คำว่า "ผู้หญิงเก่ง" กับ คำว่า "ความรัก"
สงสัยว่า มันจะเป็นคำคู่ตรงข้ามกันหรือเปล่าน้า.. ??
ดูตัวเราสิ ..
ถ้าไม่โกหกตัวเองจนเกินไปนัก
หน้าตาก็ออกจะจิ้มลิ้มน่ารักขนาดนี้
แต่งตัวเรอะ .. ก็ดูดี มีชาติตระกูล แถมหุ่นออกจะเอ๊กซ์แตก .. คิคิ
ส่วนหน้าที่การงานไม่ต้องพูดถึง ลำพังแค่เงินเดือนก็กินขาดพวกหนุ่มออฟฟิศไปหลายขุม
แต่ไหง ..
เราต้องตื่นนอนตอนเช้าคนเดียว
กินข้าวกลางวันคนเดียว
เดินกลับบ้าน ก็เดินคนเดียว แบบนี้ .. -_-"
ใบไม้แห้งๆ ที่เพิ่งร่วงหลุดจากก้าน ค่อยๆ ถลาบินอย่างไร้ทิศทาง
จนมานอนกองรวมกันอยู่กับเพื่อนๆ ไร้ชีวิตของมัน บนพื้นกระเบื้องปูนสีซีดรูปตัวหนอน
ในสวนสาธารณะแห่งหนึ่งย่านชานเมือง
หลังเลิกงานในเวลาเย็น
เธอมักเดินวกหลบเข้ามาที่นี่
อาจเพราะหนีความวุ่นวายของสังคมเมือง
และใช้เวลาจนเกือบถึงช่วงหัวค่ำเสมอๆ
แต่ในเย็นวันนี้
มีบางสิ่งบางอย่าง ที่อาจเปลี่ยนชีวิตอันเงียบเหงาของเธอ ..
LOVE or CHESS ..
เรื่องสั้น โดย .. หน้ากากตี๋
ห่างจากสายตาของเธอไปไม่กี่สิบเมตร
มีชายหนุ่มนั่งครุ่นคิดอะไรบางอย่าง อยู่บนโต๊ะม้าหินเล็กๆ
ตัวเบี้ยหมากรุกหลายสิบตัว ตั้งตระหง่านประหนึ่งจะรบพุ่งทำสงครามกันอย่างจริงจัง
เหลือเพียงเสียงของสายลม ที่ลากเอาเศษใบไม้เท่านั้น
ดังลั่นในโสตประสาทของเธอ
ทุกอย่างดูเงียบงัน ..
เธอค่อยๆ วางกระเป๋าถือลงบนเก้าอี้หินที่อยู่ไม่ห่างกันนัก
นั่งเฝ้ามองชายหนุ่มคนนั้น
เขายังคงง่วนอยู่กับเกมสงครามบนโต๊ะ มือขยับเรือไปในทิศทางข้างหน้า 4 ช่อง และยิ้ม
จากนั้น ลุกขึ้นไปนั่งเก้าอี้อีกฝั่ง และทำหน้าครุ่นคิดต่อไป ..
อีตานี่นี่ก็แปลกดีนะ !!
เล่นหมากรุกอยู่คนเดียว ... ไม่มีเพื่อนหรือไงกัน ??
เหมือนๆ ชีวิตของเราเลย ..
แต่ก็อย่างว่านะ คนเมืองสมัยนี้ ต่างคนต่างใช้ชีวิตแบบนี้กันทั้งนั้น
เอ .. แต่ดูไปดูมา ก็หล่อดีเหมือนกันนะ
หัวยุ่งๆ ตาโตๆ คิ้วก็เข้มดี ดูจากระยะสิบเมตรนี่ น่าจะสูงพอดูอยู่
เดินคู่กัน น่าจะสมกับเราดีนะ ..
