ความคิดเห็นที่ 1 T__T จากคุณ : คนเบื้องหลัง เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 53 08:02:53

ความคิดเห็นที่ 2 ......ใครช่างว่าพระจันทร์นั้นร้องไห้ อย่าไยไพให้ดวงจันทร์ต้องหมองศรี ยังเปล่งแสงแจ่มแจ้งดังรวี สมแล้วที่เป็นพระจันทร์....ของชาติไทย...... จากคุณ : ป.ปาแปง เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 53 08:51:19

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีค่ะ คุณคนเบื้องหลัง ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณ สำหรับ กิ๊ฟ ให้กำลังใจด้วยค่ะ ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 53 08:58:40

ความคิดเห็นที่ 4 พระจันทร์ล้า ลาแรง แม้แสงฉาย ความเดียวดาย หลบเร้น ไม่เห็นเหรอ ยิ้มยวนเย้า เพียงแสร้ง วาง อย่างเลิศเลอ น้ำตาเอ่อ ในห้วง ดวงหทัย จะอย่างไร จันทร์เจ้า ที่เศร้าหมอง ยังเรืองรอง สวยเด่น เพ็ญไสว ตราตรึงอยู่ ในบ่วง ห้วงหทัย กระจ่างใส สวยผ่อง  แห่งผองชน.... สวัสดีค่ะคุณ ป.ปาแปง .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 53 09:18:23

ความคิดเห็นที่ 5 จันทร์สลด โศกศัลย์ นั่นไกลฟ้า ใกล้ตัวข้าฯ ขนิษฐา โศกไฉน ปฐพี ใต้หล้า หมายตาสิ่งใด บุเรงนอง จัดหาให้ สุนันยา.......กุสุมาแหะแหะ สวัสดีครับท่านประธานสุ ขอแจมแบบกวนๆ อย่าถือโทษนะขอรับ จากคุณ : ชิชิ เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 53 12:29:21 A:58.9.61.73 X: TicketID:296692

ความคิดเห็นที่ 6 ยามจันทร์เยือนเยี่ยมฟ้าราตรีไสว ไยสะอื้นร่ำไห้ฤทัยเศร้า จันทร์กระจ่างลวงตาว่าพริ้มเพรา แต่ใต้เงามืดมัวสลัวพราง ถามหัวใจจันทร์เจ้าไยร้องไห้ เมฆาบดบังใดให้หมองหมาง หรือหมู่ดาวจรัสแข่งแสงเจือจาง หรือแรมร้างห่างไกลใครบางคน พี่นี้เฝ้ามองจันทร์ทุกวันวี่ จันทร์ไม่เคยไยดีพี่สักหน สาดแสงนวลยั่วยวนใจให้ร้อนรน พอรุ่งสางก็จรพ้นไปลับตา ยินเสียงจันทร์ร้องไห้ในค่ำคืน หัวใจพี่ขมขื่นเป็นหนักหนา เสียงแว่วเคล้าสายลมผสมมา พี่ผวาเอื้อมมือไป...ไร้เงาจันทร์ จากคุณ : ลำน้ำ C เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 53 14:24:13

ความคิดเห็นที่ 7 พระจันทร์ไยร้องไห้ เพราะเหตุใดไยขื่นขม เห็นเธอต้องตรอมตรม ทุกข์ระทมแต่เดียวดาย ฤาบนฟ้าหนาวเหน็บ ฤาป่วยเจ็บใจสลาย ฤารักนี้กลับกลาย ฤาฟูมฟายเพราะใครกัน เขาทำเจ้าปวดร้าว แต่ตัวเจ้ายังเฝ้าฝัน ย้อนนึกถึงคืนวัน หากว่ามันล้วนผ่านไกล ไม่มีวันกลับคืน จงหยัดยืนขึ้นมาใหม่ พร้อมเป็นกำลังใจ จันทร์สวยใส....ไปนิรันดร์    จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 53 20:09:22

