กับการออกเดินทางของชีวิต มีคนเขาเคยกล่าวเอาไว้ว่าชีวิตคือการออกเดินทางและการแสวงหา หนทางที่เราเดินนั้นระหว่างทางที่จะไปสู่จุดหมายปลายทางที่ตั้งไว้มันอาจจะเจอดอกไม้สวยๆ ริมทาง มันจะเจอหลุ่ม เจอผู้คนทั้งที่หวังดีและประสงค์ร้ายที่การเดินทางที่เราตั้งใจที่ผมคิดฝันมันนานมาจนมาบางทีก็ท้อที่สิ้นหวังที่เฝ้าถามตัวเองอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันว่าแล้วการเดินทางของชีวิตมันจะสิ้นสุดลงเมื่อไร
จุดหมายที่เราเฝ้าฝันนั้นมันอาจจะงดงามอย่างที่ฝัน หรืออาจจะเป็นแค่เพียงความคิดที่เพ้อฝันก็มันเป็นได้แต่อย่างน้อยวันนี้เราก็ได้ทำตามความฝัน ถึงแม้จะท้อแต่เราต้องสู้เพื่อความฝัน
ผมออกเดินทางจากชนบทเขามาศึกษาต่อในเมือง ด้วยความฝันว่าเมื่อจบไปแล้วจะกลับไปทำงานที่บ้านทำร้านกาแฟเล็ก ๆ และก็ทำนาเลี้ยงปลา ปลูกผัก หาเลี้ยงชีพด้วย แต่ความฝันของผมมันก็อยู่ไหลแสนไหลเพราะวันนี้ผมยังเรียนอยู่ในเมืองไม่จบ
ช่วงสองปีแรกทั้งทำงานและก็เรียน ชีวิตเหนื่อยแสนเหนื่อย พอปีสามเริ่มรู้สึกว่าเราน่าจะเอาดีและตั้งใจทำอะไรสักอย่างให้มันดี ก็เลยตัดสินใจมาเรียนและศึกษาในเชิงวิชาการอย่างเดียว สัปดาห์แรก ๆ มีความสุขที่สุดกับการได้อ่านหนังสือ แต่พอสักเดือนก็เริ่มไม่มีรายได้เพราะใช้เงินเก็บอย่างเดียวสักเริ่มเครียด จึงอยากหาอะไรทำบ้างให้พอมีรายได้ในแต่ละเดือน ทำงานช่วยอาจารย์ เขียนบทความ ขอทุนมหาลัยฯ คิดเสร็จก็ลงมือทำแต่ผมรู้มันต้องใช้เวลาในการลงมือและทำไป
กับยามเช้าของชีวิตในเมืองใหญ่สำหรับผมแล้วยามเช้ามักสวยงามเสมอ อ่านหนังสอ จิบกาแฟ
จากคุณ |
:
ดูเธอทำ
|
เขียนเมื่อ |
:
2 ธ.ค. 53 08:08:14
|
|
|
|