^แด่คุณผู้ชายที่รัก ฉบับที่ 2^

แด่คุณผู้หญิงที่รัก ฉบับที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W9942010/W9942010.html

------------------------
แด่คุณผู้ชายที่รัก



พอซะทีได้มั้ยที่รัก กับคำว่า "อะไรก็ได้"



ฉันเบื่อเหลือเกินกับคำว่า"อะไรก็ได้" ที่ไม่ได้อะไรก็ได้จริงอย่างที่คุณพูด หากคุณจะใช้สมองส่วนความจำของคุณบ้างก็น่าจะรู้ดี เพราะอะไรก็ได้ของคุณนั้นเต็มไปด้วยข้อแม้ต่างๆมากมาย

ตัวอย่างง่ายๆเช่นวันนี้

เมื่อฉันถามคุณ ซึ่งเป็นคนนัดฉันไปกินข้าวเย็นวันนี้ว่า เราจะไปกินอะไรดี

แน่นอน คำตอบสุดคลาสสิคของคุณก็คือ "อะไรก็ได้" ดังเช่นทุกที



แต่เมื่อฉันบอกว่าอยากกิน สปาเก็ตตี้ ....คุณบอก....ที่รัก มันทำให้คุณอ้วน

อาหารไทย.....ที่รัก คุณทำกินเองที่บ้านก็ได้

อาหารญี่ปุ่น.....ไม่เบื่อหรือไง เพิ่งกินกันไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว

สุกี้..... ไม่เอาอ่ะ มันผงชูรสเยอะ

อาหารจีน.....มันแผล็บเลยนะคุณ

ร่ายกันไปจนถึง การหารแม็กซิกัน จนถึงอินเดีย

ไม่มีอะไรถูกใจคุณซักอย่าง



ถามจริงเหอะ ฉันจะทำอะไรได้นอกจาก โมโห เพื่อให้คุณพาฉันที่หิวจนกระเพาะจะไปติดแผ่นหลังอยู่แล้ว ได้ ไปกินไอ้"อะไรก็ได้"ที่โคตรจะเรื่องมากของคุณนั่นซักที!!!



และ



ที่รัก...ฉันจะบอกอะไรให้นะ ฉันชอบเยาวราช เพราะอาหารมันอร่อยเท่านั้นเอง ส่วนไอ้เพลงจีนนั่นน่ะ...แม่คุณต่างหากที่ชอบ และดูเหมือนคุณจะไม่เคยรู้



ฉันน่ะ ไม่ได้ชอบร้านอาหารริมทางที่โคตรจะร้อน ชอบร้านอาหารที่บรรยากาศดีๆ หรูๆ ที่คุณไม่เคยพาไปเพราะเกี่ยงว่ามันแพง(หลังจากคุณซื้อ ไอโฟน4 โน๊ตบุ๊คเครื่องใหม่ รองเท้ากีฬา และไม้กอล์ฟนี่นด้วย)



ที่รัก.... ฉันไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากหมกตัวอยู่ในห้องและทำสปา ในเมื่อคนที่มาด้วยอย่างคุณเอาแต่นอนหง่าวอยู่ในห้องไม่ยอมไปไหน ดังนั้นเราจึงไปได้แต่ไนท์บาซาร์ ตอนที่คุณตื่นมานั่นแหละ ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ตัวเองจะซื้อชุดว่ายน้ำทูพีชมาใหม่ทำไม ในเมื่อคาดได้อยู่แล้วว่าเหตุการณ์จะเป็นแบบนี้



ที่รัก...ถ้าคุณจะสังเกตกันซักนิด ฉันแต่งหน้าทุกวันหน้ากระจกให้คุณเห็น แต่ที่คุรเข้าใว่าไม่แต่ก็เพราะฉันไม่ได้ใช้สีแดง ฟ้า ม่วง เขียว อย่างสาวๆในออฟฟิศที่คุณ ซื้อของขวัญให้ ในขณะที่คุณลืม วันเกิดฉัน



และฉันก็ไม่เข้าใจ ในเมื่อคุณย้ำให้ฉันฟังไม่ต่ำกว่าร้อยรอบอย่างภาคภุมิใจในเสน่ห์ของตน ว่าแม่สาวที่ออฟฟิศคนนั้นชอบคุณ

ฉันไม่ควรจะบอกคุณหรือไงว่ามีคนมาจีบฉัน หรือคุณอยากรู้เองจากคนอื่นกันล่ะ



ที่รักคุณอยากได้ รอยยิ้ม เสียหัวเราะและความสุข ยามอยู่กับฉัน

คุณไม่ต้องการเห็นฉันเครียด เสียใจ ร้องไห้ เพราะมันจะทำให้คุณรู้สึกแย่

แต่คุณรู้ไหมว่า



ฉัน อยากเห็นคุณเครียด เสียใจ ร้องไห้ และอ่อนแอ

เพราะ

.....ที่รัก เราทั้งสองคนเป็นคน....ไม่ใช่เครื่องจักรกล

เพราะคนทุกคน ย่อมเจอทั่งสุขและทุกข์

ไม่มีใครจะมีความสุขได้เพียงอย่างเดียวหรอก



ชีวิตไม่ใช่สมการ ที่ใส่ตัวแปรปุ๊ป ผลลัพธ์จะออกมาเหมือนเดืมเสมอ

ปัจจัยที่ทำให้มันเปลี่ยนไป คือ....เวลา



ในขณะที่เวลา ทำให้ความรักความผูกพัน มั่นคง และฝังรากลึกมากขึ้น

เวลาก็ทำให้ความใส่ใจ ห่วงใยและรัก ลดน้อยลงได้เช่นกัน



อะไรก็ได้....ที่ไม่อะไรก็ได้นั่น แสดงให้เห็นถึงความขี้เกียจ ไม่ใส่ใจไม่ต้องการมีส่วนร่วม และรำคาญ ต้องการให้มันจบๆไป



ฉํนปรารถนาที่จะแชร์ทุกสิ่ง และมีชีวิตอยู่ร่วมกับคุณทั้งสุขและทุกข์

ไม่ใช่เพียงแต่ความสุขที่ฉันหวังจากคุณ

แต่เพราะฉันรักคุณ....

ฉันจึงยอมรับทุกอย่างที่รวมกันออกมาเป็นคุณ



และ ที่ฉันยังอยู่กับคุณอยู่ตรงนี้มันเป็นเพราะเหตุผลง่าย ๆ เหตุผลเดียว



...ฉันอยากเป็นคนของคุณ...ตลอดไป...



ก็...เท่านั้นเอง

------------------------
เหมือนเดิมค่ะ credit : คุณหญิงส้ม(ปลาดุก...เอ้ย...คุณผู้หญิงตัวแม่)

จากคุณ	: Argent
เขียนเมื่อ	: 28 พ.ย. 53 16:39:08