ความคิดเห็นที่ 1 "ที่เจ้าพูด...จริงหรือ" เขาถามต่อไป "เรื่องไอ้เด็กร้านเอชานตายแล้ว" เทย์ไม่ตอบ   ที่จริงเขาไม่อยากคิดว่าไอ้ขอรับตายแล้ว   เขาไม่สามารถเชื่อได้   หมายความว่าอย่างไรที่จู่ ๆ ไอ้ขอรับที่ถึกทือยิ่งกว่าจามีนั่นจะตาย   "เรื่องนั้นท่านเจวานคงหาทางจัดการต่อไป   ก่อนจะได้ทำอะไร   ข้าไม่อยากคิดว่าหมอนั่นจะ...ไม่อยู่แล้ว" ชายหนุ่มบอกออกมา "ท่านอาจจะไม่ชอบหน้ามันเท่าไหร่    แต่มันเป็นเพื่อนข้า   ตา...ข้าไม่อยากเชื่อว่ามันตาย" แม้จะไม่ถึงกับรักชอบไอ้เด็กร้านเอชานนัก   ท่านทาร์นก็เข้าใจความรู้สึกนั้น   ชายชราจึงไม่ถามต่อไป "แล้วเรื่องนานา..." "ท่านชายเอลาซไปหาท่านอธิการแล้ว   อาจจะพอทำอะไรได้   แต่เบื้องต้นข้าทำสัญลักษณ์ไว้รอบบ้านแล้ว" พ่อมดบอก "ตอนนี้ควรคิดเรื่องหาทางย้ายนานาไปไว้ที่อื่นต่อไป...ที่วิทยาลัยก็ได้   ที่นั่นมีคนชำนาญมนตร์ป้องกันมากกว่าข้า   ไม่รู้ว่าไซธีนคิดอะไร   จึงควรระวังเธอไว้ให้ดี   มันคงไม่ทำอะไรนานา...แต่สะกดที่ลงไว้แรงมาก  ข้ากลัวว่ามันจะสะกดนานาไว้ใช้ทำอะไรที่มันต้องการ" "ข้าน่าจะฆ่าไอ้แก่นั่นเสียตั้งนานแล้ว" ท่านทาร์นกำมือเข้า  ขบฟัน "ฆ่าไปก็ไม่เกิดอะไร   ที่อยู่ตอนนี้ไม่ใช่ไซธีนคนนั้น   แต่เป็นความทรงจำที่มันทิ้งสำรองไว้" เทย์บอก "ตา  เราต้องหาทางบอกนานา...ทำอย่างไรก็ได้ให้เธอยอมไป" "หากไม่ยอมไป  ข้าจะอุ้มไปเอง" ท่านทาร์นพูดไม่ทันขาดคำก็มีเสียงจานแตกดังเปรื่อง   พอสองคนตกใจผลักประตูห้องกินข้าวเข้าไปดู   ก็พบว่าเรนาล้มสิ้นสติอยู่กับพื้นเสียแล้ว ... หลังจากนั้นแม้อุ้มพามาที่วิทยาลัย  อาการของเรนาก็ไม่ดีขึ้น   เธอฟื้นในไม่ช้า   กระนั้นกลับแสดงอาการว่าตกอยู่ใต้สะกดอย่างสมบูรณ์   แม้พูดจารู้เรื่องบ้าง   แต่บางเรื่องจะฟังไม่เข้าใจเลย   เธอไม่สามารถเข้าใจได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโซลโท   หรือตนเป็นอะไรไป   นอกจากนั้นพอฟังคนพูดด้วยนาน ๆ ก็จะเริ่มปรือตา  บอกว่าง่วง  ทำท่าจะหลับเสียให้ได้ตลอดเวลา "ท่านอาจารย์  หลานของข้าเป็นอะไร" ท่านทาร์นถามอยู่หน้าห้องอย่างร้อนใจ "หลานของท่านกำลังจะถูกดึงเข้าไปในตัวเอง" อาจารย์เวทมนตร์ที่เทย์ขอร้องให้มาดูน้องสาวบอก "คิดว่านั่นเป็นสิ่งที่ไซธีนต้องการ   แต่เขากางเกราะกั้นรอบจิตของเธอไว้...ผู้อื่นเข้าไปตามไม่ได้เลย" เทย์ฟังเรื่องดังกล่าวด้วยความชาอย่างยิ่ง   ...ดูเหมือนเคยเกิดอะไรอย่างนี้เมื่อนานมาแล้ว...