แวะเอามาให้อ่าน จากเพื่อนสมาชิกคนหนึ่งในศาลาแ่ต่งไว้
" คุณบ๊อบจิม" ชอบมากมายอะค่ะ
ราชดำเนิน นำราษฎร์ ให้ดำเนิน
ให้ลูกเดิน ตามรอย ที่พ่อถาง
ทศพิธ คือหลักธรรม คือรอยทาง
คือตัวอย่าง ความเสียสละ เพื่อมวลชน
ถามความสุขของพ่อ อยู่ที่ไหน?
อยู่ที่ได้ เห็นลูกยิ้มทุกแห่งหน
เห็น...ความสุขบนใบหน้าประชาชน
เห็น...ทุกคนรักกัน...รักแผ่นดินไทย
ต่อแต่นี้ เราลองเปลี่ยนกันสักนิด?
แคร์...ความคิดคนอื่นบ้างจะดีไหม?
เอาความรู้สึกคนอื่น มาใส่ใจ
ทอนความเห็นแก่ได้...ให้ลดลง
เรียนรู้จัก รับผิดชอบ ในหน้าที่
ดีคือดี เลวคือเลว อย่าไปหลง!!
อย่า...ปล่อยให้ใจชาชินจนต่ำลง!!
สังคมคง ดีขึ้นได้...ในไม่ช้า
รู้จักเก็บ รู้จักหา รู้พอใช้
รู้ประเมิน จริงเท็จได้ ในคุณค่า
รู้จำเป็น รู้ฟุ่มเฟือย รู้เวลา
และรู้ว่า "พอเพียง"เรา อยู่ที่ใด
ไม่อยากให้ พ่อต้องเหนื่อย นับจากนี้
ผ่านหลายปี...ยังอยากเห็น พ่อยิ้มได้
ถามตัวเอง เราทำกันได้หรือไม่?
แทนของขวัญจากคนไทยทั้งแผ่นดิน