|
(ต่อ)
ฉันกลับมาที่หอ นั่งจ้องคอมพ์ รอให้ดีเจผู้นั้นออนไลน์ ไม่นานนักเขาก็ออน
Uncondition@l Love Say: หลิง ได้รับของรึยัง
# ~Ling~ # say: ได้รับแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
Uncondition@l Love Say: นานเนาะ กว่าจะถึง
# ~Ling~ # say: ค่ะ
Uncondition@l Love Say: ชอบของที่เลือกให้รึเปล่า
# ~Ling~ # say: ทำแบบนี้ทำไม?
Uncondition@l Love Say: หือ...
# ~Ling~ # say: พี่เปาทำแบบนี้ทำไม?
หลังจากที่ฉันพิมพ์ประโยคนี้ไป เขาก็เงียบไป พิมพ์และลบหลายครั้ง และหยุดพิมพ์ไป... ฉันจึงพิมพ์อีกครั้ง
# ~Ling~ # say: ทำไมไม่ตอบหลิงล่ะคะ
Uncondition@l Love Say: เดา?
# ~Ling~ # say: เดาอะไร
Uncondition@l Love Say: เดาว่าเป็นใครไง
# ~Ling~ # say: หลิงรู้ว่าใช่!!!
Uncondition@l Love Say: จาก?
# ~Ling~ # say: ของที่ส่งมา
Uncondition@l Love Say: ไม่ใช่สักหน่อย ทำไมล่ะ ได้รับอะไร
# ~Ling~ # say: พี่เปาส่งมาเอง พี่ไม่รู้เหรอ ว่าหลิงได้รับอะไร จะโกหกอีกแล้วใช่ไหม
เขาเงียบไปอีกครั้ง...
# ~Ling~ # say: หลิงไม่เข้าใจเลย ทำไมพี่เปาต้องทำแบบนี้ นี่ผ่านมาก็นานแล้วนะ ทำไมต้องทำแบบนี้อีก หลอกกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า พี่คิดอะไรน่ะ
Uncondition@l Love Say: วันที่เราคุยกันครั้งสุดท้าย หลิงถามพี่ว่า พี่รักพี่นาไหม หลิงไม่เคยถามเลยว่าพี่รักหลิงรึเปล่า
# ~Ling~ # say: หลิงไม่อยากรู้ ไม่จำเป็นต้องรู้ด้วย
Uncondition@l Love Say: หลิง....บ๊อง
# ~Ling~ # say: หลิงไม่ตลก
Uncondition@l Love Say: ไม่ได้ให้ตลกสักหน่อย ทำไมเราไม่พูดกันดีๆล่ะ
# ~Ling~ # say: หลิงไม่อยากพูดด้วยซ้ำ
Uncondition@l Love Say: ตอนนี้ พี่จะเป็นอะไรให้หลิง หลิงก็ไม่เอาทั้งนั้น เป็นดีเจ ก็ไม่เอา แค่ส่งเพลงไปให้ ก็ไม่ได้ คุยกันสักประโยค ก็ไม่เหมาะ
# ~Ling~ # say: ใช่ค่ะ ถ้าหลิงมีแฟน หลิงก็ไม่อยากให้ใครมายุ่งกับแฟนเรา และที่สำคัญ หลิงไม่อยากให้แฟนเราไปรัก หรือใส่ใจคนอื่น แรกๆก็รักเราดี ทำไมนานๆเปลี่ยนไป ทำไมถึงไปรักคนอื่นได้
Uncondition@l Love Say: หลิง...เอ๋อ
# ~Ling~ # say: หลิงไม่ขำค่ะ
Uncondition@l Love Say: รู้อยู่ คงเกลียดพี่มากเลย หลิงทำสิ่งที่หลิงสบายใจแล้วกัน อะไรที่ทำให้หลิงมีความสุข พี่จะทำ ถ้าหลิงอยากให้พี่จากไป พี่ก็ไปได้ แค่หลิงบอกพี่ว่าอย่ามายุ่งกับหลิงอีก แค่คำเดียว พี่จะไม่มายุ่งกับหลิงอีกเลย เพียงแค่เมื่อก่อนหลิงไม่เคยบอก อยู่ๆหลิงหายไป...