ไม่ใช่หรือ   คราวนั้นนานาก็สิ้นสติไป   แต่ไอ้ขอรับไปตามออกมาได้   ทว่าคราวนี้อาจารย์บอกว่าจิตเธอถูกปิดไว้   ไอ้ขอรับไม่อยู่แล้ว  แม้แต่ตัวเขาเองหรือตาก็เข้าไปไม่ได้เช่นกัน "แล้วหลานของข้าจะเป็นอะไรไหม" พ่อมดได้ยินเสียงตาถามต่อไป "ข้าเองก็พยายามกันไม่ให้ใครเข้ามายังจิตของเธอได้เช่นกัน   ข้าคิดว่าไซธีนตั้งใจทำอย่างนั้นเพื่อจะได้เข้าไปล่อลวงเธอในจิตใจ  ...จะไม่ให้เขาเข้าไปได้   แต่หลานท่านคงต้องอยู่ที่วิทยาลัยไปก่อน" อาจารย์ตอบ "หลานของท่านเป็นลูกหลานหญิงของไอดา   ในกายจึงมีพลังแห่งการสร้างสรรค์   หากเรียนเวทมนตร์จะเป็นคนเก่งคนหนึ่ง   แต่แม้ไม่เรียน   เวลานี้ก็ยังมีพลังซ่อนอยู่   ไซธีนคงต้องการพลังนั้นเพราะตัวตนของเขาในขณะนี้ยังไม่สมบูรณ์" เทย์รู้สึกว่ามีแรงกระตุกที่แขนจึงหันไปดู   เห็นว่าวิดามอรีมาตั้งแต่เมื่อไรไม่ทราบ  เธอดึงแขนเขากอดไว้กับตัว   "ไม่ได้อยู่กับท่านเจวานหรอกหรือ" ชายหนุ่มถาม  ก่อนนี้ไม่นานเขาตั้งสตินึกขึ้นมาได้...เรื่องที่คนรักบอกว่าเห็นโซลโทตอนตาย   ชายหนุ่มมีความหวังเลือนรางว่าข้อมูลดังกล่าวอาจจะทำอะไรได้บ้าง   ดังนั้นจึงเร่งติดต่อไปด้วยเวทมนตร์   อธิบายเรื่องคร่าว ๆ   ให้เธอตามขึ้นไปหาเจวานที่วังบนเขาโดยเร็ว "ข้าไม่ตาย...ถ้าหากไม่ตายก็ไปโลกคนตายไม่ได้   ไม่มีทางรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น" แม่มดดำบอก  ท่าทางไม่สบายใจ "ต่อให้มีมนตร์ดำมากมายแค่ไหนก็ไปโลกหลังตายไม่ได้   ที่นั่นเป็นสถานที่หวงห้ามสำคัญมาก" ...ก็จริง  ใช่ว่าเทย์จะไม่รู้จักกฎข้อห้ามนั้นหรอก  คนเป็นที่ไปโลกคนตายได้มีแต่คนที่เกือบตาย   หรือไม่ก็คนที่ตาย ๆ ฟื้น ๆ อย่างคุณหนูวิดา   คนอื่น ๆ นอกจากนั้นล้วนไม่มีทางเลย "แล้วท่านเจวานว่าอย่างไร" "ท่านเจวานบอกว่าเช่นนั้นควรรอเมื่อข้าตายคราวหน้า  อย่าได้ฝืนร่างกาย   ตอนนี้ท่านเจวานกำลังปรึกษากับพระราชา  เจ้าหญิง  และท่านอธิการ..." วิดามอรีบอกเขา "ท่านอธิการบอกว่าไซธีนทำเช่นนี้...อันตรายมาก  เพราะเขาทำผิดจากกฎเกณฑ์ของโลก ต้องการพลังมหาศาลถึงจะสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้  ไม่รู้ว่าเขาต้องการพลังมาจากไหน...