ความคิดเห็นที่ 8 มาแล้วค่ะพี่สุฯ .. มาแบบหนุ่ยนะคะ .. ไม่เศร้า ..ไม่ว่ากันนะคะ .. ซีกจันทร์เสี้ยว เปลี่ยวเหงา ข้างดาวน้อย เมฆหม่นคล้อย ลอยห่าง เคียงข้างหลัง ฟ้ามืดทึม ขรึมเคร่ง วังเวงจัง เหลี่ยมเขายัง บังเงา ให้เศร้าตาม .. จันทร์ยังยิ้ม พริ้มพราย หงายรอยแย้ม ยังเจิดแจ่ม แต้มฟ้า ราตรีหวาม แม้นมีบ้าง บางครั้ง ทั้งเขตคาม ความมืดล่าม ค้ำครอบ บอบช้ำใจ .. แต่มิอาจ สะกัดกั้น จันทร์ส่องแสง ด้วยจันทร์แกร่ง แสร้งล้า คราอ่อนไหว หัวใจยัง พลังเปี่ยม พร้อมเตรียมใจ ยังยิ้มได้ ฉายฉาน  จันทร์เคียงดาว ....................... ถึงยังไงความมืดมน ..  ก็มิอาจบดบังแสงจันทร์ส่องได้หรอกค่ะ พี่สุฯ ยิ้มไว้นะคะ .. จากคุณ : เกสรผกา เขียนเมื่อ : 17 ธ.ค. 53 21:26:31

ความคิดเห็นที่ 9 ๏ อ า จ ค ลั บ ค ล้ า ย ค ลั บ ค ล า ดั่ ง ว่ า ห ม อ ง จั น ท ร์ เ ค ย ส่ อ ง ส า ด แ ส ง แ ผ่ ว แ ร ง ห า ย มี บ า ง ค รั้ ง ดู ดั่ ง ช่ า ง เ ดี ย ว ด า ย ค ล้ า ย ร้ อ ง ไ ห้ ห า ย ห น้ า มิ พ า ที ๏ บ า ง ค รั้ ง ยั ง เ ย้ า ย ว น ช ว น เ ช ย ชิ ด พ ร า ย พ ร า ว พิ ศ เ พ ริ ศ ผ่ อ ง ส่ อ ง แ ส ง สี ร อ ย เ ศ ร้ า แ ซ ม แ ต้ ม ฉ า ย ค ล้ า ย ดั่ ง มี - เ ง า เ ม ฆี ค ลุ ม แ ท ร ก ใ ห้ แ ป ล ก ใ จ ๏ แ ค่ เ พี ย ง ก ฏ บ ท บ า ท ธ ร ร ม ช า ติ ส่ ง มี ขึ้ น - ล ง . . . ต ร ง - ค ด . . . ป ร า ก ฎ ใ ห้- ไ ด้ ม อ ง เ ห็ น เ ป็ น ส ร ณ ะ ล ะ ว า ง ใ จ มี ร้ อ ง ไ ห้ หั ว เ ร า ะ เ พ ร า ะ ก ฎ เ ก ณ ฑ์ ๏ จั น ท ร์ เ รื อ ง ร อ ง . . . ห รี่ ล้ า บ า ง ค ร า นั้ น มิ ใ ช่ จั น ท ร์ อ ย า ก เ ป็ น เ ช่ น แ ล เ ห็ น อ ง ค์ ป ร ะ ก อ บ ใ ก ล้ ไ ก ล ทำ  ใ ห้ เ ป็ น จั น ท ร์ ยั ง เ ด่ น แ ม้ เ ดี ย ว ด า ย ยั ง ฉ า ย น ว ล     ๚ะ๛ อาจทำให้อารมณ์ละมุนละไม ของคุณสุนันยาสะดุดไปบ้าง ขออภัยด้วยนะขอรับ เปลวอัคคีมองเห็นจันทร์เจ้าเช่นนั้นจริงๆ จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 53 06:23:02

ความคิดเห็นที่ 10 ซ้ำขอรับ .. แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 53 06:33:15 แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 53 06:30:51 จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 53 06:23:29

ความคิดเห็นที่ 11 ซ้ำอีก  ขอรับ ขอโทษคุณสุด้วย แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 53 06:33:28 แก้ไขเมื่อ 18 ธ.ค. 53 06:32:19 จากคุณ : เปลวอัคคี เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 53 06:27:11