# ~Ling~ # say: โอเค งั้นถ้าหลิงบอก พี่จะเลิกยุ่งกับหลิงใช่ไหม
Uncondition@l Love Say: อย่าเพิ่งนะ... ไม่เอาดีกว่า... พี่รับไม่ไหวหรอก หลังจากวันนั้นก็แย่พอแล้ว
# ~Ling~ # say: เอายังไงคะ เมื่อกี้พี่ยังบอกอยู่เลยว่าถ้าหลิงบอกว่าอย่ามายุ่ง พี่ก็จะทำตามไง พูดเองนี่
Uncondition@l Love Say: ใช่ แต่พี่ทนไม่ไหว อย่าบอกเลย เอาเป็นว่าพี่รู้แล้วกันว่าหลิงต้องการ ดูจากที่หลิงบล๊อกเมล์พี่ ดูจากที่หลิงหายไป แล้ววันนี้หลิงก็ต้องการจะย้ำใช่ไหม พี่จะไม่พยายามลืมเรื่องของหลิงอีกแล้ว สี่เดือนที่ผ่านมา ก็ไม่เคยทำได้เลย พี่จะส่งเพลงไปให้ แม้หลิงไม่ต้องการ หรือจะลบทิ้งก็แล้วแต่
# ~Ling~ # say: หลิงไม่เข้าใจพี่เลย ทำไมไม่ลืมๆไปซะ ตัวพี่เองก็ไม่ได้อยู่คนเดียว มีคนของพี่อยู่แล้ว
Uncondition@l Love Say: พี่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ถามจริงเถอะ หลิงไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ เฉยๆเหรอที่จะไม่ได้คุยกันอีกต่อไป ทำไมล่ะ ทำไมพี่เศร้าอยู่คนเดียว พี่ไม่เข้าใจเลย ทำไมพี่ต้องแคร์หลิง จะให้พี่ลืมเหรอ ถ้าเราไม่ได้คุยกัน กี่วัน กี่เดือน กี่ปีล่ะ ถึงจะลืม หลิงตอบพี่มาสิ
# ~Ling~ # say: หลิงก็ตอบไม่ได้หรอกค่ะ เอาเป็นว่าหลิงสัญญากับพี่นาไว้แล้ว ว่าจะไม่ยุ่งกับพี่อีก อย่าทำให้หลิงผิดคำพูดได้ไหม
Uncondition@l Love Say: หลังจากเหตุการณ์นั้น พี่กับพี่นาก็คุยกันมาตลอด วันนั้นพี่นาใช้อารมณ์มากเกินไป จริงๆเขาก็ไม่ได้เลวร้ายหรอกนะ ขอโทษแทนพี่นาด้วย
# ~Ling~ # say: ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้หลิงก็ไม่ได้โกรธพี่นาแล้วด้วย พี่นาส่งเอสเอ็มเอสมาขอโทษหลิงแล้ว แต่ไม่ว่าจะยังไง หลิงก็ควรจะออกไปให้มันจบๆเรื่องไปมากกว่า
Uncondition@l Love Say: พี่นาเค้าก็รู้นะ ว่าพี่ไม่ลืมหลิง และลืมหลิงไม่ได้ด้วย เพราะวันที่พี่ได้คุยกับหลิง กับช่วงที่ไม่ได้คุย พี่ไม่รู้สิ ทำไมหลิงถึงมีอิทธิพลกับพี่จัง ไม่เคยเจอเลย ถ้าหลิงจะให้โอกาสพี่ได้คุยกัน อย่าโหดร้ายกับพี่นักเลย มันทรมาน
คราวนี้กลับเป็นฉันซะเองที่เงียบไป จู่ๆน้ำใสๆก็หยดออกมาจากตา
Uncondition@l Love Say: ถ้าพี่ไปเรียนต่ออังกฤษสักสามปี พี่จะลืมหลิงไหมนะ
# ~Ling~ # say: อยากเรียนต่อเหรอ
Uncondition@l Love Say:พ่ออยากให้เรียนน่ะ
# ~Ling~ # say: ก็เอาสิคะ ถ้าไปแล้วลืมได้ก็ดี ถ้าไปแล้วสบายใจก็ไป
Uncondition@l Love Say: สบายใจกว่าถ้าได้คุยกับหลิง
# ~Ling~ # say: ที่หลิงพูดมา พี่ไม่เข้าใจเลยเหรอไง
Uncondition@l Love Say: ถามหน่อยเถอะ เราจะคุยกันไม่ได้เลยเหรอ
# ~Ling~ # say: ไม่ได้ค่ะ หลิงไม่อยากคุย
Uncondition@l Love Say: ทำไม รักพี่เหรอ?