บางทีอาจจะจากเอนาเร  หรืออาจจะท่านเจวาน   หรือบางทีเขาอาจจะมีแผนร้ายกาจยิ่งกว่านี้อยู่ในใจก็ได้   จึงต้องเร่งหาทางป้องกัน" เทย์ยกมือขึ้นให้เธอหยุดพูดชั่วคราว  พ่อมดมองไปยังตา  ชายชรากล่าวขอบคุณอาจารย์หญิงท่านนั้น  นางจึงรับคำก่อนจะกลับเข้าห้อง  คงไปดูอาการของเรนา   ตายังคงยืนจ้องประตูอยู่แม้มันจะปิดลงตรงหน้าแล้ว  เทย์ไม่เคยเห็นตาแก่โหดของเขาไหล่คู้สิ้นสง่าขนาดนี้มาก่อนเลย...อย่างน้อยก็นับตั้งแต่วันที่ได้รับข่าวว่าลูกสาวลูกเขยตายจากไป วิดามอรีเห็นอย่างนั้นจึงดึงมือออกจากแขนเขา  ทำหน้าให้ชายหนุ่มไปดูตา "แต่..." เทย์ไม่ใคร่แน่ใจนัก "ไปเถอะ  ท่านต้องการเจ้านะ" พ่อมดไม่อยากเชื่อเท่าไร   แต่เขาก็เป็นห่วงตาจริง ๆ   จึงเดินเข้าไปใกล้ "ท่าน...ไม่เป็นไรใช่ไหม" "ไม่เป็นไร   แต่คงต้อง...ผลัดกันมาดูนานา" ชายชราบอกทั้งยังไม่หันมา "ข้าไม่เข้าใจอาการแบบนี้   แต่...ควรต้องมีคนมาดูใช่ไหม   ให้นานาอยู่คนเดียวจะเหงา...ไม่ดี" "ถ้าอย่างนั้นข้ากับวิดามอรีจะมาช่วยดู" พ่อมดไม่รู้จะพูดอย่างไรมากกว่านี้ได้ "ท่านอาจารย์ดูอยู่  คง...คงไม่เป็นไร" เขานิ่งเงียบครู่หนึ่ง  ก่อนจะเอ่ยต่อ "นี่...ตาแก่โหด  ท่านก็รักษาตัวด้วย   นานาเคยบอกว่าท่านต้องกินยา   ข้าไม่รู้ว่ายาอะไร   ข้าจะกลับบ้านไปดูให้แล้วกัน   ห้องข้ายังอยู่นี่...ใช่ไหม  ให้ข้าซุกหัวนอนสักคืนสองคืนแล้วกันนะ" ชายชราส่งเสียงเฮอะออกมา "ใครจะกินยาต้มฝีมือเจ้า   ข้ายังกลัวตายอยู่ว่ะ   คะแนนวิชาผสมยาของเจ้ามันบัดซบสิ้นดี" "ถ้าอย่างนั้นก็อย่าได้เป็นอะไร  ไม่งั้นจะได้กินยาต้มฝีมือข้า" เทย์เห็นได้โอกาสเลยฉีกยิ้มชั่วใส่ให้ "มรดกของท่านยิ่งมากดีอยู่ด้วย" "ผู้ใดว่าข้าให้มรดกเจ้า   เจ้าน่ะถูกตัดออกจากกองมรดกไปนานแล้วโว้ย" "อะไรกัน  ใจร้าย" สองคนคนหนึ่งด่า  อีกคนยียวนไปมา   แต่ไม่ทราบทำไม   สุดท้ายท่านทาร์นยังยกมือขึ้นโอบไหล่หลานชายไว้  เขาทำไม่ใคร่เป็น  เก้งก้างอยู่บ้าง   เทย์เองก็งงตัวแข็งไปวูบหนึ่งเช่นกัน   แต่ไม่ช้าทั้งสองต่างคลายท่าทีลงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น   คงพูดเรื่องต่าง ๆ ต่อ   เทย์ก็ส่งตาขึ้นฟาลอคกลับบ้าน   บอกว่าไม่ช้าจะตามไป วิดามอรีมองชายร่างสูงต่างวัยทั้งสองคน   ภาพดังกล่าวเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เธอสามารถเบาใจในสถานการณ์ทั้งหมดนี้ได้   กระนั้นสุดท้ายหญิงสาวก็ยังคงต้องคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับโซลโทและเรนา ...ต่อจากนี้ไปจะเป็นอย่างไรกัน จากคุณ : ลวิตร์ เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 53 17:42:23

