*** เอากลอนมาแบ่งให้อ่านครับ หมู่นี้อารมณ์สุนทรีย์ หลังจากไม่ได้แต่งมานานนม *****
|
 |
คลี่เมฆสีดำเทาเท่าผืนฟ้า
ห่มนภาให้หลับไหลในคืนหนาว
ยามฟ้าสิ้นแสงเดือนและแสงดาว
ทิ้งเจ้าให้ปวดร้าวเพียงลำพัง
เสียงฟ้าร้องครืนครืนสะอื้นไห้
น้ำตาไหลร่วงรินสิ้นความหวัง
ด้วยเหน็บหนาวใจกายเพียงลำพัง
มิอาจยั้งหยุดใจเหงาจึงเศร้าใจ
ได้แต่หวังวันพรุ่งนี้เพลาเช้า
ตะวันฉายสาดไล่เงาความมืดหาย
เมื่อท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ
เหมือนเธอได้มาเยี่ยมเยือนเช่นตะวัน
จึงฝากลมห่อใจไปทายทัก
หอบความรักมอบให้ในยามฝัน
ให้ไอรักโอบเธออุ่นดั่งตะวัน
แทนตัวฉันที่อยู่ไกลในราตรี
| จากคุณ |
:
sakchai splash   
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 ธ.ค. 53 11:25:35
|
|
|
| 
