กระทงมือส_อง

เรื่องสั้นตามเทศกาล อ่านแล้วอย่าคิดมากนะครับ

กระทงมือส_อง

'...วันเพ็ญเดือนสิบสอง น้ำก็นองเต็มตลิ่ง เราทั้งหลายชายหญิง สนุกกันจริงวันลอยกระทง'

เสียงเพลงที่คุ้นเคยเริ่มดังให้ได้ยินมาตั้งแต่เมื่อต้นสัปดาห์ จนในที่สุดวันอันแสนรื่นเริงนี้ก็มาถึง ผมต้องเสียเวลาไปหลายวันกับการจัดเตรียมวัสดุมาทำกระทงที่สุดแสนพิเศษไม่เหมือนใครของผม

ตำนานที่มาของวันลอยกระทงนั้นดูเหมือนจะยังตกลงกันไม่ได้ว่าจะเอาอย่างไรแน่ แต่ความเชื่อของคนส่วนใหญ่นั้นเห็นว่า เพื่อเป็นการขอขมาต่อสายน้ำที่พวกเราได้ทำให้แปดเปื้อนมาตลอดทั้งปี ซึ่งผมคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดูพิลึกพิลั่นอย่างยิ่ง

ค่ำคืนที่สายน้ำจะสว่างไสวสวยงามไปด้วยแสงเทียนจากกระทง และพลุไฟจำนวนมากมาย ทั่วทุกแห่งหนจะเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ เสียงประทัด เสียงเพลง เสียงมอเตอร์ไซค์ เสียงของผู้คน รอยยิ้ม สุรา และ...

ทำไมเราจึงทำการขอขมาต่อพระแม่แห่งสายน้ำ ด้วยการลอยขยะลงไปให้ท่านสกปรกมากยิ่งขึ้น กระทงไม่ว่าจะทำจากวัสดุสิ่งใด มีรูปร่างหน้าตาสวยงามสักเพียงไหน สุดท้ายแล้วพวกมันก็เป็นเพียงแค่ขยะกองโตที่ต้องใช้เจ้าหน้าที่เป็นจำนวนมากไปช่วยกันกวาดตักขึ้นมาทิ้งเท่านั้นเอง เราควรหาทางช่วยกันลดการทิ้งขยะลงในแม่น้ำจะไม่ดีกว่าหรือ

ผู้คนที่ใช้ชีวิตติดกับสายน้ำควรมีความรับผิดชอบ สถานประกอบการณ์ที่ใช้ประโยชน์จากสายน้ำ ก็ไม่ควรทำอะไรมักง่าย แม้จะไม่ได้ตอบแทนอะไร แต่การกรอกสารพิษลงไปอย่างไม่ปราณีนั้นเป็นการกระทำที่ไม่อาจให้อภัยได้

ไม่เพียงแค่นั้น ผู้คนส่วนอื่นๆ ในสังคมก็ไม่ควรเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องห่างไกลตัว เพราะหากทุกคนสนใจ และใส่ใจจริงแล้ว แรงผลักดันทั้งหมดนั้นก็จะสามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีให้เกิดขึ้นได้ แล้ววันลอยกระทงอย่างแท้จริงก็จะเกิดขึ้น ค่ำคืนแห่งสายน้ำที่งดงามก็จะกลายเป็นจริง

ผมค่อยๆ จัดกระทงใบย่อมของผมให้ได้รูปสวย เนื่องจากมันเป็นวัสดุธรรมชาติ ขนาดและรูปร่างของกลีบแต่ละชั้นจึงไม่ค่อยจะเท่ากันสักเท่าไร ผมต้องพยายามดัดแต่งอยู่นานแต่มันก็ยากอยู่เหมือนกัน บางครั้งผมก็ต้องอาศัยเส้นลวดช่วยดัดพวกมันให้ได้ตามต้องการ

ลำต้นกล้วยชิ้นใหญ่ที่ตัดมามีขนาดพอเหมาะกับจำนวนกลีบกระทงที่ผมเตรียมมาพอดิบพอดี ซึ่งก็ดีเหมือนกันเพราะผมขี้เกียจจะออกไปหาวัตถุดิบมาเพิ่มเติมอีกแล้ว คืนนี้ผมทั้งเหน็ดเหนื่อย และเปรอะเปื้อนไปทั้งตัวแล้ว

ผมดัดมือคู่สุดท้ายให้พนมเป็นรูปดอกบัวอย่างสวยงามเพื่อเสียบเอาไว้ตรงกลางกระทง และดัดมืออีกสองสามข้างที่จัดไว้เป็นกลีบให้เข้าที่เรียบร้อย อดีตเจ้าของมือเหล่านี้คือพวกที่ชอบทิ้งขยะลงในแม่น้ำ ซึ่งผมต้องใช้เวลาในการล่าพวกนี้อยู่หลายวันทีเดียว

ผมตั้งใจจะยกกระทงขึ้นอธิษฐานแต่ก็ต้องเปลี่ยนใจเพราะมันหนักมาก ผมจึงค่อยๆ ลากมันไปที่ริมตลิ่งแทน

'ข้าแต่พระแม่แห่งสายน้ำผู้เป็นแหล่งกำเนิดของสรรพชีวิต ได้โปรดจงรับการกราบขอขมาลาโทษจากมือของคนเหล่านี้ด้วยเถิด'

ผมออกแรงผลักกระทงให้ลอยออกไป ลำน้ำแถวนั้นก็ค่อยๆ ถูกย้อมจนกลายเป็นสีแดงสะท้อนแสงจันทร์ของคืนวันเพ็ญอย่างงดงาม

'วันเพ็ญเดือนสิบสอง เลือดก็นองเต็มตลิ่ง เราทั้งหลายชายหญิง สนุกกันจริงวันลอยกระทง...'

จากคุณ	: zoi
เขียนเมื่อ	: 19 พ.ย. 53 08:27:00