ความคิดเห็นที่ 2 /me ปูเสื่อ ทำท่าแมวนอนหวด ต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรกัน จากคุณ : อสิตา เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 53 19:03:42

ความคิดเห็นที่ 3   " สุดท้ายท่านทาร์นยังยกมือขึ้นโอบไหล่หลานชายไว้ " ในวิกฤติ.....ย่อมมีเรื่องดีๆเกิดขึ้นเสมอ....เพียงแต่บางที...คนกลับหลงลืมมันไป     จากคุณ : กาปอมซ่า เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 53 19:18:28

ความคิดเห็นที่ 4 จริงๆเรื่องตอนนี้เครียดและน่าเป็นห่วงนะ  T_T แต่ดันแอบขำตรงที่ "ท่านทาร์นเป็นพวกถีบก่อนถามทีหลัง" เสียนี่ =_='' จากคุณ : Philomath เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 53 21:26:39

ความคิดเห็นที่ 5 เทย์รีบสำเร็จวิชาเป็นจอมมารไปปราบตัวร้ายในร่างพระเอกเร็วๆ สิน่อ จากคุณ : Liebestraum เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 53 21:39:42

ความคิดเห็นที่ 6 โอ้ย คิดถึงไอ้ขอรับ อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคนซื่อแสนน่ารักที่รับทุกคนได้ในแบบของแต่ละคน ที่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไรของไอ้ขอรับจริงๆ จากคุณ : river (ริเวอร์) เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 53 22:37:15

ความคิดเห็นที่ 7 เฮอะ ตาลุงบ้า เห็นไหมว่าคนทั้งเมืองเขารวมหัวกันช่วยเรนาและไอ้ขอรับขนาดไหน คนขี้ขโมยนิสัยไม่ดีไปไกลๆ เลย แบร้ แบร้ แบร้ (ปลอบใจตัวเองเหมือนเทย์) แก้ไขเมื่อ 19 ธ.ค. 53 22:48:39 จากคุณ : ทินา (ทินา) เขียนเมื่อ : 19 ธ.ค. 53 22:47:11