เอ๊า .. ยังไม่ทันไร คิดไปถึงไหนแล้วนิเรา
หลังจากเคลื่อนพลม้าศึกประกบไพร่พลของฝ่ายตรงข้ามแล้ว
เขาก็ลุกขึ้นเปลี่ยนตำแหน่งอีกครั้ง .. ค่อยๆ นั่งลง
และรู้สึกเหมือนมีใครสักคนแอบมองเขาอยู่
เขายิ้มให้เล็กน้อย เมื่อพบว่า คนที่จ้องมองเขาอยู่
เป็นหญิงสาวหน้าตาดี และกำลังก้มหลบเขาอย่างเอียงอาย
ซวยเลยตรู .. !!
ทำไงดีล่ะเนี่ย .. โดนจับได้จนได้ ..
เอายังไงดี ..เอายังไงดี
เธอลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ
เดินไปหาชายคนนั้น ด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มอายๆ
แต่ยังแฝงมาดนิ่งๆ อยู่ในที
ในหัวของเธอ กำลังคิดอย่างหนักว่า ณ วินาทีนี้ จะพูดประโยคอะไรออกไปดี
แต่เขาก็เป็นลูกผู้ชายพอที่จะไม่รอให้ผู้หญิงเสียหน้า จากการต้องให้เธอเอ่ยวาจาก่อน
" สวัสดีครับ .. "
" ... เอ่อ .. สวัสดีค่ะ "
" มาแถวนี้บ่อยเหรอครับ ?? "
" ก็เกือบๆ ทุกวันน่ะค่ะ "
" ทำไมเราถึงไม่เคยเจอกันเลย .. น่าแปลกดีนะครับ "
หล่อโฮก .. มากๆ ค่ะ
ยิ่งเข้ามาดูใกล้ๆ ขนาดนี้
หนวดเขียวครึ้มๆ นิดๆ ด้วย ..
" เล่นหมากรุกเป็นมั้ยครับ .. ?? "
หมากรุก อะเหรอ ... ไม่อยากบอกเลย ..
ว่าเราเนี่ย เล่นโคตรเก่งเลย พ่อสอนให้เล่นมาตั้งแต่เด็กๆ
หลังจากที่พ่อเราเสียไป ก็ยังหาคนเล่นชนะเราไม่เจอเลย
" พอเล่นได้นิดหน่อยอะค่ะ .. " มารยาหญิงร้อยเล่มเกวียนจริงๆ
" ดีเลยครับ .. ผมก็เบื่อเล่นคนเดียวแล้วล่ะครับ "
ยิ้มพิมพ์ใจอีกตะหาก
ทำไมเดินมาทุกวัน ไม่เห็นเจอนายคนนี้เลยแฮะ
ไหล่ใหญ่มากค่ะ .. คิคิ
เกมหมากรุกดำเนินต่อไป ..
