ ไม่เคยที่คิดจะเข้าใจ



สำหรับฉันแล้วมันคือความรักเท่านั้น



เรารักคุณ เราจึงยอมทนกับความเป็นเด็ก ความบ้างาน ความไม่ใส่ใจ และความเย็นชาของคุณ



วันนี้ในขณะที่ฉันทำอาหาร ล้างจานและเก็บเสื้อผ้าที่คุณหว่านไปทั่วห้อง คุณยังคงมึนตึงใส่ฉัน กับการที่ฉันพาคุณไปเจออากาศร้อน



แต่ไม่เป็นไร ฉันยังโอเคและยินดีทนคุณ แต่เพียงเหตุผลง่าย ๆ ที่อยากให้คุณรู้และจดจำไว้



...คือฉันรักคุณ...

-------------------------------

credit by : ปลาดุก(เพื่อนรักของไอซ์เองค่ะ ฮาได้ใจมาก ๆ)

จากคุณ	: Argent
เขียนเมื่อ	: 16 พ.ย. 53 10:22:58