ความคิดเห็นที่ 8 สถานการณ์เคร่งเครียด แต่ดันฮาก๊ากเป็นช่วงๆ นี่สิ โดยเฉพาะ "พี่ชายของเธอเป็นสิ่งมีชีวิตเพี้ยนพิสดาร  ไร้สาระขนาดไหนก็ยังประหลาดน่าสนใจอยู่ดี" อีกที่ก็ความ "ปรกติเวรกรรม" ของเทย์...ถึงนานาจะเริ่มเข้าโหมดนักเขียนนิืทราแล้วก็เถอะ (แล้วลูกถีบท่านตาช่วยหลานสาวที่โดนพี่เวรกรรมแกล้ง เล่นเอาซี่โครงยุบไปกี่ซี่หือเทย์) แอบเห็นด้วยกับคุณกะปอมซ่า ในเวลาวิกฤติก็ยังมีข้อดีของมันนุ แต่อยากเห็นการถล่มไซธีนเร็วๆ พิกล ตะแกจะทำสถิติเป็นคนร้ายที่มีคนไล่กลับมากที่สุดในบรรดาเรื่องของพี่ปันมั้ยเนี่ย (ที่มาขวางทางรักของใครต่อใครซะเหลือเกิน) จากคุณ : Anithin เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 53 00:06:06

ความคิดเห็นที่ 9 ชอบที่เขียนนี้เหมือนกัน พวกถีบก่อนถามทีหลัง - อย่างฮา อ่า..แม้ว่าจะมีปูประโยคมาก่อนหน้านี้ แต่พออ่านประโยคนี้แล้ว เราว่าแปลกๆ นะคะ ต้องมีคำขยายหรือคำเื่ชื่อมหน่อยปะคะ สิ่งมีชีวิตที่ปรกติเวรกรรม - เวรกรรมมันเป็นคำนามง่ะ พอต่อจากปรกติ (ซึ่งควรต่อด้วยกริยาหรือวิเศษณ์) มันเลยแปลกๆ แย่แล้ว แย่ทั้งโซลโททั้งเรนาเลย แงๆๆๆ รีบมาต่อไวๆ นะค้าาาาาา จากคุณ : สาวไกด์ใจซื่อ เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 53 11:01:23

ความคิดเห็นที่ 10 ทางนี้มีทั้งจอมมาร ทั้งท่านตาพลังเพลิง ทั้งวิญญาณธาตุ ทั้งเจ้าหญิงที่เลี้ยงสัตว์ประหลาดไว้มากที่สุดในโลก, ต้องช่วยได้แน่ๆ :D (ว่าแต่ทั้งหมดนั่น ก็เป็นคนที่ลุงไซธีนเหยียบส้นตรีนไว้หมดแล้วทั้งสิ้น) จากคุณ : POLLUX^.^ เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 53 11:30:20

ความคิดเห็นที่ 11 ยิ่งอ่านตอนนี้ก็ยิ่งเกลียดลุงไซธีนขึ้นอีกจมเลย สงสารเรนา T T แต่แอบสะใจเทย์โดนท่านตาพลังเพลิงถีบ จากคุณ : chaiyanun เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 53 14:03:31

ความคิดเห็นที่ 12 เอ.. ก่อนไซธีนหายไป ผู้คนยังไม่เหม็นขี้หน้าแกขนาดนี้นี่นา.. สงสัยตาเฒ่าไซธีนจะเปลี่ยนไปมาก ขนาดลุงเจวานยังหวาดหวั่น นานาหลับแบบนี้ ตาแก่โหดกับไอ้เทย์ลำบากแย่เลย เพราะไม่มีใครหุงหาทำกับข้าวให้กิน ปล ๑. อ่านแล้วนึกถึงนิยายวิทยาศาสตร์เรื่องนึง เอาไว้จบตอนนี้ก่อนแล้วจะหลังไมค์ไปเล่า เล่าตอนนี้เดี๋ยวกระทบพล็อต ปล ๒. จนถึงตอนนี้คนเขียนก็ยังสบายดีอยู่ไม่ใช่เหรอ 555 จากคุณ : Canossa เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 53 17:13:55

ความคิดเห็นที่ 13 เข้าไปรบกันในโลกจิต ให้ซีมาร์ตช่วยสิ (ลืมตัวละครนี้หรือยัง 55) ^^ จากคุณ : nutxnut เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 53 21:11:04