ม้าศึกกินเบี้ย และถอยฉากสู่แหล่งกำบัง
มิวายที่จะต้องเสียสละชีวี เพื่อนายขุนอย่างแท้จริง
และส่งผลจนได้ "ชัยชนะแห่งสงคราม"
แม้สมรภูมิรบนั้นจะพุ่งรบรุนแรง
หากแต่มันก็เกิดขึ้นท่ามกลางรอยยิ้มของหนุ่มสาวทั้งสอง
ต่างคนต่างแอบมองกันและกัน ในยามที่อีกฝั่งเผลอ
ดวงตะวันค่อยๆ เคลื่อนตัวลงเกือบลับขอบฟ้า
แสงสว่างพลันมืดลงเร็วอย่างน่าใจหาย
ผู้คนเริ่มหายตัวกลับสู่รังนอนของตัวเอง
เหลือเพียง คนคู่นี้ และ เสียงหัวเราะ ของพวกเขา
" วันนี้ .. ฟ้ามืดเร็วจังครับ "
" ค่ะ .. "
ทั้งสองก้มหน้าลงเล็กน้อย
เพราะต่างรู้ว่า ถึงเวลาที่จะต้องลาจากกันแล้ว
" พรุ่งนี้ .. เราจะมาเจอกันอีกมั้ยคะ ?? "
ชายหนุ่มยิ้มให้ และตอบไปตามความสัตย์จริง
" อืมม์ .. พรุ่งนี้ผมคงไม่ได้มาแถวนี้อะครับ "
แม้ปากหญิงสาวจะยิ้ม แต่ก็แฝงความเศร้าเล็กๆ ไว้บนสีหน้าด้วย
" .. แต่ผมมีอะไรให้คุณนะครับ " เขายิ้ม
ชายหนุ่มวางกระเป๋าเอกสารลงบนโต๊ะอย่างเบามือ
หลังจากที่ใช้มือค่อยๆ ปาดเหล่าขุนศึกในสนามรบ ออกไปข้างๆ
รอยยิ้มของเขายังคงสร้างความประทับใจในหญิงสาวอยู่
แม้ตอนนี้ แสงตะวันจะลับขอบฟ้าไปแล้วก็ตาม
ชายหนุ่มหยิบกองเอกสารปึกเล็กๆ มอบให้เธอ
เธอรับมันมาด้วยความฉงนเล็กน้อย
รูปใบใหญ่ที่ถูกเย็บติดมากับเอกสาร มันคือ รูปที่เธอถูกแอบถ่ายไว้
อาจจะเป็นช่วงสัปดาห์ที่แล้ว เพราะเธอจำชุดที่เธอสวมใส่ได้ดี
เธอพลิกดูตัวหนังสือบนเอกสารที่แนบมาด้วยกัน
มันปรากฏชื่อ นามสกุล และเรื่องราวเกี่ยวกับตัวของเธออย่างละเอียด
ไม่เว้นกระทั่ง .. เธอชอบเล่นหมากรุกเป็นชีวิตจิตใจ !!
แม้ปืนเก็บเสียงสีดำขลับ ที่ถูกกระชับไว้ในมือของชายหนุ่มผู้นั้น
ถูกวางลงบนโต๊ะ อย่างช้าๆ นิ้วชี้ของเขาเหนี่ยวไกไว้เบาๆ
แต่ รอยยิ้มอันอบอุ่น ก็ยังอาบอยู่บนใบหน้าคมได้รูป
" ผมขอโทษนะ .. แต่นี่มันเป็นงานสุดท้ายของผม
ผมอยากจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ของผมเสียที ผมเหนื่อยกับมันมามากพอแล้ว !!! "
" แต่ .. แต่ .. ฉัน .. ฉัน .. "
" อย่าโกรธกันเลยนะครับ "
" แต่ .. แต่ .. ฉันว่า คุณถอยม้า .. ช้าไปก้าวนึงนะ "
คลิก !!
เปรี้ยง !!!
นกหลายตัวบินขึ้นไปบนท้องฟ้า
เธอหยิบเบี้ยตัวเล็กๆ ตัวหนึ่งจากหลายๆ ตัวที่กระจายอยู่ตรงหน้า
และค่อยๆ ชักมือออกจากใต้โต๊ะม้าหินเล็กๆ ตัวนั้น
เก็บปืนกระบอกเก่าของบิดา ลงในกระเป๋าถือใบเล็กๆ ของเธอ
แล้วเดินจากไป
ทิ้งให้ชายหนุ่มรูปงาม
นอนจมกองเลือดไปพร้อมๆ เหล่าทหารหาญ
ที่นอนเกลื่อนกลาดในเศษซากปรักหักพังแห่งสงคราม
.. อย่างเงียบเชียบ
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า
"ผู้หญิงเก่ง" กับ คำว่า "ความรัก"
คงจะเป็นคำคู่ตรงข้ามกันจริงๆ !!
- - - the end - - - -
แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 53 13:18:26
แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 53 13:17:49
แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 53 13:08:15