# ~Ling~ # say: ไม่ต้องถามคำถามนี้เลยนะ
Uncondition@l Love Say: หลิงรู้ไหม พี่เคยคิดเล่นๆนะ ว่าถ้าได้คุยกับหลิงอีก ชีวิตจะสั้นลงสักครึ่งก็คงไม่เป็นไร... เหอๆ เวอร์เนอะ แต่พี่คิดอย่างนี้จริงๆ... ทำไมพี่ต้องพยายามลืมเรื่องของหลิงด้วย ในเมื่อมันเป็นไปไม่ได้ พี่คงบ้าไปแล้วจริงๆ... รู้ไหม พี่ออนไลน์คอยหลิงทุกคืน เหมือนเคย ตลอดเวลาสี่เดือนที่เราไม่ได้คุยกัน หลิงไม่อยากคุยกับพี่ ก็ไม่เห็นต้องบล๊อกพี่เลย ไม่เห็นต้องทำร้ายความรู้สึกพี่แบบนี้เลย ถ้าหลิงไม่อยากคุย พี่ก็จะไม่เข้าไปกวนหรอก ขอแค่ได้เห็นว่าหลิงออนอยู่เท่านั้นเอง
# ~Ling~ # say: ก่อนจะมาเจอหลิง ก็ยังอยู่ได้นี่ ก็คิดซะว่าเป็นเมื่อก่อนซะสิ ตอนที่ยังไม่รู้จักหลิง
Uncondition@l Love Say: หลิงก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ หลิงไม่ติดต่อก็ไม่เป็นไร แต่อย่าบอกให้พี่เลิกติดต่อ ถ้าหลิงทำได้ตามที่หลิงพูด หลิงก็ลองทำดูสิ แต่พี่ทำไม่ได้จริงๆ แล้วที่หลิงจะบอกให้พี่เลิกยุ่งกับหลิง จะให้พี่ฟังมันได้ยังไง ทำไมใจร้ายแบบนี้
# ~Ling~ # say: หลิงอยากให้มันจบ!!! ให้มันจบสักทีได้ไหม
Uncondition@l Love Say: ถ้าหลิงไม่ติดต่อพี่ แล้วหลิงคิดว่าส่วนก็หลิงจบ ก็ทำเถอะ พี่จะทำอะไรมันก็ไม่มีผลกับหลิงทั้งนั้น พี่เหมือนเดิม คอยที่เดิมเสมอ อย่าห้ามพี่เลย
# ~Ling~ # say: คอย คอยอะไร อยากได้อะไร มันไม่มีอะไรทั้งนั้นแหล่ะ
Uncondition@l Love Say: อย่างน้อยก็ยังมีความหวัง พี่อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีความหวัง ตอนนี้พี่อยู่ที่จีนเหมือนกันนะ ใกล้ที่ๆหลิงอยู่แค่นิดเดียวเอง แต่พรุ่งนี้เช้าจะไปฮ่องกงต่อน่ะ
# ~Ling~ # say: มีธุระที่นี่เหรอคะ
Uncondition@l Love Say: ก็แวะมาน่ะ อย่างน้อยตรงนี้ก็ใกล้หลิงที่สุดแล้ว พรุ่งนี้จะไปเรื่องงานน่ะ
# ~Ling~ # say: หลิงง่วงแล้ว อยากนอนแล้วค่ะ
Uncondition@l Love Say: โอเคครับ เราจะไม่ได้คุยกันอีกแล้วใช่ไหม
# ~Ling~ # say: ใช่ค่ะ
Uncondition@l Love Say: หลิงสบายใจอย่างนั้น พี่ก็โอเค ฝันดีนะ
# ~Ling~ # say: ค่ะ พี่อย่ามายุ่งกับหลิงอีกนะ
จบคำนั้น ฉันก็ออฟไลน์และบล๊อกชื่อของเขาทันที ฉันไม่อยากจะรู้ว่าเขาจะตอบอะไรต่อ
-------------------------
| จากคุณ |
:
ผู้อ่าน pantip (ผู้อ่านpantip) 
|
| เขียนเมื่อ |
:
20 ธ.ค. 53 01:39:47
|
|
|
|
เ รื่ อ ง จ ริ ง --รักเรื่องนี้ไม่มีเจ้าชาย!!! ตอนที่ 25 (อัพใหม่ค่ะ อันเก่าหาย)