ความคิดเห็นที่ 14 อ่า ไซรีนล้ำหน้าไป1ก้าวสิเนี่ย เอารางวัลตัวร้ายอันดับหนึ่งของเคียวไปครองได้เลย จากคุณ : Lastquarter เขียนเมื่อ : 20 ธ.ค. 53 22:04:26

ความคิดเห็นที่ 15 โอ วิดาตายมีประโยชน์แล้ว ^^ จากคุณ : scottie เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 53 00:02:35

ความคิดเห็นที่ 16 ....กำลังแอบคิดว่าดักตีหัวเทย์ดับไปโลกแห่งความตายดีไหม แต่พอเห็นฉากตาหลานประคองกันไปแล้วบังเกิดความซาบซึ้ง T^T โอ้ ลงมือกับสิ่งมีชีวิตที่ปรกติเวรกรรม แต่ตอนนี้น่ารัก(?) ไม่ลงเสียแล้ว โฮ (วิ่งร้องไห้ไปด้วยความเสียอกเสียใจ) ว่าแต่ลุงไซธีนคะ....เข้าไปในโลกแห่งจิตใจของเรนาแล้ว..... ลุงก็ต้องไปโผล่ที่เมืองเอลิก(เขียนงี้เปล่าหว่าลืมแย้ว T^T) เป็นที่แรกสิคะลุง...... ...................อือ....... งั้นบางทีคนที่ผจญ"ภัย"จริงๆอาจจะ เป็นลุงไซธีนก็ได้หรือเปล่าหนอ = =" จากคุณ : อมราวตี เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 53 10:08:49

ความคิดเห็นที่ 17 โถ ท่านทาร์น...แอบน่ารัก >_< กำลังรอวิดาจังตายครั้งต่อไปอย่างใจจดจ่อ = = จากคุณ : piccy เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 53 16:30:37

ความคิดเห็นที่ 18 กิฟหมดแล้วไม่มีจ่ายค่าอ่าน โทษทีนะ จากคุณ : แก้วกังไส เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 53 16:52:44

ความคิดเห็นที่ 19 kkkl จากคุณ : tanine135 (tanine135) เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 53 17:26:55

ความคิดเห็นที่ 20 กรีดร้องเขย่าจอคอม... อ้ากกกกกกกกกกกกกก เอาคนของข้ากลับมาน้าาาาาาา T T จากคุณ : ธารธารา เขียนเมื่อ : 21 ธ.ค. 53 20:35:32 A:110.168.65.186 X: TicketID:254920

ความคิดเห็นที่ 21 ..เครียด.. แต่แอบเขินแทนเทย์อ่ะ คุณหนูวิดา "กอด" เทย์เลยนะนั่น (ถึงจะแค่ แขน เทย์ ก็เถอะ) ถ้าเทย์เป็นปกติ ฉากนี้เทย์ต้องทำอะไรประหลาดแก้เขินแน่ ๆ เลยง่ะ >////< จากคุณ : วารี (varavari) เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 53 15:17:24

ความคิดเห็นที่ 22 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W10055712/W10055712.html จากคุณ : ลวิตร์ เขียนเมื่อ : 22 ธ.ค. 53 23:28:07

ความคิดเห็นที่ 23 มาช้า.... แต่ก็มาค่า ตอนนี้อยากขอบใจเทย์จังเลยค่ะ เพราะความยียวนกวน ๆ ของเขา ทำให้บรรยากาศเครียด ๆ ทั้งหลาย จางลงไปได้บ้าง เง้อออ เกือบแล้วท่านเจวาน เกือบจะกลายร่างซะแล้วสิ ตาลุงไซธีนน่ะ จะครองโลกหรือเจ้าคะ เล่นครอบงำนานาแบบนี้ หวังผลอะไรเนี่ยยยย จากคุณ : Masaomi เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 54 16:21:53