เธอ ผู้เดินทางในคืนเดือนแรม
|
 |
บนถนนมืดมิดที่ถูกห่มคลุมด้วยผ้ารัตติกาล
เธอกำลังเดินอยู่อย่างเดียวดาย
ลมที่เคยเรงแกล้วกล้ากลับอ่อนล้าลงเรื่อย ๆ
เหลือเพียงพลิ้วผ่ายแผ่วเบาราวเสียงกระซิบ
และเธอก็ไล่ตามเสียงกระซิบนั้นไป
ไล่ตามเสียงแห่งอดีตกาล
หนีห่างเสียงขับขานกาลปัจจุบัน
และบนเส้นทางอันเดียวดาย
เธอได้เดินข้ามผ่านกาลเวลาอันยาวนาน
จนแทบหลงลืมไปแล้วว่าจุดเริ่มต้นอยู่ที่ใด
ต้ิองใช้เวลาเนิ่นนานกว่าจะรำลึกได้
แต่มันก็ไม่จำเป็นอีกแล้ว
เพราะเธอได้เดินทางไปสถึงจุดเริ่มต้นแห่งใหม่
เละจะเดินทางต่อไปสู่จุดหมายปลายทางที่ไม่มีวันมาถึง
| จากคุณ |
:
garnet19th   
|
| เขียนเมื่อ |
:
17 ธ.ค. 53 22:43:29
|
|
|
| 
