. . . . . . . ค รื ด . . ค รื ด . .
" .. ได้ยินดาวมั้ย ?? "
" ได้ยินสิ " ผมเอ่ยตอบคำถามของเธอ
" เป็นยังไงบ้างแล้ว ?? .. "
" พี่ .. ก็สบายดีนะ "
เธอเริ่มยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย
" อิอิ .. พี่ตี่รู้มั้ย ?? .. คนเราแบ่งเป็น 4 ประเภท ?? "
" .. ปิง วัง ยม น่าน อะเหรอ ?? "
" มีแต่พี่ตี๋อะนะ ที่ชอบเล่นมุขทุยๆ แบบนี้ " เธอกับผมหัวเราะขึ้นพร้อมๆ กัน
" .. ไม่เห็นจะทุย ตรงไหนเลย !! "
" .. อาทิตย์ที่แล้ว ที่ร้านมีลูกค้าตลกๆ คนนึง มาซื้อของด้วยนะ ..
เค้ามาทำทีเป็นซื้อของดาว .. 49 บาท จ่ายแบ๊งค์ห้าร้อย .."
เธอก้มหน้าลง ยิ้มเล็กน้อย และเล่าต่อ
" .. อยู่ๆ เค้าก็หยิบมือถือขึ้นมาคุย แต่ประมาณว่า คลื่นไม่ค่อยมี
หนูก็ยื่นของให้เค้านะ พอกะลังจะนับเงินทอนให้ เค้าก็เดินหายไป .. "
" .. แล้วยังไงต่อครับ "
" สองสามวันถัดมา เค้าก็มาร้านหนูอีกหน ส่วนหนูก็เก็บเงินทอนเค้าไว้ใส่ซอง ยื่นคืนให้เค้าไป "
เธอเล่าไปยิ้มไป
" เค้ายื่นกระดาษใบเล็กๆ กับปากกา ให้หนูด้วยนะ ข้างในเขียนเป็นตัวหนังสือขยุกขยุย ..
เหมือนเป็นคำถามถามหนูอะค่ะ .. หนูหยิบมาด้วยนะคะ เดี๋ยวจะอ่านให้ฟัง ..
สวัสดีครับ คุณดาว
มันอาจจะดูแปลกไปสักนิด ไม่ทราบว่า จะรังเกียจมั้ย ??
ถ้าผมจะชวนไปทานข้าวด้วยกันสักมื้อ
ก. ได้ค่ะ
ข. เฮ่ย .. เมิงบ้ารึป่าว หน้าตายังกะโจร ไปด้วยก็โง่แล้ว -_-"
ฮะ ฮะ ฮะ .. เค้าเขียนมาแบบนี้จริงๆ นะคะ "
" .. แล้วดาวตอบไปว่าอะไรครับ "
" แต่ .. ดาวไม่เขียนอะไรตอบลงไปนะคะ แค่งงๆ ว่า ทำไมถึงรู้จักชื่อดาว
เค้าก็บอกว่า ถามจากคนแถวๆ ร้านอะค่ะ .. แต่หน้าตาเค้าก็ตลกๆ ดีนะคะ "
เธอเว้นช่วงไปพักหนึ่ง
" .. อื้มม์ .. พอเค้าเห็นดาวเงียบๆ ไป เค้าก็บอกดาวว่า ไว้จะมาเอาคำตอบพรุ่งนี้
ก่อนกลับ ยื่นเบอร์มือถือของเค้าให้หนูด้วยนะ .. ขี้ตู่กันน่าดู
.. อิอิ .. เค้าบอกอีกว่า เค้าชอบกินที่ร้าน 13 เหรียญนะ พรุ่งนี้เจอกันนะ 555 .. ร้านเดียวกับที่พี่ตี๋ชอบกินเลย "
สัญญาณเสียงของเธอเริ่มไม่ค่อยชัด ..
" .. ตะกี๊ ตอนปิดร้าน หนูนึกยังไงก็ไม่รู้ ก็เลยลองโทรหาเค้าดู .. หนูยังไม่ทันพูดอะไรเลย
เค้าก็บอกว่า รอหนูอยู่ข้างล่างนะ .. ขอบคุณนะที่ไม่รังเกียจคนหน้าตาไม่หล่อแบบเค้า .. "
ค รื ด . . ค รื ด . . (สัญญาณเสียงติดขัด)
" ... หนูกำลังจะไปเจอเค้าแล้วนะ แต่อยากคุยกับพี่ก่อน .. "
" คิดถึงพี่ตี๋มากนะคะ .. พี่ไปไม่ร่ำลาหนูเลยเนาะ ปล่อยหนูให้อยู่คนเดียวแบบนี้ .. "
น้ำตาของเธอค่อยๆไหลออกมาอย่างช้าๆ
" ต้องไปแล้วนะคะ รักพี่ตี่มากๆ ค่ะ "
เธอค่อยๆ ลุกขึ้นจากเก้าอี้ในร้านอินเตอร์เน็ต
และขณะที่กำลังเดินออกจากร้าน มือถือของเธอก็ดังขึ้น ..
เธอหยิบมือถือของเธอขึ้นมาดู ..
คุณมี 1 ข้อความเสียง
(ปล. จากผู้เขียน : หรี่เสียงลำโพงให้เบามากๆ ก่อนกดฟังนะครับ)
ปี 2597
44 ปีถัดจากนี้
อินเตอร์เน็ตความเร็วสูงได้พัฒนาไปอีกขึ้น
ด้วยการเชื่อมต่อเข้ากับ โลกอีกด้านหนึ่ง
ในขั้นต้น ยังเป็นการติดต่อสื่อสารแบบ "ด้านเดียว"
และไม่ว่าจะเป็นเชื้อชาติ ศาสนา สีผิว ประเทศ หรือ ภพใดๆ
เพลง และดนตรี นั้น ก็ยังคงเป็นสื่อภาษาสากล สำหรับๆ ทุกๆ สรรพสิ่ง เสมอมา