ความคิดเห็นที่ 12 ขนิษฐา ห่วงจันทร์ จึงหวั่นไหว หนึ่งดวงใจ ส่งไป อยากให้ถึง จันทร์ในใจ ดวงนี้ ที่ตราตรึง บุเรงนอง ไม่เคยซึ้ง ...อย่าพึ่งเลย.. ลุงชิ อย่ากังวลเลยค่ะ ไม่ต้องรบกวน บุเรงนองหรอก....อิอิ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 53 16:14:45

ความคิดเห็นที่ 13 พี่นี้เฝ้ามองจันทร์ทุกวันวี่ จันทร์ไม่เคยไยดีพี่สักหน สาดแสงนวลยั่วยวนใจให้ร้อนรน พอรุ่งสางก็จรพ้นไปลับตา ยินเสียงจันทร์ร้องไห้ในค่ำคืน หัวใจพี่ขมขื่นเป็นหนักหนา เสียงแว่วเคล้าสายลมผสมมา พี่ผวาเอื้อมมือไป...ไร้เงาจันทร์ ******************** เป็นแสงเงา เทาทาบ ที่ฉาบไว้ จะคว้าไขว่า ได้เพียงลม ที่พรมผ่าน จันทร์บนฟ้า ล้าแรง แสงตระการ ห้วงสถาน ถูกปิด ลิขิตใด จันทร์ร้องไห้ ไม่ให้ ใครรู้เห็น แอบซ่อนเร้น อดสู ดูอ่อนไหว ยิ้มที่ฝืน กลืนเก็บ เหน็บฝังใน ดวงหทัย ที่ร้าว คราวระทม วานพี่ช่วย ส่งใจ ไปปลอบขวัญ รักเพียงจันทร์ ฟันฝ่า พาสุขสม น้องอีกหนึ่ง ดวงใจ หมายชื่นชม ฝากสายลม พัดไป ให้ถึงจันทร์ อยาก ช่วยซับ น้ำตา คราหม่นหมอง อยาก ประคอง จันทร์แอบ แนบในฝัน อยาก บอกว่า ไม่อาจลืม ปลื้มคืนวัน อยาก บอกรัก ฝากจันทร์ นั้นเพียงใจ .. สวัสดีค่ะ พี่ดีเจ กลอนเพราะมากๆเลย แต่วันนี้ สุเกิดอาการมึนมากๆ (รู้สึกเป็นบ่อยค่ะช่วงนี้).. พอดี น้องข้าวไม่สบาย สุ พักผ่อนน้อยไปหน่อยค่ะ ตอบได้ไม่สวยเท่าไหร่ ต้องขอโทษด้วยนะคะ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 18 ธ.ค. 53 18:17:13

ความคิดเห็นที่ 14 หวัดดีจ้ะน้องปอม จันทร์เจ้าเศร้าอดสู ที่รับรู้ มิอาจเผย คงต้องปล่อยตามเลย สิ่งที่เคย ยากเปรยคำ หากถามเรื่องหัวใจ มันผ่านไป แล้วงามขำ เก็บไว้ ในทรงจำ แม้เจ็บช้ำ ก็ทำใจ น้ำตาจันทร์ไหลหยด โศกสลดหมดคำไข ไม่อาจพูดสิ่งใด ทนปวดใจเพียงลำพัง แอบเห็นจันทร์ร้องไห้ ด้วยอาลัย ในความหลัง ติดบ่วงห้วงภวังค์ น้ำตาหลั่ง ลงข้างใน... ... จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 53 06:36:00

ความคิดเห็นที่ 15 ซีกจันทร์เสี้ยว เปลี่ยวเหงา ข้างดาวน้อย เมฆหม่นคล้อย ลอยห่าง เคียงข้างหลัง ฟ้ามืดทึม ขรึมเคร่ง วังเวงจัง เหลี่ยมเขายัง บังเงา ให้เศร้าตาม .. จันทร์ยังยิ้ม พริ้มพราย หงายรอยแย้ม ยังเจิดแจ่ม แต้มฟ้า ราตรีหวาม แม้นมีบ้าง บางครั้ง ทั้งเขตคาม ความมืดล่าม ค้ำครอบ บอบช้ำใจ .. แต่มิอาจ สะกัดกั้น จันทร์ส่องแสง ด้วยจันทร์แกร่ง แสร้งล้า คราอ่อนไหว หัวใจยัง พลังเปี่ยม พร้อมเตรียมใจ ยังยิ้มได้ ฉายฉาน  จันทร์เคียงดาว .......................คุณหนุ่ย ****** ต่างรู้เห็น เช่นกันในวันที่ จันทร์ดวงนี้ มีช่วง ทรวงปวดร้าว แกร่งก็แกร่ง ด้วยแสงระยับวาว ที่เหน็บหนาว ร้าลึก ตรึกทรวงใน พระจันทร์ยิ้ม แย้มเผย ไม่เคยหลบ หรือแอบซบ ออดอ้อน ตอนหวั่นไหว ยังตระการ ผ่านฟ้า ส่องหล้าไป เก็บน้ำตา เอาไว้ เพียงใจตน แต่ด้วยใจ ใครหนึ่ง คะนึงหา จึงรู้ว่า จันทรา น้ำตาหล่น จะบอกใครก็ไม่ได้ ให้ทุกข์ทน โศกท่วมท้น ล้นทรวง พี่ห่วงจันทร์... พระจันทร์ยังคง งามสง่าเหมือนเดิม ตามสายตา ที่เรามองเห็นได้ ความเจ็บปวด แม้แต่รอยน้ำตา  ไม่อาจให้ใครเห็น แต่เราสัมผัสได้ จากความรู้สึก จากความรัก ที่เรามีมอบให้ ไงจ๊ะ... ขอบคุณ คุณหนุ่ยมากๆเลย เรามีจันทร์ในใจดวงเดียวกัน..ใช่มั๊ยจ๊ะ จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 53 06:52:44

ความคิดเห็นที่ 16 ๏ แ ค่ เ พี ย ง ก ฏ บ ท บ า ท ธ ร ร ม ช า ติ ส่ ง มี ขึ้ น - ล ง . . . ต ร ง - ค ด . . . ป ร า ก ฎ ใ ห้- ไ ด้ ม อ ง เ ห็ น เ ป็ น ส ร ณ ะ ล ะ ว า ง ใ จ มี ร้ อ ง ไ ห้ หั ว เ ร า ะ เ พ ร า ะ ก ฎ เ ก ณ ฑ์ ๏ จั น ท ร์ เ รื อ ง ร อ ง . . . ห รี่ ล้ า บ า ง ค ร า นั้ น มิ ใ ช่ จั น ท ร์ อ ย า ก เ ป็ น เ ช่ น แ ล เ ห็ น อ ง ค์ ป ร ะ ก อ บ ใ ก ล้ ไ ก ล ทำ  ใ ห้ เ ป็ น จั น ท ร์ ยั ง เ ด่ น แ ม้ เ ดี ย ว ด า ย ยั ง ฉ า ย น ว ล     ๚ะ๛.....คุณเปลวฯ **** เป็นมุมมอง ต่างไป มิได้มาก ดูได้จาก ถ้อยงาม ใช่ตามป่วน แสงเฉิดฉาย ดั่งทอง ผ่องไออวน ทุกสิ่งล้วน บอกได้ ในท่าที แม้บางครั้ง หม่นมัว สลัวบ้าง เป็นเงาจาง พรางพล่า ใช่ลาหนี ดวงกมล บนแสง แห่งราตรี ยังมีสี ฉายส่อง ผ่องอำไพ ราตรีกาล ผ่านฟ้า  คราเมฆบด ท้อรันทด ปลดนวล ควรไฉน สิ่งแลเห็น ใช่เป็น อย่างเข้าใจ มองให้ลึก ข้างใน ใจ-ดวงจันทร์ มีหรือไม่ รู้สึก สำนึกเกิด ที่แพรวเพริศ กลับเป็น เช่นความฝัน ดูเลือนลา คล้ายว่า ถูกลงทันฑ์ จากสวรรค์ หรือเพราะฟ้า ไร้ปรานี... ขอบคุณ มากค่ะคุณเปลว ความรู้สึกของสุ เป็นความรู้สึกเดิมๆ ค่ะ ตราบใดที่ ยัง คงเป็นแบบนี้ ความรู้สึก ก็ ไม่อาจเปลี่ยนไปได้ .. จากคุณ : สุนันยา เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 53 07:10:31

ความคิดเห็นที่ 17 ยามจันทร์เศร้าขอให้เจ้าคิดถึงข้า ดวงดาราวาวแสงใช่แข่งขัน ข้าคงเคียงข้างเจ้าคราวรำพัน คลายทุกข์ทัณฑ์ท่วมท้นให้พ้นไป ฟ้าอาจหม่นมืดมิดแผลงฤทธิ์บ้าง อาจอวดอ้างข่มเหงให้หวั่นไหว จันทร์จึงเจ็บร้องไห้เพราะปวดใจ ไม่เป็นไรดาวดวงน้อยจะปลอบโยน แม้ข้าเป็นดาวดวงเล็กเด็กไปหน่อย แต่ข้าน้อยใช่เพียงแต่โลดโผน ข้ามิใช่เพียงแค่เด็กทะโมน ผู้ใหญ่สวมหัวโขนมิยอมฟัง หากจันทร์ล้าอยากร้องไห้จงปลดปล่อย ข้าจะคอยยืนเคียงและหนุนหลัง หากจันทร์เจ้าหมดแรงใจภินท์พัง จะช่วยส่งพลังให้ทดแทน จะเป็นไหล่ให้เจ้าเอียงเอนซบ จะคอยตบบ่ากว้างกางอ้อมแขน จะกอดเจ้าไม่ให้ใครมาดูแคลน สาดแสงแทนทั่วแดนยามจันทร์ลา... จากคุณ : comicclubs เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 53 23:24:28

ความคิดเห็นที่ 18 จันทร์ร้องไห้บนฟ้า ฉันร้องไห้ไม่มีกิฟท์ให้เธอ จากคุณ : tiki_ทิกิ เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 53 09:30:59

ความคิดเห็นที่ 19 น้องข้าวเป็นไร ไม่สบายมากป่าว ? จากคุณ : ลิงไร้ขน (จังงัง) เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 22:39:03

ความคิดเห็นที่ 20 *สุขกับไฟฝัน ที่สรรค์อักษร ให้เพลินหอบพร มานอนเคียงใจ..นะคะ* Marry Christmas and Happy New Year ค่ะ (นาราย์ทรงเครื่อง) *กลบทแนว๒-๒-๒-๒* วันผ่านวานผลพาชนพบชื่น สุขได้ใส่ดื่นเงินหมื่นแง้มหมาย อุ่นสู่อู้สรวลรื่นชวนเริงชาย หวามย่านหวานย้ายมากรายมุ่งกุม รักมนต์ร่นมอบโอบกอบอวลกลิ่น โดยเยือนเดือนยิ้มเอมอิ่มอ้อนอุ้ม หวังใดไวดลพาคนพบคุ้ม เสกเพิ่มเสริมพุ่มหอมชุ่มหันชวน ปีใหม่ไปเหมือนหยิบเดือนยิ้มได้ หล้าชวนล้วนใช้หอมไถ่หุ้มถ้วน เพลงกาลพาลกล่อมถนอมถักนวล ทุกเสี้ยวเทียวสวนก่อพรวนเกลาพริ้ง ลมปลอบลอบเป่าคมเหงาคลายเงื่อน ในค่ำนำเคลื่อนวับเยือนหวานยิ่ง แสงรวยสวยร่ำเคลิ้มอำคลออิง หลอนท่องลองทิ้งดุจนิ่งดับนาน จันทร์ผ่องจองผูกจับปลูกใจปลื้ม หอมด่วนหวนดื่มด่ำยืมดักย่าน สุขมั่นสรรค์เหม่อทะเยอทะยาน เสพบ่มสมบานวันหวานวาดเวียน จากคุณ : ญามี่ เขียนเมื่อ : 24 ธ.ค. 53 23:24:30